Chapter 5

“Are you sure?” nagtatakang tanong niya sa akin.

Tumango lang ako nang walang pag-aalinlangan sa kaniya. Of course, I am sure. We don’t need to buy a new house. Okay lang naman sa akin ang bahay niya. Sino ba ang tityra sa bahay niya kung hindi siya lang hindi ba?

Kaya bakit naman kami bibili pa ng bagong bahay para titirahan? I don’t have any problem living in his house at all. Okay lang naman sa akin and to think na ang ganda at ang laki ng bahay niya. Tumango ulit ako sa kaniya nang lumiit ang mata niya habang nakatitig sa akin.

“I am sure, Ches,” sabi ko sa kaniya.

Medyo naiilang pa rin akong banggitin ang pangalan niya. I am used on calling him Mr. Gregorio kaya medyo nakakailang kapag tinatawag ko siya sa pangalan niya. He told me to call him by his first name kasi baka magtaka raw ang ibang tao kung bakit hindi ko siya tinatawag sa pangalan niya.

That’s why right now, I am trying hard na tawagin siya sa pangalan niya. Okay na rin ‘yun kaysa naman sabihin niyang gumawa kami ng