Hello readers, sorry for the late update. I'm just very busy. But now, babawi po ako sa inyo. I hope you still, support my story. Thank you!
ALJUR POINT OF VIEW Narito na kami sa bahay ngayon. Inalalayan kong lumakad si Faye. I feel like, parang bigla siyang naiilang sa akin. And I don't know what is the reason. But still, I'm here for her. Nang makapasok kami ng tuluyan sa bahay. Faye ran to go to her mother. I saw their smile. How nice is this. I don't know, when. When I can experience that one. Because, since I'm young. I don't feel my mother. She's always busy with another man with Dalia. But, I don't care. And I don't want to see my mother again. I feel attracted. So, wala akong ibang magawa kundi ang lumapit sa kanila. And also I great Faye's mother. "Ahmm, tita, how's your day here? Maayos bang makitungo ang mga tauhan at katulong ko dito?" I asked seriously. "Oum, iho mabait naman silang lahat sa akin. Kaya, maayos ang araw ko dito. Napaisip din ako na mukhang mabuti naman ang lagay ng anak ko rito. Kaya, hindi ko na kailangan pang mag-alala." She said with her proudly voice. Well I'm happy for that, s
"Ibaba mo nga ako Aljur, nakakahiya kaya sa kanila. Tsyaka, baka mahulog mo ako. Kaya, ibaba mo na lang ako. Kaya ko naman maglakad ehh," pabulong pagrereklamo ko sa kaniya. Ngunit, hindi ako nagpahalata kina manong. "Mahuhulog ka lang, kapag hindi ka tumigil sa kaingay mo at likot mo. So, magpakabait ka lang diyan. Habang hindi pa tayo nakakarating sa sasakyan ko, understand?" Eii! Ang tigas niya, hindi siya marunong makinig sa akin. Nanatili na lang akong tahimik. Baka mamaya ay mahulog pa talaga ako. Hindi naman 'yon pwede noh. Baka mapano po ang baby namin. Kaya, ito na nga tatahimik na. ilang saglit lamang ay nakarating kami sa sasakyan. At syempre, umupo agad ako nang maayos. Bahala na si Aljur. Dito pala ako sa tabi ng driver sit pinaupo ni Aljur. Ibig sabihin, magkatabi kami ngayon. Alam ko naman na siya ang mag dradrive. Hindi nga ako nagkakamali, agad siyang pumasok sa sasakyan at umupo sa tabi ko. Ngunit, nakakapagtaka lang hindi siya agad nagsimula sa pagmaneho. Pagkat,
Sa kakaatras ko habang papalapit siya sa akin. Hindi ko namalayan na kunting galaw ko na lang ay mapapasandal na ako sa pader. Hanggang sa, isinandal niya ang kamay niya sa kanan ng ulo ko. Eii! Mukha niya akong kinukulong sa bisig niya. Mas lalo siyang nagiging gwapo sa malapitan. Ngunit, bakit naman niya ito ginagawa? Kunting espasyo na lang baka maghalikan na kami dito. Bigla akong nakaramdam ng kilig. Lalo na ng gumalaw ang labi niya at kinagat niya ang ibang labi niya. Wah! Kapag tumagal pa ito, malamang mamumula ako nito. Hindi! Hindi pwede! Hindi niya pwedeng mahalata na mamula ako! Kahit na ninigas ako dito sa pwesto ko. Sa loob ko naman, pakiramdam ko nanginginig na ako. Gayunpaman, pinatili kong matatag ang sarili ko. Hanggang sa, hindi ko sinasadyang maitulak siya nang mahina. Dahilan na mapalayo siya sa akin ng kaunti. Ngunit, nakapagtataka, parang hinayaan niya lang na itulak ko siya. Bakit naman kaya ganun? "Mag-ayos ka na, kunin mo na ang mga gamit mo at iuuwi na ki
"Hay naku, huwag mo na lang pansinon si Dicky. Ganyan talaga 'yan kapasaway. Pero, alam mo naman, mabuti pa rin ang puso niya. Kaya kahit na may pagkamatigas pa ang ulo niya. Ayos lang sa akin. Basta, Hindi lang siya gagawa ng kung anong bagay na hindi ko magugustuhan. At ikaw naman Faye, kung gusto mo magpahinga muna. Pwede kang manatili muna dito. Sabihin mo lang sa amin kung may kailangan ka. Para naman, makatulong kami sa 'yo. Alam mo naman ako, mahilig talaga ako mag-alala at tumulong." Tama si Manong, ganun nga siya kabait sa akin ehh. Kaya ang swerte ko ng makilala ko sila dito. Kahit na, medyo hindi naging maganda ang buhay ko sa lugar na 'to. Ilang saglit lamang, tila hingal na hingal na tumakbo pabalik sa amin si Dicky. "Hmm, anong nangyari Dicky?" deretsahang tanong ni Manong. "Tingnan niyo sa labas. Grabe may yayamanin tayong customer ngayon! Tito! Yayaman na tayo!" Labis ang tuwa na reaksyon niya. Kahit paano ay nasabik din ako. Ngunit, hindi ko alam kung ano nga ba a
FAYE POINT OF VIEW Saan naman ako pupunta pagkatapos ko dito? Hindi ba pwedeng tumambay na kaya muna ako rito. Wala naman sigurong magbabawal sa akin kapag andito ako. Isa pa, siguro nga sa mga oras na 'to. Magkasama pa rin sina Aljur at Reah. Baka nagbaby time pa sila. Kaya, huwag na muna akong storbo doon. So, mabuti nga na dito na muna ako. At dahil wala naman akong ibang gagawin. Mabuti pa kung tumulong na lang ako sa pagluluto ni Manong. Total, hindi na niya ako pinabayad pa sa kinain ko. Tulong na lang ang maibabayad ko sa kaniya ngayon. Mweheheh, Tama! Maingat akong tumayo. Mabuti na lang busog na busog ako ngayon. At hindi din ako nito madaling gugutumin. Kahit paano, maayos din akong naglakad upang magtungo sa kusina. Sa pintuan pa nga lang ang bango na. Sa loob pa kaya? Hindi ko na rin nagawa pang kumatok. Malaya na rin naman ako dito ehh. Kaya hindi ako pagagalitan ni Manong. Pagbukas ko ng pintuan, kita kong abala si Manong sa niluluto niya. Hmm, imagine din ahh. Siya n
ALJUR POINT OF VIEW "What are you doing here Lola? Pati ba naman dito, hindi niyo ako tatantanan. Please, jus leave kung wala kayong maayos na sasabihin o intensions. Ayaw ko ng gulo. I'm busy." I seriously said with my cold tone. "Aljur, babe, huwag ka nga magsalita ng ganyan sa Lola mo. It's okay, maiintindihan niya rin ang lahat. Just calm down nandito pa naman tayo sa meeting room." Reah said. I know, she's doing this para pakalmahin ako. By the way, nasa meeting room nga kami. At wala rin naman ibang tao rito. So, pwede ko pa rin sabihin ang lahat ng gusto kong sabihin. Kahit saan pa ako magtungo. Tsk! "Ganyan na talaga ang ugali mo? Simula nang makilala mo talaga ang Faye na 'yan. Na walan ka na ng galang sa akin!" galit na sigaw ni Lola. Mas lalo lang akong nainis. "Pwede bang huwag mong sisihin dito si Faye! Matagal ng hindi mo gusto ang ugali ko. At wala akong balak na gandahan ko ang ugali ko sa mga taong naging dahila kung bakit namatay ang dad ko! Kaya naman Lola