Hindi ko alam kung nahihibang ba ang costumer na bigyan si Madame Vangie ng dalawang milyon para lang maka one night stand ako. Sinong lalaki ang magbabayad ng ganun kalaki sa isang p****k? But deep inside of me, nasisiyahan. Kasi worth it naman din ang ganda at ka sexyhan ko sa ganung kalaking halaga. At ang one night stand ay inaabot lang naman ng halos 5 hrs tapos may milyon na agad ako? Sa dalawang milyon na offer ay hati kami ng boss ko kaya may isang milyon ako sa isang araw. Kaya pwedeng 3 months akong hindi magpatikim sa kahit na sinong lalaki dahil sa laki ng halaga. But there’s a part of me kung bakit ayaw ko rin tanggapin. Kasi ang creepy rin naman, hindi ko makikilala ang lalaki. Kailangan ko raw pumunta sa isang hotel na siya ang maglalaan sakin at dapat nakablind fold ako. Hindi ko maiwasan ang magtaka sa ganitong setup. Hindi kaya sindikato itong makikipag sex sakin? Or baka matanda na? Or baka politician? Hindi rin naman kasi maitatago na high profile ang mga client namin sa Red Lounge, dahil bukod din sa dumadayo ang client para sa babae o lalaki, dito rin ang mga high end na pasugalan. Marami na akong na encounter na mga politicians at mga businessman na nalulong sa sugalan ng Red Lounge dahil sa malakihang taya rito. Ito ang pinaka dinadayo ng karamihan dahil sa pustahan, sumunod naman ang show namin na Red Velvet. Hawak ko ang address ng paggaganapan namin ng one night stand. Familiar itong address dahil dito ako unang navirginan ng asawa ni Momi.
“Popi, bakit po tayo nandito?” magiliw kong tanong sa kanya habang hawak ang teddy bear na bigay ni Momi. Suot ko pa ang dress na manipis at nakaponytail pa ang aking buhok. Hinawakan naman ako ng mahigpit ni Popi sa aking kanang kamay. Lakad kami ng lakad hanggang sa nakapasok kami sa isang malaking building. Ang dami ko pang nakikitang mga couples dito.
“Nandon si Momi mo sa taas, hinihintay tayo….” aniya at ngumiti sa receptionist na curious yata na kasama ako ni Popi.
“Sir, we are not allow children here po. Siya lang po ba ang kasama niyo?”
Umiling si Popi sa babae at ngumiti. “Narinig mo naman diba? Ang Momi niya ay kikitain namin. Nagpa reserved na siya kanina. Please check, ito ang ID niya.” Chineck naman ng babae ang kung ano sa computer niya at ngumiti.
“Okay, Sir. Naka reserve nga po, bye little one!” kinawayan niya ako kaya kinawayan ko rin siya pabalik.
Ayaw ko man alalahanin pero sa tuwing madadaanan ko itong hotel na ito, bumabalik ang nakaraan ko. Ginahasa ako ng tumayong tatay sakin. For almost 3 years ganun ang ginagawa niya sakin, kasama ng mga kaibigan niya. Kaya I ended up being like this. Hindi ko naman pinagsisisihan na inampon ako ni Momi, ayaw ko rin naman siya iwan dahil siya ang nag aruga sakin since I was a child. Although nung una, hindi siya naniniwala na ginagawa yun sakin ng lalaking yon, kundi lang niya nakita mismo na sinisilipan akong maligo when I was 14 years old. I thanked God na nawala na siya sa buhay namin. I thanked Momi na finally nung time na yon ay naniwala na siya sakin. Naipakulong agad ang mga hayop. Pero ang kapalit non, nabulag isang mata ni Momi dahil nanlaban siya non para ipagtanggol ako.
Kaya hindi na nakakapag work si Momi dahil sa mata niya. Ako na gumagawa ng lahat. Kahit ang puhunan ko ay sariling katawan, I don’t mind. Matagal ng baboy ang katawan ko.
As I step inside the pathway of the hotel, parang nanginig pa ako. Umiling ako saka tinungo ang reception area para ipakita ang card. Mayroon naman siyang tinawagan sa telepono at doon ay parang na confirm niya na mayroon nga akong sinadya rito.
“Pa wait na lang po yung magsusundo sa inyo,” nagtataka man ay napa oo na lang ako. Weird, may susundo pa sakin para lang ihatid sa room? Pwedeng ako na lang ang aakyat eh. Nang makaupo ay kinuha ko muna ang phone ko and nag scroll sa social media. Doon ay nakita ko ang mga trending news. Unang nakita ko yung finafollow ko na page tungkol sa hot na CEO businessman na may ari ng Ashford building, si Terrence Ashford.
Hindi ko alam pero sa tuwing nakikita ko ang litrato ng lalaking gwapo na ito ay parang ang horny ko. Parang ang galing niya sa kama, o baka magaling siyang humalik. Ang lalaki ng galamay niya at siguradong mainit kapag hahawakan ka niya. Shit, ang init. Iniisip ko pa lang parang dito sa kinauupuan ko labasan ako. Fuck.
“Excuse me?” Napatayo ako sa gulat nang may magsalita, nasa harapan ko ang matandang panot na hindi nalalayo sa tangkad ko. Naka poker face lang si manong. “Are you Ms. Raisha Valentine?”
“Uh, Ye-yes… that’s me!” sagot ko at inayos ang red dress ko na may mahabang slit.
“Okay then, follow me, Madame,” aniya saka nagsimulang maglakad palabas ng hotel. Nagtaka naman ako at bakit kami lalabas, diba dito ako pinapunta ng makaka one night stand ko? Oh baka siya yung lalaking yon? Literal na napanganga ako sa naisip.
“We-wait, Sir! Bakit po tayo aalis ng hotel? Diba dito po ang kitaan natin?”
“Natin?”
“O-opo? Ito ang address ng hotel, saan po tayo pupunta?”
“Pinapapunta ka niya. Sumunod ka na lang sakin.”
I inhaled deeply ng mapagtanto kong hindi naman pala siya ang lalaking makaka one night stand ko. Ano kaya problema at bakit kailangan pumunta pa sa ibang lugar? Don’t tell me, ipapakidnap ako? Tapos gagawing sex slave? Or baka naman ma gang bang ako! Napalunok tuloy ako ng laway, alam kong p****k ako pero hindi ko naman deserve yung ganun. Pakiramdam ko tuloy ay nanunuyo ang lalamunan ko sa matinding kaba na nararamdaman. Nang pumasok ako sa isang limousine na kulay puti ay nanlamig ako. May apat na kalalakihan ang narito, nakaupo kaharap ko. Nasa tantiya ko ay mga kaedad ko lamang ang mga ito. Pero ang nakapagtataka ay pare-pareho sila ng tuxedo at mga naka shades pa na kulay itim.
“Uh… hi po? Makikiupo lang ah…” tumango naman ang isa sa kanila at matapos non ay katahimikan na ang bumalot sa buong sasakyan. Nagsimula naman ng umandar ang sasakyan.
Hindi ko akalain na nakatulog pala ako! Pagtingin ko sa harap ko ay ganun pa rin ang ayos ng apat na lalaki. Para silang robot na hindi man lang gumagalaw at alam kong nakatingin lang din sila sakin.
“15 mins…” dinig kong sabi ng isa. Napansin kong may nakadikit sa kanyang kanang tainga na parang earphone pero wireless ito. Ang isa naman ay nakatingin sa kanyang relo.
“TIme to arrive at 3:18 pm” sabi pa nito.
Gulong-gulo naman ako kasi para silang mga agent sa ginagawa nila. Mayamaya ay huminto na ang kotse. Unang nagbukas ng pinto yung blonde ang buhok at sunod-sunod na silang lumabas na apat. Akala ko lalabas na ako pero sinarhan ba naman nila ako ng pinto! Kumatok ako sa bintana para tawagin ang pansin nila. Kasi parang may kausap pa sila. Lumingon naman ang isang lalaki at sumenyas sa kamay. Mukhang hindi pa ako pinapalabas ng sasakyan. Napahinga naman ako ng malalim.
Hayy, one night stand lang naman itong gagawin namin. Bakit may pa suspense pa? Yung totoo? Ibebenta ba ako sa sindikato? Mula rito sa loob ay nakikita ko yung kausap nila, isang matandang lalaki na mayroong attached case. Teka, baka doon nila ako ibibigay at may dala pang attached case? Napayakap tuloy ako sa katawan ko. Alam kong p****k ako pero ayoko naman sa matatanda, mahirap na patayuin yon, baka rayumahin pa.
Ilang minuto pa ang lumipas ay napansin kong papasok na sa sasakyan yung isang lalaki. Hindi ko kasi masyado mamukhaan yung apat dahil pareho sila ng suot at shades. Pero itong papasok ay iba ang kulay ng buhok, color red. Napaayos ako ng upo nang magbukas ang sasakyan.
“Ililipat ka sa ibang sasakyan, Madame.”
Muntik na akong mapasimangot kasi bakit papalipatin pa ako sa ibang sasakyan. Pero hinayaan ko na lang din at hindi na nagreklamo pa. Dahil ang dress ko ay may mahabang slit, nakita kong nag react yung lalaking nagbukas ng sasakyan. Nakita niya yung mahaba kong legs at nangingintab pa. Talagang pinaghandaan ko ang araw na ito na yung makaka one night stand ko eh maglaway sa kakinisan ko. Effective naman din dito sa lalaking umaalalay sakin.
Nang makaalis sa sasakyan ay nilipat niya ako sa isang sportscar. Hindi ko alam pero parang biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang makapasok sa loob ng mamahaling kotseng ito.
Bigla namang may pumasok na matipuno at morenong lalaki. Hindi ko siya makilala dahil sa kanyang half mask na nakasuot. Sobrang bango din niya at ang mga muscle, pak na pak sa sobrang tigas. Ini-start naman na niya ang sasakyan at nakapagtatakang naiwan namin sa kabilang sasakyan yung mga kasamahan ko kanina. Talagang kami lang yung nandito. Sabagay, hindi rin naman kami kakasya sa sportscar na ito. Pero sino kaya itong lalaking ito at bakit pa siya naka half mask? Pa misteryoso naman nito, pero keri lang kasi mukhang gwapo naman siya.
“Ehem… excuse me? Saan tayo pupunta?”
“Claiming my prize, my lady.”
So siya ang pala ang makaka one night stand ko?!
Habang nasa byahe kami ay sobrang tahimik. Hindi ko alam kung bakit bigla akong natameme sa sinabi ng lalaking ito. Yung awra niya kasi sobrang nakakatakot at sobrang nakakakaba. Feeling ko kapag nagsalita pa ako at nagkulit, baka biglang palabasin ako sa sasakyan or worst, bawiin niya yung dalawang milyon! Nagastos pa naman ng manager ko yung 500,000 before ako pumunta rito. Kaya talagang wala akong takas dito dahil bawas-bawas na yung milyong binayad niya sakin. Napahinga ako ng malalim sa frustration. Parang iba talaga yung napapansin ko, baka mamaya gagawin akong sex slave nito at kikidnapin ako tapos ililibing ng buhay kapag napagsawaan! Jusko, lumalalim na yung imagination ko. Hindi ko na keri!“Are you okay? Para kang namumutla?” napalunok ako sa tanong niya. Nailing naman ako sa kanya at napalabi. “Uh–huh…? Hi-hindi ah, ahhh ano… nagtataka lang kasi ako, akala ko kasi doon tayo mag-aano sa hotel, bakit parang lumalayo yata tayo?” “Mag-aano?” Nakunot noo naman siya habang na
Parang hindi ako makapaniwala sa nangyayari sakin ngayon. Ang alam ko lang ay dapat makikipag sex ako sa halagang dalawang milyong pesos, pero hindi pa pala doon natatapos. Kailangan ko raw mabuntis, manganak at maikasal kay Terrence para makuha ko ang buong mana ng mga Ashford. Sa lahat ng sinabi ng kanyang Lolo, napansin kong walang imik si Terrence. Ako lang nag rereact kahit na pinupukulan niya na ako ng masamang tingin. Ngayon ay narito kami sa dining table, sobrang haba at kumikintab ang kulay gold na lamesang ito. Pansin ko na halos lahat ng kanilang mwebles at kagamitan ay naghahalong gold at silver ang kulay. Talagang nananampal ng yaman!“So, Raisha… my agent told me you can perform a night with my grandchild. If ever, kasi hindi ko rin alam, is it possible na mabuntis ka na agad after a week?” Napainom ako ng tubig sa sinabi ng Lolo. Hindi ko rin alam ang sasabihin ko kasi wala rin naman akong kaalam-alam dyan. “Actually—”"No, Grandpa. A night is not enough. Also, have yo
Napahawak ako sa labi ko nang maalala ko na naman ang nangyari sa amin kagabi ni Terrence. Yung halik niya, yung haplos at hinga niya sa balat ko. Lahat yon nakakapanindig balahibo. Sa lahat ng lalaking nakahawak sa katawan ko, sa kanya lang ako nakaranas ng ganon. Parang siya lang yung tumatak sa katawan ko. Parang hindi siya malimutan. Parang hinahanap-hanap ko pa. Napahinga ako ng malalim bago ako bumangon sa tabi ni Terrence. Inayos ko naman ang puting kumot na nakabalot sa katawan ko. Mahimbing ang tulog ni Terrence at hindi niya namalayan na wala na ako sa tabi niya. Ilang beses din ba naming ginawa iyon kagabi? Parang tatlong beses! Uminom kami pareho ng pills para mas ganahan at ginamit din niya sakin yung sex toy. Sobrang init ang naramdaman ko sa mga sandaling iyon. Talagang hindi ko malimutan ang gabing yon. Kinuha ko sa bedside table ang cellphone ko. Binuksan ko ang online bank account ko at nakitang may laman itong apat na milyong piso. Sinilip ko ulit si Terrence at g
PABALIK-balik ang lakad ko at namamawis din ang mga kamay ko. Ewan ko, nang malaman kongmafia clan pala itong napasok ko, parang kinutuban ako ng hindi maganda. Hindi ko na rin tinapos yung pagluluto sa kusina at parang nawalan ako ng gana na matuto. Parang bigla akong natuliro. Parang natakot ako bigla sa napasukan ko. Oh Lord, gusto kong yumaman pero hindi sa ganitong paraan! Akala ko normal na mayamang pamilya lang napasukan ko, kundi super duper powerful din pala. Normal ang namamatay sa bahay na ito? Ibig sabihin, may mga multo rito? Tapos pinatay ang mga magulang ni Terrence! Tapos kanina, may narinig akong putok ng baril, ibig sabihin may pinatay sa loob ng mansyon na ito! Hindi ko yata kakayanin na makapangasawa ng mamamatay tao o makihalubilo sa mga taong pumapatay. Hindi sa pagiging choosy ko or pokpok na nga mademand pa, pero heler, gusto kong mamuhay ng mapayapa! Yung masaya, walang stress, marami pera pero mabubuhay ng matagal. So meaning kapag naging asawa ko na as in s
INTENSE na intense na akong kaharap ngayon yung Lolo ni Terrence, hindi katulad nung mga nakaraang araw na ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya. Simula nung malaman ko ang lahat. Talagang tinatak at naka pinned sa utak ko na hindi dapat ako magkamali sa bahay na ito. Dahil once na magkamali ako, pwede akong mamatay ano mang oras. At dahil siya pala ang pinaka boss ng kanilang mafia clan, mas hindi ako naging komportable. Akala ko kasi mabait siya, at kaya maraming guards dahil senyor na. Mali pala, ito pala ang mga loyalty guards na nagbabantay sa kanilang mafia boss. Kung titingnan ay wala sa itsura nito ang pagiging serial killer dahil sa katandaan. Siguro nasa edad sixty plus na siya at may tobacco pang nakalagay sa kanyang bibig. Mga tipikal na matatanda. Nandito pala kami ngayon sa library. Nakapalibot naman sa amin yung mga naka men-in-black na mga lalaki. Sobrang lamig din ng paligid at lahat kami ay nakatutok sa matanda na busy sa kakabuga ng usok. Mayamaya’s sumenyas siya sa
Hindi naman napansin ni Roman na may papalapit sa kanya dahil nakayuko itong nakaupo. Habang papalapit ay naririnig ko ang kanyang hikbi. Nabigla naman ako ng hinawakan ni Terrence ang aking balikat na kamuntikan nang magpatili sakin. Sinamaan ko siya ng tingin pero nangisi lang siya. “What’s on your mind huh? Alam ng bata na patay ka na, gusto mong takutin?” bulong ni Terrence sakin. “Wapakels, akong bahala… pls, ngayon lang ‘to,” nailing naman siya sa balak kong gawin. Gusto kong makausap si Roman, gusto kong personal na makapagpaalam sa kanya. “Magtago ka, hayaan mo lang muna ako.” Wala naman nagawa si Terrence dahil tinulak ko siya.Nang tuluyang makalapit kay Roman ay siyang pag-angat niya ng tingin sakin. Parang nagulat pa siya nang makita ako at nanlalaki pa ang kanyang mata. “Ate?!” sigaw niyang sabi saka mabilis na yumakap sakin. “Sabi na eh, hindi ikaw yon, hindi ikaw yung natutulog don, ayaw ko maniwala! Hindi totoo!” sunod-sunod at utal-utal niyang sabi. Tinahan ko nama
SPGHALOS malukot na ang bedsheet sa bawat pagpipigil na hindi hawakan o haplusin si Terrence. Parang nauubusan na rin ako ng hangin sa sobrang sarap ng nararamdaman ko. Ang bawat pagromansa niya sakin ay parang minamarkahan ang buong pagkatao ko. Ngayon ko lang naranasan ang sarap ng pagsesex. Kahit p****k ako, ni hindi pinaramdam sakin ng mga lalaking nakasex ko ang pakiramdam na niroromansa. Normally kasi ay haplos, labas at pasok sila palagi. After non labasan ay isasampal sakin ang kinitang pera. Ganun lang lagi. Pero ngayon sa pinaparanas sakin ni Terrence ay kakaiba. Akala mo eh napakahalaga kong babae sa kanya. Ang bawat pagdila niya sa balat ko ay nagpapataas ng balahibo ko. Nakakakilabot in a way na nasasarapan ako. “Ahhh…” ungol ko pa ng tumaas papunta sa pusod ko ang dila niya at inikot-ikot ang sirkulasyon ng dila doon. Pigil na pigil akong hindi siya hawakan sa ulo. Mas gusto kong diinan niya ang pagdila doon at isubsob pa siya ng mas malalim. Hanggang sa mas tinaasan n
ALA SINGKO Y MEDIA pa lang ay dilat na dilat na ang mata ko. Wala na si Terrence sa tabi ko. Naabutan ko pa siyang umalis kaninang saktong alas tres ng madaling araw. Akala niya siguro ay nakatulog ako after ng session namin kanina. Dahil sa simula hanggang sa matapos kami sa pagpapasarap, hindi ako inantok kahit na pagod na pagod. Hindi rin naman nakaligtas sa pandinig ko kanina yung sunod-sunod na putok ng baril. Hanggang sa hindi na ako dinalawan ng antok sa mga sandaling iyon. Habang nakatapis ng kumot ay sinilip ko ang madilim na labas mula rito sa aming kwarto. Namataan ko rin mula rito na ang daming mga armadong lalaki na nakapalibot sa buong mansyon. Lahat sila ay nakasuot na kulay itim na polo shirt at itim na slack. Hindi mo nga sila mapapansin kung hindi mo talaga tititigan. I sighed deeply and tried to go back to bed. Sana makayanan ko ang pagtira sa mansyon na ito kasama ng mga taong alam kong pwede akong patayin anytime. Nagising ako nang mayroon akong narinig na hagik
Raisha’s POVMalamig. Hindi lang dahil madaling-araw pa lang, kundi dahil nararamdaman ko na naman ang panibagong kaba na hindi ko maipaliwanag. Nasa loob kami ng itim na SUV ni Terrence. Tahimik siya habang nagmamaneho. Walang radyo, walang kahit anong tunog kundi ang ugong ng makina at tibok ng puso kong para bang sasabog sa bawat liko ng sasakyan.Walang ibang sasakyan sa kalsadang iyon. Parang kami lang ang gumagalaw sa mundo. Wala ring ilaw sa paligid kundi ang headlights na sumusuyod sa madamong daan. Pakiramdam ko, anytime, may susulpot na kung ano. O kung sino. Masyado yata akong naging kabado. Kinalma ko ang sarili dahil hindi ito nakakatulong sa mga anak ko. "Are we almost there?" tanong ko, bahagyang tiningnan ang madilim na paligid.Tumango siya. "Few more minutes, baby. Malapit na tayo sa property. It’s well-guarded. Nandun na rin si Lucas."Napatigil ako. Lucas? Sino naman yun? Guard? Alalay niya? Hindi ko alam kung anong mararamdaman. Mukha namang naintindihan ni Terr
Raisha’s POV"And you… who are you in all this, Terrence?"Tumingin siya sa akin, masidhi ang tingin. "I was a miserable mafia boss before you came into my life. Now I’m the man you chose. The father of your children. The man who’s willing to burn the whole world just to keep you safe."Nanatili akong tahimik. Hindi ko alam kung matatakot ba ako o mapapalapit pa lalo sa kanya dahil sa sinabi niyang iyon. He’s the father of my children… hindi ko pa man gaano pinapaniwalaan pero yung mga anak ko sa loob parang kiti-kiti kung maka-react. Well, mukhang ito nga talaga ang tatay nila. Ito nga yata ang tinatawag na lukso ng dugo. Lumapit siya ng kaunti, halos magkalapit na ang mga mukha namin. Hinawakan niya ang aking ibabang labi. Gustuhin ko mang ilayo ang mukha pero tila naging estatwa ako sa kanyang mga mata. Punong-puno ito ng sinseridad at takot. "I know I sound like a monster. But you married me knowing who I am. And you loved every dark, twisted part of me." Napalunok ako sa sinabi
Raisha's POVAng dilim ng paligid ay tila sumasalamin sa gulo ng isipan ko. Nasa loob kami ng isang abandonadong safehouse—sira-sira ang mga pader, may mga basag na bintana, at ang amoy ng amag ay kumakapit sa bawat sulok. Pero sa kabila ng lahat, dito ako dinala ni Terrence matapos kaming habulin ng mga tauhan ni Xander."You need to rest," sabi niya, habang inaayos ang lumang sofa na may punit-punit na upholstery. "It’s not much, but it’s safe—for now."Umupo ako, hawak-hawak ang tiyan ko. Ramdam ko ang pagod ng mga anak ko sa loob. "Salamat," mahina kong tugon.Tahimik siyang umupo sa tabi ko, ang mga mata'y nakatuon sa akin. "Raisha, I know this is overwhelming. But I need you to trust me."Tumingin ako sa kanya, pilit inaalala ang mga alaala na tila nawala. "I want to, Terrence. But I don't remember anything."Huminga siya ng malalim, ang kanyang mga mata'y puno ng sakit. "I understand. But know this—I will do everything to protect you and our children."Napayuko ako, pinipigilan
Raisha's POVMABILIS ANG HAKBANG ko kahit hindi ko alam kung saan ako patungo. Parang ang ingay ng mundo kahit tahimik naman ang paligid. Pati ang mga huni ng ibon sa Malesice Park, parang biglang naging sigaw na humahabol sa akin. Tuluy-tuloy ang iyak ko habang pinipilit kong itago ang sarili sa lilim ng mga puno. Kahit sobrang sakit ng puson ko, hindi ako huminto. Kinakabahan na baka maabutan ng mga humahabol sakin. Mabuti na lamang at nakalayo ako sa isang lalaki kanina, narinig ko na tinawag niya ako sa aking pangalan. Mukhang hindi rin mapagkakatiwalaan. Madami talaga ang gusto akong saktan pati na ng mga anak ko. Kailangan naming makalayo. Kailangan ko silang protektahan. “My twins… kapit kayo kay Mommy ha… kailangan nating lumayo, kailangan nating maging ligtas…”Bawat hakbang ko ay parang may tinatakasang multo. Hindi lang si Xander. Hindi lang 'yung mga kasabwat niya. Kundi pati ang sakit ng mga kasinungalingang tinanggap ko bilang totoo. Bakit ba kasi nawalan ako ng alaala?
Raisha’s POVGAYA ng inaasahan ko ay sinamahan ulit ako ni Xander. Pero sa ibang park niya ako dinala, dito sa Malesice Park. Hindi ko alam kung bakit pero ang tahimik ng lugar na ’to. Para bang... pinipilit akong kalmahin kahit ang gulo-gulo sa loob ko. The trees sway lazily, and the scent of fresh grass lingers in the air. Nakakagaan. Nakakapanatag. For the first time in weeks, parang nakakahinga ako nang maluwag.I look down at myself. Suot ko pa rin ’yung simple cream-colored knitted dress na pinili ni Xander para sa akin kaninang umaga. Soft, stretchy, and comfortable for my seven-month baby bump. Sabi niya bagay daw sa ’kin. That it makes me look calm and gentle—exactly what I don’t feel inside.Napahawak ako sa tiyan ko. My baby. The only thing that keeps me grounded. The only proof that I had a past before everything blurred into nothing.“Are you okay?”Napalingon ako kay Xander. Nakaupo siya sa tabi ko, isang siko nakapatong sa backrest ng bench habang nakatitig sa akin. His
Raisha’s POVMay kakaiba.Hindi ko maipaliwanag kung anong pakiramdam ‘to pero simula pa lang kanina habang nakaupo kami ni Xander sa park, parang may mabigat na bumabalot sa paligid, lalo na rin sa pagitan naming dalawa. Akala ko pagod lang ako. O baka dahil buntis ako kaya overreacting ako sa mga simpleng bagay. Pero the way he looked at me kanina... hindi siya ‘yung Xander na kilala ko. Hindi siya ‘yung bestfriend ko. ‘Yung taong nag-aalala sakin palagi. ‘Yung laging masaya. Maingay. Malambing.Kanina, habang nakatitig siya sa kawalan, parang may ibang tao sa loob ng katawan niya. Ibang mata. Ibang lakad. Ibang kilos. Parang anytime may sasabog sa kanya. "Rai, tara, need na natin umuwi… magpahinga ka na." Napatango na lang ako. Umakbay siya, and I leaned into him, gaya ng nakasanayan. Pero sa loob-loob ko, tinatanong ko ang sarili ko—bakit parang may lamat na sa tiwala ko sa kanya? Bakit parang may tinatago siya?Madalas kong mapanaginipan ang mga piraso ng aking alaala—yung hind
Xander's POVI've always been a good actor. The kind of actor who knew how to smile with sincerity, laugh with ease, cry with sympathy. Pretending to be Raisha’s gay best friend was the easiest role I ever played—because I got to stay close to her, protect her… or so she thought.The truth? I never wanted to protect her. I wanted to use her. Siya lang naman kasi ang sagot para mapabagsak ko ang mga kumakalaban sakin. At mas lalo kong pagbubutihan ang actingan ko para mas makuha ko ang loob niya. Lalo pa’t wala siyang maalala ngayon. Alam kong nag-iisip din itong babaeng ito. Hindi pa rin mawawala sa dugo niya ang pagiging Montenegro, mauutak at tuso. I clenched my fists. Montenegro tss. Totoo naman ang sinabi ko kay Raisha na yung Kuya niya ay minurder ang isang clan na naglelead kung na saan siya. Ang clan na mayroong 350 katao, pinatay niya lahat ng mag-isa lang. Ang tindi ng galit ni Lucas nung malaman niyang nawawala ang kapatid niya. Isama pa ang galit ng isang Terrence Ashford n
"Boss, there’s movement in Prague. May nakapagsabi sa isa sa ating mga sources, a woman matching Raisha’s description was seen escorted out of a safe house by the Luceros."Carlos’ voice cut through my thoughts like a blade. I turned to him, jaw clenched. "Show me."He tossed a folder onto the table. Inside were blurry surveillance photos. A woman with her face partially covered, but those eyes—God, those eyes looked like hers."She’s under heavy guard," Lucas said. "It’s like they’re hiding a ghost."A twisted grin spread across my face. "Then it’s time we haunt them."Within hours, we were in the air. The jet roared across the sky while my mind screamed louder. This could be it. Another shot. Another piece to the puzzle. And even if it wasn’t her—Someone would bleed for daring to pretend.We arrived in Prague under cover of night, our people already deployed. I watched the monitors from our mobile command center as we tracked the convoy. I didn’t blink. I couldn’t. I sat forward, e
Terrence’s POVThe jet hadn’t even fully stopped when I was already out of my seat, fingers gripping the armrest like it owed me answers. My lungs burned with every breath. Hawaii’s night air met me with a warm breeze, but it didn’t calm the storm that was ripping through my chest.Lucas trailed right behind me, his stance tight, every muscle in his body ready to strike. Neither of us said a word. We didn’t need to. The silence between us screamed louder than bullets—this was it. We’d followed the trail across oceans, through blood and betrayal, and it led us here: a secluded beach house at the edge of Oahu.It looked peaceful. Untouched. The kind of place lovers would disappear to, not a battlefield.But I wasn’t here for peace.I was here for my wife.My boots landed hard on the wooden path leading to the house, the creaking under my weight syncing with the crash of waves in the distance. The smell of the sea lingered in the air—salt, sand, and something sharp underneath it. Metal.