Chapter 8 : น้ำทะลัก

八

“เป็นไงบ้าง...ชอบรึเปล่า?” เสียงกระซิบของหยวนหลงดังใกล้ใบหู ทำให้ขนอ่อนบนร่างกายของเธอลุกชัน ความอบอุ่นจากลมหายใจของเขาทำให้ใบหน้าของเธอร้อนวูบจนแทบลุกเป็นไฟ

‘อื๊อ~เฮีย...อย่ามาพูดใกล้ ๆ หูแบบนี้สิ...มันยิ่งทำให้หนูเงี่ยน...' เธอคิดแต่ไม่ได้พูดออกมา

“เฮีย...หนูเสียว...อ๊า...เสียวมากเลย...” ส่วนคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของถังหูลู่ก็แทบจะกลืนหายไปกับเสียงครางหวาน ร่างกายของเธอร้อนระอุจนหยาดเหงื่อไหลซึมออกมาตามไรผมและแผ่นหลัง

เธอพยายามห้ามตัวเองไม่ให้หลุดปล่อยความรู้สึกออกมามากกว่านี้ แต่ทุกการเคลื่อนไหวของนิ้วของหยวนหลงกลับทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกผลักให้จมลึกลงไปในห้วงแห่งความเสียวซ่าน

“ทำแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว...” เขาถามด้วยน้ำเสียงเจือความสนุก ราวกับพึงพอใจที่ได้เห็นเธออยู่ในสภาพนี้ ถังหูลู่หลบสายตาคมกริบของเขา หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมานอกอก

“ก็ตั้งแต่ที่กินข้าวเสร็จ...อึ๊ก...อ๊า...” เธอตอบออกมาพร้อมเสียงสะอื้นอย่างขัดเขิน ใบหน้าของเธอแดงซ่านจนลามไปถึงลำคอ

แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!

เสียงน้ำที่ดังขึ้นอย่างชัดเจนระหว่างนิ้วของเขาและร่องรักของเธอทำให้เธอยิ่งอับอาย แต่กลับไม่สามารถหยุดตัวเองจากความรู้สึกแปลกใหม่ที่เขามอบให้ได้

‘ตอนนี้เฮียกำลังเกี่ยวเบ็ดให้เรา...เราควรที่จะรู้สึกดี...หรือรู้สึกแย่กันนะ...ชักจะคิดอะไรไม่ออกขึ้นทุกทีแล้วสิ...มันทั้งเสียวทั้งรู้สึกดีเลย’

ถังหูลู่คิดในใจอย่างสับสน แต่ท่ามกลางความสับสนคือความตื่นเต้นเร้าใจที่พลุ่งพล่านมากขึ้นทุกวินาที

“ทำแบบนี้บ่อยรึเปล่า...” หยวนหลงยังคงถามไถ่เธอต่อไปขณะที่กระตุ้นเธอหนักข้อขึ้นเรื่อย ๆ

“ก็บ่อยอยู่...คะ...ค่ะ! อื๊อ~!!” ถังหูลู่จ้องมองนิ้วมือของเขาที่เปลี่ยนท่วงทำนอง จากการเกี่ยวกระหวัดมาแหย่เข้าแหย่ออกรูร่องของเธออย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำให้เธอหายใจติดขัดอย่างหนัก

“หึ...แล้วนึกถึงใครงั้นเหรอเวลาทำแบบนี้...” เขากระซิบถามด้วยน้ำเสียงเย้าหยอก แต่ดวงตาที่มองเธอนั้นกลับเต็มไปด้วยความดุดันราวกับสัตว์นักล่าที่กำลังคุมเกมอยู่เหนือเหยื่อ

ถังหูลู่รู้สึกเหมือนสมองขาวโพลนไปชั่วขณะ เธออยากตอบแต่กลับพูดไม่ออก ความอับอายและความเสียวซ่านที่หลอมรวมกันทำให้เธอยิ่งสั่นเทา

“เฮียถาม...ก็ตอบสิ...” เสียงของเขาเร่งเร้าอย่างใจเย็น ปลายนิ้วของเขาเพิ่มแรงกดลงในจุดอ่อนไหวจนเธอเผลอร้องครางออกมาอีกครั้ง

“หนู...อึ๊ก...ไม่รู้...” เธอกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา หยาดน้ำตาแห่งความสับสนคลออยู่ที่ดวงตาคู่สวย เธอไม่เข้าใจตัวเองอีกต่อไปแล้ว

ร่างกายของเธอที่ตอบสนองต่อเขา ความรู้สึกที่ทั้งอายและตื่นเต้นในเวลาเดียวกันมันผสมปนเปจนเธอแทบแยกไม่ออกว่าเธอควรจะรู้สึกอย่างไร

“อื๊อ~อา...เฮีย...เฮียหลง! หนู...ไม่ไหวแล้ว...หนูจะเสร็จแล้ว...” เสียงหวานของถังหูลู่ที่เปล่งออกมาท่ามกลางลมหายใจหอบหนัก บ่งบอกถึงความเสียวซ่านที่แทบจะท่วมท้นจนเกินรับไหว

ร่างเล็กของเธอสั่นไหวตามแรงปรารถนา สะโพกบางขยับอย่างไร้การควบคุมราวกับถูกแรงดึงดูดจากปลายนิ้วของหยวนหลงที่เร่งจังหวะอย่างไม่ปรานี

ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความเสียวสะท้าน นัยน์ตาโตคู่สวยเหลือบมองชายหนุ่มตรงหน้าทั้งหวาดหวั่นและหลงใหล แก้มขาวขึ้นสีแดงระเรื่อราวกับดอกกุหลาบแรกแย้ม แม้ในใจจะตะโกนบอกถึงความละอาย แต่ความรู้สึกที่ปะทุอยู่ภายในกลับทำให้เธอหลงลืมทุกสิ่งรอบตัว เหลือเพียงเปลวไฟแห่งอารมณ์ที่โหมกระหน่ำไม่หยุด

‘ไม่นึกเลยว่าเราจะได้พูดอะไรแบบนี้กับเฮีย...’ เธอคิดอย่างสับสน ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีตีกันยุ่งในจิตใจ ‘ทั้งจิตใจและร่างกายของเราช่างน่าละอาย...แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลย...’

หญิงสาวร่างบางช้อนตาขึ้นมองหยวนหลง ราวกับลูกกวางน้อยที่ตกอยู่ในอุ้งมือของนักล่า เธอทั้งหวาดกลัวและโหยหาในเวลาเดียวกัน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอ้อนวอนกลับซ่อนแววความปรารถนาไว้อย่างปิดไม่มิด

“หึ...พึมพำอะไรอยู่ได้ ถ้าจะเสร็จก็เสร็จซะสิ...” เสียงทุ้มต่ำของหยวนหลงกระซิบกร้าว แต่เต็มไปด้วยเสน่ห์ เขาแสยะยิ้มอย่างผู้ควบคุมสถานการณ์ ก่อนจะเร่งจังหวะนิ้วของเขาเร็วและลึกยิ่งขึ้น จนเสียงความเสียดสีดังแจ๊ะ ๆ ขึ้นมาอย่างไม่อาจปิดบัง

ถังหูลู่หอบหายใจหนักขึ้น เธอสะบัดหน้าไปมา พยายามควบคุมร่างกายที่กำลังถูกดึงเข้าสู่จุดสูงสุดอย่างช้า ๆ ‘ทำไมเฮียต้องทำแบบนี้กับเรา...เขาไม่มีทางบริสุทธิ์เหมือนที่เคยคิดแน่ ๆ ...’

“หน้าของอาหมวยในตอนนี้...ดูลามกเหมือนในหนังโป๊ที่เฮียเคยดูไม่มีผิดเลย?” หยวนหลงกล่าวความคิดนั้นออกไปพลางแสยะยิ้ม เสียงครางหวานหูของเธอทำให้เขารู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่ง

เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น ร่างเล็กก็ถึงจุดปลดปล่อย

‘ไม่นะ...ไม่...ไม่ไหวแล้ว...จะเสร็จแล้ว...กลั้นเอาไว้ไม่อยู่แล้ว!’

สะโพกบางยกสูงขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่ทั้งร่างจะกระตุกเกร็งอย่างแรง แข้งขาสั่นระริก ราวกับพายุอารมณ์ได้เข้ากลืนกินเธอจนหมดสิ้น

“อ๊ะ~อร๊างงง!!” เสียงครวญครางดังสนั่น พร้อมกับร่างกายที่พังทลายเข้าสู่ความสุขสมที่แทบจะทำให้สติหลุดลอย น้ำสีใสไหลพวยพุ่งออกมาจากรูร่องนั้นราวกับเขื่อนแตก เปรอะเปื้อนและเปียกชุ่มไปทั่วบริเวณเตียงนอน

เมื่อทุกอย่างคลี่คลายลง ร่างของถังหูลู่ทิ้งตัวลงแนบเตียง หอบหายใจหนัก นัยน์ตาคู่สวยที่เคยเต็มไปด้วยความเขินอายกลับพร่ามัวด้วยความเหนื่อยล้า

“ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเฮีย...” เสียงแผ่วเบาของถังหูลู่ดังขึ้น เธอขยับตัวเข้าไปในอ้อมกอดของหยวนหลง หัวใจยังคงเต้นแรงอย่างไม่เป็นจังหวะ

สายตาของเธอจ้องมองนิ้วมือทั้งสองของหยวนหลงที่ถอดถอนออกมาจากร่องรักนั้น น้ำเมือกสีใสเคลือบติดตามมาด้วย มันชโลมทั่วและหยาดเยิ้มเต็มไม้เต็มมือของเขา

หยวนหลงไม่เพียงทำแค่มองชม เขายังแลบลิ้นออกมา ก่อนที่จะทำการละเลงเลียพร้อมดูดดื่มน้ำของเธอที่ติดมากับนิ้วของเขาจนหมดจด ท่าทางนั้นทั้งยั่วเย้าและเอร็ดอร่อย

ถังหูลู่ที่มองดูอยู่รู้สึกสะท้านในหัวใจ เธอแอบขนลุกชัน เมื่อเขาทำแบบนั้นอย่างไร้ยางอาย

‘เฮียหลงกินน้ำของเราเข้าไปหมดเลย...น่าอายจัง...อา...สำหรับเขาแล้ว...มันจะอร่อยไหมนะ...ไม่สิ...เราไม่ควรคิดงั้น...มันดูน่าขยะแขยงออก...ถึงงั้น...เขาก็ไม่ได้ดูรังเกียจเลยสักนิด...หรือว่าเขาจะชอบมาก...อา...ไม่กล้าถามด้วยสิเรา...'

ถังหูลู่จ้องมองเขาตาไม่กะพริบ ความรู้สึกที่ไหลเวียนในใจคือความซาบซ่านที่เขามอบให้และความอ่อนไหวที่มีต่อเขา

‘อืม...หอมหวานถึงใจเฮียคนนี้จริง ๆ ...อา...เลียหมีเยิ้ม ๆ ของอาหมวยถังเลยดีไหมนะ...จะได้ลิ้มรสอย่างถึงน้ำถึงเนื้อไปเลย...’

หยวนหลงเองจากที่จ้องมองร่องรักของเธออย่างไม่ละสายตา ก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบตาเธออย่างใกล้ชิด

“หมวยจะมาโทษเฮียแบบนี้ไม่ได้นะ...เพราะหมวยเองก็เงี่ยนไม่ต่างจากเฮียเลย...ใช่ไหมล่ะ” หยวนหลงยิ้มพลางกอดเธอแน่น เขาทั้งภาคภูมิใจและพึงพอใจที่สามารถพาเธอไปถึงจุดสูงสุดได้ และเขาจะทำมันอีกไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

แต่ก่อนที่ช่วงเวลานั้นจะยาวนานไปกว่านี้ เสียงเคาะประตูดังขึ้นทันที “ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!” เสียงนั้นทำให้ทั้งสองสะดุ้ง ร่างกายที่เพิ่งสงบลงกลับมาตื่นตัวในทันที สายตาของทั้งคู่สบกันอย่างตื่นตระหนก ราวกับว่าความลับทั้งหมดกำลังจะถูกเปิดเผย...

To be continued...