Nang makarating kami sa bahay ay naroroon na sila Boyet at Annika. Sa kanila ko na ipinaluto ang ibinigay ni Nanay Lucing. Nagpalit lamang ako ng damit at umalis na rin kami ni Marco. Hanggang ngayon ay hindi pa kami nag uusap ni Ate Cynthia, masama pa rin ang loob ko sa kanya.
Nakamasid lamang siya sa amin ni Marco nang kami ay umalis. Wala pa rin si tatay kaya inihabilin ko na lamang kila Annika na sabihing magkikita kita kami nila Mildred.
"May problema ba kayo ng ate mo Lyrica? " Tanong sa akin ni Marco.
"May nangyari kasi kagabi..." Napabuntong hiningang sabi ko. Madahan siyang nagmaneho ng motor at nakinig sa akin.
"Yung mga naipon kong pera mula sa naging sahod ko sa pagtatrabaho ay kinukuha pala niya... Iniipon ko iyon upang makaluwas na ako ng Maynila. Sobrang pagtitipid ang ginagawa ko nitong mga nakaraang buwan upang makaalis na ako. Kaso nung tiningnan ko kagabi ang pitaka ko, lilimang daang piso na lamang ang natira." Napaiyak na naman ako ng maalala ang mga naipon ko.
Nakikinig lamang sa akin si Marco, sa aming lima siya ang pinaka kasundo ko. Sa kanya lamang ako nakakapagkwento ng lahat ng nangyayari sa buhay ko.
"Wala naman na akong magawa dahil wala rin naman siyang maibibigay sa akin. Mag aaway lamang kaming dalawa. Ayoko ng dagdagan pa ang problema ni Tatay." Nang maalala ko si tatay ay mas lalo lamang akong naiyak.
"Desidido ka talagang lumuwas ng Maynila Lyrica?"
" Oo naman, maraming oportunidad sa Maynila Marco. Hindi ba at balak mo ring doon magtrabaho pagkatapos mo sa iyong kurso? " Nagpunas ako ng aking luha.
"Ah, oo Lyrica. " Parang wala sa wisyong sagot niya.
"Huwag ka na lamang mag iiwan ng pera sa bahay ninyo Lyrica. Ikaw na lamang ang umiwas." Dagdag pa ni Marco.
Tumango lamang ako sa kanya at nagpatuloy na kami sa aming pagbyahe.
Nang makarating sa labas ng bahay nila Krisha ay agad kong inayos ang sarili.
"Maganda ka na Lyrica." Asar sa akin ni Marco.
"Baliw! Tinitingnan ko lamang kung mugto ang mata ko." Irap ko sa kanya at tinawanan lamang niya ako.
"Ay nandito na pala ang magkasintahan!" Pang aasar sa amin ni Mildred. Napairap naman ako kay Mil dahil doon. Palagi na lamang kaming ganito tuwing nagkikita kita kami.
"Kaya lalong umaayaw sa akin si Lyrica dahil sa mga kantyaw ninyo." Tawa ni Marco.
"Palagi pa namin kayong aasarin ng lalong humindi sa iyo itong si Lyrica! " Dagdag pa ni Krisha.
"Hay nako, kaya huwag ninyo kaming aasarin ni Mil. " Kakamot kamot sa ulong sabi ni Wren. Sabay sabay naman kaming nagtawanang magkakaibigan.
Matagal na kasing nanliligaw kay Mildred itong si Wren, ngunit ayaw pa itong sagutin ni Mil dahil mas inuuna niyang makapagtapos ng pag aaral. Ang kinuhang kurso ni Mildred ay Elementary Education, samantalang si Wren at Krisha naman ay Bussiness Administration. Sa susunod na taon ay ipagpapatuloy ni Krisha ang pag aaral niya. Si Marco naman ay Accountacy ang kinuhang kurso, ganun rin ang kursong kinuha ko noong ako ay napasok pa."Napakababagal ninyong manligaw, tingnan niyo si Ivan sa sobrang bilis nabuntis niya agad ako."
"Ay gaga ka girl! Hindi ko pinangarap mabuntis ng maaga!" Parang hinahighblood na sabi ni Mildred. Agad ko rin namang sinang ayunan ang bagay na iyon.
"Paano? Magmamadre yata kayong dalawa ni Lyrica! " Saad ni Krisha.
"Ay mas mabuti pa! " Mabilis na sabi ko.
"Ay kawawa naman niyan si Marco." Tawa ni Mildred.
"Magsitigil na nga kayo! Naku, sa tuwi na lamang na nagkikita kita tayo ayan ang inuungkat ninyo! " Saway ko.
"Nasaan na ba si Mimi ha? " Tanong ko kay Krisha, mag iisang taon na ang anak nito.
"Baka tulog na si Mimi. Iniwan ko kanina kay Ivan e."
"Mag uwian na tayo, natulog na pala ang binisita natin." Biro ni Mil.
"Aba e ako? " Angil naman ni Krisha.
"Ayaw na namin sayo." Biro din ni Wren.
"Harsh neto! Akala mo naman hindi ako tinutulungan dati! " Irap ni Krisha.
"Magsitigil na nga kayo! Bibili lang ako ng gin. Ang iingay niyo talaga. Kaya tayo narito ay para magrelax relax! " Sabi ni Marco.
"Inuman session naman pala! Sige na, bumili kana at tatahimik na kami. Stress na stress na ako sa unibersidad! " Sabi ni Mildred.
"Sama ako pre." Sabi naman ni Wren kay Marco at umalis na ang dalawa.
"Every linggo na lang kayo may inuman a! Dadaya talaga! Dumadayo lang talaga kayo rito para magsipag inom e."
Oo nga naman. Sa kanila ko lamang rin natutunan ang mag inom. Si Krisha, nung hindi pa siya nagbubuntis ay halos gabi gabi niya kaming ayain na mag inom. Kahit naman ganoon ay alam ko naman ang aking hangganan sa alcohol. Hindi naman siguro masamang magsaya ako minsan...
Napabuntong hininga ako.
"Ang lalim naman nun Lyrica, may problema ba? " Tanong ni Mildred at alam kong napukaw rin noon ang atensiyon ni Krisha.
"Iniisip ko lamang ang pagluwas ko ng Maynila. "
"Buo na talaga ang loob mong mag Maynila? " Tanong ni Krisha sa akin.
"Oo naman. Hindi ko pa nga lamang nasasabi kay Nanay Lucing." Napabuntong hininga ako.
"Mas kailangan ko talaga ngayon ng malaking kita. Gusto ko ng patigilin si tatay sa pagtatrabaho niya." Dagdag ko pa.
"Tanggapin mo na kasi yung alok ko Lyrica. Sa isang kompanya sa Maynila nagtatrabaho yung pinsan ko. Tiyak matutulungan ka nun." Sabi sa akin ni Mildred.
"Nakakahiya kasi Mil... Isa pa, naubos na yung iniipon ko." Napabuntong hininga ako.
"Papahiramin kita Lyrica. Tsaka tanggapin mo na ang offer ni Mil. Ayaw ka man namin mapalayo pero baka doon ka nga makakahanap ng magandang trabaho. Malaki pati ang pasahod sa Maynila." Udyok na rin ni Krisha. Sa amin kasing lima si Krisha at Marco ang pinaka may kaya sa buhay.
"Hoy, ano yan ha? Bakit hindi kami kasali sa chismisan na yan?" Bungad ni Marco ng makabalik sila galing sa pagbili sa tindahan.
"Alam mo ba yung girl's talk Marco? " Mataray na sabi ni Mildred.
"Sus, baka kung ano ano ng pinag uusapa niyo riyan." Gatong pa ni Wren at lumapit kay Mildred.
"Tigilan mo ako Wren, baka masapak kita."
"Ay, taray! Nauna pa ang away kesa sa pagiging magsyota." Sabi ni Krisha. Napatawa naman kami dahil doon.
"Iniiba niyo ang usapan hmm? " Nanunuri kaming tiningnan ni Marco.
"Kung gusto mo naman talagang umalis Lyrica ay susuportahan ka namin. Para iyon sa ikakaayos ng buhay ng pamilya mo." malumanay na sabi ni Wren. Nasabi ko na rin sa kanila ang pagluwas ko."Oo nga, lalo na at may makakasama ka naman doon. " Sabi ni Krisha."Sigurado naman akong hindi ka papabayaan ni Ate Jessie doon." Nakangiting sabi ni Mildred sa akin."Hindi ba delikado iyon? Mahirap rin sa Maynila. Nakaparaming mandurugas doon, mahirap iyon lalo na at babae si Lyrica." Nakakunot na noong sabi ni Marco."Marco my friend, sa tingin mo ba ay papabayaan ni Lyrica ang sarili niya? Malay mo nga doon makuha ni Lyrica ang swerte niya. Mas kailangan si Lyrica ka ng pamilya niya ngayon. " Seryosong sabi ni Wren at tinapik ang balikat ni Marco. Walang emosyon namang ininom ni Marco ang alak na para sa kanya.Hindi naman lingid sa grupo namin, lalong lalo na sa akin ang pagkakaroon ng pagkagusto sa akin ni Marco. Ilang beses na niyang sinubukang manligaw , agad ko naman iyong tinatanggihan. A
Nang makarating sa bahay ay agad na akong nagpaalam kay Marco, hindi ko na inintay pa ang sasabihin niya. "Aba, ginagabi ka yata ng uwi Lyrica? " Sarkastikong sabi sa akin ni Kuya Roy.Nagulat pa ako ng makitang nasa sala sila kasama nito ang kanyang asawa at anak. "Ngayon lang kuya, nagkita kita kami nila Krisha." Malumanay na sabi ko. "Talagang inuna mo pa ang pag gimik kesa ang tumulong rito sa bahay. Dumating kami rito na wala man lang pagkain. Hindi pa kami kumakain ng pamilya ko. Ang dami dami niyo rito, wala man lang gumawa ng paraan para magkahapunan tayo." Galit na sabi nito sa akin. "Hindi naman kuya. Umuwi ako kanina pagkagaling sa trabaho, may dala akong lulutuing ulam kuya. Annika? Diba ay pinaluto ko yun sa inyo? " Umiling lamang sa akin si Annika. Takot nga pala ito kay ate Cynthia at kay kuya Roy. "Anong hindi? Ito nga at nagsumbong sa akin si ate na hindi ka man lang nagbibigay sa kanila! Talagang nagtatrabaho ka lamang para sa sarili mo ano? Alam mong may mga
Kinaumagahan ay umuwi ako sa bahay upang magbihis. "Lyrica? Pwede ba tayong mag usap? " Sabi sa akin ni Tatay. Tumango lamang ako at sumunod sa kanya palabas ng bahay."Pasensiya na po kagabi tay, talaga pong sumama lamang ang aking loob." "Alam ko naman iyon anak. Pasensiya ka na rin sa mga kapatid mo. Alam mo naman ang ugali ng mga iyon." Napabuntong hiningang sabi niya."Opo tay. Siya nga pala po, baka matuloy na po ang pag alis ko.""Ah... Ganun ba, sigurado ka na ba riyan sa balak mo? " " Opo naman itay, matagal ko na po itong pinag iipunan. Mas makakatulong po ako kung sa Maynila po ako magtatrabaho." Nakangiting sabi ko."Manang mana ka talaga sa iyong inay Lyrica. Alam ko namang hindi ka magpapapigil, basta ay iingatan mo ang sarili mo doon ha? " " Opo tay." Doon natapos ang aming pag uusap, palagi namang ganoon lamang ang sinasabi ni tatay, pagpasensiyahan ko na lang daw sila ate o kaya naman ay intindihin ko na lamang daw sila.Umalis na ako ng bahay at nagtungo sa saka
7"Mag iingat ka doon Lyrica, ang mga paalala ko sa iyo ay huwag na huwag mong kakalimutan." Yumakap sa akin si Tatay.Ngayong araw ang alis ko patungo sa Maynila, limang oras ang pagbabyahe ko papunta roon. "Oo naman po 'tay. Para po ito sa pamilya natin." "Ate, mag iingat ka roon ha? Mabuti na rin at aalis ka. Ayaw kong nakikitang inaaway ka nila ate Cynthia. Wala naman kaming magawa ni Boyet dahil takot kami sa kanila." Naiiyak na sabi ni Annika."Ikaw talaga, basta ay huwag ninyong papabayaan ang mga pamangkin natin. Tumawag kayo agad sa akin kapag nagkaproblema. Huwag ang hindi ha? " Ginulo ko ang buhok nito. "Oo naman ate." Wala sila ate Cynthia ngayon dahil doon sila natulog sa bahay nila Kuya Roy. Hindi rin alam ng mga ito na ngayon ang alis ko. Minabuti ko na ring huwag sabihin sa kanila iyon.Alas tres palang ng madaling araw at si Wren at Marco ang maghahatid sa akin sa sakayan ng bus. Hindi na ako nagpasama kay tatay dahil baka doon pa kami mag iyakang dalawa sa termin
"Uh, huwag mo nalang pansinin iyang dalawa. Sige na, ilagay mo na sa kwartong yun ang gamit mo tapos kumain na tayo. " Pag iwas ni Jessie sa nagtatakang mukha ko. Sinunod ko na lamang ang sinabi niya at muling lumabas para kumain."Ay ate girl, ilang taon ka na ba? Alam mo pwede ka sa pinapasukan namin. " Sabi sa akin ni Misha."Gaga! Huwag si Lyrica, pure yan! " singit agad ni Jessie pagkaupo sa harap ng hapag kainan."Sus, sa hirap maghanap ng trabaho ngayon rito sa Maynila e sigurado akong doon din ang bagsak niya. Don't worry, aalagaan naman natin siya doon. Akala mo naman hindi ka sa ganon nagsimula." Sabi ni Misha kay Jessie.Napabuntong hininga na lamang si Jessie."Uh, so Lyrica ang totoo kasi niyan hindi ako sa opisina nagtatrabaho. Hindi kasi ako matanggap tanggap sa mga kompanya rito sa Maynila noon." Panimula niya. "Ayun, sa isang high end na bar ako nagtatrabaho pati na rin itong dalawa. Hindi alam sa probinsiya natin kaya sana ay huwag mo na ring mauulit kay Mildred. So
9Maagang nagsimula ang araw ko habang sila Jessie naman ay matutulog pa lamang. Inimis ko na ang mga dapat kong imisin. Sinabihan na rin ako ni Jessie kung alin ang mga dapat at hindinko dapat galawin sa loob ng apartment.Nang makatapos ako sa mga dapat kong ayusin ay nag ayos na rin ako para sa unang araw ko ng paghahanap ng trabaho. Suot ko ngayon ang itim kong slacks noong ako ay pumapasok pa ng kolehiyo pati na rin ang katerno nitong pang itaas, kulay ube naman iyon. Nagpulbo na rin ako at naglagay ng kaunting lipstick para naman hindi ako maputla mamaya. Alas siyete pa lang ng umaga pero maingay na sa labas. Isinuot ko na ang itim kong doll shoes saka umalis. Itinext ko na lamang ang mga kasama ko sa bahay para pagkagising nila ay hindi na nila ako hahanapin. Sumakay na ako ng tricycle, inilista ko na sa papel ang mga lugar na pupuntahan ko ngayon. Inuna ko na ang pinakamalapit sa apartment."Good morning po Sir, dito po ba yung may hiring ngayon? " Tanong ko sa guard na nas
10Hindi ko alam ang gagawin ng biglang tumawag isang umaga si Annika. Umiiyak ito kaya naman kinabahan ako ng sobra."Ate! Si Ambet, isinugod namin sa ospital! Sobrang taas ng lagnat niya at kinumbulsiyon pa ate! " Umiiyak na sabi nito sa akin."Si Lyrica ba iyan? Akin na at kakausapin ko." Rinig ko rin ang natatarantang pagsasalita ni Ate Cynthia."Hello Lyrica! Nandito kami ngayon sa ospital, sobrang taas ng lagnat ni Ambet. Padalhan mo kami ng pera. Kailangan na kailangan ng pamangkin mo ngayon." Aligaga pa rin si Ate.Napaiyak na lamang ako. Kanino ako uutang ng pera? Wala pa akong nakukuhang trabaho."Sige ate... Magpapadala ako agad kapag nakahiram ako rito. Balitaan niyo ako agad tungkol sa kalagayan ni Ambet." Umiiyak na sabi ko."Oo, magpadala ka kaagad. May ipinapabiling gamot ang doktor. Wala kaming pambili." Napatulala lamang ako. Si Jessie, baka kahit dalawang libo may maipahiram siya.Inintay kong magising si Jessie. Ngunit naunang lumabas ng kwarto si Shiela."Oh, ano
11Mag aalas siyete na ng dumating kami sa Valiente. Napakaganda ng building ng bar na ito, moderno ang diseniyo at sa unang tingin ay hindi mo maiisip na isa itong gusali para sa pagbibigay aliw."Lyrica, doon muna tayo sa make up room namin. Baka mamaya pa si Sir Kyros." Sabi sa akin ni Misha."Aba Jessie, Misha sino iyang kasama ninyo? Ipapasok niyo ba iyan dito? " Nakangising sabi ng guard sa gusali. Malaking lalaki ito at ang lalaki ng braso kaya naman napangiwi ako at nagtago sa likod ng dalawa."Ay nako Andoy! Huwag mo namang takutin si Lyrica! " Humahalakhak na sabi ni Misha."Huwag mo naman akong tawaging Andoy sa harap nitong kasama ninyong magandang dalaga. You can call me Anderson Madam Lyrica." Nakangiting bati nito sa akin."Yuck! Hindi bagay sa iyo Andoy. Anong Anderson ka riyan?! " Pang aasar pa rin dito ni Misha."Tigilan mo nga si Andoy, Misha! Medyo mahiyain pa itong si Lyrica. Babantayan mo ito lagi ha? Waitress lang ang papasukin nito dito e." Tukoy niya sa akin.