Proloque
Good day everyone, thank you for engaging and visiting my new story once again, I never made it possible without you everyone. Before proceeding to the story, I would like to give some message regarding in the summary of this story. I am hoping na hindi lang dito ang huli nating pag uusap dahil sasamahan niyo ako hanggang sa matapos ito. Thank you everyone! -yshanggabi Alejandro Brothers Series #1: Pretending To Be My Stepsister to Marry The Billionaire CHARACTERS Lileanne Monteverde – Siya ay lumaki sa marangyang pamilya kasama ang kaniyang ina at ama. CEO ang kaniyang ama sa isang kompanyang maraming stock ng Digital Equipments para sa mga Digital na kagamitan. Also known as “Digital Equip Monteverde Company” sa US. Nang tumungtong na si Leanne sa sampong edad ay namaalam na ang kaniyang ina, kaya naman tahimik silang namuhay ng kaniyang ama. Nang mangyari rin yun ay naputol na ang connection nila sa mga magulang ng kaniyang in ana nasa US. Nang nasa edad na 15 na siya, ay may pinakilalang bagong asawa ang kaniyang ama na isa sa mga trabahador sa kanilang company, at ang Malala pa nito ay secretary ito ng ama. At nang dumating ang kaniyang ina-inahan, ang tahimik na buhay ni Leanne ay natulad kay Cinderella. Ziven Alejandro – Siya ay isang matipuno at mabait na lalaki, masasabi mo talagang greenflg siya dahil sa bait at galing niya sa pakikitungo. Pangalawa si Ziven sa tatlong anak ni Mr. Alejandro na CEO ng kanilang “Alejandro Company” sa Pilipinas. Sa murang edad ni Ziven ay nagging matured na siya, dahil ang middle child ay ang kinakalimutan ng magulang. Favoritekasi ng Daddy niya ang kuya niya at favorite naman ng kaniyang ina ang bunsong kapatid. At ang pagpili sa kaniya ng kaniyang ina para ipakasal sa kilalang kaibigan nito ay wala siyang nagawa, siya daw kasi ang matured kaya siya ang unang magpapakasal. Lapitin nga rin pala ang mga babae ang tulad nila, pero kahit lapitin si Ziven, never siyang nagkajowa. Margarette Navarra – Lumaki siyang spoil lagi sa kaniyang ina. Maaga kasi silang iniwan ng ama dahil ayaw ng kaniyang lolo at lola sa walang pinag aralan niyang ama. Kaya naman kung saan magpunta ang kaniyang ina ay panay ang sunod nito. At dahil nasa US ang trabaho ng kaniyang ina ay doon na rin siya ng aral ng high school at kolehiyo, lalo pa nang biglang nakapag asawa ito ng mayaman na may nag iisang anak. Masayang namuhay silang mag ina kasama ang kaniyang kapatid na hilaw. At dahil malakas ang ina niya sa asawa nito ay walang nagawa ang nag iisang anak ng ama-amahan niya kung hindi magpaalipin kay margarette. Ayaw kasi talaga ni margarette kay Leanne dahil lumaki itong mayaman at maganda kaysa sa kaniya kait na mas matanda pa siya ng tatlong taon. ~~ Masayang nagaganap ang engagement party para sa amin ni Ziven pero hindi ko man lang nagawang ngmiti, dahil maya maya lang ay mabubunyag na ang katutuhanan. Masayang nakangiti sa akin si Ziven “We’re going to engage Marga” sabi nito. Pilit ko naming tumango. Hinalikan niya ako sa labi, “You look sad” sabi niya at sinuri ang buong mkha ko. Hindi ko siya matingnan dahil ang mata ko ay nasa may labas, tinitingnan kong andiyan na ba ang totoong Margarette at hindi ang impostor ana gaya ko. Nasasaktan ako, dahil sa nagawa ko para lang magkapera, para lang may pambayad sa tuition. Napadilat naman ako ng marinig ang boses ni Marga mula sa labas. Kahit na may music ay rinig ko pa rin ang pagsigaw niya. “I don’t have any imvitation but tis party is for me! Hey, let me in!” rinig kong sigaw niya. At mas lalo pang lumakas ang tibok ng puso ko. Sumilip kami sa labas ni Ziven, habang hawak hawak niya ang kamay ko ay kinakabahan na talaga kami. Napatitig sa akin si Marga at ngumiwi, bumaba ang tingin niya sa magkahawak na kamay namin ni Ziven. “Young lady, don’t make a scene on my son’s engagement party” sabi ni Mama. Mother-in-law ni Marga. “Tita Liziel, I’m Margarette, hindi mo baa ko namumukaan?” sabi niya at tinuro pa ang mukha niya. Tiningnan niya ako ng pagalit, hindi ko alam kung anong plano niya, pero kailangan kong makisabay. Bigla na lamang tumulo ang luha sa mga mata niya. “This wowan, take what’s mine! When she knew that I will marry a rich guy, she lock at me at my room and siya yung pumunta dito. INAGAW NIYA NA ANG DAPAT AY SA AKIN!” Nagulat ako sa pinagsasabi niya, ako ang ginawa niyang suspect at siya ang naging biktima. Kita ko ang gulat at tingin sa kain ng buong pamilya, gusto kong mangiyak pero ayokong Makita nila akong mahina! “Ano ba? Gumising ka sa kahibangan mo Lileanne! your too insecure to me kaya pati buhay na para sa akin inagaw mo!” sabi ni Marga “Lileanne?” Tanong ni Ziven at umingin sa akin. “That’s name sound familiar” sabi naman ng in ani Ziven. Hindi ko na kayang magpaliwanag, dahil apara akong sinasaksak ng kutselyo ng harap harapan. “She’s my stepsister” Sabi niya “The arrogant and insecure one” Hindi ko na kaya, ang sakit na, bahala na kung hindi ako babayaran ni Marga basta ay ayaw kong magmukhang masama sa mata ni Ziven “Y-Your lying” sabi ko at ngumiti “You ask me to do it, you ask me to pretend that I am you so that you can go with your boy-“ sagot ko pero natigil ako ng bigla akong sinigawan ni Marga “Shut up you bitch! Your so full of yourself! And your too good making stories, I never ask you to do that. You do it because your insecure with me, mom attention is on me and also your dad’s attention kaya nagawa mo to lahat!” sabi niya. Nanggigigil na at arang lalabas na ang ugat mula sa may leeg niya. Nakatingin na ang mga tao sa amin, napansin ko naman ang pagbitaw. “M-marga…” nanghihinayang niyang sabi. Kita ko sa mata niya ang disappointed sa akin. Pinilit kong abutin ang kamay ni Ziven “I may not the true marga, but Ziven please trsust me, she ask me to do it” naiiyak na ako. “I don’t know, I don’t know if I can trust you again Mar-Lileanne” sabi niya at Nakita ko ang pamamasa ng mata niya. “Your with me at almost 2 months, I almost like you but you lied to me, I don’t think if I can forgive you” Nanginginig na ang kamay ko ng bigla siyang bumitaw at tinanggal ang kamay ko na nakahawak sa kaniya. Lumapit naman si Marga sa kaniya, “Sorry for my sisters mess, I hope you can forgive her” sabi ni Marga Marahan kong pinunasan ang luhang tumutulo mula sa mga mata ko, pero ayaw pa ring maubos, tumingi ako kay kuya Zave, kay Zalvie, kay Mama and Papa. Lahat ng pagkasimaya at pangdidiri ang nakikita ko sa kanila. Ganun din kay Ziven, na parang galit na galit talaga. “I-i didn’t mean to fool you guys, but I really do need money for my tuition f*e, my father died and tita Rosalyn never give me… any shares of daddy’s money.” Paliwanag ko. Kahit na nahihirapan akong magsalita dahil ang sakit ay pinili ko pa ring magpaliwanag. I don’t want to see me disapointed like this “I-im sorry, I truly sorry…” Nagulat ako ng bigla akong sinampal ni Tita. At kung walang tugtug ay sigurado akong rinig na rinig ito sa buong lugar. Pero si Ziven, wala man lang ginawa, halatang galit pa rin sa akin. Hinawakan ko ang mahapdi kong kaliwang penge, hindi ko aakalain na makaktaggap ako ng sampal mula sa kanoya, hindi ko aakalain na kayang kaya niya akong sampalin ng ganito. “L-leave” nanginginig niyang sabi “Leave this house!!”Chapter 52: Morning Peace, Morning PlansZiven POVPagkapasok na pagkapasok ni Marga sa banyo, agad akong nag-inat. Aray ko! Napa-igik ako sa biglaang tusok ng pamamanhid sa kaliwa kong braso. Buong gabi kasi siyang nakaunan sa akin. Ramdam ko pa ang bigat ng ulo niya hanggang sa litid ko. Pero kahit ganun, hindi ko mapigilang mapangiti habang iniisip ang maamong mukha niya na mahimbing na natutulog sa tabi ko.Tumayo ako mula sa kama, sinulyapan ang pinto ng banyo. May tunog ng tubig, hudyat na nagsisimula na siyang maligo. Hay salamat, okay na kami. Pakiramdam ko nakahinga ako ng maluwag. Parang tinanggalan ako ng mga 10 toneladang pressure sa dibdib.Hindi na ako nag-abalang magbihis ng maayos. Naka-sando lang ako at boxer shorts. Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto para kumuha ng almusal naming dalawa. Balak kong ibalik yung simple pero sweet moments namin — kahit itlog at sinangag lang, basta may usap at lambing, sapat na ‘yon.Pero pagda
Chapter 51: The View I’d Wake Up ToLileanne a.k.a. Marga POVNagising ako sa pakiramdam ng mainit na bisig sa paligid ko. Medyo masakit ang leeg ko pero hindi ko na naalintana ‘yon dahil nakaunan pala ako sa braso ni Ziven. Ay Diyos ko! Ang unang sumigaw sa isip ko.Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang mukha niya. Tulog na tulog siya, halatang pagod, pero ang maamong mukha niya ang bumungad sa akin sa unang segundo ng paggising ko—parang ayoko nang gumalaw. Parang gusto ko siyang gisingin sa halik sa noo, pero… nakaunan ako sa braso niya! Ang awkward, pero ang kilig ko? Sukdulan!Gwapo talaga siya, grabe. Sabi nga sa romcoms, ang gwapo daw ng isang lalaki kapag tulog—eh paano kung kahit gising eh gwapo na, tapos pag tulog parang angel pa? Walang kahirap-hirap.Hinimas-himas ko ang ilong niya—ang tangos, grabe. Para akong bata na nakakita ng laruan na sobrang interesado. Pinaglaruan ko pa ng dulo ng daliri ko ang kilay niya,
Chapter 50: The Warmest ApologyLileanne a.k.a. Marga POVTahimik lang kami habang nakahiga. Ilang minuto na rin mula nang humiga siya sa tabi ko—walang imikan pero damang-dama ko ang bigat ng emosyon sa pagitan naming dalawa.Ilang ulit akong huminga nang malalim. Ang lamig ng hangin mula sa aircon ay kabaligtaran ng init na nararamdaman ko sa dibdib ko ngayon. Para akong pinipiga sa kaba, sa kilig, sa dami ng tanong, pero sa gitna ng lahat ng ‘yon—isa lang ang malinaw…Gusto kong manatili siya sa tabi ko.“Can I cuddle with you?” mahina niyang tanong, habang nakatagilid na paharap sa akin.Tumigil ang mundo ko ng ilang segundo.Halos marinig ko na ang tibok ng puso ko. Cuddle? Sa ganitong posisyon? Sa ganitong katahimikan?Nagkatinginan kami. Tila may pagtitimpi sa mga mata niya. Parang takot siyang ma-reject, pero may pag-asang nagbabakasakali.“Sure,” mahina kong sagot. At kung pwede lang sigawan ang sar
Chapter 49: “Can I Sleep Beside You?”Lileanne a.k.a. Marga POVPagkatapos ng lahat ng mga nangyari… sa wakas, nakapagusap din kami ni Ziven. Hindi ko alam kung paano pa maipapaliwanag ‘yung nararamdaman ko ngayon—relief, comfort, pero may halong takot.Hindi ko pa rin alam kung anong kinabukasan ang naghihintay sa akin sa katauhan ni “Margarette.” Pero ngayon, ang alam ko lang, masarap pala sa pakiramdam na piliin… at ipaglaban.Nasa kama na ako, nakapantulog na. Nakahiga ako pero hindi pa ako tulog. Nakaharap ako sa may lampshade habang iniisip ang mga sinabi niya kanina.“Ikaw lang ang gusto ko. Ikaw lang.”Napangiti ako, sabay pikit. Pero nagulat ako nang marinig ko ang mahina’t mabagal na katok sa pinto.Tok. Tok.Umangat ako mula sa pagkakahiga. “Who is it?” mahina kong tanong.“It’s me…”Boses ni Ziven.Tumayo ako at binuksan ang pinto. Nakatayo siya doon, naka-white shirt at gray na
Chapter 48: Break the IceZiven POVAlas-singko ng hapon. Ang dami ko nang ginawa sa opisina — dalawang meeting, isang conference call sa Singapore, at anim na pirma sa kontrata — pero kahit anong gawin ko, kahit ilang ulit kong balikan ang proposal sa harap ko, isa lang ang laman ng utak ko: si Marga.Kamusta na kaya siya? Kumain na kaya siya?Mula kahapon, wala pa rin kaming usap. Ni isang mensahe, wala. At oo, ako ang may kasalanan. Alam kong kahit anong paliwanag ang gawin ko, ang nakita niya ay isang halik mula sa ex ko. At sa paningin niya, hindi iyon biro.Napapikit ako habang nakasandal sa swivel chair ko. God, ang gulo.Tumunog ang phone ko. Tumayo ako agad, kinuha ito mula sa table, pero hindi siya ‘yon. Isa lang sa mga staff. Nagpa-follow up ng approval.“Pabukas na lang ‘yan,” sagot ko.Hindi ko na talaga kaya. Lumabas ako ng office at pumunta sa balcony sa 15th floor ng gusali. Ang taas. Ang hangin. Pero
Chapter 47: A Conversation in the GardenLileanne A.K.A. Marga POVAng tagal kong nakatulala sa kisame ng kwarto. Sobrang bigat pa rin ng dibdib ko. Alam kong hindi ako dapat masyadong apektado, pero kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko—hindi ko na lang kasi siya mahal, kundi nasasaktan na rin ako.Napabuntong-hininga ako at dahan-dahang bumangon mula sa kama. Kinuha ko ang cardigan na nakasabit sa gilid ng pintuan, tsaka lumabas ng kwarto. Tahimik ang buong mansyon. Wala ang dating sigla, wala rin si Ziven.Naglakad ako papunta sa garden, sa paborito kong spot—isang deck chair sa ilalim ng malaking puno ng acacia. Ang ganda ng tanawin, ang hangin malamig at presko, pero sa kabila noon, parang kulang.Kulanging-kulangi.Kulanging-kulangi kasi wala siya.Umupo ako sa deck chair. Sandaling nagsara ang mga mata ko. Sa dami ng inisip ko buong gabi, ngayon pa lang yata ako nakaramdam ng konting katahimikan.At naka