ตอนที่ 4 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_สัญลักษณ์ของมาวิน

นิ้วเรียวค่อยๆ ลากไล้เป็นวงกลมไม่รีบร้อนไปตามจุดบนแผ่นหลังเนียนของเธอ ลีโอระมัดระวัง เงาสะท้อนจากกระจกฝั่งตรงข้ามให้เธอเห็นสีหน้าที่จริงจัง คิ้วเรียวได้รูปขมวดเข้าหากันบ้าง เมื่อเขาเห็นว่าบางรอยดูหนักหนาสาหัสเกินไป

“มาวิน นายรุนแรงกับเลน่ามากเกินไปหรือเปล่า” อะแฮ่ม มาวินเกิดอาการสำลักทันที

“ลีโอนายก็รู้ว่าเธอตอดพวกเราได้แน่นมากขนาดไหน แล้วอีกอย่างถ้านายไม่บกพร่องเรื่องการทายาให้เธอ มีหรือว่าเธอจะอาการหนักขนาดนี้”

“ขอโทษครับพี่ ผมผิดไปแล้ว” เลน่าหลับตาปี้ พวกเขาคุยเรื่องแบบนี้กันแบบนี้เหรอ แล้วที่ว่าอาการหนักมันก็แค่รอยคิสมาร์กกับรอยกัดของพวกเขาไม่ใช่เหรอ “ที่รักหันมาผมจะทาข้างหน้าให้” !! เลน่าตกใจ

“ฉันทาเองดีกว่า” พรึ่บ! ยังไม่ทันที่ลีโอจะตอบรับหรือเห็นด้วย ดวงไฟสีเขียวก็ปรากฎขึ้น

“ได้แล้ว!” ลีโอหันไปสนใจมาวิน ที่ยิ้มอย่างผ่อนคลายต่างกับเมื่อครู่หลายนาทีที่ผ่านมานัก

“รถของนายถึงสนามแล้ว” มาวินชี้ไปที่จอหนึ่ง เธอและลีโอหันไป ว้าว!! รถแข่งของลีโอเหรอเนี่ยไม่บอกก็รู้ว่าราคาของมันน่าจะซื้อประเทศเล็กๆหรือเกาะได้สักเกาะ

“ความจริงแล้ว ไม่ต้องถึงขั้นเอาซุปเปอร์แมนของฉันมาก็ได้ สนามของไอ้มังกรอ่อนหัดจะตาย”

“ไม่ใช่ว่านายอยากอวดหรือไง”

“ฉันก็แค่อยากลองของ อุตส่าห์ใช้วัสดุที่ทำจากไททาเนียม กราไฟต์ และไฟเบอร์กลาส ทุกอย่างที่ทำยานอวกาศมาทำตัวรถเชียวนะ” นี่พวกเขาไร้สาระกันได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ เลน่าแอบคิดในใจ

รถตู้จอดอีกครั้ง “เลน่าคอยดูชัยชนะของผมนะ” เลน่าพยักหน้า ว่าแต่การแข่งรถถ้าไม่ไปดูข้างสนามแบบนี้จะสนุกเหรอ เลน่าคิด แต่ลีโอลงจากรถไปแล้วโดยที่ไม่ได้ชวนเธอลงไปด้วย  

“มานี้สิ” มาวินเรียกเธอ “เอายามาด้วย” อ่อ เขาจะช่วยเธอทายา เขาหมุนเก้าอี้มา เธอมองเขา เอ่อ นี้หมายความว่าให้เธอนั่งคร่อมบนตักเขา...เสน่ห์ผู้ชายสองคนนี้ทำใจเธอแทบล้นออกจากซี่โครงแล้ว

เขามองเธอและยิ้มน้อย “พี่รู้สึกว่าวันนี้เลน่าดูแปลกๆไป” เขาเอ่ยอย่างอบอุ่นพร้อมจัดผมที่ลีโอทำยุ่งเหยิงให้

“แปลกยังไงคะ”

“อืม...แปลกยังไงเหรอ ก็อย่างเช่นเลน่าดูเขินพี่กับลีโอ ไม่คลอเคลียออดอ้อนเหมือนเมื่อวานหรือวันก่อนๆ และจังหวะระหว่างพวกเราในวันนี้ก็ไม่ลื่นไหลเหมือนที่ผ่านมา”

“จังหวะเหรอ” เลน่าทำหน้าไม่เข้าใจ “พวกเรามีจังหวะด้วยเหรอ” 

มาวินพยักหน้า “ข้อแรกวันนี้เมื่อครู่ ตอนที่พวกเธอทำกันอยู่ เธอรู้มั้ยว่าเธอไม่มองมาทางพี่เลย เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อน...” นี่เธอยังมีนิสัยชอบแสดงหนังสดต่อหน้าผู้ชายอีกคนของตัวเองเหรอเนี่ย 

“พี่หมายถึงการพูดคุยกันวันนี้เธอปล่อยให้พี่คุยกับลีโอเพียงสองคนเมื่อวานหรือวันก่อนๆ เธอจะต้องมีส่วนร่วมด้วย เป็นไงมีอะไรไม่สบายใจบอกพี่ได้นะ” นอกจากพวกเขาจะสัปดนตรงไปตรงมาด้วยวาจาแล้วเธอก็ด้วยเหรอเนี่ย

“แน่นอนถ้าฉันมีอะไรไม่สบายใจต้องคิดถึงพี่กับลีโอก่อนแน่ๆ” มาวินยิ้มอย่างเข้าใจและไม่คาดคั้น เขามาสนใจในการช่วยเธอถอดเสื้อกล้ามออก

“ได้ งั้นมาทายาต่อ” เขาปลดบราลูกไม้เนื้อบางออกเผยอกเต่งตึง เลน่าเผลอยืดตัวตรงพร้อมๆกับที่เขาก้มหน้ามองรอยช้ำจุดแดงๆ จึงทำให้ยอดเกสรสีชมพูไปสัมผัสริมฝีปากเขา “อยากอีกเหรอ” เขาเงยหน้าขึ้น แต่หาได้รอคำตอบใดๆจากเธอ

จ๊วบ! แก้มเขาตอบจนเป็นรอยบุ๋มหลุมใหญ่เมื่อเขาดูดเต้าข้างหนึ่งที่เกือบหายไปทั้งเต้าเข้าไปในปากเขา...

“เรามีเวลายี่สิบนาทีก่อนแข่ง พี่ช่วยเธอได้แน่” เสียงเขาแหบพร่าและเซ็กส์ซี่มาก แต่ว่าช่วยเธอ...นี่เธอเป็นฝ่ายยั่วยวนเรียกร้องจากเขาเหรอ

อื้ม ตอนที่นั่งบนตักลีโอ สะโพกเธอก็รับรู้ถึงเอ็นเนื้อที่ขยายขึ้นแล้ว แต่คราวนี้ด้วยเป็นชุดแข่งแบบผ้าร่มเนื้อดี ไม่ใช่แค่สะโพกแต่กลีบสาวของเธอยังรู้สึกถึงเอ็นเนื้อขยายของมาวิน เธอไม่ได้คิดไปเองว่าของมาวินใหญ่กว่าของลีโอมาก...เป็นไปได้ไง ขนาดร่างกายความสูงของพวกเขาก็พอๆกัน แต่ทำไมของมาวิน...

อาร์สสสส นี่ขนาดมีเนื้อผ้ากั้นหลายชั้น เธอยังเสียวจนนั่งไม่สงบ สะโพกหยุดส่ายไปมาไม่ได้เพราะยิ่งขยับเธอก็ยิ่งรู้สึกดี ทำไมเธอถึงไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าควรจะถอยห่างเอ็นเนื้อของเขา แต่เหมือนว่าเธอพยายามจะดูดเขาเข้าไปให้ได้ทั้งๆที่ต่างก็ยังมีเสื้อผ้าชุดนักแข่ง

เฮ่อ เฮ่อ ลมหายใจเขาหอบแรงขึ้นเรื่อยๆ “หวานมาก” เมื่อเขาปล่อยให้หน้าอกทั้งสองข้างเป็นอิสระ “ถอดกางเกงออกได้แล้ว ไม่ลืมว่าเรามีเวลาไม่มาก” นี่เขาจะมีเซ็กส์กับเธอจริงๆเหรอในรถที่จอดอยู่ในลานจอดรถสนามแข่งรถ

มาวินไม่ได้แคร์หรือสนใจที่จะรอการตอบรับ เขาช่วยเลน่าถอดกางเกงของเธอก่อน เขายิ้มออกมาเมื่อได้เห็นความงดงามสายตาอบอุ่นของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นเร่าร้อน เขาถอดกางเกงของตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว แม้เธอจะอายแต่ความอยากรู้และความสงสัยก็เอ่อล้นว่า...ดวงตากลมเบิกกว้างเมื่อเห็นของเขาเธอคงไม่ลืมภาพความใหญ่โตตรงหน้าได้ นี่ไม่ใช่ปกติเลย 

“เข้ามาสิรออะไรอยู่” ของเขาทำไมถึงได้ใหญ่ขนาดนี้ นี่มัน...สิ่งที่เธอคิดไว้ไม่ผิด ใหญ่เป็นสองเท่าของลีโอ ของมาวินไม่ใหญ่เกินมาตราฐานเพียงอย่างเดียว ของเขามีบางอย่างด้วย นี่เขาฝัง!!...ฝังมันไว้จริงๆ เธอแค่เคยได้ยินมาบ้างแต่ไม่คิดว่ามันจะทำได้จริงๆ

เกิดอะไรกับเขา ขนาดที่ใหญ่กว่าปกติกับการฝังให้ลำเนื้อขรุขระ ไม่บอกก็รู้ว่าผู้หญิงจะมีความสุขมากแค่ไหน “เรามีเวลาไม่มากนะ!” 

มีเรื่องราวให้ค้นหาสนองความอยากรู้ของตัวเองจริงๆ แต่ตอนนี้ต้องสนองอารมณ์ร่างกายของตัวเองก่อน พรึ่บ! มาวินแยกขาออกเล็กน้อย เอ๋...ทำไมตรงโคนขาเขาถึงมีรอยแผลเป็น นี่เขาถูกตีตรา H01 มันคืออะไรมันไม่ใช่รอยสักแต่เป็นรอยนาบด้วยแผ่นร้อนหรือเป็นการยิงด้วยเลเซอร์กันนะ คงจะเจ็บมากไม่น้อยเลย