เฉิดไฉไล-หอมละมุน

เฉิดไฉไลมาแล้ว

เฉิดไฉไลเอนตัวลงบนเก้าอี้หนังแท้ตัวใหญ่ ราคาแพง แต่นั่งสบาย   พนักพิงนั้นเกินศีรษะของเธอ และขนาดของเก้าอี้ก็โอบร่างบอบบางของเธอเอาไว้...เธอหลับตาลง...อย่างแรกเธอต้องพยายามลืมเรื่องของโค้ชนิวไปก่อน

ลืมอะไรน่ะหรือ...

ก็ไอ้เป้ากางเกงว่ายน้ำของโค้ชหนุ่มที่พุ่งออกมาชัดเจนซะขนาดนั้น

มันตุงเต็มที่ทีเดียว

แต่เอาไว้ก่อน อย่างไรโค้ชนิวก็ทำงานกับเธอ...ไม่ได้ไปไหน...เหมือนลูกไก่ในกำมือ

"ไม่ใช่จะบีบก็ตาย จะคลายก็รอด

เอาเป็นว่าภาษิตใหม่  “ลูกไก่ในกำมือ บีบก็ตาย คลายก็ตายเพราะโดนบีบไปแล้ว

เธอจะเอาเขามาบีบเล่นสักครั้ง...ให้เขาได้รู้ว่าเธอนั้นน่าพิศวาสไม่ต่างจากสาวๆ ที่เป็นนักกีฬาว่ายน้ำที่รุมล้อมเขาอยู่

นังพวกนั้น...คิดแล้วหมั่นไส้  เธอรู้ว่าพวกสาวๆ ร่านระริกระรี้ อยากโดนจับเสียบ อยากจะเอาจิ๊มิประเคนให้เขาเสียบกันทั้งนั้น

พวกนั้นร่านอยากโดนแท่งอันร้อนเสียบกดติดดิ้นกระแด่วๆ

เธอต้องพักเรื่องโค้ชนิวไว้ก่อน คิดๆๆที่จะทวงชัยชนะคืนพร้อมกับล้างแค้นล้างอาย

ตุงจนเมื่อรวมกับสรีระร่างกายที่งดงามของเขาแล้ว

เธอก็อดที่จะนึกเสียดายที่คงไม่ได้แตะต้องลิ้มชิมสวาทได้

จะกี่คนก็ไม่แคร์

คนแรก อดีตสามี กนก

อีกคน อีตาโค้ชสมชาย

คนสองคนทำให้เธอระเบิดความเร่าร้อนออกมา เธอยังจำได้ ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะยาปลุกกำหนัด สองอาจจะเพราะบรรยากาศ แท้จริงพวกนั้นทำให้เธออับอายที่เธอต้องเปิดตัวตนออกมามากกว่า  เธอพยายามซ่อนความเร่าร่านร้อนนี้ไว้ แต่อดีตสามีรู้เท่าทัน เขาดึงจิตวิญญาณของเธอออกมาและยังให้โค้ชสมชายตัวแสบมาปลุกเร้าเธอต่ออีกด้วย

นั่นเพราะเธอแพ้

หญิงเหล็กอย่างเธอจะแพ้ไม่ได้...เธอผู้แกร่งทั้งตัวและเรื่องเซ็กซ์...คนคุ้นเคยจะเรียกเธอว่า

 “อีเฉิดจิ๊มิเหล็ก”

เธอร่านร้อนและมีพลังทางเซ็กซ์สุดๆ แต่เธอไม่อยากเปิดเผย...เธออยากซ่อนตัวเองอยู่หลังภาพลักษณ์คุณเฉิดไฉไลผู้สง่างาม

เธอไม่ชอบแสดงตัวตนแท้จริงกับใคร  ภาพลักษณ์ของเธอในสังคมอันหลอกลวงจะต้องดูงดงามเสมอ

และเธอรู้ว่าจะต้องทำอะไร....ได้เวลาที่ลูกสาว น้องชมพู่จะโทรมาหาเธอ

ลูกชมพู่เหรอ...แม่ไม่ค่อยสบายนิดหน่อยจ้ะ"

เรื่องทีมลงแข่งว่ายน้ำกับทีมพ่อหนกหรือคะ”

เสียงน้องชมพู่เอ่ยถาม....น้องชมพู่เรียกกนกว่าพ่อหนก

แต่ทว่า...น้องชมพู่รู้ เธอรู้ เขาหาใช่พ่อแท้ๆของน้องชมพู่..

และเพราะเหตุนั้นเขาจึงได้แค้นเธอ และหาเรื่องจนหย่าร้างจากไป...ช่วยไม่ได้...เขาไม่ควรจะเป็นพ่อของลูกสาวเธอ  และเมื่อเขาทนไม่ได้ขอหย่า เธอก็ไม่ได้ลังเลเพราะเธอไม่ได้รักเขา  เธอจำแต่งงานเพราะเขาข่มเหงเธอจากการที่เธอมีคนอื่นอยู่แล้ว...กว่าเขาจะรู้ว่าเธอท้องน้องชมพู่และรู้ว่าเขาไม่ใช่พ่อก็ผ่านไปนาน น้องชมพู่ก็ยังอุตส่าห์เรียกเขาว่าพ่อ ทั้งที่รู้ว่าไม่ใช่พ่อแท้ๆ

พ่อแท้ๆ ของชมพู่คือคุณนัฐ...และเขาไปจากชีวิตเธอ แต่เขาไม่ได้จากตาย เขาแต่งงานไปอยู่ต่างประเทศ...เฉิดไฉไลรอคอยให้เขากลับมา  เธอคอยเขาด้วยความหวังลมๆ แล้งๆ ที่เธอคิดว่าเขาอาจจะไม่กลับมา  เขาคงไม่รักเธออีกแล้วด้วย

ทุกวันนี้เธออยู่ด้วยความหวังอันริบหรี่...รอคอยการกลับมาของรักแรก

รักที่เหมือนดวงตะวันเฉิดฉาย  เหมือนดังชื่อของเธอ  เฉิดไฉไล

แต่ป่านนี้เขาอาจจะมีภรรยาใหม่ไปแล้ว มีลูกแล้ว  เธอได้แต่เพ้อฝันไปดายเดียว

“ชมพู่จะกลับไปช่วยแม่สอน...แต่โค้ชคนใหม่เป็นไงบ้างคะ แม่”

“นิวน่ะหรือ...แม่ว่าเขาดูจะเก่งพอๆ กับเร้าใจนะ ลูก”

น้องชมพู่หัวเราะใสๆ  “แม่ขา  แม่จะฟันเขาหรือยังคะ”

"ต๊าย... พูดอะไรอย่างนั้นล่ะลูก”

เพราะตรงไปตรงมา แล้วเธอก็หัวเราะเอิ๊กอ๊าก   “ชมพู่รู้ไหม  เป้าเขาน่ะ....แม่เห็นแล้วต้องหนีบขา ตัวสั่นเลย”

น้องชมพู่หัวเราะร่าเริง  “รออะไรอีกคะ แม่ขา  จัดการเสียเลย....ชมพู่สนับสนุน”

“อื๊อ...แม่กลัวไก่ตื่น”

“ไก่ในเล้าเราค่ะ แม่...แม่เก่ง  แม่มีทางทำให้ไก่ไม่ตื่นหรอกค่ะ...”

“แม่ได้ยินข่าวแว่วๆ มาว่าทางโน้นจะรับแฟนของนิวไปเป็นโค้ช”

“แฟนโค้ชนิว เอ๊ะ...ใครคะ แม่”

ชื่อเดือน...”

“เดือนไหนคะ แม่...อย่าบอกนะคะว่ายัยเดือน  เดือนประกาย”

“ใช่นะ เป็นนักว่ายน้ำตัวแม่  เคยติดทีมระดับประเทศ...เพิ่งถอนตัวไปแบบไม่มีสาเหตุ ทั้งที่ว่ายท่ากบและผีเสื้อได้เก่งมาก เป็นกำลังสำคัญของทีม ทุกวันนี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่าทำไมยัยเดือนประกายถอนตัว”

“ชมพู่รู้ค่ะ แม่ แล้วหากเป็นยัยเดือน ชมพู่รู้ว่าแม่มีทางชนะทีมมหาลัยพ่อหนกแล้ว”

“แบบไหนกัน ชมพู่