Chapter 2 : นอนด้วยกันสามคน

Chapter 2 :

ค่ำคืนดำเนินไปเรื่อย ๆ ความเมาและความสนุกทำให้บรรยากาศในห้องคอนโดเริ่มร้อนแรงขึ้น มินนี่นั่งอยู่กลางระหว่างนีล และไททัน ซึ่งตอนนี้ทั้งสองคนกำลังสนุกสนานกับการเล่นมุขกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

“เรามานอนด้วยกันบนเตียงเถอะ!” ไททันเสนอด้วยความตลกขบขัน พร้อมทั้งยิ้มและตบที่นอนซึ่งอยู่ข้าง ๆ เขา

ถึงจุดนี้มินนี่ที่หัวมุมมาตลอดก็เริ่มคิดอยากจะท้ายทายทั้งคู่ขึ้นมาบ้าง ‘กะจะเล่นเรา งั้นขอดูหน่อยสิว่าใครจะเล่นใคร’ ความคิดนี้ไม่มีทางที่จะผุดขึ้นมาในยามปกติ เนื่องจากมินนี่ไม่เคยได้คาดคิดว่าจะต้องทำอะไรที่มันเกินเลย

แต่เนื่องจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ผสมกับการยุแหย่และเร้าโรมจากทั้งสองคนนี้ มันทำให้เธอฮึกเหิมกระทั่งคิดไอเดียจุดบรรเจิดขึ้นมา

“ถ้าได้นอนด้วยกันบนเตียง กูขอเช็คดูความใหญ่ของพวกมึงหน่อยสิ อยากรู้จังว่าใครจะใหญ่กว่าใคร? ถ้าไม่กล้าก็ไม่เป็นไรนะ กูจะไม่ว่าพวกมึงขี้ขลาดหรอก” มินนี่หัวเราะและท้าทายด้วยความขี้เล่นของเธอ ในหัวเริ่มจินตนาการเรื่องหื่นกามที่หากชายหนุ่มทั้งสองได้รู้มีหวังได้ช็อกสุด ๆ

‘ถ้าเปิดมาแล้วมีแต่หนอนน้อยนะ เราจะล้อยันลูกพวกแม่งบวชเลยคอยดู ฮ่าฮ่าฮ่า แค่คิดก็โคตรสนุกแล้ว เล่นกับใครไม่เล่นดีนักมาเล่นกับคนอย่างเรา’ หล่อนแอบหัวเราะอย่างสนุกสนาน ในขณะรับชมท่าทีเริงร่าของสองหนุ่ม

นีลหัวเราะในขณะที่พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เมามากเกินไป “อืม... ถ้ามึงอยากดูขนาด กูก็ไม่ว่าหรอก” เขายิ้มให้มินนี่แล้วลุกขึ้นพร้อมกับไททัน จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นตามพร้อมกับหัวใจที่เต้นระรัว ถึงจุดนี้เธอเริ่มคิดในมุมกลับ

‘แล้วถ้าเกิดว่าพวกมันไม่ได้เป็นอย่างเราคิดไว้ล่ะ ถ้าเกิดว่าของพวกแม่งผงาดชี้หน้าเรา แล้วเราจะทำยังไง?’ ความคิดเหล่านี้เริ่มทำให้เธอวิตกแต่มันก็ไม่ทันแล้วที่จะหยุด

ทั้งสามคนเดินไปยังเตียงที่ใหญ่ขนาด 6 ฟุต ที่กว้างขวางพอให้คนสามคนนอนด้วยกันได้อย่างพอดิบพอดี ไททันและนีลช่วยกันจัดเตียงและขอให้มินนี่นั่งลงก่อนที่พวกเขาจะนั่งลงข้าง ๆ โดยประกบเธอที่อยู่ตรงกลางเอาไว้

มินนี่เริ่มรู้สึกถึงความเคลิ้มจากแอลกอฮอล์ แต่ยังคงเล่นมุขกับพวกเขาต่อไป “เอาล่ะ ถ้าต้องเช็คขนาดว่าใครใหญ่ก็ต้องมีบทลงโทษสำหรับผู้น้อยด้วยสิ”

ไททันและนีลเริ่มลุกขึ้นจากเตียงและเริ่มแก้ผ้าของพวกเขาออกอย่างช้า ๆ ตามคำท้าทายที่มินนี่พูด ถึงแม้ว่าจะมีเสียงหัวเราะแทรกอยู่ แต่การกระทำของพวกเขากลับเต็มไปด้วยความจริงจังที่ไม่อาจมองข้าม

ในขณะที่พวกเขาแก้ผ้ากันอยู่ มินนี่ก็รู้สึกถึงความร้อนที่เกิดจากการสัมผัสของพวกเขา ไททันและนีลต่างจับใหล่เธอคนละฝั่งในขณะที่เธอนิ่งเงียบเมื่อได้เห็นของสงวนของพวกเขาที่แทบจะประชิดตัวเธอ

“เห็นแล้วยังว่าใครใหญ่กว่ากัน” นีลดันแว่นเล็กน้อยขณะพูด

“ถ้าจะวัดก็ต้องจับมันด้วยสิ จะได้รู้ว่าของแต่ละคนเป็นยังไง?” ไททันเสริมขณะใช้มันชี้หน้าเธอ

กลิ่นตัวของทั้งสองที่คลุกเคล้ากับเหงื่อทำให้มินนี่รู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดที่ไม่เคยมีมาก่อน เธอแถมช็อกและไม่คาดคิดว่าทั้งคู่จะหน้าไม่อายถึงเพียงนี้ แต่เธอก็โทษพวกเขาไม่ได้ เนื่องจากเธอเป็นคนท้าพวกเขาเอง

‘มันเกินไปรึเปล่า 56 ไม่สิ น่าจะมากกว่านั้น แต่ที่น่าแปลกใจยิ่งกว่าคือมันพอ ๆ กัน พูดให้ถูกมันน่าจะเท่ากันเป๊ะ ๆ เลยด้วย เหี้ยอะไรวะเนี่ย กูเล่นอะไรของกูวะ เหล้าแม่งทำให้สมองกูเพี้ยนไปหมดแล้ว’ ในขณะที่อึ้งทึ่งเสียว มินนี่ก็ทำได้แค่เงียบ

มันชัดเจนอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว แท่งเนื้อทรงกระบอกที่มีเส้นเอ็นอยู่รอบ ๆ ตัว กับความแข็งและยังสามารถกระตุกตัวได้ มันยาวประมาณคืบ ‘8 นิ้ว 9 นิ้ว หรืออาจจะมากกว่า...มันจะอะไรขนาดนั้น...พวกนี้เกิดมามีกรรมพันธุ์ที่ดี หรือพวกแม่งไปศัลยกรรมกันมา?’ ท่ามกลางการถูกห้อมล้อมด้วยบรรยากาศที่แปลกประหลาด เธอเริ่มรู้สึกหน้ามืดแบบแปลก ๆ ที่เสมือนกับว่ามีผีเสื้อมาบินวนอยู่ในท้อง

“จับสิ” นีลคะยั้นคะยออย่างยิ้มแย้ม

ไททันเองก็เช่นกัน “เอามือมึงมานี่”

ทั้งคู่เลื่อนมือมาจับที่ข้อมือของมินนี่อย่างช้า ๆ พร้อมกับขยับเข้ามาใกล้ จากนั้นก็ปล่อยให้เธอได้จับต้องกับพวกมันที่ทั้งแข็งและร้อน มินนี่ได้รู้ในทันทีถึงความใหญ่ที่เกินกว่าเธอจะกำได้รอบ

“มินนี่พูดอะไรหน่อยสิ” นีลลูบหัวเธอที่ดูอ้ำอึ้ง

“มึงจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไม่ได้แล้วนะ” ไททันลูบแขนเธอและทำให้เธอสะดุ้ง

มือทั้งสองข้างของมินนี่จับแท่งหรรษาของทั้งคู่ด้วยมือเล็ก ๆ ที่สั่นเทา ขณะที่จ้องมองดวงตาของพวกเขาที่ดูหื่นกระหายขึ้นมา

มินนี่รู้สึกถึงแรงดึงดูดที่มีมากมายและความตื่นเต้นที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน เธอเริ่มรู้สึกถึงอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอเหงื่อตกและรู้สึกว่าเธอคิดผิดไปมากกับคำพูดของเธอ

“ตอนนี้กูได้รู้แล้วว่าพวกมึงใหญ่และยาวพอ ๆ กันเลย ฮ่ะฮ่า” เธอยิ้มและหัวเราะอย่างเสแสร้งด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ขณะที่ค่อย ๆ ปล่อยมือจากทั้งคู่

แต่ทว่าทั้งคู่ไม่ปล่อยให้เธอได้หนีไปไหน ต่างคนต่างรู้ทันแม่สาวจอมซนคนนี้จึงจังแขนของเธอไว้มั่นคนละข้าง

“เช็คแล้วก็รับผิดชอบด้วยสิ?” นีลนั่งลงแนบตัวเธอ ขณะที่ไม่ปล่อยให้เธอได้ผละมือออกจากของสงวนของเขาที่อยู่ในกำมือเธอ

“คิดไว้รึยังว่าจะต้องทำยังไงบ้าง เพื่อให้พวกกูรู้สึกดี และถ้ามึงปฏิเสธ มึงจะเจอสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่านี้นะ” ไททันนั่งแนบชิดเธอจากอีกฝั่งหนึ่ง เช่นเดียวกันกับนีล เขาไม่ให้เธอปล่อยมือข้างที่กำลังกอบกำของของเขาเอาไว้

เมื่อเพื่อนสนิททั้งสองอยากจะลุกลานเธอและทำให้เธอไม่มีทางเลือก นั่นทำให้มินนี่เต็มไปด้วยความตึงเครียดและความวิตกกังวล เพื่อที่จะหลุดออกไปจากสถาการณ์เธอจำเป็นที่จะต้องรับผิดชอบการกระทำของตัวเธอเอง ‘ไอ้ใจหนึ่งมันก็อยากอยู่หรอกแต่อีกใจมันก็อ่อนระทวยไปหมดแล้ว’

ด้วยความที่ถูกจับจ้องจากคนที่แอบมีใจให้ทั้งสองคนพร้อมกัน เพิ่มความกดดันอย่างยิ่งยวดให้แก่เธอ นั่นทำให้เธอเลือกที่จะพูดบางสิ่งออกมาด้วยหัวใจที่สั่นระริก “ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้ว กูคงจะต้องช่วยพวกมึงนั่นแหละ แต่กูเองก็อยากให้พวกมึงช่วยกูด้วย” มินนี่พูดด้วยความรู้สึกที่ไม่อยากจะยอมแพ้ของเธอ “เพราะพวกมึงก็ทำให้กูมีอารมณ์ขึ้นมาเหมือนกัน” มินนี่ช้อนตามองพวกเขาสลับกันไปมา ท่าทางนั้นมีทั้งความเขินอาย ความกลัว และความบ้าบิ่นที่ชวนให้ทั้งสองหนุ่มประหลาดใจ อย่างไรก็ตาม เธอทำให้พวกเขาพึงพอใจสุด ๆ

To be continued...