Chapter 23 (Part 2)

HINDI niya alam kung ilang oras na ang nakalipas buhat nang makatulog siya.

Pero nang imulat ni Raven ang mga mata ay medyo maliwanag na ang kapaligiran.

Naririnig na rin niya ang huni ng mga pang-umagang ibon sa paligid na animo'y nag-aawitan.

Ang lamig na tiniis niya nang nagdaang magdamag ay naibsan nang bahagya ngayon.

Ang kirot sa mga sugat sa talampakan ay nananatiling nandoon, habang hindi na masyadong masakit ang napilay niyang paa at tiyak hindi na siya masyadong mahihirapang lumakad.

Sinubukan niyang gumalaw upang magbago ng puwesto pero natigilan siya.

Parang may kung anong pumigil sa kaniyang pagkilos.

Kinapa niya ang baywang at ang braso ni Asher ang kaniyang nahawakan doon.

Napalunok siya ng laway at awtomatikong nawala sa normal ang pulso.

Noon lang niya napagtanto na nakayakap pala sa kaniya ang binata, at iyon marahil ang dahilan kung bakit ang ginaw na nararamdaman niya sa magdamag ay naibsan.

She'd wished to feel his embrace again many times over the last few years,