Mag-log inShare
บทที่ 388
Pinakabagong kabanata
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 390
ผู้ดูแลร้านพูดในใจ ต่อให้เจ้าจะจ่ายเป็นห้าเท่าของสี่ร้อยตำลึง ยังไม่ได้ต้นทุนของโครงพัดกลับมาเลย!เขายังคงกล่าวด้วยความเกรงใจ “คุณหนู ไม่ได้จริง ๆ ขอรับ!”เซี่ยหมิ่นจวินเกรี้ยวกราด “สิบเท่า! สิบเท่าได้แล้วใช่หรือไม่? เจ้าไม่ต้องคิดเรื่องกฎไม่กฎอะรแล้ว เจ้าต้องรู้ตัวก่อนว่า พวกเจ้าเปิดร้านทำการค้าขาย อย่างแรกก็เพื่ออะไร เพื่อหาเงินอย่างไรเล่า!”“ข้าไม่เชื่อว่าผู้ใดจะให้ราคาได้สูงกว่าสิบเท่าของข้า!”พูดพลาง นางก็มองหรงจือจืออย่างยั่วยุทีหนึ่งประเพณีของสกุลหรงสุจริตเที่ยงธรรม ความหยิ่งยโสของปัญญาชนอย่างมหาราชครูหรง ไม่มีทางมีเงินมากกว่าตนเป็นแน่ยิ่งไปกว่านั้นเซี่ยหมิ่นจวินยังเป็นบุตรสาวที่ได้รับความโปรดปรานที่สุดในสกุล เงินในมือมีไม่น้อยจริง ๆ อู่ฟู่จริง ๆ หรงจือจือสู้ตนไม่ได้อย่างแน่นอนผู้ดูแลร้านกล่าวด้วยความเกรงใจ “คุณหนู อย่าว่าแต่สิบเท่าเลยขอรับ ต่อให้เป็นร้อยเท่า คุณหนูท่านนั้นก็ไม่มีทางยอมให้ ข้าเองก็ไม่มีวันให้คุณหนู คุณหนูดูของชิ้นอื่นเถอะขอรับ!”เซี่ยหมิ่นจวินคิดไม่ถึงเลยว่า ผู้ดูแลร้านจะหัวแข็งเช่นนี้จึงจ้องเขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร?”ครั
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 389
เมื่อหรงจือจือเบือนหน้าไปมอง ก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคบใบหน้าหนึ่ง เซี่ยหมิ่นจวินบุตรสาวคนเล็กของท่านลุงเซี่ยในวินาทีที่เห็นหรงจือจือ นางก็แสยะยิ้มออกมา แม้อีกฝ่ายจะใส่ผ้าคลุมหน้าอยู่ นางก็จำได้ เพียงเพราะดวงตาคู่นั้นของหรงจือจือ ช่างงดงามมากจริง ๆเซี่ยหมิ่นจวินแสยะยิ้ม “อ้าว? นี่มันหรงจือจือมิใช่หรือ? เหตุใดออกจากบ้านต้องใส่ผ้าคลุมหน้าด้วยล่ะ? ที่แท้ก็รู้จักอับอายเช่นกันหรือ? เช่นนั้นเจ้ายังกล้าหย่าอีกหรือ?”เซี่ยหมิ่นจวินในฐานะหลานสาวที่ไทเฮาโปรดปรานที่สุด จึงได้รับพระราชทานแต่งตั้งเป็นท่านหญิงจากฮ่องเต้องค์ก่อนตั้งแต่เด็ก ๆ อยู่ขั้นเดียวกับหรงจือจือหรงจือจือและนางก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ทว่านางเข้ามาก็พูดจาเสียดหูพวกนี้แล้ว แต่หรงจือจือก็ไม่ได้สนใจนางได้แต่มองผู้จัดการร้านทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “รบกวนช่วยเอาพัดใส่กล่องให้ข้าที”ผู้จัดการร้านฉีกยิ้มตอบ “ได้เลยขอรับ”เซี่ยหมิ่นจวินมองผู้จัดการร้านอย่างไม่สบอารมณ์ “เจ้าไม่ได้ยินคำพูดของข้าเมื่อครู่หรือ? ข้าบอกว่าพัดอันนี้ข้าเอาแล้ว!”ผู้ดูแลร้านมองเซี่ยหมิ่นจวินด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเคารพ “คุณหนูขอรับ ข้าได้ยินคำพูดของค
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 388
หรงจือจือจึงคิดมายังที่แห่งนี้ เพื่อเลือกของให้เฉินเยี่ยนซูผู้ดูแลร้านเห็นหรงจือจือที่คลุมหน้าเอาไว้เดินเข้ามา ครั้นเห็นมาดก็รู้แล้วว่าเป็นคุณหนูสกุลใหญ่ จึงรีบนำทางด้วยความเป็นมิตร ตามด้วยแนะนำของให้หรงจือจือ“คุณหนูขอรับ นี่เป็นหมึกชิงอวิ๋นอย่างดี หนึ่งถึงสองแท่งก็ราคาสูงถึงหนึ่งพันตำลึงทอง เป็นของหายากที่ยากจะได้มาชิ้นหนึ่ง”“นี่เป็นขลุ่ยเซียวหยกเลาหนึ่ง ลือกันว่าเป็นของแทนใจของคู่รักเมื่อหกร้อยปีก่อนคู่หนึ่งหยกที่ใช้เป็นหยกน้ำดี ลวดลายและสีสันแบบนี้ ทั่วทั้งใต้หล้ามีอยู่ไม่กี่ชิ้น”“คุณหนูดูสิ่งนี้สิขอรับ นี่เป็นพัดพับได้ที่เราเพิ่งรับซื้อมา โครงพัดเป็นแผ่นบางของหยกขาวเถียน เพียงแต่ด้านหน้าพัดที่ขาวโพลน เรายังคิดไม่ตกว่าจะเชิญนักวาดชื่อดังท่านไหนมาวาด!”ครั้นหรงจือจือได้ยินถึงตรงนี้ ก็หยิบพัดกึ่งสำเร็จรูปนั่นมาดูนางครุ่นคิด หยกขาวเป็นโครง หากหน้าพัดวาดไผ่เรียวสีเขียวไว้ด้านบน จะต้องงดงามมากเป็นแน่ความคิดพลันแล่นนางฉีกยิ้มพลางตอบกลับ “เช่นนั้นก็พัดอันนี้ก็แล้วกัน”ผู้ดูแลร้านอึ้งไป “ฮะ?พัดอันนี้หรือขอรับ? แต่ว่าด้านบนนี่…”หรงจือจือ “ไม่เป็นไร ที่ข้าต้องการก็คือหน้าพัก
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 387
หรงเจาเดือดดาลจนตบบ้องหูหลานสาวทั้งสองคนละฉาดเขากระทืบเท้าพลางกล่าวขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ “ข้าบอกให้พวกเจ้าเดินชมเล่นอยู่ในลานรอข้ามิใช่หรือ เหตุใดพวกเจ้าถึงก่อเรื่องขึ้นอีก?”ที่พาพวกนางออกมา เพราะจะมากดดันมหาราชครูหรง ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกผิดอยู่ในใจก็เท่านั้นไหนเลยจะรู้ว่าหลานโง่เง่าสองคนนี้จะอดกลั้นความเดือดดาลเอาไว้ไม่อยู่เช่นนี้?หรงอี๋ฉงนไปเล็กน้อย “ท่านปู่ นางทำให้ข้าต้องถูกถอนหมั้น หรือว่าข้าว่านางไม่ได้เลยสักคำหรือ?”หรงเจาตอบกลับด้วยความเกรี้ยวกราด “เช่นนั้นเจ้ารู้หรือไม่ว่า ท่านราชเลขาธิการจะแต่งงานกับนาง? ต่อไปแคว้นต้าฉีแห่งนี้ นอกจากไทเฮาแล้วก็ไม่มีสตรีหน้าไหนที่สูงศักดิ์ยิ่งกว่าพี่หญิงของเจ้าอีกแล้ว?”หรงอี๋ “อะ…อะไรนะเจ้าคะ?”หรงอวี้ยังไม่ทันได้ทำความเข้าใจ “แต่นั่นแล้วอย่างไร? ไม่ว่านางจะสูงศักดิ์แค่ไหน นางก็ยังทำลายพี่หญิงเช่นเดิมอยู่ดี!”หลงอี๋อายุมากกว่าหน่อย จึงเข้าใจเป็นอย่างดี “หากนางเป็นฮูหยินราชเลขาธิการขึ้นมาจริง ๆ คนในใต้หล้าจะไม่ว่านางน่าอับอายขายขี้หน้าอีก มีแต่จะคิดว่าที่นางหย่านั้นถูกต้องแล้ว”“เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็จะไม่มีอคติแพร่ไปทั่วอีก ไหนจะยังมีอ
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 386
เมื่อครู่พวกนางพูดจาเสีย ๆ หาย ๆ ต่อหรงจือจือมากมายขนาดนั้น หากผู้ที่มาได้ยินคือหรงจือจือ ต้องเกิดโทสะอย่างแน่นอนเจาซีแค่นเสียงฮึทีหนึ่ง “เป็นผู้ที่พวกเจ้าเกลียดที่สุด!”สีหน้าของแม่นางน้อยทั้งสองซีดเผือด พูดจาว่าร้ายเขาลับหลังทว่าถูกเขามาได้ยินเข้า อย่างไรก็เป็นเรื่องน่าอับอายขายขี้หน้า เป็นการกระทำที่ไม่ได้รับการอบรมสั่งสอน หรงจือจือเห็นว่าบนใบหน้าของแม่นางที่อายุเยอะกว่าเต็มไปด้วยน้ำตา จึงยื่นผ้าเช็ดหน้าไปให้นางผืนหนึ่งพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงชืด ๆ ว่า “เชื่อข้า เจ้าจะมีการแต่งงานที่ดียิ่งกว่า”ประโยคนี้ไม่ได้เป็นการปลอบธรรมดา ๆ แต่นางตอบตกลงจะแต่งงานกับเฉินเยี่ยนซูผู้กุมอำนาจในราชสำนักแล้ว รอหลังแต่งงานแล้ว จะไม่มีผู้ใดว่านางไม่ดีอีก กระทั่งทุกคนยังจะพูดสรรเสริญเยินยอนางมากมายอีกด้วยและบรรดาน้องสาวในสกุล ย่อมมีคนที่ดีกว่ามาทาบทามอย่างแน่นอนไหนเลยหรงอี๋จะรู้ว่าหรงจือจือกำลังวางแผนอะไรอยู่ คิดเพียงว่าพี่หญิงผู้นี้ของตนทำให้ตนคับข้องใจอย่างมากครั้นนึกไปถึงว่าอีกฝ่ายยังพูดจาหลอกลวงเช่นนี้กับตนอีก ในใจนางก็พลันมีไฟโทสะลุกโชนขึ้นมาผละมือของหรงจือจือออก แล้วสลัดผ้าเช็ดหน้าใน
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น บทที่ 385
หรงจือจือเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ใครหรือ?”อวี้หมัวมัวตอบกลับ “เป็นท่านอาของนายท่านเจ้าค่ะ ท่านปู่มาเจ้าค่ะ หนำซ้ำยังพาหลานสาวทั้งสองคนมาอีกด้วย”นัยน์ตาของหรงจือจือลึกซึ้ง ท่านอาของท่านพ่อผู้นี้ อยู่ที่บ้านเดิมโย่วหยางมาตลอด ไม่ได้อยู่ที่เมืองหลวงหนำซ้ำยังจงใจพาหลานสาวมาอีกด้วย...นางพลันลุกขึ้นแล้วกล่าวว่า “ตามข้าออกไปเดินซื้อของ แล้วซื้อขวัญให้ท่านเสนาบดีสักชิ้น”แม้จะมีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้วว่าพวงดอกไม้พวกนั้นมาได้อย่างไร นางก็ยังต้องให้ของขวัญตอบแทน โดยเฉพาะที่ใส่อัญมณีมาในพวงดอกไม้ด้วยและที่ท่านปู่ของตนผู้นี้มาในวันนี้ เกรงว่าจะได้ยินมาจากข้างนอกว่าตนหย่าแล้ว จึงจงใจมาประณามและไม่รู้ว่าท่านพ่อจะพูดโน้มน้าวอีกฝ่ายอย่างไร นางเองก็คร้านจะพูดคุยด้วย จึงเลี่ยงไม่ให้ถูกคนดูถูกเสียเปล่าเจาซี “ได้เลยเจ้าค่ะ!”เนื่องจากคราก่อนนางโง่ เรื่องที่เรียกให้คุณหนูกลับมาที่หน้าประตูจวนเสนาบดี นางรู้สึกผิดต่อท่านเสนาบดีมาตลอด ฉะนั้นครานี้เมื่อได้ยินว่าคุณหนูจะซื้อของให้ท่านเสนาบดี นางจึงกระตือรือร้นเป็นอย่างมากอวี้หมัวมัวกล่าวว่า “คุณหนูไม่สู้ไปทางประตูด้านข้างเถิดเจ้าค่ะ หลายวันม
Maaari mong magustuhan
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.6M viewsรักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า
ไห่ถาง7.5K viewsฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ
ซินต้งหรูสุ่ย194.2K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย400.9K viewsวาสนารักฮูหยินแม่ทัพตัวร้าย
อาหลานเร่อ1.8K viewsซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา
l3oonm@4.1K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม107.0K viewsมารเร้นกายดับแสงดารา
MACARONI/1Millionmilesaway394 views
