LOGINShare
ตอนที่ 43 อริยะรัตน
Last Updated:
2025-09-02 19:00:07ตอนที่ 43 อริยะรัตน
ทันทีที่รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวเข้าสู่รั้วคฤหาสน์ขนาดมหึมา ราวกับทุกอย่างรอบตัวเพลงรักหยุดนิ่งอยู่หลายนาที
หญิงสาวนั่งนิ่งตัวแข็งราวหุ่นไม้ หัวใจเต้นแรงอย่างไม่ทราบสาเหตุ แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นบ้านใหญ่โตมโหฬารเพียงนี้ แต่บรรยากาศกลับดูช่างต่างออกไป
ประตูไม้บานสูงถูกเปิดออกโดยสาวใช้ในชุดยูนิฟอร์มสะอาดเรียบ หญิงสาวจำนวนมากในสวนและเฉลียงหน้าบ้านต่างหยุดมือจากงาน แล้วหันมามองรถที่จอดนิ่งตรงทางเดินหินอ่อน บางคนขยับเข้ามาใกล้ด้วยท่าทางอยากรู้อยากเห็นจนไม่อาจปกปิดได้
เพลงรักก้าวลงจากรถอย่างเกร็ง ๆ สองมือแนบข้างลำตัวแน่นด้วยความประหม่า ดวงตากวาดมองคฤหาสน์หลังนี้ที่สูงสง่าเกือบสามชั้น สีขาวงาช้างตัดกับกรอบหน้าต่างไม้โอ๊ค กลิ่นดอกไม้สดจากสวนรอบบ้านแตะจมูกเบา ๆ ให้ความรู้สึกสดชื่น แต่ไม่อาจกลบความรู้สึกประหม่าในอกได้แม้แต่น้อย
“เข้าไปด้านในกันเถอะลูก” คุณหญิงหันมาพูดกับเพลงรักก่อนจะพาเดินเข้ามาในตัวบ้าน ทันทีสองเท้าเดินก้าวเข้ามาก็พบว่ามีหญิงวัยกลางคนในชุดผ้าไหมสีกรมยืนอยู่รอที่บันไดบ้านอยู่ก่อนแล้ว
ด
Latest chapter
เดิมพันรักลับ ตอนที่ 46 ฉันเชื่อใจคุณ
ตอนที่ 46 ฉันเชื่อใจคุณไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ เพลงรักถึงถามขึ้นมาแบบนั้น แต่คำถามนี้ของเธอมันสามารถทำให้มาเฟียทาคนต่างเกรงกลัว และเขาที่ไม่เคยกลัวใครที่ชื่อการันต์ถึงได้รู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ“ว่ายังไงคะคุณการันต์.. คุณมีอะไรอยากจะบอกฉันหรือเปล่า?” เขาเบือนหน้าไปอีกทางนิดหน่อย แต่กลับเป็นเพลงรักที่เอื้อมมือไปบีบคางเขาให้หันกลับมาและทันทีที่ชายหนุ่มสบสายตากับหญิงสาว ไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองไหม แต่สายตาของเพลงรักนั้นไม่เหมือนเพลงรักที่เขารู้จัก โดยเฉพาะเขาไม่รู้เลยว่าคำถามที่เธอถามนั้นหมายถึงเรื่องไหน“คือฉันไม่รู้ว่าเพลงอยากรู้เรื่องอะไร.. แล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าปิดบังอะไรเธอ ถึงทำให้เพลงรักของฉันถามคำถามนี้ได้” การันต์พยายามพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งเล่นกึ่งจริง เขายกมือขึ้นหยิกแก้มของเธอเล็กน้อย แต่กลับเป็นเพลงรักที่ยังคงนั่งหน้ามุ่ยบอกบุญไม่รับอยู่บนเตียง“แล้วเฮียมีอะไรที่ปิดบังฉันอยู่บ้างเหรอ” ยิ่งเมื่อเธอถามคำถามนี้ ชายหนุ่มกลับยิ่งรู้สึกลุกลี้ลุกลนอย่างบอกไม่ถูก“ฉันจะไปโกหกอะไรเธอได้..”
เดิมพันรักลับ ตอนที่ 45 สถานที่ที่เคยเห็น
ตอนที่ 45 สถานที่ที่เคยเห็นหลังจากนั้นทั้งสองก็ได้พูดคุยกันอีกไม่กี่คำ และเป็นเดวิดที่ขอตัวกลับก่อน เพราะอย่างไรเพลงรักก็เป็นผู้หญิง คงจะไม่ดีหากมีใครมาเห็นว่ามีผู้ชายอยู่กับเธอในห้องนาน“วันนี้เจ้าลูกชายตัวดีก็คงไม่ได้กลับมาหรอกนะ” เขาหันมาพูดกับเธอในตอนที่หญิงสาวกำลังมองเขาราวกับกำลังชั่งใจว่าจะถามออกไปไหมอยู่เช่นกัน“แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนเหรอคะ” ชายสูงวัยหยุดฝีเท้าลงแล้วหันกลับมามองเธอเล็กน้อย“เธอเคยไปที่คฤหาสน์มืดหรือเปล่า” เพลงรักชะงักไปเล็กน้อย เธอรู้สึกเหมือนเคยได้ยินชื่อนี้มาจากที่ไหนสักแห่งแต่กลับนึกไม่ออก เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอจึงเลือกที่จะส่ายหน้าเบา ๆ“ถ้าอย่างนั้นก็ลองไปที่นั่นดู บางทีเธออาจจะเปิดโลกอีกด้านของเขาก็ได้” คนเป็นพ่อพูดแค่นั้นก่อนจะเตรียมตัวเดินจากไปแต่เป็นหญิงสาวที่เอ่ยเรียกเขาเอาไว้อีกครั้ง“แล้ว.. มันอยู่ที่ไหนเหรอคะ” เพลงรักถามอย่างจริงจัง ก่อนจะเป็นเดวิดที่หันหลังมามองเธอนิ่ง ๆ เขามองอย่างชั่งใจก่อนจะหันไปสั่งกับมาร์ตินเสียงเข้ม
เดิมพันรักลับ ตอนที่ 44.2 ฝึกหงส์ให้กางปีก
ชายหนุ่มเอนตัวพิงโซฟาด้วยท่าทางสบาย ๆ ก่อนจะกอดอกแล้วจ้องหน้าเธอนิ่ง ๆเขากวาดตามองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพิจารณา ผู้หญิงคนนี้แววตาของเธอดูมีความพิเศษกว่าผู้หญิงทั่วไป แม้ว่าร่างกายจะดูสั่นเทาเพราะความหวาดกลัว แต่ดวงตาคู่นั้นในยามที่ตัดสินใจอะไรไปแล้วกลับดูแน่วแน่จนเขารู้สึกได้ว่าเธอเองก็ผ่านอะไรมาเยอะเช่นกัน“ฉันจะถามเขาเอง.. ถ้าเขาบอกว่าไม่ต้องการฉัน ฉันจะไปโดยไม่เอาอะไรเลยสักบาท แต่ถ้าเขายืนยันว่าต้องการฉัน ต่อให้เป็นเมียน้อย หรืออีตัวอะไรก็ได้ที่เขาอยากให้เป็น หรือแม้เขาจะส่งฉันไปตาย ฉันก็จะอยู่ข้างเขาไม่ปล่อยมือเขาเด็ดขาด!” สิ้นสุดคำพูดที่หนักแน่นของเพลงรัก เดวิดได้เด้งตัวขึ้นมานั่งตรงก่อนจะตบโต๊ะเสียงดังปัง! ทำให้บอดี้การ์ดสองคนนั้นก้าวเข้ามาทันทีแต่ชายคนนั้นกลับยกมือห้ามเอาไว้ก่อนจะจ้องหน้าเพลงรักด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยว และเหมือนว่าครั้งนี้เพลงรักเองก็ไม่คิดจะยอมแพ้ เธอเองก็จ้องหน้าเขาเอาไว้ในชนิดที่ไม่ละสายตาเช่นกัน ทั้งสองคนจ้องกันอยู่แบบนั้นหลายนาทีโดยไม่มีใครยอมใคร ก่อนจะเป็นเดวิดที่จู่ ๆ ก็หัวเราะออกมาเสียงดังลั่นจนเธอต้องขมวดคิ้ว
เดิมพันรักลับ ตอนที่ 44.1 ฝึกหงส์ให้กางปีก
ตอนที่ 44 ฝึกหงส์ให้กางปีกหลังจากที่ราเชนทร์กลับไปจัดการงานที่โกดังอะไรสักอย่างที่เขาว่า ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะกลับมาเงียบเหงาอีกครั้งเหมือนที่ผ่านมาตลอดเกือบหนึ่งปีเพลงรักยังคงนั่งเอนกายอยู่บนโซฟาหรูตัวยาวที่อยู่กลางห้องโถง ร่างบางขยับบิดตัวไปมาอย่างคนเบื่อหน่าย เธอกดรีโมตเปลี่ยนช่องทีวีแทบจะทุกห้าวินาทีแต่กลับไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิดมือขยับเหมือนอัตโนมัติแต่ใจล่องลอยไปไหนต่อไหน พอภาพข่าวเศรษฐกิจขึ้น เธอก็เปลี่ยน พอเจอละครน้ำเน่าเธอก็ถอนใจ“นี่มันไม่มีอะไรที่ทำให้ใจมันดีขึ้นบ้างเลยหรือยังไงนะ!” สุดท้ายเธอก็ลุกพรวดขึ้น ก่อนจะมองออกไปที่ประตู เพลงรักจ้องที่หน้าประตูเพนต์เฮาส์อยู่นานก่อนจะพึมพำออกมากับตัวเองเบา ๆ“ออกไปแค่ตรงนั้น.. คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง” เธอชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องไปหยิบกระเป๋าจุดหมายปลายทางของเธอคือร้านดอกไม้ที่ไม่ไกลจากเพนต์เฮาส์ ที่ตรงนั้นเป็นร้านเล็ก ๆ ที่อยู่ตรงหัวมุมถนน เธอจำได้เป็นอย่างดีว่าร้านนี้มีดอกไม้สวยๆ เข้าใหม่อยู่เสมอ แต่เพียงแวบเดียวเธอก็หยุดชะง
เดิมพันรักลับ ตอนที่ 43 อริยะรัตน
ตอนที่ 43 อริยะรัตนทันทีที่รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวเข้าสู่รั้วคฤหาสน์ขนาดมหึมา ราวกับทุกอย่างรอบตัวเพลงรักหยุดนิ่งอยู่หลายนาทีหญิงสาวนั่งนิ่งตัวแข็งราวหุ่นไม้ หัวใจเต้นแรงอย่างไม่ทราบสาเหตุ แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นบ้านใหญ่โตมโหฬารเพียงนี้ แต่บรรยากาศกลับดูช่างต่างออกไปประตูไม้บานสูงถูกเปิดออกโดยสาวใช้ในชุดยูนิฟอร์มสะอาดเรียบ หญิงสาวจำนวนมากในสวนและเฉลียงหน้าบ้านต่างหยุดมือจากงาน แล้วหันมามองรถที่จอดนิ่งตรงทางเดินหินอ่อน บางคนขยับเข้ามาใกล้ด้วยท่าทางอยากรู้อยากเห็นจนไม่อาจปกปิดได้เพลงรักก้าวลงจากรถอย่างเกร็ง ๆ สองมือแนบข้างลำตัวแน่นด้วยความประหม่า ดวงตากวาดมองคฤหาสน์หลังนี้ที่สูงสง่าเกือบสามชั้น สีขาวงาช้างตัดกับกรอบหน้าต่างไม้โอ๊ค กลิ่นดอกไม้สดจากสวนรอบบ้านแตะจมูกเบา ๆ ให้ความรู้สึกสดชื่น แต่ไม่อาจกลบความรู้สึกประหม่าในอกได้แม้แต่น้อย“เข้าไปด้านในกันเถอะลูก” คุณหญิงหันมาพูดกับเพลงรักก่อนจะพาเดินเข้ามาในตัวบ้าน ทันทีสองเท้าเดินก้าวเข้ามาก็พบว่ามีหญิงวัยกลางคนในชุดผ้าไหมสีกรมยืนอยู่รอที่บันไดบ้านอยู่ก่อนแล้วด
เดิมพันรักลับ ตอนที่ 42 ชาติกำเนิด
ตอนที่ 42 ชาติกำเนิด“ถ้าต้องการอะไรเรียกผมได้เลยนะ” ราเชนทร์พยักหน้าอย่างเข้าใจ จากนั้นเขาก็เดินออกมาเงียบ ๆ ปล่อยให้หญิงสาวนั่งอยู่ตรงนั้นท่ามกลางสายลมและแสงแดดที่เริ่มอ่อนแรงเพลงรักยังคงนั่งเงียบอยู่หน้าหลุมศพนานนับชั่วโมง ดวงตาเหม่อลอยไปไกล ความรู้สึกภายในใจเต็มไปด้วยคำถามมากมายที่เธอไม่ได้คำตอบ แต่สิ่งที่เธอรู้สึกได้ชัดเจนที่สุด ไม่ใช่ความโศกเศร้าที่เสียแม่ไป หากแต่มันกลับเป็นเป็นความโล่งอกในตอนที่เพลงรักเอาแต่นั่งอยู่หน้าหลุมศพด้วยความรู้สึกว่างเปล่าไม่ขยับไปไหน จู่ ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นมาจากด้านหลัง ถึงจะได้ยินแบบนั้นแต่เพลงรักเองก็ยังไม่ได้หันกลับไปมองเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งเธอได้ยินเสียงอ่อนโยนของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น“มาลี.. ไปสบายแล้ว” หญิงสาวนิ่งฟังก่อนจะใช้สายตาว่างเปล่าหันไปมองคุณหญิงที่เธอเคยเจอที่โรงพยาบาลนิ่ง ๆ ไม่ได้ตอบอะไรท่านออกไป“บางทีความตายอาจทำให้เธอสบายกว่าตอนมีชีวิตอยู่ก็ได้นะ” เสียงนั้นพูดต่อด้วยน้ำเสียงเศร้าปนปล่อยวางคุณหญิงพรรณพิลาเดินตรงเข้ามาพร้อ
You may also like
