Chapter twenty

Napadiretso ang tayo ni Alex mula sa pagkakasandig sa pick-up nito ng makita siyang papalabas na ng hotel.

"Lex," Alanganin siyang ngumiti bago na lumapit dito. The akwardness is still obvious between them. Sanay naman siya noon na pag hindi ito busy ay hinahatid at sinusundo siya nito sa hotel. Nakukuha pa nilang magbiruan at magkwentuhan na dalawa pero ngayon parang nag iba ang ihip ng hangin. Nakakabingi ang katahimikan sa pagitan nila ngayon.

"Ah, may dinaanan ako na malapit dito, naisip ko nang daanan ka since malapit na naman ang out mo." Alanganin itong ngumiti. "Pinapauwi rin kasi ako ni nanay." Dugtong pa nito na para bang kailangan nitong i-explain iyon sa kanya.

Ngumiti siya saka tumango. He don't need to explain to her about him going home. He has all the rights dahil bahay nito iyon pero dahil nga sa mga ipinagtapat nito noong isang araw  naging parang estranghero sila sa isa't