MasukHABANG naghihintay, hindi maiwasan ni Cleo na ma-intimidate sa titig ng lalaking nasa kabilang table. Hindi niya mawari kung sa kanya ba ito nakatitig o ilusyon niya lang, mukhang may galit pero tama si Cleo, ang hot niya kaya hindi siya mapalagay. Ibinaling na lang niya sa bintana ang tingin. Pero hagip na hagip pa rin ng parameter ng kanyang paningin ang pagtitig sa kanya ng lalaki. Hindi siya komportable kaya tinanong na niya ito.
“Ahm, excuse me Sir, is there a problem with my face?” Ininglish niya kasi mukhang foreigner. “Do you think that I am staring at you?” antipatikong tugon nito. “Ay antipatiko,” bulong niya. “Do you think you’re attractive or something?” pang-uuyam pa nito. “Oh,” inis na reaksiyon naman ni Loraine, halos matawa siya sa sobrang inis. “Sorry, I thought you were staring at me.” “Hindi ka ganon kaganda para titigan.” “Ay gago, nagtatagalog pala ang Herodes,” bulong niya. “I heard you.” Hindi niya mapigilan ang sarili sa inis kaya naman tumayo na siya at pumunta na lang sa counter. “O! Girl, nandiyan ka pa pala,” pangisi-ngising puna ni Cleo nang lumabas ito mula sa kitchen tangan ang dalawang tasang kape sa isang elegant na tray. “Ay, oo girl kasi hinihintay ko yung bayad mo…” pang-uuyam naman niya. “Aha! Pasensiya ka na girl, wait lang ha.” Nainis siya sa kaibigan sa pagpapa-cute nito sa pagsasalita. Inasikaso muna ang customer na gwapo. NAGNGINGITNGIT sa inis ang kalooban ni Ibrahim nang makausap ang babaeng kinababaliwan ni Khaleb. Sobra ang confidence which makes her attractive anyway, pero galit pa rin siya rito. Akala siguro nito sobrang ganda niya para komprontahin siya ng ganon kabulgar. Sigurado siyang pera lang ang habol nito kay Khaleb. Pakiramdam tuloy niya napahiya siya sa harapan ni Jayson. Konti pang ebidensiya at talagang idedemanda niya ‘to ng corruption of minor, teka hindi na nga pala minor si Khaleb pero kahit na, gagawa siya ng paraan para mailayo ito sa pamangkin. Ito ba ang babaeng bibihag sa puso ng isang Kalif Royalty. “Huh!” impit na palatak niya. Lalong umahon ang inis niya habang nagpa-flash sa isip niya ang naganap kanina na nasaksihan ng kanyang mga mata. Ang matamis na paalaman na akala mo’y totoong nag-iibigan. Nadidiri siya habang iniisip ang naganap. Ini-imagine niya tuloy na what if ito nga ang maging asawa ni Khaleb at tatawagin din siyang Uncle Ib. “Mustaqdhar (disgusting).” Hindi sinasadyang nasabi niya. “ANO ‘yon!” Napalakas ang boses ni Loraine, alam niya kasi ang ibig sabihin non. “Sinong disgusting?” Halatang nagulat ang lalaking iyon dahil alam niya ang ibig sabihin ng inusal nito. “Will you please mind your own business? I’m not talking to you.” Nakanganga lang siya habang nakikinig sa hanash nito. “Huh! Wow. Okay. I’m done. Cleo pwede bang bayaran mo na ako para makaalis na. Ayokong sirain ang araw ko dahil lang sa mga walang kwentang tao,” parinig niya. Nagpalipat-lipat ng tingin si Cleo sa kanyang customer at kay Loraine. “Ahahaha, oo sandali lang girl kukunin ko lang sa cashier yung pera.” Nagmamadaling tumakbo si Cleo. “O heto, uy girl balik ka mamaya ha inom tayo,” sabay kindat. “Ito o, Cote Kalif red wine, bago ‘to saka mamahalin.” “Masarap ba ‘yan?” curious na tanong niya. Gusto niya rin kasi ang red wine, white wine, and champaigne. “Oo naman, natikman ko na ‘to e.” Nag-uusap sila na parang walang ibang tao. “Sige, count me in, dahil parang kailangan kong mag-inom mamaya.” Nag-apir ang partners in crime. “Great I will wait for you.” Umalis na rin siya para matapos na ang kanyang mga delivery. “HOW can a mother will leave the house for a drink. Tsss! Sinasabi ko na nga ba,” bulong ni Ibrahim. “Boss, may sinasabi po ba kayo,” pukaw ni Jayson. “Ah, no, nothing. Finish your coffee and call Khaleb right away,” ma-awtoridad na utos niya. “Yes Boss.” “Pauwiin mo siya, ngayon din at kapag tumanggi siya sabihin mong ipasusundo ko siya sa mga body guards.” Iyon lang sinabi niya, pagkatapos ay ibinagsak ang tasa ng kape saka tumayo at lumabas. “BAKIT naman ako pinauuwi ni Uncle ha?” “Hindi ko po alam Sir Khaleb basta umuwi ka na raw at kung hindi ka uuwi mapipilitan siyang ipasundo ka sa mga body guards.” “For real!? Ganon siya kadesididong pauwiin ako. Huh! Anong problema ng matandang binata na ‘yon,” naiinis na tugon niya.” “Napag-utusan lang po ako Sir.” “Okay Jayson, pakisabi kay Uncle na hihintayin ko lang si Loraine dahil walang kasama si Disney dito sa bahay.” “AKO na lang ang bahala kay Disney,” sabat ni Bea. Habang ang kanyang mga mata ay hindi makatingin ng diretso sa mga mata ni Khaleb. Alam niyang malamig na pagtingin lang ang itutugon nito. Matagal na niyang gusto si Khaleb, halos magkasing-edad lang naman sila pero alam niyang malaki ang paghanga nito kay Loraine. Si Bea ay isa sa mga batang nakatira sa bahay ampunan. Tumutulong siya kay Loraine sa paggawa ng paper cups. Doon na rin niya nakilala si Khaleb at isa rin siya sa tumulong ng maaksidente ito, hindi nga lang nito nalalaman dahil kasalukuyang wala itong malay nang nagbantay siya sa hospital. Simula noon nagustuhan na niya si Khaleb ng palihim. Mga palihim niyang pagtitig na pilit itinatago at pinipigilan. Alam niyang walang kayang iganti si Khaleb. Isa lamang siyang palamuti kung ituturing na hindi binibigyan ng kahit konting pagtingin. Tanggap niya kung saan siya lalagay pero may mga oras na ang hirap pigilan ng damdamin. Kaya naman kahit ayaw niyang makipag-usap kay Khaleb ay napipilitan siya basta marinig lang ang tinig nito ay musika na para sa kanyang damdamin. “No, okay lang. Hihintayin ko na si Loraine,” sagot ni Khaleb. Loraine, Loraine talaga, ganon niya talaga kagusto si ate Loraine. Kailan mo kaya ako tatawagin sa pangalan ko? Taning niya sa isip. Tumango lang siya at bumalik na sa paggawa ng paper cups. “BOSS hihintayin daw po muna niya ang pag-uwi ni Loraine.” Kumunot ang noo ni Ibrahim sa narinig. Tumayo siya sa pagkakaupo at humarap sa wide glass wall ng kanyang office. Pinipilit niyang i-relax ang sarili kasabay nang pag-inom ng alak. “Ipasundo mo siya sa mga tauhan, ngayon din.” Ayaw niyang ganito ang gawin pero napupuno na siya. He cannot tolerate Khaleb, kailangan niya itong ingatan, ano man ang mangyari hindi pwedeng madungisan ang reputasyon nito bilang susunod na hari.“So all this time niloloko lang pala niya ‘ko. What a shame!” galit na bulong niya.Pagkatapos ng kanyang annual check-up. Kinuha niya ang susi sa kanyang driver at pinaharurot ang kotse patungo sa bahay ni Cleo.Itinulak niya ng malakas ang pinto at nagulat ang lahat ng naroon. Nakita niyang nakaupo si Loraine sa isang sofa at agad na nilapitan ito. Hinila patayo saka hinawakan sa magkabilang braso.“Ang lakas ng loob mong lokohin ako!” Sigaw niya.“Ano? Anong sinasabi mo?” angal ni Loraine.“Huh! Kunwari ka pa. Ang kapal ng mukha mo, nagpabuntis ka sa ibang lalaki while flirting with me, is that how it goes ha! Ako pa talaga ang niloko mo. How could you!”“Nasasaktan ako Ibrahim bitiwan mo ako. Pwede kitang kasuhan.”“Oh really, go ahead,” mapang-uyam na hamon ni Ibrahim.“HOY Frog Prince bitiwan mo ang mama ko!” biglang sigaw ni Disney.“Disney! No. Bawiin mo ang sinabi mo,” saway naman ni Loraine.“Ayoko po mama.” Umagos ang luha ni Disney.Natiligilan si Ibrahim sa narinig niyang
Habang hindi pa nakakalipat sina Loraine, si Gio pa rin ang namimili ng mga pagkain at groceries nila. Mabuti na lang at may isa silang masasandalan.Naaawa naman siya kay Disney na nasa bahay na lang palagi dahil sa hindi na ito makapasok sa school. Pasalamat na lang din siya dahil hindi na nito idinamay si Bea.Isang araw na lumabas si Gio ay niyaya siya nitong sumama sa grocery store.“Why don’t you come with me?” yaya ni Gio.“Hay… Gio alam mo naman ang sitwasyon. Mamaya niyan baka hindi pa tayo makapamili kapag kasama mo ako.”“Madali lang ‘yan, you will wait for me outside habang ako naman ay namimili. Para naman makalabas ka, kasi para na kayong preso.”Natawa naman siya ng bahagya.“Gio salamat ha, kung hindi dahil sayo hindi kami makakapamili.”“Loraine alam mo namang I’m always here to help kaya wala ‘yon. Sige na mag-ready ka na,” muling yaya ni Gio.“Sige na nga, tutal maganda naman yung idea mo e.” Napilitan na rin siya sa pangungulit ni Gio.Sinunod nga niya ang payo ni
Again, another sad and lonely night is haunting him. Habang ipinapasok ang kotse niya sa parking area ng mansion, unti-unti na naman siyang pinapatay ng kalungkutan.Kumakain siyang mag-isa na halos wala na siyang gana. Sinubukan niyang tawagan si Jayson pero out of coverage na ang number nito.“Asshole,” bulong niya matapos patayin ang phone.Sa bawat sulok ng mansion nakikita niya ang masasayang alaala ng paglalaro ni Disney, pagluluto ni Loraine, at pangungulit ni Jayson. Halos pigain ang kanyang puso, pero sa tuwing naaalala naman niya ang pagkamatay ng kapatid, umaahon naman ang nag-aapoy na galit sa kanyang puso.“Good heaven, is there anyone can save me from this loneliness?” nasabi niya habang nag-iisang umiinom.“Need a help?”Nagulat si Ibrahim at napalingon sa likod upang tingnan kung sino ang nagsalita.“Sean,” gulat na sabi niya.“No one else,” nakangiting bati ni Sean Dimitri.“Damn, what are you doing here?” nagtatakang tanong ni Ibrahim.“To share your loneliness,” tug
Hindi siya natitinag habang nagbibitaw ng masasakit na salita si Ibrahim. Ikinubli niya si Disney sa kanyang likod.“Prince Rashid, bilang isang prinsipe, dapat mong tandaan ang pagbibitaw ng mga salita lalo na at nasa harap ka ng isang bata.” Yumuko siya at binulungan si Disney na umupo muna sa waiting area.Niyaya niya niya si Ibrahim sa di kalayuan upang kausapin ng masinsinan.Ngumisi naman si Ibrahim sa kanyang ikinilos.“Wow, what a wisdom,” pang-uuyam ni Ibrahim.“Salamat, pero simula sa araw na ito hindi mo na kami makikita. At kung ano man ang sinabi sayo ni Disney, kalimutan mo na ‘yon. Kung para sa iyo ay kasinungalingan iyon, bahala ka sa gusto mong paniwalaan.”“So you are trying to tell me that she is telling the truth!”“Wala akong sinasabi, ang sabi ko kalimutan mo ang sinabi niya. Siya nga pala…” Bago siya magpatuloy sa pagsasalita ay dinukot niya sa bulsa ang dalawang singsing na ibinigay nito.Kinuha niya ang kamay ni Ibrahim saka inilagay ang dalawang singsing sa p
Her black card was cut, Disney was expelled from class at katulad ng nangyari kina Chinee hindi na sila makabili ng kahit ano sa lugar na tinitirhan nila.Her house was sold and all their things was packed outside.Nilakasan niya ang loob dahil baka mag-collapse siya sa nangyari. Alam niyang si Ibrahim ang may kagagawan ng lahat.Pinatira siya ni Cleo sa bahay nito. Pero Cleo get affected. Wala nang customer na pumupunta sa coffee shop Magkagayon man hindi siya nito iniwan.“Gago talaga ang Herodes na “yon!” sigaw ni Cleo.“Talagang Herodes,” dugsong ni Thea.Maya-maya narinig naman nila ang iyak ni Disney sa labas. Patakbo silang sumugod.Nakita nilang sinasaktan ng ilang bata si Disney at ang promotor ay si Chinee.“Ano, nasaan na ang Uncle Ib mo ha? Ano ka ngayon, hindi ka na makakapasok sa school.”“Hoy mga batang pinaglihi kay Chuckie doll! Umalis na kayo kung hindi ibibitin ko kayo nang patiwarik!” banta naman ni Cleo. Nadudurog naman ang puso ni Loraine na niyakap ang anak na
Halos ipagtabuyan siya ni Ibrahim palabas ng mansion. Bitbit siya ng mga bodyguards nito.Walang sasakyang susundo sa kanya kaya naglakad na lang siya palabas. Mabuti na lang ibinigay ng driver ang kanyang cellphone. Tinawagan niya si Cleo, at maging ang mga ito ay humahagulgol na rin.Yung isang oras na lumipas pala ay pinauwi na sila ni Ibrahim at ipinaliwanag na walang kasal na magaganap.“Nasaan ka na ba? Sabihin mo at ipapasundo ka na namin,” tanong ni Cleo habang umiiyak. “Nandito ako sa labas ng mansion ni Ibrahim.” Iyon ang isinagot niya bago pinatay ang phone.And the rain falls down na hindi naman niya ininda. Manhid ang kanyang buong katawan na parang wala nang kamalayan sa nangyayari sa paligid. Yung pakiramdam na gusto na nang mamatay ng isang tao ang umuukilkil sa kanyang isip habang lupaypay na binabagtas ang daan palayo sa mansion ni Ibrahim.Hindi niya akalin na ito pala ang Prince na naging dahilan ng kanyang kaligtasan. Ang ama ni Disney ngunit sa kasawiang palad i







