ทินภัทรคือ ความสุภาพ อ่อนโยน ที่ต่างจากพี่ชาย ที่ดูกร้าวใจ แต่เพราะ เป็นทินภัทร แบบนี้ ที่ทำให้ ชอบ" เรารู้สึกว่า ปาม กำลัง หลบเลี่ยงที่จะคุยกับเรา "เพราะคลาสแรก ที่ได้เจอกัน และ ใช้เวลาด้วยกัน นานหลายชั่วโมง ทำให้รู้สึกว่า เข้ากันได้ แต่หลังจากนั้น ปารินทร์ ก็หลบเลี่ยง ที่จะมาเจอ หรือมาพูดคุยด้วย ทักไลน์ไปก็อ่านแต่ไม่ตอบ"เราทำอะไรผิดไปหรือเปล่า หรือว่า เราทำให้ปามอึดอัด " คำถามแบบนี้ ที่ทำให้ปารินทร์รู้ได้ว่า ผู้ชายอย่างทินภัทร คือ คนที่อบอุ่นที่สุด คนหนึ่ง เขาสุภาพ อ่อนโยน และมีน้ำใจ แต่ก็ไม่ได้ ชอบผู้ชาย คำที่ตอกย้ำ ทำให้ คนที่คิดเกินเพื่อน ต้องหลบหลีก"เราไม่ได้เป็นอะไร แค่ กลัวว่า ทินจะอึดอัด ""ไม่ เราไม่ได้อึดอัดอะไร ปาม เป็นเพื่อน ของเรา "คนที่อยากเป็นมากกว่าเพื่อน ก้มหน้าลง แล้ว เก็บของใส่กระเป๋า เพื่อจะกลับบ้าน"เรากลับบ้านก่อนนะ ""แล้วถ้าเราไลน์ไป ปามจะอ่านแล้วตอบใช่ไหม ""อือ จะอ่านแล้วก็ตอบทันที "ความรู้สึกที่แอบรัก แอบมอง หรือรักข้างเดียว มันเป็นแบบนี้นี่เอง คนที่ผ่านเรื่องราวความรัก มาเพียงครั้งเดียว ยังคงไร้เดียงสากับเรื่องแบบนี้ รอยยิ้มจืดเจื่อน ที่มีให้ตอนนี้ ม
รถเอสยูวีที่จอดอยู่ตรงหน้าประตูรั้วบ้าน หลังใหญ่ กำลังจะขับออกจากบ้านไป ก็พบว่า มีรถสปอร์ต ขับมาจอดต่อท้าย อยู่ข้างหลัง คนบนรถ เปิดประตูลงมา ทำให้คนขับรถ ต้องรีบลงไป"ทิน ทำไมไม่ชวนเพื่อนเข้าบ้าน "หญิงสาววัยสี่สิบกว่าปี ลงมาจากรถ แล้วบอกกับลูกชาย"สวัสดีครับ ""สวัสดีจ้ะ เข้าบ้าน ทานขนมกันก่อน ไปลูกไป "ทินภัทร พยักหน้า แล้วเดินเข้าไปในบ้าน พร้อมกับแม่ ก่อนจะชี้ไปที่โรงจอดรถ ของที่บ้าน ที่ผู้เป็นพ่อ กำลังขับรถ ตามเข้ามา"ไปสวีทที่ไหนกันมาครับ "ลูกชายแซวแม่ ที่เดินลงจากรถมาหาตัวเอง อย่างอารมณ์ดี โดยมีผู้เป็นพ่อ เดินถือถุงกระดาษหลายใบ ตามลงมา"วันนี้ คุณภรรยาไปช้อปปิ้ง " คุณภรรยายิ้มหวาน แล้ว หันไปมอง เพื่อนลูกชาย ที่ลงจากรถมาด้วยท่าทางเขินอาย"เพื่อนใหม่ครับ เพิ่งเรียนด้วยกัน " ทินภัทร ขยายความแล้ว พาเพื่อนใหม่เดินเข้าไปในบ้านบ้านหลังใหญ่ที่ด้านหน้า วางกล่องรองเท้าเกือบสองร้อยคู่ ของสมาชิกในครอบครัว ก่อนจะเข้าไปถึงห้องนั่งเล่น ที่มีรูปสมาชิกภายในบ้าน วางเอาไว้ หลายจุด"สวัสดีครับ ผมชื่อ ปารินทร์ เรียกว่า ปาม ก็ได้ครับ ""สวัสดีจ้ะ ปาม ยินดีที่ได้พบกันนะครับ แล้วก็ฝากทินด้วย ทินเขาไม
รถตู้สีดำที่จอดหน้าตึกหอสมุดของมหาวิทยาลัย ก่อนจะขับออกไป หลังจากที่ คุณทิน และ คุณทิพย์ ลงจากรถ ไปด้วยกันน้องสาวเดินกอดแขนพี่ชาย ที่อายุห่างกันเพียง1 ปี เข้าไปในห้องสมุด แล้วมองหา เก้าอี้ ที่จะวางของ"ที่ว่างครับ " กระเป๋าเป้ และ เสื้อคลุมที่วางอยู่ ถูกขยับออกให้ คนที่กำลังมองหาที่นั่ง"ขอบคุณครับ แต่ผมมา2คน " ทินภัทรบอกแล้ว เดินตรงไปที่ โต๊ะด้านหน้า วางของ แล้วก็โบกมือให้น้องสาว ที่กำลังไปเลือกหนังสือนักศึกษาสาวที่เดินมา สวมรองเท้าผ้าใบ แบบเดียวกับ คนที่รออยู่ ทำเอาคนที่มองเห็น ยิ้มออกมาเสียงพูดคุยเบาๆ และรอยยิ้มกว้าง ทำเอาคนที่แอบมอง ไม่มีสมาธิไปแล้ว สองพี่น้องไม่ใช่ สามพี่น้อง บ้านนี้ เป็นจุดสนใจของคนในมหาวิทยาลัยมือเรียวขาวจัดที่จับปากกา เพื่อจดสรุปเก็บของอย่างรวดเร็ว หลังจากที่อ่านหนังสือมานานกว่าสี่ชั่วโมงตั้งแต่เช้า และจะต้องไปเข้าเรียน น่าเสียดาย ที่ต้องไปแล้ว ไม่ได้มองเห็นวิวดีดี แบบนี้ นานๆร่างสูงใหญ่กว่า 185 เซนติเมตร สวมเสื้อคลุมสีดำ และสะพายกระเป๋า เดินผ่านสองพี่น้อง ที่กำลังอ่านหนังสือ และหลังจากไปถึงประตู สายตาคมกริบก็หันไปมอง คนข้างใน ที่กำลังก้มหน้าอ่านหนังสือ เ
เสียงพูดคุยภายในห้องเรียน เงียบกริบ เมื่อเห็น คนสองคน เดินเคียงข้างกันเข้ามาภายในคลาสเรียน ของเช้า วันจันทร์ แทนไท ที่วางมือตัวเอง ลงบนบ่าเล็กของคนข้างๆ แล้วสะพายถุงหนังสือให้ ทำให้เพื่อนที่มอง แล้วมองอีก สบตากัน"ตกลงยังไงของพวกมึง " คนที่เก็บความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหวถามออกมาทันที เมื่อวานตอนค่ำ แทนไท ลงรูปตัวเอง และ คนข้างๆ ที่กำลัง นอนหลับ อยู่บนเตียงนอน ภาพแอบถ่าย แต่มัน แสดงให้เห็นว่า ทั้งสองคน อยู่ด้วยกัน"อะไร ตื่นเต้นอะไร กูก็ชัดเจนแล้ว "คำตอบชัดเจน ทำเอาคนที่เขิน ซุกหน้าตัวเองกับแผ่นหลัง ของคนข้างๆ"พอแล้ว อย่าแซว แฟนกูเขิน " เสียงโห่ดังอีกที แล้วคนที่เขินมาก ก็วิ่งไปนั่งกับเพื่อน ก้มหน้าก้มตา ไม่กล้ามองใครอาจารย์ผู้สอน เดินออกจากห้องไปแล้ว วันนี้มีเรียนแค่คาบเดียว แต่ยาวนานเกือบสามชั่วโมง ใบหน้าเล็กๆ ที่ขมวดคิ้วด้วยความเครียด พยายามบีบขมับของตัวเอง ให้คลายความปวดหัว"เป็นไง " คนที่นั่งอยู่ข้างหลังห้อง เดินมาบีบที่คอเล็กเบาๆ แล้วนั่งลงข้างเธอ"ยาก ปวดหัว ""กลับบ้าน ไปกินยาแล้วนอน เดี๋ยวแทนนวดให้ "แทนไทบอกเสียงเบา แล้วเก็บของใส่ถุงให้เธอ ก่อนจะเดินนำหน้าไปก่อน เพราะ เธอ เด
เสียงร้องไห้ที่ดังอยู่ภายในห้องนอน เป็นเสียงของคนที่ไม่เหลือใครอีกแล้ว เธอเลือกที่จะใช้วิธีการ บางอย่าง เพื่อที่จะได้ครอบครองเขา แต่แทนไท ก็คือ แทนไท เขาสอนเธอ บอกเธอ และให้ความอบอุ่นใจกับเธอ แต่เขาไม่ได้รักเธอใบหน้าเล็กๆ ที่มีแต่รอยน้ำตา เปียกปอนไปทั่วใบหน้า ลามไปจนถึงหมอนที่หนุนนอน ผ้าม่านที่ปิดเอาไว้ และ ภายในห้องที่เงียบสงบ ไม่มีใครทั้งนั้น มีเพียงเธอ คนเดียวประตูห้องนอนเปิดออก พร้อมกับคนในห้องที่สะดุ้งสุดตัว เขาเปิดไฟ และมองเธอ ที่ยังอยู่บนเตียง ด้วยความตกใจ"ร้องไห้ทำไม " ขายาวๆ ที่ก้าวมาถึงเตียงนอน แล้วเดินมานั่งบนเตียงก่อนจะ มองใบหน้าที่เปียกปอนไปด้วยน้ำตา"แทน "เธอกอดเขาแล้วมองเขา ด้วยความดีใจ"แทนไม่ได้ทิ้งเนยไปเหรอ " เธอมองเสื้อที่เขาสวม และ อมยิ้ม กับ กางเกงขาสั้นที่เธอเคยซื้อเอาไว้ ตั้งใจจะให้เขานานแล้ว"ทิ้งอะไร ตลกเหรอไง เมื่อคืนจบไปแล้ว วันนี้ วันใหม่ เที่ยงแล้ว หิวข้าว " เขาเปิดม่านออก แล้วแสงแดด ก็ส่องเข้ามา เธอหรี่ตา ปรับให้เข้ากับแสง แล้วก็ถูกเขาอุ้ม ขึ้นมา พาเดินไปที่ห้องน้ำชายหญิงสองคน ยืนอยู่ด้วยกันตรงหน้ากระจก แล้วเขาก็หันตัวเธอ ให้หันหน้า มาหาเขา"เป็นแฟนก
คนที่นั่งตัวเกร็ง ไม่กล้าสบตา แต่มองไปที่เบาะหลัง เห็นกล่องถุงยางอนามัยสะท้อนแสงอยู่ ในถุงร้านสะดวกซื้อ แล้วมองคนขับรถ ด้วยสายตาเจ็บช้ำ ถ้าวันนี้เธอไม่มา เขาคงไปกับคนอื่นแล้ว ไอ้คนเลว ไอ้คนบ้ากามคำก่าด่าในใจ และความเงียบ ภายในรถ ทำให้คนที่กำลังขับรถ เปิดเพลงภายในรถ ไม่ให้บรรยากาศ มันเงียบจนเกินไป มือบางที่จับโทรศัพท์ เอาไว้ แต่ไม่ได้เปิดอะไรดู เพราะ ตอนนี้ ไม่มีกะจิตกะใจ จะทำอะไรทั้งนั้น เธออยากจะไปจากตรงนี้ กลับไปอยู่คนเดียวในห้องสี่เหลี่ยม ที่เป็นเหมือนเซฟโซนของตัวเอง"หิวข้าวไหม " เขาถาม แล้วมองเธอ ที่นิ่งเงียบไป"เป็นอะไร ไม่พูดอีกแล้ว เมื่อกี้ยังปากดี ปากเก่ง เถียงอยู่เลย "เธอไม่ยอมพูดอะไรออกมา ก้มหน้าก้มตา มองมือของตัวเอง กลัวว่า ถ้าพูดออกไป น้ำตาจะไหลออกมา"เนย เป็นอะไร " เสียงนุ่มนวล ถามออกมาอีกครั้ง พร้อมมือที่วางลงบนผมของเธอ ก่อนจะลูบเบาๆ"แทน แกว่า เราสองคน ควรหยุด ดีไหม "แทนไท ชะงักมือของตัวเอง"หยุดอะไร หมายความว่า ยังไง พูดมาให้เคลียร์ ""ก็ระหว่างเราสองคน ""อ่อ จะบอกว่า ต่อไปนี้ อย่ามาเอาฉัน ฉันเบื่อแล้ว ใช่ไหม ไอ้เฟรนด์วิท บ้าบอนั่น มันไม่ดี ไม่เร้าใจ เบื่อแล้ว จะห