LOGINHello, sorry ngayon lang. Masyado akong na busy I hope you're still reading and supporting my book. Thank you.
"Here's your order ma'am and sir," pagdating ng waiter. Kaya pareho kaming natahimik ni Aljur. Maayos na inilapag ng waiter ang mga pagkain sa mesa. Nang matapos ay agad din siyang umalis. Hindi na kami nagsalita pa ni Aljur. Pagkat direktang kumain na kami ng tahimik. Ilang saglit pa, inabot ko ang ang tubig. Ngunit, sa hindi sinasadya na tabig ko ang isang baso na may tubig. Agad itong natapon kay Aljur. Sa gulat ko at pag-aalala, bigla akong napatayo."Sorry, I'm very sorry, hindi ko sinasadya," aniya ko pa. Nagmadali akong magkuha ng tissue at agad na pinunasan ko ang basa sa damit niya. Ngunit, nang tumugma ang mga mata namin ay agad din akong napatigil."I'm very sorry." I said again with my shy tone. I don't know why, pero bigla akong nahiya, samantalang tahimik lamang siyang nakatayo. "Hindi ko talaga sinasadya, kaya I'm sorry," aniya ko ulit. "It's okay." He said. Finally he said. Akala ko galit na galit na siya. Pero nang tumingin ako ulit sa kaniya, binigyan niya lang ako
Imbis na magsalita, tahimik na lamang akong umupo sa upuan na nakapwesto sa harapan ng upuan niya. Mataray ko siyang binigyan ng tingin. "Order mo lang ang lahat ng gusto mo. Ako na ang bahala magbayad," mahinahon na tinig niya. Tsk! Dinadala ba niya ako sa boses niyang mukhang palaka, eww!"Ano ang akala mo sa akin walang pera? No need, ako na ang magbabayad," aniya ko pa."Come on. Ako nag-invite sa 'yo. Kaya ako na ang bahala dito. Ngayong kasama kita, I'll take you as my responsibility." Cool??? Ganito ba niya tinatrato ang kambal ko? "Fine." I coldly said. Bumuntong hininga ako at mas lalong inayos ang pag-upo ko. Hanggang sa maya-maya lamang ay lumapit sa amin ang waiter. He discusses everything about sa food. Habang seryoso naman na tumitingin sa menu si Aljur. Matapos mag order ni Aljur, tinuro ko na rin ang gusto ko. Matapos, agad na umalis ang waiter. Biglang naging seryoso ang mukha ni Aljur. Ano na naman kaya ang ginagawa niya. May malalim ba siyang iniisip? Sa nararamd
STILL SUZANNE POINT OF VIEW Sa kadami dami kong ginawa. Parang gusto ko nang magpahinga ngayon. Pahinga na ayaw kong ma istorbo ng iba. Ngunit, sa pagkakataong ito ay narito la ako sa kompanya ko. Kaya hindi pa ako maaaring magpahinga na lang basta-basta. Sa kadamj-dami ba naman ng mga papel na pinipirmahan ko. Papel na katumbad ay malalaking pera. ---Mag-isa lang ako dito, tahimik ang paligid at malamig. Seryoso lamang ako sa mga papel. Ngunit, kalaunan lamang, ginulat ako ng tunog ng cellphone ko. May tumatawag. Nang tiningnan ko ito, tumumbad sa akin ang pangalan ni Aljur. Napabuntong hininga naman ako. Ano na naman kaya ang kailangan niya sa akin ngayon? Tsk! bahala ka nga diyan! --- Hinayaan ko lamang ang cellphone ko. Hanggang sa tuluyan na tumigil ang tunog. "Hayts, salamat naman," aniya ko sa sarili ko."Cring..." tunog muli ng cellphone ko. Ano ba naman siya akala ko titigil na, tatawag pa rin pala. Dito ko na napagdisiyonan na sagutin ang tawag."Hello, bakit ka napatawag?
Now I've arrived at my company. But, hindi pa nga ako nakakahakbang ng ilang beses ay sinalubong na agad ako ng aking secretary. ,"Ma'am, may naghihintay po sa opisina niyo," bungad agad niya sa akin. Wala naman akong naisip na magiging bisita ko ngayong araw. Wala 'yun sa schedule ko. "Who?" I coldly ask. "Si ma'am Reah po ma'am. Siya po ang bumisita." Tsk! Siya pa talaga ang bumisita. Hindi na ako nagsalita pa. Bagkus ay tuluyan na lamang akong kong lumakad ng may confident sa sarili. Sino nga ba ang hindi mapapaisip sa pagbisita ng isang higad sa kompanya ko. Baka mamaya ay malagyan pa ito ng maruming kalandian niya. Nang makarating ako sa tapat ng office ko. Agad akong pumasok ng walang alinlangan. Bumungad naman siyang naka-upo sa sofa. Tiningnan ko ang secretary ko. Isang senyas na pinapaalis ko na siya. Agad naman siyang sumunod sa utos ko. "What are you doing here? Hindi mo ba alam na wala kang schedule sa akin? So tell me, what is the reason why you came here," I c
ALJUR MOM'S POINT OF VIEW "Honey, kung hindi ka sana nawala hindi magiging ganito si Aljur ngayon. sana napatawad mo na ako." Wala akong ibang magawa kundi ang kausapin ang litrato ng namayapa kong asawa. "Pinagsisihan ko na nawala ka. Kasalanan ko ang lahat kung bakit nangyari 'yon sa 'yo. Hindi mo na dapat ako hinabol pa. Ede sana, buhay na buhay ka pa. Honey, hindi ko alam kung kailan ako mapapatawad ng anak natin. Alam ko na mahirap nga tanggapin. Alam ko na kahit si Dalia ay hindi rin matanggap ni Aljur. Honey, hindi ko alam kung tinanggap mo rin ba kami ni Dalia." Alam ko na huli na ang lahat. Alam ko na hindi na maibabalik ang dati. Ngunit, ang luha ko ang tanging magiging kabayaran. Gusto ko man saktan ang sarili ko. Hindi ko magawa pagkat ayaw kong iwanan si Aljur. Ayaw ko na muli akong mawala sa kaniyang tabi. Kaya pipilitin kong manatili kahit ilang beses pa niya akong ipagtabuyan.SUZANNE POINT OF VIEW F A S T F O R W A R DHmm, kakagising ko lang ngayon. Mukhang maayos
"Aljur, kung ano ang nararamdaman mo ngayon naramdaman ko na rin 'yan noon. Pero hindi sa babae kundi sa isang matalik kong kaibigan na 'yong ama." Bigla akong natahimik, malungkot akong napatingin sa kaniya. "Aljur, oo mahirap nga, masakit, sobrang sakit na mawalan ng taong minamahal. Pero ginawa ko pa rin ang lahat para tanggapin. Para maging positive. Dahil, may pangako ako sa 'yong ama na hindi kita iiwanan, na hindi mo maramdaman na wala kang ama. Kaya pinili kong manatili sa tabi mo. Mas pinili kong kalimutan ang lahat at mabuhay ng panibago kasama ka, kasama ang anak ng kaibigan ko. Alam mo Aljur, hindi ka makakalaya sa kalungkutan at pagsisisi kung hindi mo tatanggapin ang nangyari. Tama, mahirap nga gawin, pero kailangan. Dahil, alam mo sa sarili mo. Na kahit na kailan ayaw ni Faye na maging malungkot ka nang ganyan." Kung ganun, nanatili si Pepito sa akin ng ganito katagal. Dahil, ginawa niyang maging ama para sa akin. Kaya ito rin ang dahilan kung bakit hindi siya bumuo ng s







