CHAPTER 17: Just Make Me Your Other Man "Hmmp! ano ka ba... ahhh'?!" Tinangka niya itong itulak ngunit hindi man lang ito natinag. Hawak nito ang magkabila niyang pisngi habang mariin siyang hinahalikan sa kanyang labi. Pinilit niyang magpumiglas pero hindi man lang niya maitulak ito palayo. Sinubukan rin niyang mariing isara ang bibig para hindi ito magtagumpay sa paghalik sa kanya. Subalit, tila lalo naman itong na-challenge sa ginawa niyang iyon. Dahil naramdaman niyang pilit din nitong binubuksan ang kanyang bibig, gamit ang pangahas nitong labi. Sinikap naman niyang makipagtagisan sa binata kahit halos hindi na siya makahinga. Subalit lalo pa yata nitong ginalingan ang paghalik sa kanya at mukhang nag-iba rin ito ng taktika. Ang mga kamay nito ay nagsisimula na ring gumalaw at banayad na itong humahaplos sa kanyang likod. Habang ang isa naman ay gumagawa ng sariling landas sa kanyang batok na nagbibigay ng mga mumunting kiliti na ramdam niya hanggang sa kanyang talampakan
CHAPTER 18: A Man at the BackKasalukuyang nag-uusap pa rin si Joseph at Angela ng may maalala si Joseph..."Yun nga pa lang anak mo iyak ng iyak hinahanap ka. Bakit daw hindi mo siya tinatawagan. Ayaw nga sanang kumain, mabuti na lang kasama ko si Maru' ayun nagkasundo 'yun dalawa." Bigla siyang nakaramdam ng pagbigat ng pakiramdam. Dahil sa sinabi nito para na rin niyang nakikita ang itsura ni VJ habang nagtatantrum ito. Hindi tuloy niya napigilan ang bahagyang pangingilid ng kanyang luha. Kasunod ng pagbuntong-hininga."Nasaan si VJ p-pwede ko ba siyang makausap ngayon?" Aniya."Oo teka titingnan ko kung tapos na siyang kumain. Tiyak na matutuwa yun! Pero ok ka lang ba talaga?" Sa huli tanong pa ulit nito."Okay lang ako na-mimiss ko na siya, sige na gusto ko na siyang makausap.. Sandali ioopen ko ang messeger ko. Para doon kami makapag-usap, gusto ko rin kasi siyang makita io-off ko muna ha'." Saglit muna niyang pinatay ang linya, para magbukas ng ibang apps.Habang si Joseph..
CHAPTER 19: A Place in My Heart"Si Mr. Dawson? Hindi, imposible!"Napabilis tuloy ang kanyang pagtayo at sa huli nagpasya na lang siyang bumaba. Bago pa kung saan mapunta ang takbo ng isip.Paalis na sana siya ng pahabol siyang tawagin ni Diane na mukhang galing sa kusina."Oy, ate Gelay papasok ka na ba? Hindi ka pa nag-aalmusal ah', sayang naman 'yun dala ng boyfriend mo." Biro nito sa kanya."Hindi ko siya boyfriend." Pagtatama niya sa sinabi nito. Dahil batid naman niya kung sino ang tinutukoy nito. Napasimangot pa siya ng maalala ulit ang nangyari kanina."Ano ba kasi ang nangyari sa inyo kanina. Bakit bigla na lang umalis si Sir? May dala pa naman siyang almusal oh', akala ko nga dito siya mag-aalmusal. 'S'yanga nga pala Ate pinatuloy ko na siya sa k'warto mo kanina." Paliwanag pa nito."Kaya naman pala, alam mo bang nakita siya ni kuya Joseph mo habang kachat ko ang magtiyo kanina? Kaya ayun abot lang naman ang tanong sa'kin. Nasabi ko tuloy boyfriend siya ng Ate Alyana mo."
CHAPTER 20: Feelings Confession...__Humihingal pa si Angela ng makarating sa storage room. Dahil dito magpapalista ang mga sasali sa kompitisyon. May maliit na opisina dito na nagsisilbing ring locker room ng mga kitchen staff. Nasa dulong bahagi ito ng ground floor na kanugnog din ng kitchen. Kapag dineretso ang pasilyo nito may connecting door palabas ng main entrance at parking area bilang daanan ng mga delivery.Kagagaling lang kasi niya sa HR department para bawiin ang kanyang leave. Kung bakit kasi pinangunahan siya agad ng lalaking iyon, hindi na sana siya nagpabalik-balik. Hindi pa naman siya nakagamit ng elevator buti na lang nasa second floor lang ang HR.Humugot muna siya ng hininga bago siya lakas loob na kumatok sa pinto. Pagkatapos pinihit na niya ito para tuluyang makapasok. Gaya ng nakapaskil na karatula sa pintuan nito. "Give a knock before open." Pagpasok sa loob may gwardyang nakaupo malapit sa pinto. Ang nagsisilbing lookout sa mga taong papasok. Bukod pa sa Id
CHAPTER 21: The Wrong Thought_ Maagang gumising si Angela para ihanda ang sarili sa pagpasok. Dahil kailangan kasing makarating siya sa Hotel bago mag-ala sais ng umaga. Ngayon kasi ang unang araw ng kompitisyon at halos tatlong araw din nila itong pinaghandaan. Nakakaramdam siya ng konting kaba, pero nakahanda na siya sa mga mangyayari. Manalo man o matalo okay lang naman sa kanya, basta ibibigay niya ang best niya sa kompitisyong ito. Gagawin niya lahat ng makakaya niya bahala na atleast naman lumaban siya kahit pa hindi siya ang manalo. Kung papalarin naman siya, malaking bagay talaga ito sa kanya. Ito pa lang kasi ang p'wede niyang ipagmalaki na nagawa niyang mag-isa. Hindi lang naman ito para sa sarili niya, higit sa lahat para sa kinikilala niyang pamilya. Lalo na kay VJ dahil gusto niyang maipagmalaki siya nito na may achievement siya kahit paano. _____ Pagbaba niya ng taxi deretso na siyang naglakad patungo sa gilid na bahagi ng Hotel. Dito dumadaan ang lahat ng mga em
CHAPTER 22: I Love You, More Than You think..._Matapos ang pagtitipon agad na siyang tumayo, pagkaraang magpaalam ni Miss Francesca. Nagsilabasan na rin ang lahat sa loob ng function hall. Kaya nakisabay na rin siya sa mga ito. Pupunta na siya ng locker room upang maghanda na sa pag-uwi. Subalit bigla siyang natigil sa paglalakad ng makarinig ng mga nagsasalita."Iba talaga kapag malakas ano?" "Magiging masaya ka bang manalo kung alam mong hindi ka naman talaga karapat-dapat?" Kunwaring pag-uusap ng tatlong babaing dumaan sa kanyang harapan. Kahit batid naman niyang pinariringgan talaga siya ng mga ito. Sinikap pa rin niyang pigilin ang sarili kahit nakakaramdam na siya ng matinding inis. Subalit muling nagsalita ang mga ito na tila gusto talaga siyang inisin.."Pagmakapal ang mukha hindi na talaga nahihiya no?" Sadyang inilakas pa nito ang boses paglagpas ng mga ito sa kanya."S'yempre ang importante lang naman 'yung ma-impress si jowa." "Grabe no, ano kaya ang pinakakain niya
CHAPTER 23: THE DEBUTANTE BALL_Ang pagdiriwang na pinakahihintay ng lahat, lalo na nang pamilya Lorenzo. Dahil ngayong araw magdiriwang ng ikalabing-walong kaarawan ang nag-iisang anak na babae ni Prime Minister Flavio Lorenzo. Ang kanyang bunsong anak na si Giovanna Lorenzo.Hindi birong pagdiriwang ang magaganap, mga kilala at nabibilang sa alta sosyedad ang mga magiging pangunahing bisita. Ang lahat ay naka-formal attire, modern white gown para sa mga kababaihan at black tuxedo naman para sa mga kalalakihan. Lalo na sa mga kasali sa cotillion.Ang Hotel Grande and Restaurant ang napili ng pamilya upang pagdausan ng isang mahalagang pagdiriwang na ito para sa kanilang anak. Dahil kilala sa magandang serbisyo at masarap na pagkain na maipagmamalaki ang Hotel Grande. Dahil na rin sa maayos at magandang proposal ng manager at founder ng Hotel. Kaya sila ang napiling Hotel na mag-accommodate ng naturang okasyon.Kilala din kasi ang buong Italia pagdating sa masarap at kakaibang pagk
CHAPTER: 24: PLEASE DON'T CRY_Nakahinga lang sila ng maluwag ng magpalakpakan ang lahat with standing ovation. Nang simulan na itong i-present sa lahat nang walang bad comments siyang narinig. Ngayon masasabi niyang nagawa niya ito ng maayos. Hindi nasayang ang pagsisikap nila ng mga nagdaang araw.Masaya siya dahil na-itawid niya ito sa tulong ni Allegra at iba pang mga kasamahan at sa pag-alalay ng kanilang butihing mga Chef. Na-ipagdaop pa niya ang kanyang mga palad dahil sa pasasalamat at napayakap din siya kay Allegra dahil sa tuwang nararamdaman, tuwang-tuwa rin ito sa mga nangyari. Makalipas ang ilang sandali, pagkatapos ng lahat ng mga kailangan nagpasya na silang bumalik na sa kitchen. Hindi na nila tinapos ang buong seremonya. Ang makitang na i-present ito ng maayos at walang naging problema ay sapat na para sa kanya okay na siya du'n! Babalik na sila sa kitchen para tulungan naman ang iba. Nagawa na niya ang parte niya, kaya p'wede na siyang huminga. Nagawa niya ito s