ตอนที่28

"สวยมั้ยคะ..พี่ดิน"ฝ้ายยิ้ม

เธอมองดูหิ่งห้อยนับพันตัวที่กำลังบินขึ้นมา

"สวย...สวยมากที่สุด"ดินพูด

เขาจ้องมองหน้าเธอแต่ไม่ได้มองหิ่งห้อยเลย

"ใช่ค่ะ..ที่นี่จะมองเห็นหิ่งห้อยได้สวยที่สุดเลย"ฝ้ายยิ้ม เธอไม่ได้หันมามองเขา

"พี่หมายถึงฝ้ายนะ..ที่สวยน่ะ"ดินยังมองจ้องเธอ

ฝ้ายหันมามองดินทันทีที่ได้ยินเขาพูด แล้วก็เห็นเขามองจ้องมาด้วยสายตาที่ทำให้เธอใจสั่นอย่างมาก

"เอ่อ..ฝ้าย..เอ่อ..ฝ้ายไปหาพี่ฝ่างก่อนนะคะ"ฝ้ายจะเดินหนีเขา

"จะเดินหนีพี่ไปไหนล่ะ..หืม"ดินจับมือของเธอไว้

"ไม่ได้หนีค่ะ...ฝ้ายแค่จะไปหาพี่ฝ่าง"ฝ้ายบอก เธอหันหน้าหนีเขา

"ไอ้ฝ่างไปดูหิ่งห้อยกับเปี๊ยก..ฝ้ายไม่ต้องห่วงมันหรอก"ดินยิ้ม

"เอ่อ..แต่ว่า.."ฝ้ายอึกอัก

เธออยากเดินหนีไปแต่เขาจับมือไว้ไม่ยอมปล่อย

"เป็นอะไร..ทำไมถึงไม่มองหน้าพี่...ไหนหันมาหน่อยสิ"

ดินเอามืออีกข้างไปจับคางของฝ้ายแล้วดึงให้หันมามองหน้าเขา

ฝ้ายหันมาตามแรงดึงแต่ไม่ยอมมองสบตากับดิน เธอหลุบสายตามองที่หน้าอกของเขา

"เป็นอะไร..ทำไมไม่ยอมมองหน้าพี่..หรือฝ้ายโกรธอะไรพี่หรือป่าว"

ดินขยับไปยืนใกล้ฝ้ายมากขึ้นไปอีก จนลมหายใจของเขาเป่ารดหน้าผากของเธอ

"เอ่อ..ป่าวค