Home / โรแมนติก / ใต้เงาบุษบา / 19.ทั้งหลงทั้งหวง (1)

Share

19.ทั้งหลงทั้งหวง (1)

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-05-15 22:27:46
มือหนาสองข้างย้ายไปวางบนสะโพกงามงอนเกาะกุมก่อนจะบรรเลงบีบเคล้นเชื่องช้า ร่างบางบนตัวเขาเกร็งแข็งทื่ออย่างต่อต้าน เธอพยายามไม่ทิ้งตัวลงมาหาเขาแต่ก็ฝืนไว้ไม่ได้นาน สุดท้ายเมื่อไม่อาจแข็งขืนได้ร่างนุ่มนิ่มก็แนบชิดกับเรือนกายแกร่งทุกสัดส่วน

แรงเร้าที่ชายหนุ่มจงใจก่อกวนสร้างความทรมานให้พิมพ์ปราง มือข้างหนึ่งลูบไล้แผ่นหลังเล็ก อีกข้างวางบนสะโพกสวยอย่างไม่อยากจากไปไหน นำพาให้กายสาวสัมผัสเขาเป็นจังหวะ ทั้งเนื้อตัวสองหนุ่มสาวแทบจะไร้ช่องว่างหากพิมพ์ปรางไม่วางมือขวางอกแกร่งเอาไว้

หญิงสาวหอบหายใจแรงตามการบังคับของชายหนุ่ม เรือนร่างสาวซ่านสยิวจนขนลุกไปทั้งตัว ฟันเล็กขบลงบนริมฝีปากอย่างต้องการสะกดอารมณ์พลุ่งพล่านเอาไว้

ชายหนุ่มมองดวงหน้าเล็กใกล้ๆ เขากำลังตกอยู่ภายใต้ความทรมาน ดวงตาคู่คมวาววับลดตาลงจ้องปากสวยที่เม้มแน่นแล้วนึกอยากจูบให้คลายลงหากเขาก็ห้ามใจเอาไว้ เขาจะทำให้พิมพ์ปรางเรียกร้องเขาเอง จะทำให้เธอคิดถึงแต่เขา ต้องการเขาในทุกอณูของร่างกาย แม้แต่จูบเธอก็ต้องขอ

มือบางที่ผลักอกเขาอยู่เริ่มจิกเล็บลงมาแทน ร่างเล็กเริ่มขยับบดเบียดเขาเองบ้างชายหนุ่มจึงหยุดมือ กดความรู้สึกที่กำลังค่อยๆ คุกรุ่นของตั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ใต้เงาบุษบา    20.ใต้เงามัจจุราช (2)

    “เธอโกหกไม่เนียน รู้ไว้ซะสาวน้อย”พิมพ์ปรางเม้มปาก รู้สึกอับอายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ได้แต่ก้มหน้างุดอยู่อย่างนั้นแล้วฝืนหลับตาลง ไม่กล้าแม้แต่จะทำตัวแง่งอน แต่แล้วก็รู้สึกได้ถึงมืออบอุ่นวางลงมาบนหัวของตัวเองเบาๆ“แต่ฉันพอใจในแบบที่เธอเป็นนะ”‘นี่เขาชมหรือปลอบ’พิมพ์ปรางคิดในใจ ถึงจะไม่เข้าใจความหมายแต่ภายในใจเธอกลับอุ่นวาบขึ้นมา ถึงจะอธิบายความรู้สึกตัวเองไม่ได้ทว่าสิ่งที่อีกฝ่ายบอกทำให้เธอวางซบหน้าลงบนอกแกร่งได้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ นี่อาจเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้พูดคุยราวกับคนใกล้ชิดกันมากที่สุดหลังจากจบสัมพันธ์ลึกซึ้งทางร่างกายกิตติกรกอดร่างเล็กแนบอกในแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน พอใจในเรือนร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นที่แนบชิด ความคิดที่อยากมีคนร่างบางนอนในอ้อมกอดทุกคืนแล้วตื่นขึ้นมาเจอในทุกเช้าแวบเข้ามาในหัว ยิ่งนับวันเขาก็ยิ่งอยากสัมผัสพิมพ์ปรางมากขึ้น ไม่เคยนึกเบื่อทั้งที่อีกฝ่ายไม่เก่งเรื่องอย่างว่าสักนิด ทว่ากลับยิ่งทำให้เขาพอใจที่ได้ออกคำสั่งให้หญิงสาวทำในสิ่งที่ต้องการ ที่สำคัญก็อยากให้เธอเรียกร้องต้องการเขาเช่นกันเวลานี้เขากลายเป็นคนโลภมากไปแล้ว เขาต้องการที่จะเป็นทุกอย่างในชีวิตของพิมพ

  • ใต้เงาบุษบา    20.ใต้เงามัจจุราช (1)

    เป็นอีกครั้งที่พิมพ์ปรางต้องนอนเกร็งไปทั้งตัวเพราะมีกิตติกรนอนอยู่บนเตียงด้วย ในตอนแรกเธอคิดว่าอีกฝ่ายจะออกไปเมื่อเขาเสร็จธุระระหว่างร่างกายแล้วแต่ไม่เป็นอย่างที่คิด ชายหนุ่มยังนอนเตียงเดียวกันกับเธอต่อโดยไม่แตะต้องซ้ำอีก นอกจากดึงให้เธอไปนอนซบอกเขา“อากาศหนาวขนาดนี้จะนอนห่างกันทำไม หนาวเนื้อห่มเนื้อไม่เคยได้ยินเหรอ”ชายหนุ่มบอกเพราะอากาศหนาวจัดแม้ทั้งสองคนอยู่ในผ้าห่มผืนหนาด้วยกัน คนร่างบางใส่ทั้งเสื้อและกางเกงขายาว ส่วนเขาใส่เพียงกางเกงตัวเดียวแม้จะเป็นชุดที่เขาเพิ่งเปลี่ยนตอนมาถึงภู แต่ตอนนั้นยังไม่ได้อาบน้ำก็เลยไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องมาทนกลิ่นตัวบนเสื้อของเขา“เธอไม่ได้สนใจไอ้พ่อลูกติดนั่นหรอกใช่ไหม”อยู่ๆ ชายหนุ่มก็ถามขึ้นมาพิมพ์ปรางอดคิดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะชวนทะเลาะใหม่ทั้งที่เขาก็ทำโทษเธอในแบบของเขาโดยไม่ฟังคำอธิบายไปแล้ว แต่เพราะรับรู้ได้ถึงปลายนิ้วโป้งที่เกลี่ยเบาๆ จากมือที่วางบนไหล่เธอทำให้รู้ว่าชายหนุ่มไม่ได้อยู่ในอารมณ์ขุ่นเคืองมีอย่างหนึ่งที่กิตติกรไม่เคยทำเลยก็คือทำร้ายให้เธอเจ็บตัว ไม่ว่าเขาจะไม่พอใจแค่ไหนแต่ไม่เคยลงไม้ลงมือแบบผู้ชายขี้โมโหที่เธอเห็นในข่าวบ่อยๆ เขาแค

  • ใต้เงาบุษบา    19.ทั้งหลงทั้งหวง (2)

    “ทำให้ฉัน”“คะ?”สมองหญิงสาวยังคงว่างเปล่าเกินกว่าจะเข้าใจอะไร แต่มือหนารั้งเอวเล็กให้ขยับเข้าไปหาเขา“นั่งลงมาสิ”เธอถูกจัดร่างกายให้เป็นไปตามที่ชายหนุ่มต้องการแล้ว ไม่สามารถถอยกลับได้ในตอนนี้ แล้วก็ต้องสะดุ้งเบาๆ พร้อมร้องออกมาเสียงแผ่ว ร่างสองร่างหลอมรวมอย่างที่ไม่ทันได้ตั้งตัวมือหนาสองข้างบังคับให้เอวบางขยับโดยไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว พร้อมตาก็กวาดมองทรวงอกคู่สวย ใบหน้างดงามน่ามองแม้จะเปียกโชกไปทั้งตัว รู้ดีว่าพิมพ์ปรางมีเสน่ห์บางอย่างที่ผู้ชายหนุ่มทุกคนพร้อมจะกระโดดเข้าหา ดวงตาเรียวคมสวยที่ฉายแววน่าสงสารนั่นเอง มันชวนมองและดึงดูดอย่างน่าประหลาด พาให้อยากปกป้องคุ้มครองและเป็นเจ้าของดวงตาคู่นั้น ให้มันมองเขาแค่คนเดียวเหมือนตอนนี้กิตติกรจำได้ว่าเมื่อก่อนเขายอมทำแม้กระทั่งให้ดวงตาคู่นี้มองเขาอย่างเจ็บปวด มาถึงตอนนี้เขาอยากได้มันมากกว่านั้น ไม่ว่าจะมองอย่างเรียกร้องต้องการ ตัดพ้อต่อว่า หรือแม้แต่แววของความสุขมือหนาเปลี่ยนมากอบกุมอกอวบตรงหน้าที่กระเพื่อมไหวด้วยความหลงใหล เขารู้ว่าตัวเองกำลังหลง ทุกอย่างบนเนื้อตัวของพิมพ์ปรางทำให้เขาลืมไม่ลง คอยแต่คิดถึงทุกครั้งที่ทิ้งตัวลงนอน แล้วก็ระแ

  • ใต้เงาบุษบา    19.ทั้งหลงทั้งหวง (1)

    มือหนาสองข้างย้ายไปวางบนสะโพกงามงอนเกาะกุมก่อนจะบรรเลงบีบเคล้นเชื่องช้า ร่างบางบนตัวเขาเกร็งแข็งทื่ออย่างต่อต้าน เธอพยายามไม่ทิ้งตัวลงมาหาเขาแต่ก็ฝืนไว้ไม่ได้นาน สุดท้ายเมื่อไม่อาจแข็งขืนได้ร่างนุ่มนิ่มก็แนบชิดกับเรือนกายแกร่งทุกสัดส่วนแรงเร้าที่ชายหนุ่มจงใจก่อกวนสร้างความทรมานให้พิมพ์ปราง มือข้างหนึ่งลูบไล้แผ่นหลังเล็ก อีกข้างวางบนสะโพกสวยอย่างไม่อยากจากไปไหน นำพาให้กายสาวสัมผัสเขาเป็นจังหวะ ทั้งเนื้อตัวสองหนุ่มสาวแทบจะไร้ช่องว่างหากพิมพ์ปรางไม่วางมือขวางอกแกร่งเอาไว้หญิงสาวหอบหายใจแรงตามการบังคับของชายหนุ่ม เรือนร่างสาวซ่านสยิวจนขนลุกไปทั้งตัว ฟันเล็กขบลงบนริมฝีปากอย่างต้องการสะกดอารมณ์พลุ่งพล่านเอาไว้ชายหนุ่มมองดวงหน้าเล็กใกล้ๆ เขากำลังตกอยู่ภายใต้ความทรมาน ดวงตาคู่คมวาววับลดตาลงจ้องปากสวยที่เม้มแน่นแล้วนึกอยากจูบให้คลายลงหากเขาก็ห้ามใจเอาไว้ เขาจะทำให้พิมพ์ปรางเรียกร้องเขาเอง จะทำให้เธอคิดถึงแต่เขา ต้องการเขาในทุกอณูของร่างกาย แม้แต่จูบเธอก็ต้องขอมือบางที่ผลักอกเขาอยู่เริ่มจิกเล็บลงมาแทน ร่างเล็กเริ่มขยับบดเบียดเขาเองบ้างชายหนุ่มจึงหยุดมือ กดความรู้สึกที่กำลังค่อยๆ คุกรุ่นของตั

  • ใต้เงาบุษบา    18.เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว (2)

    “ดีเลย มานี่”ดวงตาคู่สวยกะพริบถี่ๆ อย่างมึนงง รู้ตัวอีกทีก็ต้องหนาวยะเยือกเพราะเข้ามาอยู่ในห้องน้ำแล้ว“ไปเตรียมน้ำอุ่น”กิตติกรพยักพเยิดไปยังอ่างอาบน้ำ ทำให้พิมพ์ปรางตาโตมองหน้าเขาราวกับไม่เข้าใจ แต่ชายหนุ่มจ้องกลับสายตาดุ ขณะมือหนาก็ดึงเสื้อแขนยาวที่ตัวเองใส่อยู่ขึ้นถอดออกผ่านหัวแล้วโยนไปมุมหนึ่งก่อนจะเปลี่ยนไปปลดเข็มขัดหญิงสาวเริ่มลนลานแต่ร่างสูงใหญ่ยืนขวางประตูอยู่ แถมตาคมดุก็ยังมองเธอนิ่งบ่งบอกว่าให้ทำตามที่สั่ง ร่างบางจึงจำต้องหันหลบเข้าไปจัดการเปิดน้ำและวัดระดับความอุ่นให้พอดี ขณะเดียวกันก็ใจตุ้มๆ ต่อมๆ กังวลถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเอง กิตติกรมักเลือกทำในสิ่งที่เธอไม่คาดคิดเสมอ อยู่ๆ เขาก็มักจะโผล่มาเอาเรื่องเธอโดยไม่ให้เวลาหนีได้“น้ำพอดีหรือยัง”เสียงถามพร้อมกับมือที่วางมาบนไหล่ทำให้หญิงสาวสะดุ้ง แล้วพยักหน้าแทนคำตอบ จากนั้นปลายหางตาก็เห็นต้นขาแข็งแกร่งก้าวลงไปในอ่าง พิมพ์ปรางรีบหันหน้าหนีไปทางอื่นทันที ได้ยินเสียงอีกฝ่ายลงไปในอ่างน้ำก่อนจะเอ่ยสั่งเธอ“ไปปิดประตูแล้วกลับมานวดไหล่ให้หน่อย วันนี้ประชุมแต่เรื่องเครียดๆ ทั้งวัน”หญิงสาวยังยืนปรับความคิดไม่ทันแต่ก็ถูกเรีย

  • ใต้เงาบุษบา    18.เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว (1)

    พิมพ์ปรางส่งเสื้อคืนให้ปัฐวิกรหลังอีกฝ่ายเดินมาส่งเธอถึงหน้าห้องแล้ว ทั้งที่เธอจะถอดให้เขาตั้งแต่เข้ามาในบ้านแต่ชายหนุ่มปฏิเสธ“พี่บอกแล้วว่าเอาไปใส่ก็ได้ เผื่อปรางเอาเสื้อกันหนาวมาไม่พอ”“ไม่เป็นไรค่ะ”“เอาไปนั่นแหละ พี่ไม่รับคืน ดึกแล้วรีบเข้าห้องไปนอนซะ เจออากาศเย็นจัดนอนดึกเดี๋ยวจะไม่สบายเข้า”ชายหนุ่มตัดบทแล้วดันร่างบางให้เข้าห้อง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวจะอิดออดเขาก็โบกมือให้“พี่ไปนอนล่ะ กู๊ดไนท์”พิมพ์ปรางได้แต่ชะงักคำพูดเพราะชายหนุ่มหันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็ว คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นขณะก้มลงมองเสื้อในมืออย่างไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป เพราะหากชายหนุ่มให้มาแล้วแบบนี้ ไม่ใส่ก็จะโดนดุเอาอีก แต่ถ้าใส่เธอก็อาจจะซวยเพราะ...“อาลัยอาวรเจ้าของเสื้อเหรอ”เสียงกระซิบเบาแต่ดุเข้มดังขึ้นตรงหน้าทำให้หญิงสาวสะดุ้งเงยหน้าขึ้นมองกิตติกร!ร่างสูงใหญ่ที่มาปรากฏตรงหน้าดูราวกับเงาทะมึนน่ากลัว ร่างบางผงะถอยหลังในขณะที่อีกฝ่ายก้าวตามมาแล้วปิดประตูลง แววตาคู่คมดุกร้าวจนพิมพ์ปรางแทบไม่กล้ามองก่อนหน้านี้ชายหนุ่มบ่นว่าหนาวขอกลับเข้าบ้านก่อน เธอยังนึกโล่งใจคิดว่าอีกฝ่ายคงอาบน้ำนอนไปแล้ว ไม่คิดว่าเขาจะมาดักรอ ไม

  • ใต้เงาบุษบา    17.คู่แข่งคนสำคัญ (2)

    “ปรางนอนห้องนี้นะ”กัญญานันพาเพื่อนมายังห้องบนเรือนใหญ่อย่างดีใจที่พิมพ์ปรางยอมขึ้นมาบนภูด้วย“ก้อยอยากให้ปรางมาพักด้วยกันจริงๆ เสียดายจะแย่ตอนที่ชวนแล้วปรางไม่ยอมมา”หญิงสาวหน้างอขณะนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ส่วนพิมพ์ปรางเปิดตู้เสื้อผ้าเตรียมตัวจัดของ“ปรางเกรงใจคุณมินทร์น่ะค่ะ วันปีใหม่ทั้งทีคงอยากอยู่กับคุณก้อยสองคน”“ของแบบนี้ก็ต้องอยู่กับครอบครัวสิ”กัญญานันยังทำหน้างอนไม่เลิก“สำหรับคุณมินทร์คุณก้อยคือครอบครัวนะคะ”ได้ยินที่พิมพ์ปรางพูดกัญญานันจึงนึกขึ้นมาได้“นั่นสิ เขาเหลือแค่ก้อย”เสียงอ่อยของเพื่อนทำให้คนที่ทยอยเอาเสื้อผ้าที่เตรียมมาไม่กี่ตัวแขวนเข้าตู้หันมามอง ก่อนจะเดินมาจับมืออีกฝ่าย“ไม่เอาค่ะ ไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นแล้วนะคะ ตอนนี้พี่ๆ ของคุณก้อยก็มาอยู่ด้วยแล้ว ปรางคิดว่าตราบใดที่คุณก้อยมีความสุข คุณมินทร์ก็มีความสุขค่ะ เพราะฉะนั้นคุณก้อยต้องทำใจให้สบายๆ นะคะ ไม่เครียด ไม่คิดมาก จะได้มีน้องเร็วๆ”“ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลย”พอเพื่อนพูดมาถึงตรงนี้กัญญานันก็เขินหน้าแดง“เกี่ยวสิคะ รู้ไหมคะว่าเด็กน่ะเป็นของขวัญสุดมหัศจรรย์เลยล่ะ เชื่อปรางสิ ถ้าคุณก้อยมีลู

  • ใต้เงาบุษบา    17.คู่แข่งคนสำคัญ (1)

    “สนุกมากเลยค่ะ อยากให้ครูปรางไปเที่ยวกับน้องพลอยบ่อยๆ จังเลย”น้องพลอยเสียงเจื้อยแจ้วหลังลงจากรถก็เดินจูงมือครูสาวคนโปรดไม่ยอมปล่อย เด็กสาวยืนยันที่จะลงมาส่งครูด้วยตัวเองแม้ว่าพิมพ์ปรางจะบอกว่าไม่เป็นไร เพราะพัลลภก็ขับรถมาส่งถึงหน้าโรงเรียนแล้วก็ตาม“ขอบคุณนะครับที่ครูปรางให้เกียรติไปเที่ยวกับผมกับลูก”“ปรางต้องขอบคุณที่ชวนปรางมากกว่าค่ะ”“ผมกับลูกยินดีอยู่แล้วครับ”คนพูดหน้าบาน ส่วนน้องพลอยเองก็ยิ้มแป้น เด็กสาวอาจยังไม่คิดลึกซึ้งเท่าคนเป็นพ่อ เพียงแค่ชอบคุณครูมากเท่านั้น แต่ในสายตาพัลลภมองกระโดดข้ามขั้นไปไกลแล้ว นั่นยิ่งทำให้พิมพ์ปรางไม่ค่อยสบายใจน้องพลอยกอดลาคุณครูแล้วถึงยอมกลับขึ้นรถไป พิมพ์ปรางยืนมองรถของพัลลภแล้วถอนหายใจหนักอยู่คนเดียว ทว่าก็ต้องใจหายวาบเมื่อเห็นรถคันคุ้นตาเคลื่อนเข้ามารถของกิตติกร!ก่อนหน้านี้เธอรู้จากกัญญานันว่าชายหนุ่มบินกลับไปเยี่ยมครอบครัวในช่วงปีใหม่และจะกลับมาพร้อมกับปัฐวิกรซึ่งมาคุยเรื่องงานตามแพลนที่วางเอาไว้ ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะกลับมาเร็วขนาดนี้ นึกว่าเขาจะกลับมาหลังวันสิ้นปีไปแล้วเสียอีกที่สำคัญกิตติกรเห็นหรือเปล่าว่าเมื่อกี้เป็นรถของพัลลภเพิ่งออกไป

  • ใต้เงาบุษบา    16.ละสายตาไม่ได้ (2)

    ภาพที่เขามองเห็นราวกับสามคนพ่อแม่ลูกกำลังเดินเที่ยวด้วยกันอย่างมีความสุข แม้จะขับรถผ่านไปแล้วกิตติกรก็ยังหันมองจนคนที่นั่งมาด้วยทักขึ้น“มองอะไร”ปัฐวิกรแปลกใจเพราะน้องชายกำลังขับรถอยู่แต่กลับมองข้างทางแบบนี้มันค่อนข้างอันตรายในความคิดของเขา“ไม่มีอะไรครับ”แม้น้องชายจะปฏิเสธปัฐวิกรก็ยังหันตาม แล้วก็ทันเห็นคนรู้จักจึงเข้าใจแล้วว่าน้องชายมองอะไร“ปรางนี่ มากับใครน่ะ”กิตติกรเม้มปากนิดๆ เขาขับเลยคนกลุ่มนั้นมาพอสมควรแล้วเพราะต้องตรงไปที่ร้านให้ทันเวลา เนื่องจากนัดกับทางทีมงานเอาไว้แล้วว่าวันนี้พี่ชายจะเขาไปคุยแผนการตลาดของปีต่อไป ก่อนจะไปหาน้องสาวบนภูศรีจันเนื่องจากทำธุรกิจค้าขายจึงจำเป็นต้องเปิดร้านในช่วงเทศกาลเพราะเป็นเวลาที่จะทำกำไรได้มากที่สุด แล้วหลังจากนั้นค่อยให้พนักงานสลับกันหยุดพัก“เขาจีบๆ กันอยู่”ชายหนุ่มตอบพี่ชาย พยายามวางเฉยราวกับไม่สนใจ“ผู้ชายมีลูกแล้วเหรอ”“ครับ เด็กเป็นนักเรียนที่โรงเรียนสอนรำ”“นายเคยเจอพวกเขาด้วยเหรอ รู้ไหมว่าคนที่มาจีบปรางนิสัยโอเคไหม ไว้ใจได้หรือเปล่า”“ผมไม่รู้หรอก รู้แต่ว่าลูกเขาชอบคุณครูปรางมาก ก็เลยยิ่งเข้าทางคนเป็นพ่อ”คำพูดของกิตติกรออกจะประช

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status