Six years later…
Maaliwalas ang panahon kaya taimtim na pinagmasdan ni Keos ang kalangitan sa glasswall ng kaniyang opisina. Namamangha pa rin siya sa anyo nitong ganda at dala nitong katiwasayan sa kaniyang puso. Kumatok sa pintuan ang kaniyang secretary at yumuko.
“The meeting will start in 10 minutes, sir,” pag-imporma nito. Nakasuot ito ng pencil skirt paired with pink blouse that compliments her white skin. Itong klase ng secretary ang kailangan niya; malinis at maayos magtrabaho. Hindi iyong bumukaka na lang bigla-bigla sa kaniyang desk.
Keos grabbed his coat and started walking with refinement in the hall way. Compared to who he was, he has changed from a young reckless bachelor into a prominent and competent president of their company. When his father left him the pharmaceutical, he didn’t refuse, instead live with the life his mom tells him to be… even after his mother bought herself a daughter-in-law, he didn’t say no. He became an emotionless man who doesn’t care.
“Hi, honey.” His wife, Andrea, kissed his cheek. Andrea is a known prima in Ballet Industry. Lahat ng recitals niya ay sold-out agad kapag naka-schedule ito. Everyone loves her. “Care to have a lunch with me?”
Keos smiles warmly at her invitation. Bihira lamang si Andrea magyaya sa kaniya at sa tuwing mangyayari ito. It's either may sasabihing importante sa buhay ballerina o may kasalanan. She doesn’t have some issues and he does like people who doesn’t have excess baggage. Both of them knew that they were tied professionally by marriage.
After the meeting of the stakeholders, Keos went to the Italian restaurant he used to eat with Aali. He was alone not like before he was with his guards. Kapag personal ang meeting niya, hindi na niya dinadala ang ibang guards because it will only attract his opponents. And since si Andrea lang naman ang ka-meeting niya, he drives himself.
The place didn’t change. It is still it used to be; dim chandelier and fresh picked flowers each corner. Pagkapasok pa lang niya ay nakita niya si Andrea na may kausap na lalaki at nginitian ito. Sa utak ni Keos, he must be a fan. Andrea spots Keos and she motioned her hand to come.
Umupo si Keos sa tapat nito at nagsimula ng mag-serve ang waiter. Before them is an italian cuisine Andrea has ordered. When she looked at Keos dislikes the food, she scoffed.
“Haven’t you move on yet? Is she still here?” Keos knew what she was talking about. “Did you get marry me because she resembles me somehow, didn’t you?”
Keos commanded the waiter to change his food but Andrea blocked him to do that. She keeps on eating her food without reacting how Keos changed his expression. He leaned on his chair, frustration devouring him.
“You know I love you. It was you who gave up first,” panimula niya. “Look, I’ve been head over heels for you for over a year since our marriage. But, what did I received back?”
Uminom ng tubig si Keos at huminga ng malalim, pinipilan ang sarili na sumigaw. “Let’s just get it over.”
Their marriage wasn’t ideal. Lagi silang nagtatalo sa unang mga taon subalit nang lumaon ay nagustuhan na niya ang babae. Nang ito’y nagkaroon ng nobyo nang palihim sa mga recitals nito, hindi lang isang beses, hindi na niya kinaya at umalis sa bahay nila. That was before he met Aaliya.
“But, thanks to you. I experienced getting the job I was passionate about… even if you crushed it again.” Keos is talking about being a professor after he left Andrea. Teaching is where his heart belongs to. When he had the chance, ‘di na niya pinakawalan pa subalit nanakaw din ito sa kaniya kalaunan.
Nang paalis na si Keos, Andrea reveals a revelation before him. “I’m pregnant.”
“With mine?” Keos asked, laughing. It caused a stir with the diners inside. Lumapit siya kay Andrea at bumulong, “Raise that bastard as if I don’t know who the father is.”
Umalis si Keos sa restaurant at hinayaan si Andrea na umiiyak. He called his driver but it didn’t pick up so, he crossed the street without looking back. He’s done with her lies and manipulation. But, all of a sudden a loud bang echoed onto his ears which made him stilled. It did startle him, at tiningnan niya ito.
To his horror, he saw Andrea showered with her own blood, eyes shocked open. He remembers she’s pregnant so he runs to her and wake her up. Nagtipon ang mga tao sa paligid nila, naaawa pero walang magawa. Even if Andrea betrays him, she’s his bestfriend still. Kahit anong mangyari, kasangga pa rin nila ang isa’t-isa.
“Sir, mom told to use band aid when someone’s hurt.” A six year-old young girl extended her arm with a band aid she carries every day.
Nagising si Keos mula sa pagkabalisa nang tumingala siya sa batang babae na iniabot ang band aid nito. Tinitigan niya ito sa mata nang may naramdaman siyang kakaiba sa kaniyang puso. And he was lost again, in her amber colored eyes just like his.
He knows emergency medication but when it comes to Andrea, his mind went blank, unable to absorb and release information. Natauhan na lamang siya muli sa ingay ng ambulansya. Inilagay ng batang babae ang band aid sa kamay ni Keos at umalis na ito, kassama ng ibang bystanders, nang pinapaalis sila ng mga medics.
Aali is wearing her doctor gown and is in her 2nd year residency as a neurosurgeon. Despite what she’ve been through, kinaya niya ang hagupit ng bagyo ng kaniyang buhay sa tulong na rin ni Ria na hindi umalis sa tabi niya. It wasn’t easy for her because she has to sacrifice everything and walked through thorns para maabot kung nasaan man siya ngayon.
“Doc., an emergency patient is coming in any minute. A 27 year-old ballet dancer, hit by a car, and pregnant.” Aali stopped from walking towards the entrance to attend the patient when she hears pregnant. “Ano iyon, doc?”
“Ah, wala. Pregnant, you say? Any medication taken or prior surgery?” tanong ni Aali.
“Nothing in particular,” her 1st year resident, Alvin, responded.
Ipinangko ni Aaliyah ang kaniyang buhok to form a high ponytail. Her fair neck is exposed which turned everyone’s head to her, especially Alvin.
Tumakbo si Aaliya patungo sa pasyente kasama ang mga medic at biglang tumigil ang kaniyang mundo nang makita niya ang isa pang kasama. His round, amber-colored eyes screamed sorrow and regrets. Ang lalaking matagal na niyang ‘di nakikita, at patuloy na iniiwasan. Sa isip ni Aali, kaanu-ano kaya ni Keos ang babaeng ito? But, she shoved those thoughts and asked questions instead.
“Her vitals…”
“100 over 60. 70 bpm,” the medic answered.
“To the hybrid room.”
Ini-examine ni Aali ang pasyente nang walang pag-alinlangan kasama ang nurses at attendees. Wala silang sinayang na oras upang bigyan ng agarang medication ito. Subalit, bigla na lamang tumunog ang machine sa gilid at bumaba ang blood pressure nito.
“She’s in cardiac arrest!” Aaliyah performed chest compressions and check her pulse. Everyone did well in attending and they breathe relief when Aaliyah said, “ROSC.” Return of spontaneous circulation.
Dumating ang chief doctor na si Lucca and he checked her pupils and informed when both of it are dilated. Ibig sabihin nito ay may problema sa kaniyang utak. Kinontak din ng nurse ang obstetrician to attend the fetus.
Ipinaliwanag ni Lucca ang kalagayan ni Andrea kay Keos. Matiim na nakikinig ito sa doctor at pilit iniintindi ang sitwasyon. Nasa likod lamang ni Lucca si Aali habang nakikinig. Bilang isang resident, you attend the patient without any bias and prejudices. Whoever is lying on the table, it is still a patient.
“Is the baby okay?” tanong ni Keos, na nag-aalala.
Nagsidatingan ang mga guwardiya niya at nag-maintain ito ng enough distance maliban sa dalawa na pinagkakatiwalaan niya; Arnold and Kevin.
“As for that, the obstetrician will explain to you. Now, excuse me.” Lucca left with Aaliya and a nurse. Pero, kahit papaano ay pasimple siyang sumisilip kay Keos sa likuran. Napansin iyon ng nurse at nagtaka ito.
Dumeretso si Aaliya sa joint office ng mga residents at napaupo sa swivel chair. Binuklat niya ang kaniyang libro at nagbasa ng mga cases na makakatulong sa kaniyang thesis. Binuksan din niya ang monitor to read some sa powerpoint presentation. Kahit isa na siyang resident, hindi pa rin puwede na hindi mag-aaral dahil ‘di naman lagi alam ang lahat.
Subalit kahit anong basa niya sa libro, hindi pumapasok sa utak niya dahil iba ang gustong pumasok dito. Si Keos. Kanina pa siya balisa nang makita niya kung gaano nag-mature ang hitsura ng unang lalaki niyang minahal. He’s more of a man now. Hindi na gaya ng dati na napakareckless nito at rebelde sa magulang at sitwasyon.
Isang tawag ang pumukaw sa kaniyang pag-iisip at ngumisi siya ng makita ang naka-register na name: My Nuggets. Agad na sinagot niya ang tawag. “Hello, my nuggets!”
Tumili nang napakalas ang nasa kabilang linya na nandidiri dahil sa “My Nuggets” niya, kaya nailayo niya ang phone sa kaniyang tainga. “Why? Don’t you love me, my nuggets?” pang-aasar pa niya.
“Hello, my dear friend,”panimula ni Ria. “Ayaw na yata makipag-usap nitong anak mo sa ‘yo. H’wag mo kasing inisin. Ako na naman ang pagbuntungan nito. Kapag talaga ito English nang English… naku!”
Napatawa na lamang si Aali sa tinuran ni Ria. Si Ria ang nagbabantay kay Hope Eleanor o mas kilala bilang “Nugggets” dahil sa hilig nito na chicken nuggets na siya ring pinaglihian niya.
She leaned on her swivel chair and asked, “Hindi ba iyan tumakas?”
“Iyon na nga, tumakas na naman kanina. Ayaw ko kasi bigyan ng nuggets kaya naghanap sa labas. You know how independent your daughter is… at kasing tigas ng ulo—“
Hindi na natapos ni Ria ang sasabihin nang may narinig sa background si Aali. “Paging Doctor Lucca Martinez…”
Napatayo si Aali sa kaniyang inupuan at dali-daling sinuot ang sapatos na tinapon niya pagkapasok sa office.
“Ria, nasa hospital kayo?” Naririnig na ni Aali ang lakas ng tibok ng kaniyang d****b, thinking that Elya (Hope Eleanor) might cross with her father.
“Kinukulit ako ng anak mo. Elya, teka—“
Naputol na ang tawag at nagmamadali si Aali na lumabas ng office. Subalit pagbukas niya ng pinto ay nakita niya si Keos na may dalang dalawang coffee cup. Based on his face, parang may narinig siya sa loob dahil parang gulat din ito nang makita siya.
Walang kung anu-ano ay kinaladkad niya si Keos patungong rooftop gamit ang hagdan. Natapon na rin ang kape nang hablutin niya ito sa braso sa takot na magkita ang mag-ama niya. Nang makarating sila sa rooftop, hinahabol nila ang kanilang hininga subalit si Keos ay nagtataka pa rin sa aksyon na pinapakita ni Aali.
“I didn’t know you still like secrets.” Keos smirked. But that offended Aali.
Isang sampal ang nakuha niya mula kay Aali at matang ‘di makapaniwala.
“Akala ko ay nagbago ka na. You’re still a jerk.”
Chapter 3: Aaliya Life makes unexpected turns and swerves. It will crash you unannounce whether you like it or not. But, I didn’t know it would be this soon. Araw-araw pinapanalangin ko sa Diyos na sana ay ‘di na kami muling magkita. Akala ko dati, his existence doesn’t costs too much. But, it did too pricy. Everything has to be left behind to attend new priorities. Ayaw tumigil sa pagsayaw sa indayog ng musika ang aking puso. Para itong nagsasaya sa muling pagsilay ng emosyon na biglang naisantabi at hindi pinakinggan. Tila ang mga ugat ng kahapon ay nabunot nang kusa. “Do you have a boyfriend?” Nakaupo kami parehas sa isang long bench with rose bushes and leaves. Nagulat ako sa tanong niya pero hindi ko ipinapahalata. “Do you think Andrea will be happy if he knew you’d still talk to me? Kung makapagsalita ka ngayon parang wala
Chapter 4:Third Person POV“May inaasahan ka bang bisita?” tanong ni Ria.Sa maliit na kuwarto na inuupahan nila Aali, kasya ang tatlo ka tao. Kakatulog lang ni Elya sa kwarto nito nang may may nag-doorbell sa baba. Their apartment house is a two-story with a highly-guarded gate. May mga rose bushes sa gilid and vine plants.Aali shrugged at tiningnan niya ang labas ng gate, sinilip ito sa bintana. Nang mamukhaan niya nag binata, para siyang isang nurse na aligaga kung ano ang gagawin. Nagtatanong ang mga mata ni Ria at binilinan niya itong huwag lalabas.Aali made her way outside and saw Keos with wounds on his lips. He was standing there embracing his arms because of the wind’s coldness. Hinapit ni Aali si Keos papalayo sa apartment at nagtungo sa malapit na community park. While holding her hand, hindi mapigilan ni Keos ang mapangiti at m
Chapter 5: Inaantok na si Aaliya habang naglalakad sa hallway from visiting her patients that morning. Nakailang tasa ng kape na rin siya upang mawala ang antok pero hindi ito gumana. Inikot niya ang kan'yang ulo upang ma-exercise ang kan'yang mga muscles. Nakasalubong niya ang mga nurses at bumati ang mga ito. Andrea is the last patient she needs to visit dahil sa kaniyang punishment kahapon. Pumasok siya sa ICU with complete set of sterilization and check all the machines that connects to Andrea to keep her breathe. Her parents refuse to sign the form for non-resuscitation if Andrea will fall into shock again. They believe that their daughter could make through it. Sa isip niya, iba talaga ang mayayaman. Kayang pahabain ang buhay ng mga anak nila.
Chapter 6:Nakarating sina Aali at Keos sa information desk at nakita sila nina nurse Trina at 1st year resident Alvin. Nagtataka ang dalawa kung bakit magkasama ito at ano ang relasyon ng isang doktor at kilalang may-ari ng pharmaceutical company na supplier ng gamot sa hospital nila. Aali conversed them through facial expressions and gestures pero ‘di nakaintindi ang mga ito.“What can I do for you, Doc. Mortem?” tanong ni Trina as she combed her hair with her fingers. Lingid sa kaalaman ni Aali ay malapit si Keos sa mga nagtatrabaho sa hospital na iyon dahil he was once a doctor.Keos was a general surgeon before he was engaged to Andrea. When Andrea left him for another man, he became rebellious and taught instead at a college institution where he met Aaliya.“Na-miss ka namin, Doc.” Lumapit na rin ang ibang nurses and doctors to greet him. Hi
Chapter 7:"What the hell happened?" galit na tanong ni Keos sa nakausap niya sa telepono.Keos received a call from the laboratory that there's an accident and everyone was in chaos and danger. Nag-uunahan na rin ang mga telepono sa pagtugtog dahil sa mga reporters na nag-aabang sa maaaring sabihin ni Keos sa media."Sir, I already called a rescue team pero hanggang ngayon hindi pa rin dumarating. As of the moment ay wala pang nakalabas mula sa laboratory at—"Naputol ang pananalita ni Ria dahil agad-agad na hinablot ni Keos ang ganiyang car keys at dere-deretsong naglalakad sa personal elevator niya to reach the parking lot.Pagkapasok sa kotse niya ay pinaharurot niya ito at hindi na naghintay pa kay Ria. Walang nagawa si Ria kung hindi ay sumakay na lamang ng taxi na nakaparada at tumungo sa laboratory site kung saan ginagawa ang mga gamot.
Chapter 8:AaliyaDinala ko si Elya sa isang ice cream shop malapit sa hospital. I texted Alvin to standby sa emergency station for more minutes. Since ako ang naka-duty sa ER, I need to be there but my child needs me right now.Kanina pa tahimik si Elya at walang balak na kausapin ako. She just scoop her vanilla ice cream slowly, as if she’s thinking something. My girl grew up too fast. Hindi ko akalain na matapos ang anim na taon ay may anak na ako na maaasahan sa maliliit na bagay.I didn’t hire her a nanny dahil una wala pa akong budget at pangalawa, she can handle herself. I don't want my child to grow knowing nothing about basic house chores. But I made sure that she will not do strenuous activities that may harm her.I did promise her na kapag nakaluwag-luwag na, I’ll get her one. Since she was diagnosed with hemophilia, dalawang beses siya nadala sa
Chapter 9PUMAIBABAW si Elya kay Aaliya dahil kahit anong gawin niya ay hindi ito nagigising. Lagi itong ginagawa ni Elya kapag ang mumma niya ay tulog mantika dahil sa trabaho. Tiningnan ng bata ang orasan at nakitang pasado alas nuwebe na ng umaga at late na ito sa trabaho."Mumma, wake up. You're gonna be late. Tito will get mad at you again. Wake up!" Subalit hindi man lang kumibo si Aaliya. She did not budge even Elya's weight makes the bed dipped down. Kaya ang pilyang si Elya ay kumuha ng marking pen at ginuhitan ang mukha ni Aali na nakangiti.Pumasok na rin si Ria sa kuwarto nilang dalawa at tumulong kay Elya na gisingin ang tulog mantikang si Aaliya. Laging gulat na lamang ni Ria sa kaniyang nakita. Hindi na maitsura ang mukha ng kaibigan dahil sa ginawa ng anak.
Chapter 10"Tito Rocco!" Elya jumped at Rocco as he lifted her and kissed her both cheeks.Dala-dala ni Aali ang backpack ni Elya dahil balak niyang dalhin ito mismo sa school. Matagal ng gusto ni Elya makapunta roon at kailangan din nilang mag-register."Saan ang punta ng baby namin?" tanong ni Rocco in a soft and calm voice.Aaliya's phone rang. She mouthed Rocco that she'll tak the call at siya muna ang bahala kay Elya. After a minute, Aali came back."Elya, I'm sorry. Mumma can't go with you, baby," masuyong sabi niya.As she wants to get Elya from Rocco, ang anak naman niya ang ayaw. Nakakapit lamang ito sa leeg ni Rocco at ayaw bumitaw."H'wag na matigas ang ulo, 'nak. Tito Rocco is tired," patuloy pa rin ang pangungumbinsi niya.Tiningnan ni Elya si Rocco to see if he's tired, but Rocco sh