Home / โรแมนติก / 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ / ตอนที่ 3 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_เมื่อมันยังคงอยู่

Share

ตอนที่ 3 อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน_เมื่อมันยังคงอยู่

last update Last Updated: 2025-07-30 15:51:44

“เรื่องรถเรื่องเล็ก แต่ศักดิ์ศรีเรื่องใหญ่” มาวินถอนหายใจและส่ายหน้า เขาเปิดตู้หยิบชุดออกมาส่งให้เธอ ว้าว! เธอมีชุดนักแข่งรถด้วยเหรอเนี่ย เท่ห์มากๆ ของมาวินเป็นโทนสีดำตัดขาว ของเธอเป็นสีขาวตัดน้ำเงิน ส่วนของลีโอเป็นโทนน้ำเงินตัดดำ นี่ถูกออกแบบมาเป็นทีมเดียวกันชัดๆ  

เมื่อเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวเรียบร้อยแล้วทั้งสามก็ออกเดินทาง ที่นี่เป็นคอนโดที่อาศัยอยู่ชั้นสูงมากๆ ลิฟท์ลงสู่ชั้นลานจอดรถ เมื่อเดินออกมาก็มีรถตู้ขนาดใหญ่สีดำจอดรออยู่ ประตูรถค่อยๆเลื่อนเปิดเมื่อพวกเธอมาถึง พวกเขารวยระดับไหนเนี่ย แต่เมื่อเข้ามาแล้วแทนที่ในรถตู้จะเป็นที่นั่งหรูตามที่เธอคิด มันกลับมีเก้าอี้สีดำเพียงตัวเดียว 

ลีโอนั่งลงตรงม้านั่งเบาะตัวยาวด้านริม เลน่าขยับไปนั่งข้างเขา มาวินนั่งประจำเก้าอี้สีดำ เมื่อเขานั่งแสงไฟอ่อนๆ ก็ค่อยๆสว่างขึ้น ว้าว! นี่ยังกับหนังอิมพอสซิเบิ้ล มีจอเล็กๆมากมาย พร้อมกับคีย์บอร์ดและปุ่มเล็กๆที่เธอไม่รู้ว่ามีไว้ประโยชน์อะไร เลน่านั่งมองจนตาค้าง ตกลงพวกเธอเป็นสายลับหรือเปล่านะ! ทำไมถึงดูลึกลับน่าค้นหากันจัง 

รถค่อยๆเคลื่อนไป ออกจากอาคารมุ่งสู่ถนน ตั้งแต่ตื่นมาพบกับความจริงที่แปลกๆ ในวันนี้ นอกจากสำรวจตัวเอง และมองที่อาศัยทางระเบียงกระจกแล้ว เธอก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าตัวเองอยู่ที่ไหน เมืองไหน ประเทศไหน จะเป็นไปได้มั้ยว่าเธอที่เป็นหญิงสาวตัวคนเดียว ไม่มีคนที่จะตามหาถ้าหายไป เธออาจจะถูกพวกเขาลักพาตัวมาและทดลองอะไรกับเธอ จนเธอสูญเสียความทรงจำ 

“ลุงฉอดครับ ไปตามเส้นทางที่ผมตั้งไว้นะครับ”

“ครับผม” เสียงตอบรับผ่านลำโพงขนาดเล็ก ลุงฉอดคงเป็นคนขับรถ แต่ก่อนที่ความคิดเงียบๆของเลน่าจะไปไกลกว่านี้ เสียงของลีโอก็ดังขึ้น

“พิกัดเดิมไม่ได้แล้วเหรอ” อืม มาวินขานรับก่อนจะตอบเสียงราบเรียบนุ่มทุ้มเป็นตัวเขาต่อว่า “ฝ่ายนั้นน่าจะรู้ตัวแล้ว” เสียงแป้นคีย์บอร์ดดังต่อเนื่องจากปลายนิ้วยาวของมาวินที่เขากำลังสนใจและตั้งใจอย่างมากกับสิ่งที่ทำ มาวินเป็นใครกันความสามารถเขาอย่างกับนักแฮกเกอร์เลย

“ไม่ต้องกังวลนะที่รัก ให้ดาวเทียมของเราเจาะเข้าสัญญาณของพวกมันไม่ได้ ผมก็ชนะอยู่ดี” พรึ่บ! ลีโอเอ่ยพร้อมกับยกร่างบางๆของเธอขึ้นนั่งบนตักเขา ใบหน้าและจมูกซุกดอมดมซอกคอหอมกรุ่นของเธอ

‘ดาวเทียมของเรา’ โอ้ยยย! พวกเขาเป็นใครกันละเนี่ย! สมองทำงานอย่างหนัก แต่ก็ไม่หนักไปกว่าร่างกายที่ร้อนวูบวาบยามถูกโลมเลีย ไล้ลูบไปกับฝ่ามือร้อนจมูกและปลายลิ้นที่ตวัดกวาดหยอกล้ออยู่ที่ใบหูของเธอ ชวนขนอ่อนตามร่างกายเธอลุกชันอย่างพร้อมเพรียง 

อื้มมมม ใบหน้าสาวแดงก่ำ ร่างกายลุ่มร้อน ยอดอกของเต้าทั้งสองชูชันแข็งจนเธอแปลกใจ บ่อเล็กที่ลึกระหว่างขาเริ่มเปียกแฉะ “เสียวจัง” เลน่าครางร้องบอก ฝ่ามือหนาไล้ไปมาบริเวณระหว่างขาของเธอ

“ผ่อนคลายขึ้นมั้ย” ลีโอกระซิบถาม ขณะที่นิ้วมือกดคลึงอย่างชำนาญแม้ไม่ได้สัมผัสโดยตรงกับเกสรกลางกลีบสาวแต่ก็เร่งเร้าความรู้สึกผ่านเนื้อผ้าหลายชั้นให้กับเลน่าจนยากจะถอนตัวหรือห้ามปรามให้เขาหยุด “เดี๋ยวจะทำให้เสร็จ” ลีโอเอ่ยสั้นๆ ก็ขยับล้วงมือเข้าไปใต้ร่มผ้า เมื่อครู่เขากระตุ้นเธอจากด้านนอกแต่คราวนี้สัมผัสกลีบสาวเนื้อสัมผัสเนื้อโดยตรง “ชุ่มฉ่ำดีมาก” 

อื้ม อื้ม อ๊ะ ทั้งนิ้วและมือบริเวณระหว่างขาของเธอช่างพลิ้วไหว ไม่มีจังหวะไหนที่จะเสียเปล่า สองนิ้วกลางและนางจมดิ่งเข้าบ่อลึกชักเข้าชักออก เลน่าเสียวจนครางก้องสะท้อนไปทั่วทั้งรถ เสียงครางเล็กๆประสานไปกับเสียงกระทบของนิ้วเรียวกับแป้นคีย์บอร์ดของมาวินอย่างลงตัวอย่างไพเราะ

อู้ยยยย เฮ่อ...และรถก็จอด แต่เครื่องยนตร์ยังทำงาน ด้านนอกเกิดอะไรขึ้นเธอไม่ได้ยินเลย จะว่าไปขณะที่รถเคลื่อนตัว และเธอกำลังระเริงเล่นเซ็กส์กับมือของลีโอ เธอไม่ได้ยินเสียงจากด้านนอกเข้ามาเลย 

รถจอดไม่นานก็เคลื่อนตัวอีกครั้ง “ลีโอ อาร์สสสส” เธอกำลังจะเสร็จแล้ว...อู้ยยยย...โอ้ววว...ใกล้แล้ว ร่างบางเกร็งบิดสะโพกเด้งขึ้นตามสัญชาติญาติญาณของสัตว์โลก อาร์สสสส เลน่ากรีดร้องออกมา เฮ่อ เฮ่อ ทั้งที่ในรถเย็นสบายแต่เนื้อตัวเธอกลับชื้นไปด้วยเหงื่อที่หลั่งออกมาพร้อมๆกับน้ำจากบ่อลึกระหว่างขาที่เอ่อล้น

“หวานไม่เปลี่ยน” ลีโอเอ่ยเมื่อเอานิ้วที่เปียกเข้าปากเขา เขากินดื่มน้ำของเธออย่างเอร็ดอร่อย เลน่าขวยเขิน

ลีโอกดปุ่มหนึ่งก็มีบางอย่างขยับ ฝาเล็กๆที่เชื่อมกับโซนคนขับด้านหน้าเปิดออก ในนั้นมีห่อกระดาษเล็กๆ เขาหยิบออกมาในห่อกระดาษนั้นคือหลอดยา “เดี๋ยวผมช่วยทายาให้” อ่อ ที่แท้ก็เป็นยาแก้รอยช้ำบนตัวเธอเองเหรอเนี่ย ถ้าเธอเป็นสัตว์ทดลองของพวกเขาจริง เธอก็น่าจะถูกจัดเป็นสัตว์ทดลองระดับพรีเมี่ยม

พรึ่บ! เมื่อเขาทาบริเวณที่คอแล้ว ลีโอรูดซิปถอดเสื้อชุดนักแข่งเธอออก เผยเนื้อขาวผ่องบอบบางที่มีเพียงบรากับเสื้อกล้ามตัวบางที่แทบจะไม่ช่วยอะไรในการปกปิดสายตา ในทางตรงข้ามมันกลับกระตุ้นอารมณ์ให้ชวนน่าค้นหา

“อย่าละเลยที่จะดูแลตัวเอง” เลน่ากลอกตา พวกนายไม่ใช่เหรอที่เป็นตัวต้นเหตุ เฮ้ยยย ไม่รู้ว่าเป็นการดีหรือไม่ดีที่เธอจำช่วงเวลานั้นไม่ได้ แต่ก็ชวนให้เธอสงสัยจริงๆว่าตอนนั้นเธอจะเป็นอย่างไร นอนในท่าไหน ให้พวกเขาทิ่มแทง เลีย ทุกส่วนบนร่างกายและในร่างกาย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ   ตอนที่ 181 สาวใช้ห้องข้าง_จบบริบูรณ์

    “บำรุงร่างกายฮูหยินสามให้ดีๆ หลังจากนี้ฮูหยินต้องดื่มยาต้มนี้เป็นประจำ คงจะสามารถให้นางยังคงอยู่ต่อไปได้สักอย่างน้อยครึ่งปีหรือถ้าโชคดีก็อาจจะถึงหนึ่งปีขอรับ” หมอเอ่ยกับนายท่านจางและฮูหยินจาง ก่อนจะขอตัวจากไป“เขียนจดหมายส่งไปให้เหวินฉู่ เขาควรได้รู้เรื่องนี้และรีบรุดกลับมาให้เฉียวเฉี่ยวได้เห็นหน้าเป็นครั้งสุดท้าย” ฮูหยินจางพยักหน้าพร้อมซับน้ำตา ในวันนี้มีทั้งเรื่องยินดีและเรื่องไม่นายินดี นางได้หลานเพิ่มมาอีกสองคนแต่กำลังจะเสียสะใภ้เล็กไปแม้จะรู้ว่าการเสียสะใภ้ไปหนึ่งคนในสังคมนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร บุตรชายนางยังหนุ่มแน่นสามารถแต่งสะใภ้คนใหม่เข้าจวนได้ก็ตาม แต่สิบเดือนมานี้ เฉียวเฉี่ยวจัดว่าเป็นสะใภ้ที่ดีและน่ารักคนหนึ่ง แถมยังเป็นแม่ที่มีหัวอกความเป็นแม่เต็มเปี่ยมแม้การเลือกชีวิตครั้งนี้เฉียวเฉี่ยวจะไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจยามเวลาความเป็นความตายว่าจะรักษาใครไว้ นายท่านจางกลับเลือกหลานๆ ทั้งสองไว้ทางด้านเหวินฉู่กับซิงซิง ทันทีที่ทั้งสองเดินทางออกพ้นประตูเมือง เหวินฉู่ก็ดึงร่างบางขึ้นสู่หลังม้าเขาควบม้าห่างประตูเมืองและกำแพงเมืองไปอย

  • 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ   ตอนที่ 180 สาวใช้ห้องข้าง_ความจริงทั้งหมด

    “ฮูหยินน้อยสามอย่าโมโหนะเจ้าค่ะ ไม่ดีต่อครรภ์” ดั่งเป็นระฆังเตือนสติ ตอนนี้นางตั้งครรภ์ ทายาทของเขา ให้เขาต้องจากไปอย่างไรเขาก็ต้องกลับมา ไม่กลับมาหานางก็ต้องกลับมาหาทายาทของเขา ซึ่งเรื่องนี้เฉียวเฉี่ยวประเมิน เหวินฉู่สูงเกินไปเฉียวเฉี่ยวตัดสินใจไปหาเหวินฉู่ในที่สุด ตลอดเดือนมานี้นางอยู่อย่างสงบ วันๆ นางแถบไม่เห็นเขาเลย จะได้เจอกันอีกทีก็ยามหัวค่ำที่เขาต้องการสมสู่กับนาง ต้องการหรือเปล่าตอนนี้นางไม่เชื่อมั่นในตัวเองเสียแล้ว มีตรงไหนบ้างที่นางไม่ดีกับเขา นางตามใจเขาทุกอย่าง มีอยู่ครั้งหนึ่งที่นางเผลอตื่นมาตอนกลางดึก ทำให้นางรู้ว่าเขาไม่เคยนอนอยู่ข้างกายนางเลย เขาไปนอนที่ไหนกันซึ่งเรื่องนี้นางก็ไม่กล้าจะเอ่ยถามเขา แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวมาโดยตลอด เขาหลงใหลสาวใช้ห้องข้างของเขามากเลยเหรอไร

  • 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ   ตอนที่ 179 สาวใช้ห้องข้าง_เมื่อถึงเวลา...

    นางเปลี่ยนจากตื่นสายมาตื่นตอนเช้าทำงานเยี่ยงบ่าวทั้งงานหนักงานเบาไม่ปริปากบ่นสักคำ ยามกลางดึกสงัดเหวินฉู่เมื่อบำเรอดูแลฮูหยินน้อยเสร็จสมหลับใหลไปแล้ว เขาก็จะใช้ประตูเชื่อมเข้ามาในห้องสาวใช้ห้องข้างซิงซิง ก็แสนทรหด นางไม่ขัดขืนต่อความต้องการชายหนุ่มเลยสักนิด เขาต้องการให้นางทำอะไรนางก็กระทำให้อย่างไม่มีข้อแม้ซี๊ดดดด เหวินฉู่ ครางกระเซ่าเมื่อช่วงล่างของเขากำลังถูกซิงซิงใช้ปากดูดเคล้น เสียงจ๊วบจ๊าบ เนื่องจากคืนนี้ซิงซิงมีฤดู เหวินฉู่จึงไม่อาจทำอะไรนางได้ แต่เขาก็ยังต้องการใกล้ชิดนางมากกว่าแค่นอนกอดในแต่ละคืนสภาพสถานการณ์ในเรือนฉู่เป็นแบบนี้คืนแล้วคืนเล่า แม้เหวินฉู่จะไม่พอใจที่ซิงซิง ต้องทำงานหนักเยี่ยงบ่าวในตอนกลางวัน แต่ทว่าซิงซิงช่างดื้อนัก เขาสั่งห้ามนางก็ไม่ยอมฟัง เขาจึงจำใจต้องยินยอม แต่ก็เก็บความรู้สึกเคลือบแคลงไว้เช่นกันเฉียวเฉี่ยว ที่เคยรู้มาก่อนหน้านี้ว่าเหวินฉู่มีสาวใช้ห้องข้าง ซึ่งนางพยายามให้บ่าวสาวทั้งสองที่ติดตามนางมาไปสืบว่าเป็นผู้ใดบ่าวสาวทั้งสองทั้งๆ ที่รู้ว่าผู้นั้นคือใคร แต่พวกนางกลับให้คำตอบไปว่า “พวกบ่าวยังสืบหาไม่ได้เ

  • 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ   ตอนที่ 178 สาวใช้ห้องข้าง_ ซิงซิงใช้แรงกายอันน้อยนิดขัดขืนเขา

    “ท่านต้องการอะไร!!” ซิงซิงใช้แรงกายอันน้อยนิดขัดขืนเขา ทั้งปัดมือเขาออกจากการลูบไล้ที่หยาบกระด้าง“ลองเดาดูสิ” ริมฝีปากทั้งสองบดเบียดกันอย่างบ้าคลั่ง ความรุนแรงที่เหวินฉู่กระทำกับซิงซิง สร้างความเจ็บปวดกายทรมานใจให้กับซิงซิงเป็นอย่างมากริมฝีปากทรมานนางยังไม่พอ ฝ่ามือกำยำยังกระทำชำเราเรือนกายอันบอบบางไม่หยุดหย่อน เขากระชากชุดสาวใช้ประจำเรือนจนขาดไม่เป็นชิ้นดี ซิงซิงก่นด่าเขาไม่หยุดเมื่อปากนางได้รับอิสระ แต่เพราะเสียงที่ไม่เป็นมงคลเหวินฉู่ไม่ชอบฟังเขากำจัดเสียงนั้นด้วยการอุดปากนางด้วยปากและลิ้นของเขาในทันทีเฮ่อเฮ่อ ลมหายใจหอบกระชั้นของทั้งสองเมื่อสายตาเว้นระยะห่างให้ช่องอากาศได้ผ่าน ดวงตาชายหนุ่มกวาดมองไปทั่วร่างบางใต้แสงสลัว เมื่อครู่เขาคงรุนแรงกับนางจริงๆ สินะ หลายๆ ตำแหน่งตามร่างกายนางมีรอยถลอกที่เกิดจากการเสียดสีของชิ้นผ้าที่เขากระชากออกไปอย่างบ้าคลั่งฝ่ามือหยาบกระด้างไล้สัมผัสผิวเนียนตั้งแต่แก้มไล่มาถึงลำคอเรียวเล็ก มีส่วนไหนของนางที่เขาไม่เคยแตะต้องอีกเหรอ แน่นอนย่อมไม่มีเขาสัมผัสแล้วทุกตารางนิ้วแต่เท่าไหร่ก็ไม

  • 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ   ตอนที่ 177 สาวใช้ห้องข้าง_ฮูหยินน้อยสามยินดีด้วยเจ้าค่ะ

    “ฮูหยินน้อยสามยินดีด้วยเจ้าค่ะ” พวกนางทำความเคารพและกล่าวยินดีอย่างพร้อมเพรียงได้น่าดูชมนักเสียงฉอเลาะประจบประแจงกล่าวชื่นชมยินดีหัวเราะต่อกระซิกระหว่างนายสาวกับบ่าวทั้งสองแน่นอนว่าต้องดังไปถึงห้องข้างที่มีสาวใช้ผู้ที่ถูกเก็บไว้อย่างช่วยไม่ได้นอกจากดวงตาที่แดงก่ำเพราะน้ำตาที่คลอหน่วยตาแล้ว เสียงสะอื้นสักนิดก็ไม่มีเล็ดรอดออกมาให้แม้แต่ตัวเองจะได้ยิน“คุณชายสาม” บ่าวสาวทั้งสองทำความเคารพต่อเหวินฉู่ที่กลับเข้าห้องหอมาในที่สุด บนชุดเจ้าบ่าวคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นสุรา เหวินฉู่ที่อยู่ในค่ายทหารมาถึงสี่ปี แม้จะดื่มหนักมาแค่ไหนเขาก็ไม่มีอาการเมามายเลยสักนิด จะมีเพียงสีหน้าและดวงตาที่แดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์เท่านั้นพรึ่บ! ชายหนุ่มไม่รั้งรอให้เสียเวลาเขากระชากชุดเจ้าบ่าวสีแดงออกจากเรือนกายไปในทันที เฉียวเฉี่ยวมองชายหนุ่มด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง แก้มเนียนสาวแดงปลั่ง เมื่อได้เห็นรูปร่างเปลือยของสามีของตนจนเต็มตาไร้อาภรณ์เป็นครั้งแรก แม้ก่อนนี้นางจะได้เข้าถึงจุดลี้ลับของชายหนุ่มมาแล้วเมื่อดวงตาไล่ลงไปตามท่อนขาด้านในที่ขาวเนียน เขาช่างมีผิว

  • 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ   ตอนที่ 176 สาวใช้ห้องข้าง_ซิงซิงคือหญิงสาวที่ไม่จำเป็นต้องแบกรับตำแหน่งสาวใช้ห้องข้าง

    ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่นางยังเป็นหวานหว่าน ตอนนั้นนางจะรู้สึกอย่างไรกัน คงไม่เสียใจใช่หรือไม่ เพราะหวานหว่านถูกอบรมสั่งสอนมาแล้วว่า ต่อไปนางต้องปรนนิบัติดูแลฮูหยินน้อยสาม เพราะนั่นก็เป็นหน้าที่ของสาวใช้ห้องข้างด้วย แบ่งเบาภาระฮูหยินในการดูแลคุณชายสามแต่ทว่าตอนนี้นางคือซิงซิง ซิงซิงคือหญิงสาวที่ไม่จำเป็นต้องแบกรับตำแหน่งสาวใช้ห้องข้าง แต่นางต้องแบกรับความรู้สึกที่กำลังจะสูญเสียชายผู้เป็นที่รักซิงซิง นางยอมรับกับตัวเองอยู่เงียบๆ ว่า นางเจ็บปวดกับข่าวนี้ หัวใจของนางแตกสลายแล้วจริงๆ ก่อนนี้มันเป็นเพียงรอยร้าวที่ทั้งชีวิตนี้ไม่อาจประสานกลับมาเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่ทว่าตอนนี้รอยร้าวนั้นได้ปริแตกทำหัวใจนางสลายแล้วจริงๆ“อาฉู่” ซิงซิงพยายามเก็บความรู้สึกที่หัวใจแตกสลายไว้ “ปล่อยข้าไปเถอะ ตอนนี้ข้าไม่เหลืออะไรอีกแล้วนอกจากชีวิตของข้า”“ซิงซิง เจ้ายังมีข้า นับจากนี้ข้าจะดูแลเจ้าไปตลอดชีวิตข้า ข้ารักเจ้า เจ้าคือผู้ที่ข้ารัก”ฮาฮา ในตอนนั้นที่นางได้ยินคำรักของผู้ชายคนนี้ นางทำได้เพียงหัวเราะทั้งน้ำตา ความรักของเขาที่มีต่อ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status