MasukMALLORY’S EYES WERE like torches as she slowly spoke. Punong-puno na siya ngayon sa kaharap na babae.“Ikaw ang pumatay sa kanya at huwag mong ipasa sa akin ang kasalanan mo! Pasalamat ka ngang hindi kita pinakulong. Hindi ko pinagdiinan na ikaw ang salarin na kung tutuusin ay kayang-kaya kong gawin
INUTUSAN NA LANG ni Mallory ang maid na naroon na iwanan na sila. Sinulyapan ng katulong si Sunny, nag-aalangan na magsalita, ngunit sa huli ay umalis na lang kagaya ng inuutos ng kanyang amo. As soon as she left, hindi mapakaling humakbang si Mallory patungo ng bintana upang tumanaw lang sa labas n
MALLORY NEVER IMAGINED that six years ago, sa pagbabalik niya mula sa ibang bansa para sa kasal ng kanyang pinsan, gulantang ang sasalubong sa kanya oras na nakita niya kung sino ang bagong asawa nito. Si Sunny, na lagi niyang kinaiinisan kada kanyang maiisip. Sa seremonya ng toasting, nagawa pang b
NANG MATAPOS ITO ay halos 10:30 PM na ng gabi. Labis na napagod si Mari kung kaya naman ay nakatulog na ito sa pagod sa loob ng sasakyan habang pauwi sila. Saglit na bumaba ang tingin ni Uno sa mukha ng bata na payapa ang walang pakialam na ekspresyon nito. Napuno ng katahimikan ang loob ng sasakyan
HINDI NA PINILIT pa ni Paula na kausapin si Uno. Mallory’s expression wasn't much better. She glared at Paula before getting inside the car, opening the door, and getting in. The car door closed, creating a quiet, private space inside. As Uno fastened his seatbelt, he glanced at Mallory in the rear
HINUBAD NI UNO ang suot niyang white coat upang ilagay na iyon sa hanger nang makaalis na rin sila ng opisina. Matapos noon ay kinarga na niya si Mari na game na game namang ini-abot ang dalawang braso sa doctor. Sabay-sabay na silang lumabas ng hospital patungo ng parking lot. Binuksan ng doctor an






