Chapter 5

Seraphina Amara's POV:

Ayos lang sa akin kung hindi ako makakain, basta si Isolde ay hindi nagugutom. Ganyan ako magmahal.

"Ito oh, kumain kana," Sabi ko at kinuha ang mangkuk para ibigay kay Isolde. Nakatingin lang ako kay sa kaniya habang kumakain. "Isolde...paano ba maging pusa? Turuan mo ako, mukhang wala kayong mga problema eh." Aniko sa kaniya habang patuloy na hinahaplos ang kaniyang balahibo. "Meow..." Natawa nalang ako dahil sa aking mga sinabi. Baliw na ba ako?

—

—

Pinagmasdan ko nang mabuti ang calling card ni Mr. Sylvara. Paulit-ulit kong binabasa ang kaniyang pangalan at numero, wari ay sinusubok kung kaya ko bang tawagan siya nang walang alinlangan. Ngunit sa likod ng isip ko, malinaw na malinaw-planado niya ito mula at sapul.

Bago pa man ako tuluyang makatayo upang abutin ang aking cellphone, isang malakas at sunod-sunod na katok ang umalingawngaw mula sa pintuan. Napaigtad ako sa gulat, at maging si Isolde, na kanina pa ay nakahiga sa sofa, ay napabalikwas at mabilis na tumakbo palapit sa pinto. Nakataas ang kaniyang balahibo, tanda ng kaba.

Saglit akong napatigil. Sino ang maaaring bumisita nang ganitong oras? At bakit tila ba nagmamadali ang taong nasa labas?

"Seraphina, buksan mo ang pinto..." Ang tinig ni lyra ang nagsasalita. Napahinga ako ng maluwag dahil akala ko kung sino na ito. Kung makakatok naman ito, parang hinahabul ng aso.

Binuksan ko ang pinto na may halong inis, at bumungad sa akin ang kaniyang mukha-may ngiti, ngunit bakas din ang pag-aalala sa kaniyang mga mata.

"May dala akong pagkain. Alam kong hindi ka pa kumakain..." wika niya bago pa ako makapagsalita, saka siya dumiretso ng pasok sa aking apartment.

"Grabe namang katok 'yon...hindi ko narinig, ang hina." Sarkastikong sabi ko. Inirapan niya ako at inilapag sa mesa ang dala niyang pagkain.

"Nag-aalala lang kasi ako...Oh, ano ng nangyari? Nakahanap ka ba ng trabaho?" Tanong niya na ikinatigil ko. Gusto kong sabihin sa kaniya na 'hindi' at tungkol sa alok ni Mr. Sylvara pero ayoko. Ang bibig kasi nito masmado.

"O-Oo, magsisimula na ako bukas." Napabuntong-hininga siya nang maluwag dahil sa aking sinabi.

"Mabuti naman kung ganoon...pati si mama nag-aalala sa'yo," Saad niya bago naglakad patungo sa pintuan. "Alis na ako. Kumain ka ha? Kilala kita, ayaw mong kumain kapag problemado." Dahil sa kaniyang sinabi ay napangiti na lamang ako. Totoo naman.

Pagkaalis ni Lyra, agad kong kinuha ang cellphone upang tawagan si Mr. Sylvara. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kay Lyra kapag nalaman niya na wala talaga akong trabaho.

Tumunog ang kaniyang cellphone ngunit hindi niya iyon sinagot. Sinubukan ko ulit, at sa ikatlong pagkakataon ay sa wakas tinugon niya ang tawag.

"Ugh... Y-Yes... Ms. Amara?" sagot niya sa kabilang linya. Napakunot ang aking noo at kusa akong napataas ng kilay. Ang tono ng kaniyang boses ay hindi pangkaraniwang pagtugon-parang may halong hingal, o marahil ay isang impit na ungol. Lalong lumakas ang kaba sa aking dibdib. Ano bang ginagawa niya habang kausap ako? At bakit ganoon ang pagkakabigkas niya ng aking pangalan? May ka sex ba siya?

"B-Bakit parang...a-anong ginagawa mo?" Tanong ko sa kaniya, narinig ko ang kaniyang tawa sa kabilang linya.

"I pleasured myself while moaning your name." Halos kumawala ang puso ko sa dibdib nang marinig ko iyon mula sa kabilang linya. Para akong binuhusan ng malamig na tubig-naghalo ang pagkabigla, kaba, at isang uri ng init na ayokong aminin. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong isagot, kaya at nanatili akong nakatulala, hawak-hawak ang cellphone na parang bigla na lang bumigat sa aking kamay.

"Mmph... I-I'm... I'm coming," he growled, his voice rough and trembling with every word. His breathing turned ragged, each sound dripping with desperation and release.

Ang aking sariling katawan ay nagsimulang mag-init, ayoko mang aminin ito. Pilit kong nilalabanan ang sensasyong gumagapang sa akin, ngunit bawat salita niya sa kabilang linya ay tila apoy na unti-unting lumalamon sa aking katinuan.

Nanginginig ang aking kamay habang hawak ang cellphone, at ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng aking puso na para bang lalabas na ito sa aking dibdib. Ang hininga ko ay nagiging mabigat, mahirap kontrolin, at kahit gaano ko subukang itanggi, malinaw-may bahagi sa akin na kusang nagpapadala.

Nagising ako sa malakas na katok ng aking pintuan. Hindi ko na kailangang hulaan kung sino iyon—kilala ko na ang may kagagawan. Napabuntong-hininga ako at napatingin sa orasan.

"Ang aga-aga pa para mag-ingay ka, Lyra," bulong ko sa aking sarili habang pinipilit kong bumangon mula sa kama. Ramdam ko pa ang bigat ng antok sa aking mga mata, pero wala akong magawa kundi tugunan ang kaniyang pagkatok.

Nang buksan ko na ang pinto, namilog ang aking mata nang makita ko kung sino ang nasa pintuan—ang may-ari ng appartment, at alam ko kung bakit siya nandito.

"M-Magandang umaga po, mada—"

"Anong maganda sa umaga, ha? Tapos na ang due date mo! Kailan ka magbabayad ng renta, Seraphina? Marami nang naghahanap ng apartment ngayon, pwede kitang palitan," saad niya sa tono ng isang inis na landlady, parang gigisingin ka pa lang ay pinoproblema mo na agad ang bayarin.

"P-Pasensya na po talaga, madam… babayaran ko naman po, kaso hindi pa ako nakakahanap ng trabaho," mahina kong sambit, halos pabulong, umaasang hindi maririnig ni Lyra ang nanginginig kong boses.

"Siguraduhin mo lang, ha? Ilang araw na kitang pinagbibigyan pero ni isang sentimo, wala pa rin akong nakikita," tugon niya na may halong inis bago siya tumalikod, sabay malakas na pagbagsak ng takong sa sahig habang papalayo. Hindi naman kita tatakbuhan madam!

Nang tuluyan na siyang mawala sa paningin ko, mariin kong sinara ang pinto at padabog na naglakad patungong sofa. Ramdam ko pa rin ang kumukulong inis sa dibdib ko—bawat hakbang ay parang bigat ng galit na hindi ko mailabas. Pag-upo ko, napasabunot ako sa sarili, pilit pinapakalma ang damdaming gusto nang sumabog.

I shut my eyes tight, fighting the image of Mr. Sylvara from creeping back. The sound of his voice, the way he moaned my name — it all came rushing in, unwanted yet impossible to resist. Argh! He moaned my name while masterbating?