ホーム / โรแมนติก / ใต้เงาบุษบา / 19.ทั้งหลงทั้งหวง (1)

共有

19.ทั้งหลงทั้งหวง (1)

作者: rasita_suin
last update 最終更新日: 2025-05-15 22:27:46
มือหนาสองข้างย้ายไปวางบนสะโพกงามงอนเกาะกุมก่อนจะบรรเลงบีบเคล้นเชื่องช้า ร่างบางบนตัวเขาเกร็งแข็งทื่ออย่างต่อต้าน เธอพยายามไม่ทิ้งตัวลงมาหาเขาแต่ก็ฝืนไว้ไม่ได้นาน สุดท้ายเมื่อไม่อาจแข็งขืนได้ร่างนุ่มนิ่มก็แนบชิดกับเรือนกายแกร่งทุกสัดส่วน

แรงเร้าที่ชายหนุ่มจงใจก่อกวนสร้างความทรมานให้พิมพ์ปราง มือข้างหนึ่งลูบไล้แผ่นหลังเล็ก อีกข้างวางบนสะโพกสวยอย่างไม่อยากจากไปไหน นำพาให้กายสาวสัมผัสเขาเป็นจังหวะ ทั้งเนื้อตัวสองหนุ่มสาวแทบจะไร้ช่องว่างหากพิมพ์ปรางไม่วางมือขวางอกแกร่งเอาไว้

หญิงสาวหอบหายใจแรงตามการบังคับของชายหนุ่ม เรือนร่างสาวซ่านสยิวจนขนลุกไปทั้งตัว ฟันเล็กขบลงบนริมฝีปากอย่างต้องการสะกดอารมณ์พลุ่งพล่านเอาไว้

ชายหนุ่มมองดวงหน้าเล็กใกล้ๆ เขากำลังตกอยู่ภายใต้ความทรมาน ดวงตาคู่คมวาววับลดตาลงจ้องปากสวยที่เม้มแน่นแล้วนึกอยากจูบให้คลายลงหากเขาก็ห้ามใจเอาไว้ เขาจะทำให้พิมพ์ปรางเรียกร้องเขาเอง จะทำให้เธอคิดถึงแต่เขา ต้องการเขาในทุกอณูของร่างกาย แม้แต่จูบเธอก็ต้องขอ

มือบางที่ผลักอกเขาอยู่เริ่มจิกเล็บลงมาแทน ร่างเล็กเริ่มขยับบดเบียดเขาเองบ้างชายหนุ่มจึงหยุดมือ กดความรู้สึกที่กำลังค่อยๆ คุกรุ่นของตั
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • ใต้เงาบุษบา    19.ทั้งหลงทั้งหวง (2)

    “ทำให้ฉัน”“คะ?”สมองหญิงสาวยังคงว่างเปล่าเกินกว่าจะเข้าใจอะไร แต่มือหนารั้งเอวเล็กให้ขยับเข้าไปหาเขา“นั่งลงมาสิ”เธอถูกจัดร่างกายให้เป็นไปตามที่ชายหนุ่มต้องการแล้ว ไม่สามารถถอยกลับได้ในตอนนี้ แล้วก็ต้องสะดุ้งเบาๆ พร้อมร้องออกมาเสียงแผ่ว ร่างสองร่างหลอมรวมอย่างที่ไม่ทันได้ตั้งตัวมือหนาสองข้างบังคับให้เอวบางขยับโดยไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว พร้อมตาก็กวาดมองทรวงอกคู่สวย ใบหน้างดงามน่ามองแม้จะเปียกโชกไปทั้งตัว รู้ดีว่าพิมพ์ปรางมีเสน่ห์บางอย่างที่ผู้ชายหนุ่มทุกคนพร้อมจะกระโดดเข้าหา ดวงตาเรียวคมสวยที่ฉายแววน่าสงสารนั่นเอง มันชวนมองและดึงดูดอย่างน่าประหลาด พาให้อยากปกป้องคุ้มครองและเป็นเจ้าของดวงตาคู่นั้น ให้มันมองเขาแค่คนเดียวเหมือนตอนนี้กิตติกรจำได้ว่าเมื่อก่อนเขายอมทำแม้กระทั่งให้ดวงตาคู่นี้มองเขาอย่างเจ็บปวด มาถึงตอนนี้เขาอยากได้มันมากกว่านั้น ไม่ว่าจะมองอย่างเรียกร้องต้องการ ตัดพ้อต่อว่า หรือแม้แต่แววของความสุขมือหนาเปลี่ยนมากอบกุมอกอวบตรงหน้าที่กระเพื่อมไหวด้วยความหลงใหล เขารู้ว่าตัวเองกำลังหลง ทุกอย่างบนเนื้อตัวของพิมพ์ปรางทำให้เขาลืมไม่ลง คอยแต่คิดถึงทุกครั้งที่ทิ้งตัวลงนอน แล้วก็ระแ

  • ใต้เงาบุษบา    19.ทั้งหลงทั้งหวง (1)

    มือหนาสองข้างย้ายไปวางบนสะโพกงามงอนเกาะกุมก่อนจะบรรเลงบีบเคล้นเชื่องช้า ร่างบางบนตัวเขาเกร็งแข็งทื่ออย่างต่อต้าน เธอพยายามไม่ทิ้งตัวลงมาหาเขาแต่ก็ฝืนไว้ไม่ได้นาน สุดท้ายเมื่อไม่อาจแข็งขืนได้ร่างนุ่มนิ่มก็แนบชิดกับเรือนกายแกร่งทุกสัดส่วนแรงเร้าที่ชายหนุ่มจงใจก่อกวนสร้างความทรมานให้พิมพ์ปราง มือข้างหนึ่งลูบไล้แผ่นหลังเล็ก อีกข้างวางบนสะโพกสวยอย่างไม่อยากจากไปไหน นำพาให้กายสาวสัมผัสเขาเป็นจังหวะ ทั้งเนื้อตัวสองหนุ่มสาวแทบจะไร้ช่องว่างหากพิมพ์ปรางไม่วางมือขวางอกแกร่งเอาไว้หญิงสาวหอบหายใจแรงตามการบังคับของชายหนุ่ม เรือนร่างสาวซ่านสยิวจนขนลุกไปทั้งตัว ฟันเล็กขบลงบนริมฝีปากอย่างต้องการสะกดอารมณ์พลุ่งพล่านเอาไว้ชายหนุ่มมองดวงหน้าเล็กใกล้ๆ เขากำลังตกอยู่ภายใต้ความทรมาน ดวงตาคู่คมวาววับลดตาลงจ้องปากสวยที่เม้มแน่นแล้วนึกอยากจูบให้คลายลงหากเขาก็ห้ามใจเอาไว้ เขาจะทำให้พิมพ์ปรางเรียกร้องเขาเอง จะทำให้เธอคิดถึงแต่เขา ต้องการเขาในทุกอณูของร่างกาย แม้แต่จูบเธอก็ต้องขอมือบางที่ผลักอกเขาอยู่เริ่มจิกเล็บลงมาแทน ร่างเล็กเริ่มขยับบดเบียดเขาเองบ้างชายหนุ่มจึงหยุดมือ กดความรู้สึกที่กำลังค่อยๆ คุกรุ่นของตั

  • ใต้เงาบุษบา    18.เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว (2)

    “ดีเลย มานี่”ดวงตาคู่สวยกะพริบถี่ๆ อย่างมึนงง รู้ตัวอีกทีก็ต้องหนาวยะเยือกเพราะเข้ามาอยู่ในห้องน้ำแล้ว“ไปเตรียมน้ำอุ่น”กิตติกรพยักพเยิดไปยังอ่างอาบน้ำ ทำให้พิมพ์ปรางตาโตมองหน้าเขาราวกับไม่เข้าใจ แต่ชายหนุ่มจ้องกลับสายตาดุ ขณะมือหนาก็ดึงเสื้อแขนยาวที่ตัวเองใส่อยู่ขึ้นถอดออกผ่านหัวแล้วโยนไปมุมหนึ่งก่อนจะเปลี่ยนไปปลดเข็มขัดหญิงสาวเริ่มลนลานแต่ร่างสูงใหญ่ยืนขวางประตูอยู่ แถมตาคมดุก็ยังมองเธอนิ่งบ่งบอกว่าให้ทำตามที่สั่ง ร่างบางจึงจำต้องหันหลบเข้าไปจัดการเปิดน้ำและวัดระดับความอุ่นให้พอดี ขณะเดียวกันก็ใจตุ้มๆ ต่อมๆ กังวลถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเอง กิตติกรมักเลือกทำในสิ่งที่เธอไม่คาดคิดเสมอ อยู่ๆ เขาก็มักจะโผล่มาเอาเรื่องเธอโดยไม่ให้เวลาหนีได้“น้ำพอดีหรือยัง”เสียงถามพร้อมกับมือที่วางมาบนไหล่ทำให้หญิงสาวสะดุ้ง แล้วพยักหน้าแทนคำตอบ จากนั้นปลายหางตาก็เห็นต้นขาแข็งแกร่งก้าวลงไปในอ่าง พิมพ์ปรางรีบหันหน้าหนีไปทางอื่นทันที ได้ยินเสียงอีกฝ่ายลงไปในอ่างน้ำก่อนจะเอ่ยสั่งเธอ“ไปปิดประตูแล้วกลับมานวดไหล่ให้หน่อย วันนี้ประชุมแต่เรื่องเครียดๆ ทั้งวัน”หญิงสาวยังยืนปรับความคิดไม่ทันแต่ก็ถูกเรีย

  • ใต้เงาบุษบา    18.เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว (1)

    พิมพ์ปรางส่งเสื้อคืนให้ปัฐวิกรหลังอีกฝ่ายเดินมาส่งเธอถึงหน้าห้องแล้ว ทั้งที่เธอจะถอดให้เขาตั้งแต่เข้ามาในบ้านแต่ชายหนุ่มปฏิเสธ“พี่บอกแล้วว่าเอาไปใส่ก็ได้ เผื่อปรางเอาเสื้อกันหนาวมาไม่พอ”“ไม่เป็นไรค่ะ”“เอาไปนั่นแหละ พี่ไม่รับคืน ดึกแล้วรีบเข้าห้องไปนอนซะ เจออากาศเย็นจัดนอนดึกเดี๋ยวจะไม่สบายเข้า”ชายหนุ่มตัดบทแล้วดันร่างบางให้เข้าห้อง เมื่อเห็นว่าหญิงสาวจะอิดออดเขาก็โบกมือให้“พี่ไปนอนล่ะ กู๊ดไนท์”พิมพ์ปรางได้แต่ชะงักคำพูดเพราะชายหนุ่มหันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็ว คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นขณะก้มลงมองเสื้อในมืออย่างไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป เพราะหากชายหนุ่มให้มาแล้วแบบนี้ ไม่ใส่ก็จะโดนดุเอาอีก แต่ถ้าใส่เธอก็อาจจะซวยเพราะ...“อาลัยอาวรเจ้าของเสื้อเหรอ”เสียงกระซิบเบาแต่ดุเข้มดังขึ้นตรงหน้าทำให้หญิงสาวสะดุ้งเงยหน้าขึ้นมองกิตติกร!ร่างสูงใหญ่ที่มาปรากฏตรงหน้าดูราวกับเงาทะมึนน่ากลัว ร่างบางผงะถอยหลังในขณะที่อีกฝ่ายก้าวตามมาแล้วปิดประตูลง แววตาคู่คมดุกร้าวจนพิมพ์ปรางแทบไม่กล้ามองก่อนหน้านี้ชายหนุ่มบ่นว่าหนาวขอกลับเข้าบ้านก่อน เธอยังนึกโล่งใจคิดว่าอีกฝ่ายคงอาบน้ำนอนไปแล้ว ไม่คิดว่าเขาจะมาดักรอ ไม

  • ใต้เงาบุษบา    17.คู่แข่งคนสำคัญ (2)

    “ปรางนอนห้องนี้นะ”กัญญานันพาเพื่อนมายังห้องบนเรือนใหญ่อย่างดีใจที่พิมพ์ปรางยอมขึ้นมาบนภูด้วย“ก้อยอยากให้ปรางมาพักด้วยกันจริงๆ เสียดายจะแย่ตอนที่ชวนแล้วปรางไม่ยอมมา”หญิงสาวหน้างอขณะนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ส่วนพิมพ์ปรางเปิดตู้เสื้อผ้าเตรียมตัวจัดของ“ปรางเกรงใจคุณมินทร์น่ะค่ะ วันปีใหม่ทั้งทีคงอยากอยู่กับคุณก้อยสองคน”“ของแบบนี้ก็ต้องอยู่กับครอบครัวสิ”กัญญานันยังทำหน้างอนไม่เลิก“สำหรับคุณมินทร์คุณก้อยคือครอบครัวนะคะ”ได้ยินที่พิมพ์ปรางพูดกัญญานันจึงนึกขึ้นมาได้“นั่นสิ เขาเหลือแค่ก้อย”เสียงอ่อยของเพื่อนทำให้คนที่ทยอยเอาเสื้อผ้าที่เตรียมมาไม่กี่ตัวแขวนเข้าตู้หันมามอง ก่อนจะเดินมาจับมืออีกฝ่าย“ไม่เอาค่ะ ไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นแล้วนะคะ ตอนนี้พี่ๆ ของคุณก้อยก็มาอยู่ด้วยแล้ว ปรางคิดว่าตราบใดที่คุณก้อยมีความสุข คุณมินทร์ก็มีความสุขค่ะ เพราะฉะนั้นคุณก้อยต้องทำใจให้สบายๆ นะคะ ไม่เครียด ไม่คิดมาก จะได้มีน้องเร็วๆ”“ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลย”พอเพื่อนพูดมาถึงตรงนี้กัญญานันก็เขินหน้าแดง“เกี่ยวสิคะ รู้ไหมคะว่าเด็กน่ะเป็นของขวัญสุดมหัศจรรย์เลยล่ะ เชื่อปรางสิ ถ้าคุณก้อยมีลู

  • ใต้เงาบุษบา    17.คู่แข่งคนสำคัญ (1)

    “สนุกมากเลยค่ะ อยากให้ครูปรางไปเที่ยวกับน้องพลอยบ่อยๆ จังเลย”น้องพลอยเสียงเจื้อยแจ้วหลังลงจากรถก็เดินจูงมือครูสาวคนโปรดไม่ยอมปล่อย เด็กสาวยืนยันที่จะลงมาส่งครูด้วยตัวเองแม้ว่าพิมพ์ปรางจะบอกว่าไม่เป็นไร เพราะพัลลภก็ขับรถมาส่งถึงหน้าโรงเรียนแล้วก็ตาม“ขอบคุณนะครับที่ครูปรางให้เกียรติไปเที่ยวกับผมกับลูก”“ปรางต้องขอบคุณที่ชวนปรางมากกว่าค่ะ”“ผมกับลูกยินดีอยู่แล้วครับ”คนพูดหน้าบาน ส่วนน้องพลอยเองก็ยิ้มแป้น เด็กสาวอาจยังไม่คิดลึกซึ้งเท่าคนเป็นพ่อ เพียงแค่ชอบคุณครูมากเท่านั้น แต่ในสายตาพัลลภมองกระโดดข้ามขั้นไปไกลแล้ว นั่นยิ่งทำให้พิมพ์ปรางไม่ค่อยสบายใจน้องพลอยกอดลาคุณครูแล้วถึงยอมกลับขึ้นรถไป พิมพ์ปรางยืนมองรถของพัลลภแล้วถอนหายใจหนักอยู่คนเดียว ทว่าก็ต้องใจหายวาบเมื่อเห็นรถคันคุ้นตาเคลื่อนเข้ามารถของกิตติกร!ก่อนหน้านี้เธอรู้จากกัญญานันว่าชายหนุ่มบินกลับไปเยี่ยมครอบครัวในช่วงปีใหม่และจะกลับมาพร้อมกับปัฐวิกรซึ่งมาคุยเรื่องงานตามแพลนที่วางเอาไว้ ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะกลับมาเร็วขนาดนี้ นึกว่าเขาจะกลับมาหลังวันสิ้นปีไปแล้วเสียอีกที่สำคัญกิตติกรเห็นหรือเปล่าว่าเมื่อกี้เป็นรถของพัลลภเพิ่งออกไป

  • ใต้เงาบุษบา    16.ละสายตาไม่ได้ (2)

    ภาพที่เขามองเห็นราวกับสามคนพ่อแม่ลูกกำลังเดินเที่ยวด้วยกันอย่างมีความสุข แม้จะขับรถผ่านไปแล้วกิตติกรก็ยังหันมองจนคนที่นั่งมาด้วยทักขึ้น“มองอะไร”ปัฐวิกรแปลกใจเพราะน้องชายกำลังขับรถอยู่แต่กลับมองข้างทางแบบนี้มันค่อนข้างอันตรายในความคิดของเขา“ไม่มีอะไรครับ”แม้น้องชายจะปฏิเสธปัฐวิกรก็ยังหันตาม แล้วก็ทันเห็นคนรู้จักจึงเข้าใจแล้วว่าน้องชายมองอะไร“ปรางนี่ มากับใครน่ะ”กิตติกรเม้มปากนิดๆ เขาขับเลยคนกลุ่มนั้นมาพอสมควรแล้วเพราะต้องตรงไปที่ร้านให้ทันเวลา เนื่องจากนัดกับทางทีมงานเอาไว้แล้วว่าวันนี้พี่ชายจะเขาไปคุยแผนการตลาดของปีต่อไป ก่อนจะไปหาน้องสาวบนภูศรีจันเนื่องจากทำธุรกิจค้าขายจึงจำเป็นต้องเปิดร้านในช่วงเทศกาลเพราะเป็นเวลาที่จะทำกำไรได้มากที่สุด แล้วหลังจากนั้นค่อยให้พนักงานสลับกันหยุดพัก“เขาจีบๆ กันอยู่”ชายหนุ่มตอบพี่ชาย พยายามวางเฉยราวกับไม่สนใจ“ผู้ชายมีลูกแล้วเหรอ”“ครับ เด็กเป็นนักเรียนที่โรงเรียนสอนรำ”“นายเคยเจอพวกเขาด้วยเหรอ รู้ไหมว่าคนที่มาจีบปรางนิสัยโอเคไหม ไว้ใจได้หรือเปล่า”“ผมไม่รู้หรอก รู้แต่ว่าลูกเขาชอบคุณครูปรางมาก ก็เลยยิ่งเข้าทางคนเป็นพ่อ”คำพูดของกิตติกรออกจะประช

  • ใต้เงาบุษบา    16.ละสายตาไม่ได้ (1)

    หลังจากช่วงงานยี่เป็งผ่านไปกิตติกรก็ไม่ได้แวะเวียนมาที่โรงเรียนนาฏช่างฟ้อนอีก พิมพ์ปรางรับรู้เกี่ยวกับอีกฝ่ายก็แค่เท่าที่กัญญานันเปรยให้ฟังว่าพี่ชายกำลังยุ่งเรื่องงานคอเลกชันใหม่ซึ่งอยากให้ออกทันก่อนปีใหม่ นั่นทำให้พิมพ์ปรางค่อนข้างโล่งใจที่อย่างน้อยก็ไม่ต้องเจอเขาไปอีกพักใหญ่หญิงสาวกังวลและเครียดกับความสัมพันธ์แปลกประหลาดของทั้งคู่ เธอหาทางออกให้มันไม่ได้และไม่อยากยืนอยู่จุดนี้ตลอดไป พิมพ์ปรางยอมรับว่าทุกวันนี้รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหักหลังกัญญานัน แทบมองหน้าอีกฝ่ายได้ไม่เต็มตา ไม่ว่าอย่างไรบ้านอรรถพันธ์พงศ์ก็มีบุญคุณกับเธอล้นหัว“พี่ปัฐบอกว่าปีใหม่จะมาที่นี่”พิมพ์ปรางหันไปมองคนที่กำลังน่าทาครีมหลังจากอาบน้ำแล้วอยู่หน้าโต๊ะกระจกและคุยกับเธอ“จริงๆ พี่ปัฐอยากพาคุณพ่อกับคุณแม่มาพักผ่อน มาเจออากาศสบายๆ ที่เหนือเหมือนกัน แต่ว่า...”คนพูดหยุดไปก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า“พวกท่านยังไม่สบายใจเรื่องคุณพ่อคุณแม่ของคุณมินทร์อยู่”พูดถึงตรงนี้กัญญานันก็หันมาทางพิมพ์ปรางอย่างจริงจัง“ปรางว่าก้อยเป็นลูกอกตัญญูไหม”“ไม่หรอกค่ะ คุณก้อยอย่าคิดมาก”“ก้อยไม่ได้ไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่เลย เพราะเกรงใจคุณม

  • ใต้เงาบุษบา    15.ปัจจุบัน (2)

    พิมพ์ปรางพากิตติกรไปยังวัดเจดีย์หลวงก่อนเป็นอันดับแรกเพราะอยู่ใจกลางเมืองเชียงใหม่ แล้วมาที่วัดพันเตา วัดเก่าแก่ใกล้วัดเจดีย์หลวง ก่อนจะไปยังวัดพระธาตุดอยสุเทพที่เป็นวัดสำคัญคู่บ้านคู่เมืองจังหวัดเชียงใหม่หญิงสาวอดแปลกใจไม่ได้ที่กิตติกรไม่ขัดใจที่เธอเลือกเดินขึ้นบันไดไปด้านบน ทั้งยังไม่บ่นสักคำแถมช่วยพยุงบางครั้งเมื่อเห็นเธอหยุดพักด้วย แม้มือหนาที่ยื่นมาจะทำให้รู้สึกหวั่นใจแต่เธอปฏิเสธไม่ได้ จำต้องส่งมือให้อีกฝ่ายช่วยรั้งเสมอหลังทำบุญไหว้พระแล้วก็ไปยังจุดชมวิว แสงอาทิตย์เวลาบ่ายแก่ทำให้เมืองเชียงใหม่ดูเหลืองอร่ามน่ามองราวดั่งทอง“เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันรู้สึกสบายใจแล้วก็โล่งใจแบบนี้”กิตติกรที่ยืนข้างๆ พูดขึ้น พิมพ์ปรางจึงหันไปมอง“เข้าใจแล้วว่าทำไมคนถึงชอบทำบุญไหว้พระเวลามีเรื่องไม่สบายใจ”“คุณมีเรื่องไม่สบายใจเหรอคะ”ชายหนุ่มหันมาสบตาคนถาม เรื่องไม่สบายใจของเขาเพียงเรื่องเดียวก็คือคนตรงหน้า แต่ชายหนุ่มไม่ได้พูดออกไป วันนี้มาทำบุญไหว้พระก็ได้แต่อธิษฐานบอกยายจันทร์ไปว่าจะดูแลพิมพ์ปรางให้ดี ทำให้ดวงใจของยายจันทร์ที่เขาทำลายไปแล้วมีความสุขเท่าที่จะทำได้“กลับเถอะ จะได้ถึงตัวเมืองไม่ดึ

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status