MasukShare
บทที่ 11-2-เข้าฝัน (2)
Terakhir Diperbarui:
2025-06-30 22:00:17ตู้ด....ตู้ด...
“อ้าว สายหลุดเหรอเนี่ย ไม่เป็นไรงั้นเดี๋ยวโทร. ใหม่ก็แล้วกัน”
กฤติกาโทรศัพท์อีกครั้ง แต่คราวนี้ดูเหมือนว่าไม่มีสัญญาณอีกเลย นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวร้อนใจมากขึ้น จนต้องโทรศัพท์ไปหาใครอีกคนหนึ่ง
“คุณอาไม่รับโทรศัพท์พี่เลย เราจะเอายังไงดีคะ ได้ค่ะ เย็นนี้เราไปบ้านคุณอาด้วยกัน”
เย็นวันนั้น นรีนันท์แวะมาหากฤติกาที่โรงเรียน เพื่อจะเดินทางไปหาพ่อแม่ของมาวินด้วยกัน โดยมีนรีนันท์เป็นผู้นำทางไปบ้านมาวิน แต่เมื่อไปถึงที่นั่น ทั้งสองคนพบว่าไม่มีใครอยู่บ้าน กฤติกาจึงโทรศัพท์หาพ่อของมาวินอีกครั้ง
“พี่โทรศัพท์ไม่ติดเลย สงสัยว่าคุณอาจะบล็อกเบอร์พี่ไปแล้วแน่ๆ”
นรีนันท์เห็นแบบนั้น เธอจึงโทรศัพท์หาพ่อแม่ของมาวิน แต่ทั้งสองคนก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์เธอด้วยเช่นกัน ทำให้ทั้งคู่ได้แต่มองหน้ากันด้วยความสงสัยว่าเหตุใดพ่อแม่ของมาวินไม่ยอมรับโทรศัพท์กันแน่!
ถัดจากนั้นอีกสามวัน ที่โรงเรียนมัธยมประจำจังหวัด ช่วงเวลาที่เด็กนักเรียนเลิกเรียนและกำลังทยอยกลับบ้าน ในระหว่างนั้นโทรศัพท์มือถือของกฤติกาก็ดังขึ้น
“สวัสดีค่ะ วั
Bab terbaru
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 13-2-ไปเมืองกาญจนบุรี (2)
เช้าวันรุ่งขึ้น นิรมลเดินออกมาจากห้องพัก พอดีกับที่รติมา แฟนของกรกฎเปิดประตูออกมาจากห้องข้างๆ เช่นกัน นิรมลทักทายอีกฝ่ายทันที“สวัสดีค่ะคุณรติ เมื่อคืนเข้ามาพักที่นี่เหรอคะ นิวไม่รู้เลยว่าคุณมา”“ค่ะ รติเข้ามาที่นี่ก็เที่ยงคืนแล้ว รติมาเก็บของ ตั้งใจจะไปพักที่บ้านแม่ค่ะ”รติมาพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง นิรมลเดินมาหาอีกฝ่ายเพื่อจะมาปลอบใจ เธอมองอีกฝ่ายถือของเต็มทั้งสองมือจึงอาสาช่วยเหลือ“ถ้าอย่างนั้นนิวช่วยนะคะ กล่องที่วางหน้าห้องนั่นก็ด้วยใช่ไหม”“ขอบคุณค่ะคุณนิว”รติมายิ้มให้ พร้อมทั้งกล่าวขอบคุณ นิรมลยกกล่องกระดาษขึ้นมา ไม่หนักสักเท่าไรหรอก พอถือไหวในระหว่างที่กำลังลงลิฟต์ นิรมลก็ชวนอีกฝ่ายคุยถึงเรื่องของกรกฎ“ว่าแต่ทำไมคุณรติไม่อยู่ห้องนี้ต่อล่ะคะ ทำไมย้ายออกไป?”“บ้านแม่อยู่ใกล้ที่ทำงานรติมากกว่าค่ะ อีกอย่างรติก็รู้สึกผิดกับกฎมาก ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม แล้วก็...”รติมาพูดแล้วหยุดชะงัก เธอลังเลว่าควรจะเล่าดีหรือไม่ นิรมลที่กำลังฟังอยู่จึงซักถามให้อีกฝ่ายเล่าต่อ“ยังไงต่อเหรอคะคุณรติ”“เมื่อคืน
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 13-1-ไปเมืองกาญจนบุรี (1)
เมื่อเข้าห้องพักได้ นิรมลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครโทร. มาหา แต่ปรากฏว่าหน้าจอโทรศัพท์ไม่มีข้อความหรือสัญญาณสายเรียกเข้าขึ้นมาเลย ทำให้หญิงสาวยืนงงอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงบางอย่างแต่ภาพที่เห็น...ทำเอานิรมลมือไม้อ่อนจนโทรศัพท์แทบจะหลุดจากมือ ตรงบริเวณประตูห้อง เธอเห็นวิญญาณของกรกฎยืนมองเธออยู่ แต่เขาไม่ได้เข้ามาใกล้มากกว่านี้วิญญาณกรกฎยิ้มให้นิรมล เขาไม่ได้มาหาในสภาพที่น่ากลัวอีก และในวันนี้เขามาบอกรายละเอียดในการตามหาพี่ชายให้หญิงสาวรับรู้ และขอให้เธอช่วยทำอะไรบางอย่างในสิ่งที่เขาไม่สามารถทำเองได้แล้ว“พี่ชายของผมอยู่ที่จังหวัดกาญจนบุรี ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาทำงานอะไร แล้วจะยอมมาดูแลห้องพักให้ผมหรือเปล่า แล้วก็...ผมอยากขอให้ช่วยสืบเรื่องแฟนผมด้วยว่าเธอจงใจหรือตั้งใจทำร้ายผมหรือเปล่า”นิรมลนิ่งเงียบฟังข้อมูลที่กรกฎบอก คิ้วขมวดและนึกอะไรบางอย่าง เธอถามเขาก่อนที่กรกฎจะพูดออกมา“ถ้าอย่างนั้นต้องคิดเรื่องการตามหาพี่ชายของคุณก่อนก็แล้วกัน พี่ชายคุณชื่ออะไรคะ แล้วที่บอกว่าอยู่จังหวัดกาญจนบุรีนี่อยู่ตรงไหน จังหวัดนี้มันไม่ใช
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 12-2-วิญญาณดวงที่สาม (2)
เช้าวันรุ่งขึ้น นิรมลไปทำงานตามปกติ หญิงสาวเดินลงจากรถกำลังจะเดินเข้าไปในบริษัท แล้วเธอก็ได้พบเจอกับเอกภพที่หน้าบริษัท หญิงสาวทักทายด้วยความดีใจ เพราะไม่ได้เจอหน้ากันเลยในช่วงวันหยุด“หนึ่ง”นิรมลทักและกำลังจะเดินไปหาเอกภพ แต่แล้ว...มีมืออุ่นๆ มาจับมือเธอไว้ หญิงสาวหันมามองหน้า เป็นชมพูนุทนั่นเองที่จับมือนิรมลและเอกภพให้เดินเข้าบริษัทด้วยกัน“นานๆ ที พวกเราทั้งสามคนจะมาทำงานพร้อมกันนะ วันนี้ฉันก็เลยอยากจะพาพวกเธอเข้ามาในบริษัทพร้อมๆ กันน่ะ ไม่มีอะไรมากหรอก”ชมพูนุทพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น นิรมลมองด้วยความแปลกใจมากกว่า แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าคำว่า ‘คงไม่มีอะไร’“ไหนๆ วันนี้เราสามคนก็อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว ถ้าอย่างนั้นวันนี้ตอนเย็นเราไปกินข้าวด้วยกันไหม นิวว่างหรือเปล่า? หนึ่งว่างหรือเปล่า?”“หนึ่งไม่ค่อยแน่ใจนะ แต่เท่าที่รู้ เย็นนี้น้องเล็กไม่มีเรียนพิเศษ ไม่ต้องรีบกลับบ้าน”เมื่อเอกภพพูดแบบนั้น สายตาอีกสองคู่ต่างหันมามองหน้านิรมลอย่างต้องการคำตอบ ทำให้หญิงสาวหยุดนิ่ง“เธอต้องการคำตอบตอนนี้
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 12-1-วิญญาณดวงที่สาม (1)
พ่อ แม่ นิรมลและนรีนันท์ก้มลงกราบพระหลังจากถวายอาหารพระ และนั่งพนมมือรับศีลรับพร จนกระทั่งถึงช่วงกรวดน้ำ นิรมลนึกถึงมาวิน หญิงสาวอธิษฐานในใจพี่ขอให้มาวินหมดห่วง ไม่ต้องห่วงใครทั้งนั้น และไปสู่สุคติเถอะนะในใจหญิงสาวนึกถึงความฝันเมื่อคืน ไม่สิ...ตอนเช้ามืดต่างหาก นิรมลก็ตั้งจิตอธิษฐานอีกครั้งหากดิฉันจะต้องช่วยเหลือดวงวิญญาณที่สาม...สี่...ห้า ดิฉันขอให้ไม่ใช่คนใกล้ตัวด้วยเถอะค่ะนิรมลยกมือขึ้นจรดหน้าผาก และแล้ว...หญิงสาวก็ได้ยินเสียงกระซิบข้างหูเบาๆ‘ได้สิ’นิรมลสะดุ้ง หันไปมองรอบตัวด้วยความระแวง จนนรีนันท์ที่อยู่ข้างๆ หันมามองด้วยความสงสัย“พี่นิวเป็นอะไรหรือเปล่า”นิรมลส่ายหน้า หญิงสาวรู้สึกไม่ค่อยดีนัก อาจจะเป็นเพราะอยู่ในวัดและบรรยากาศรอบตัวของเธอที่ดูน่ากลัวจนอดคิดถึงเรื่องราวในฝันไม่ได้ นิรมลพูดชวนน้องสาวให้ออกไปจากตรงนี้“ขึ้นไปบนศาลากันเถอะ”............................................หลังจากกลับมาจากวัด ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ของตัวเอง พ่อแม่ออกไปทำนา ส่วนนรีนันท์จัดการซักเสื้อผ้าของตัวเอง จากที่ไปเข้าค่ายอาสามาหลายวัน นิรมลทำความสะอาดบ้านทั้งหลังกวาดถูพื้นจนเส
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 11-2-เข้าฝัน (2)
ตู้ด....ตู้ด...“อ้าว สายหลุดเหรอเนี่ย ไม่เป็นไรงั้นเดี๋ยวโทร. ใหม่ก็แล้วกัน”กฤติกาโทรศัพท์อีกครั้ง แต่คราวนี้ดูเหมือนว่าไม่มีสัญญาณอีกเลย นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวร้อนใจมากขึ้น จนต้องโทรศัพท์ไปหาใครอีกคนหนึ่ง“คุณอาไม่รับโทรศัพท์พี่เลย เราจะเอายังไงดีคะ ได้ค่ะ เย็นนี้เราไปบ้านคุณอาด้วยกัน”เย็นวันนั้น นรีนันท์แวะมาหากฤติกาที่โรงเรียน เพื่อจะเดินทางไปหาพ่อแม่ของมาวินด้วยกัน โดยมีนรีนันท์เป็นผู้นำทางไปบ้านมาวิน แต่เมื่อไปถึงที่นั่น ทั้งสองคนพบว่าไม่มีใครอยู่บ้าน กฤติกาจึงโทรศัพท์หาพ่อของมาวินอีกครั้ง“พี่โทรศัพท์ไม่ติดเลย สงสัยว่าคุณอาจะบล็อกเบอร์พี่ไปแล้วแน่ๆ”นรีนันท์เห็นแบบนั้น เธอจึงโทรศัพท์หาพ่อแม่ของมาวิน แต่ทั้งสองคนก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์เธอด้วยเช่นกัน ทำให้ทั้งคู่ได้แต่มองหน้ากันด้วยความสงสัยว่าเหตุใดพ่อแม่ของมาวินไม่ยอมรับโทรศัพท์กันแน่!ถัดจากนั้นอีกสามวัน ที่โรงเรียนมัธยมประจำจังหวัด ช่วงเวลาที่เด็กนักเรียนเลิกเรียนและกำลังทยอยกลับบ้าน ในระหว่างนั้นโทรศัพท์มือถือของกฤติกาก็ดังขึ้น“สวัสดีค่ะ วั
90 วันก่อนฉันเป็นศพ บทที่ 11-1-เข้าฝัน (1)
เช้าวันเสาร์ นิรมลขับรถกลับมาบ้านที่จังหวัดนครปฐมอีกเช่นเคย แต่ในวันนี้แทนที่เธอจะได้พบเจอกับนรีนันท์ดังเช่นทุกครั้ง หญิงสาวกลับเจอแม่อยู่ที่บ้าน ถือว่าผิดปกติ“สวัสดีค่ะแม่ วันนี้ไม่ได้ไปทำนาเหรอคะ ทำไมอยู่บ้าน แล้วน้องไปไหนคะ”แม่ในตอนนั้นที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ หันมาตอบในขณะที่กำลังกวาดพื้นบ้านอยู่“วันนี้แม่อยู่บ้าน ตั้งใจว่าจะเก็บของในห้องให้เป็นระเบียบมากกว่านี้จ้ะ ส่วนนัทไปค่ายอาสาน่ะ ตามกำหนดจะกลับมาบ้านวันนี้”นิรมลพยักหน้ารับรู้ เธอเห็นแม่ดูท่าทางเหน็ดเหนื่อย หญิงสาวเดาว่าแม่น่าจะทำความสะอาดตั้งแต่เช้าแล้วจึงรีบอาสาช่วยงานทันที“ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวหนูเอาของขึ้นไปเก็บก่อนนะคะ แล้วจะลงมาช่วยค่ะแม่”นิรมลเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องชั้นสอง เพียงครู่เดียวก็รีบลงมา พร้อมกับเปลี่ยนมาใส่เสื้อยืดสีดำ กางเกงขาสั้น แม่ของเธอหันมาเห็นก็ยิ้มให้“แหม...จริงๆ แล้วไม่ต้องเปลี่ยนชุดก็ได้ แต่เอาเถอะตั้งใจขนาดนี้แล้ว เดี๋ยวนิวช่วยแม่เอาของจากลังนี่ มาใส่กล่องพลาสติกให้แม่ที”แม่พูดแล้วชี้ให้นิรมลดูว่าเธอต้องย้ายของจากกล่องไหน หญิงสาวพยักหน
Anda juga akan menyukai
(จบแล้ว ) 70‘s หยางซีซีฮองเฮาทะลุมิติพร้อมมือวิเศษ
primพริมโรส19.4K Dibacaปีศาจสาวและเหล่าฮาเร็มของนาง
ซูเมี่ยวหลิง757 Dibacaลิขิตสัญญานาคา
นรินทร์ลดา249 Dibaca5/B สุสานมรณะ
ยัยแม่มดแสนน่ารัก120 Dibacaคุณหนูผู้นี้มีงานลับ
橙花4.7K Dibacaปาฏิหาริย์แห่งรักเหนือความฝัน
ตะวันจรัสแสง562 Dibacaสาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง
เซเรีย592 Dibacaป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ
เซี่ยหมิงจู6.5K Dibaca
