“Bilisan mo, maghanap ka ng paraan para maging maayos ang pakikitungo mo kay Karylle!”“Kailangan mo talagang makasama si Karylle nang madalas!”...Sa mga sandaling ito, nasa bahay pa rin si Adeliya. Maghapon siyang naghintay, pero hindi siya niyaya ni Harold na mag-dinner.Ngayon, nakikita niyang ang hot search ay puro tungkol kina Karylle at Christian, kaya mas lalo pang tumaas ang galit niya!Kung dati pa, baka ikinatutuwa pa niya ang ganitong mga gawain ni Karylle. Pero nang napansin niyang galit na galit si Harold, alam niyang nagtagumpay si Karylle sa plano niya!Baka ginagawa ito ni Karylle para muling makuha ang puso ni Harold!Nanggigil si Adeliya. Ano ang gagawin niya?Kung susuyuin niya si Harold tulad ng dati, tatawagan at magpapaliwanag siya para kay Karylle, baka lalong sumama ang sitwasyon.Sa mga sandaling iyon, biglang narealize ni Adeliya na naging instrumento siya ni Karylle. Dahil sa kanyang pagsawsaw, lalong nagalit si Harold kay Karylle!Gusto na niyang sampalin
Nagliwanag ang mata ni Michaela at napatingin siya kay Dominic, umaasang magsasalita pa ito para tulungan siya, pero hindi naman ito nagsalita. Parang nagtatampo siya, "Okay, isang sorry lang naman ‘yan! Gagawin ko na!"Pagkatapos ay tumayo siya at naglakad papunta sa opisina ni Karylle.Medyo kinakabahan siya, pero kumatok pa rin siya sa pinto.Tumingin si Karylle at mahinang sinabi, "Pasok ka."Medyo nahihirapan si Michaela, pero kontrolado pa rin niya ang emosyon at binuksan ang pinto.Wala si Layrin doon. Si Karylle lang ang nasa opisina, nakaupo sa harap ng computer at abala sa ginagawa. Nang makita si Michaela, kalmado itong nagtanong, "Ano ‘yon?"Kalmado ang boses niya, at hindi naman niya inignore si Michaela kahit sa mga nangyari dati.Pero kahit ganun, napaka-distant ng dating niya at walang masyadong warmth.Hindi namalayang nakahinga nang maluwag si Michaela. Nauutal siyang nagsalita, "A-ano, nandito ako para humingi ng tawad."Tumaas ang kilay ni Karylle. Bago pa siya mak
Tumunog ang doorbell, at agad na binuksan ni Uncle Wu, ang tagapangalaga ng bahay, ang pinto. Binati siya ng matandang babae at napansin niyang pareho pa rin si Karylle gaya ng dati, kaya ngumiti si Uncle Wu sa kanya, "Miss Karylle, nandito ka na."Dati, tinatawag siyang "young lady," pero ngayon ay binago ni Uncle Wu ang kanyang tawag, kaya't medyo nahirapan pa rin siya dito.Para kay Karylle, okay na rin ang bagong tawag na ito. Ngumiti siya at tumango, "Oo, kamusta, Uncle Wu."Tumabi si Uncle Wu, at pumasok si Karylle hawak ang isang kahon ng regalo.Naka-upo si Lady Jessa sa sofa at naghihintay. Nang marinig ang mga boses, agad siyang nagbitaw ng, "O, halika na at maupo ka. Sabi mo isa’t kalahating oras, at eksakto ngang isa’t kalahating oras. Hindi ka man lang dumating nang mas maaga!"Nagpalit ng sapatos si Karylle at lumapit kay Lady Jessa na may ngiti, "Traffic kasi sa daan.""Sige na, halika dito, hija, dito ka sa tabi ko!"Hinila siya ni Lady Jessa para umupo sa tabi niya.T
Sabay na napatingin sina Karylle at Lady Jessa. Agad ding napansin ng mga bagong dating si Karylle, at kitang-kita ang pagka-irita sa kanilang mga mukha!"Ang kapal ng mukha mo para magpunta pa rito!" Galit na galit ang boses ni Lauren, at wala siyang pakialam kahit walang respeto ang dating nito.Napatigil ang tingin ni Karylle, pero hindi siya sumagot.Kahit papaano, alam niyang mas matanda si Lauren. Kung papatulan niya ito, lalo lang niyang mapapahiya si Grandma.Hindi niya iniisip ang sinasabi ng iba, pero iniisip niya ang mararamdaman ni Grandma. Ayaw niyang makita ni Grandma ang away nila ng asawa ng anak niya. Bagama't kinakampihan siya ni Grandma, lalo lang nitong pinapalala ang alitan nila.Biglang dumilim ang mukha ni Lady Jessa, "Lauren!"Medyo nadismaya si Lauren, "Mom, ang mga ginawa ni Karylle, alam mo naman siguro. Ilang beses niyang nilagay sa peligro ang pamilya namin, at nakipagsabwatan pa sa mga kalaban natin. Gusto mo pa rin ba siyang ituring na mahal mong apo? Ka
Halos masuka na si Lauren sa galit at di niya napigilang sabihin, "Mom, sa ganitong oras pa talaga, kakampi ka pa sa isang outsider?!"Tiningnan siya ni Karylle. Bagamat may masamang ugali at mainit na ulo si Lauren, galing siya sa isang mayamang pamilya at may sarili siyang dignidad. Mula nang mapangasawa niya ang anak nito hanggang ngayon, hindi pa siya nakarinig ng kahit anong bastos na salita mula kay Lauren.Pero ang hindi pagmumura ay hindi nangangahulugang mabuti ang intensyon. Tingnan mo, palagi siyang tinatapakan ni Lauren at hindi man lang siya binibigyang respeto. Noon, bilang manugang, nirerespeto niya si Lauren, pero ngayon, wala na silang relasyon kaya bakit siya magpapakumbaba o hihingi ng tawad?Kung dumating ang panahon na gagawa ng masama si Lauren sa kanya, hindi rin siya magdadalawang-isip.Tinamad nang tingnan ni Karylle si Lauren at tumingin na lang kay Lady Jessa, "Grandma, kung gusto mong pumunta ako sa banquet bukas, pupunta ako. Hindi rin kasi angkop na manat
Kumunot ang noo ni Karylle at tiningnan si Nicole, "So, nung kinuha mo ang kaso na 'to, nag-sign ka ng contract sa kanila?""Ako..."Nanggigigil si Nicole at galit na galit na sinabi, "Kasi kulang talaga ako sa pera ngayon. Sinabi niya noon kung gaano ka-grabe si Party A at kung anu-anong sinabi niya. Parang seryoso siya talaga. Akala ko talaga mananalo ako sa kaso. Sabi niya, kapag nanalo ako, bibigyan niya ako ng doble, pero kung matalo ako, ako raw ang magbabayad ng 50 million. Hindi ko na naisip nang mabuti yun sa oras na ‘yun."Halos mabaliw si Nicole, at muntik na namang ihagis ang mouse.Pinigilan siya ni Karylle at tinapik siya sa noo, may halong pagkadismaya, "Talagang naniwala ka sa sinabi ng negosyante? Eh ikaw na nga mismo ang abogado, hindi mo ba nakita ang mga butas dito?""Ako... kasi..." sagot ni Nicole na may halong pagkasama ng loob."Bakit ka nga ba kulang sa pera? Ano bang balak mo? Magkano ba ang kailangan mo?"Napabuntong-hininga si Nicole at sa wakas ay tahimik
Hindi napigilan ni Karylle ang pagtawa, ngunit ngumiti na lang siya at tumango.Tinawagan ni Nicole si Jarren, at sa unang ring pa lang ay sinagot na agad ito, "Miss Santiago, may naisip ka na bang solusyon?"Magalang ang boses sa kabilang linya, pero alam ni Nicole, ang totoo ay gusto lang nitong malaman kung handa na ang 50 million na kabayaran!Pinilit ni Nicole ang sarili na kumalma at ngumiti, "Wala akong ibang solusyon, pero may kapatid akong pwedeng tumulong sa’yo sa kasong ito."Nagulat si Jarren, ngunit ilang sandali lang ay nagsalita ito nang may pagkamangha, "Oh?! May paraan ang kapatid mo? Sino siyang abogado?"Huminga nang malalim si Nicole, parang kinakalma ang sarili. Siguro iniisip ng lalaking ito na naghahanap lang siya ng ibang abogado para matalo.Pero hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa, "Ang kapatid ko ay si Iris!"Pagkasabi niya pa lang nito, narinig ang tunog ng nahulog at nabasag sa kabilang linya, kasunod ang tunog ng gulong ng upuan na kumiskis sa sahig.Mukh
Nagulat agad si Jarren at sinabi, "Sige, sige! Sabihin mo lang ang oras at lugar, ako na ang susundo sa'yo, treat ko ito ngayong gabi!"Ngumiti lang si Karylle, "Mr. Gomez, ikaw na lang ang mag-decide ng location at i-send mo na lang kay Nicole. May kailangan pa akong gawin kaya hindi na ako magtatagal.""O sige, sige, alam kong busy ka," sabi ni Jarren nang may mas magalang na tono kaysa noong kinausap niya si Nicole.Pagkababa ng telepono, hindi mapigilan ni Nicole ang tumawa, "Naku, itong apo na ito, parang totoong apo kung umasta sa'yo! Grabe, ang saya ko talaga! Karylle, ngayon ko lang naramdaman 'yung ginhawa!"Ngumiti lang si Karylle at hindi na nagsalita.May naisip bigla si Nicole at tumingin siya ulit kay Karylle, "Malapit na rin ang birthday party ni Mrs. Sanbuelgo, di ba? Plano mo bang pabagsakin si Adeliya?"Medyo nag-iba ang tingin ni Karylle, parang may pag-aalinlangan.Medyo nalito si Nicole, "Karylle? Anong problema mo?"Bahagyang napabuntong-hininga si Karylle, "Kahi
Mas lalo pang bumigat ang atmospera sa loob ng bahay—tila mas lumamig pa ang hangin sa paligid.Kahit sina Roy at Nicole na nasa labas ng pintuan ay ramdam ang kakaibang lamig na bumalot sa buong lugar. Malinaw ang sikat ng araw sa labas, pero ang presensya ng lalaki sa loob ay tila nagpapakaba.Napatinginan ang dalawa, at pareho silang natahimik.Sa mga mata ni Harold ay litaw na litaw ang galit—tila handang pumatay—ngunit si Karylle ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya lang si Harold nang diretso, walang bakas ng takot sa mukha.Napangisi si Harold ng malamig. "Ayos, mahusay.""Ayos ka d'yan! Hindi mo na talaga ako kayang kontrolin!" mariing tugon ni Karylle, sabay biglang bumuwelo at kumawala mula sa pagkakahawak ng lalaki. Hindi inaasahan ni Harold ang mabilis na galaw niya kaya nakawala si Karylle.Agad siyang lumapit sa pintuan, binuksan ito, at pinapasok sina Nicole at Roy."Ang bilis mo, kuya ah," biro ni Roy habang nakangiti kay Harold.Kagagaling pa lang ng dalawa sa almusa
Magbubukas sana ng bibig si Nicole para sumagot, pero napansin niyang may kakaiba. Tumingin siya kay Roy na may halong pag-aalinlangan at mahinang sabi, “Feeling ko... hindi ko dapat sabihin sa’yo. Baka kasi sabihin mo kay Harold. Ayaw ni Karylle na malaman niya kung nasaan siya ngayon.”Biglang napangisi si Roy—isang mapanuyang ngiti na puno ng pangungutya.Napakunot ang noo ni Nicole, halatang nainis sa reaksyon nito.“Ano'ng nakakatawa?” malamig niyang tanong.“Ewan ko kung ako ba ang tanga o ikaw lang talaga ang sobrang inosente,” sagot ni Roy na may halong pang-iinsulto. “Sa tingin mo ba, kung hindi mo sabihin, hindi pa rin malalaman ni Harold kung nasaan si Karylle? Seryoso ka ba?”Hindi nakaimik si Nicole. Bwisit na lalake. Kahit kailan, wala talagang matinong lumalabas sa bibig n’ya.Sa inis, napakagat-labi siya bago muling nagsalita. “Eh ‘di mag-imbestiga siya. Mas okay na ‘yun kaysa ako pa ang magsumbong sa kanya.”Napangisi na lang ulit si Roy at tumahimik. Sa totoo lang, k
Direktang tumingin si Harold sa direksyon ng kama—pero wala siyang inaasahan na ganoon ang aabutan niya.Maayos ang pagkakakumot. Walang kahit sinong natutulog doon. Napatingin siya sa banyo, umaasang baka nandoon si Karylle, pero nanlamig ang pakiramdam niya nang makita na bukas din ang pintuan nito—at wala ring tao sa loob.Agad siyang nanigas. Dumilim ang kanyang mukha. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Karylle. Pero ang tanging sagot ng automated voice ay: "Ang tinatawagan mong numero ay kasalukuyang naka-off."Lalong bumigat ang pakiramdam ni Harold. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kwarto ni Roy.Pagkatok pa lang niya ay sunod-sunod na, halatang walang pasensyang naghihintay. Inis na inis na boses ang narinig niya mula sa loob.“Sino ba ‘yan! Umaga-umaga, puro katok! Wala bang respeto sa tulog ng tao?!”Wala sa loob ni Roy na si Harold pala ang nasa labas. Patakbo pa siyang lumapit sa pinto, handang murahin ang kung sinuman
Habang pinagmamasdan ni Karylle ang lalong lumalamig na ekspresyon ni Harold, mahinahon siyang nagsalita, “Maraming babae ang gustong pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ang anak ng Saludes, ikaw lang naman ang gusto niya mula noon, ‘di ba? Kung gugustuhin mo, handang-handa na si Miss Saludes na bigyan ka agad ng anak. Kaya hindi mo kailangang manatili rito—pwede kang humanap ng iba. Kahit magpakasal tayong muli pero wala namang nararamdaman sa isa’t isa, para na lang tayong mga robot na nabubuhay dahil sa obligasyon. Para na rin tayong niloloko si Lola. Hindi patas ‘yon.”Sa puntong ito, malinaw na kay Karylle ang lahat. Hindi na niya kayang ipagpatuloy ang kasinungalingang iyon, kahit pa para sa ikatatahimik ng matanda. Para sa kanya, hindi iyon simpleng white lie—kundi isang malinaw na panlilinlang.At sa isang iglap, tila lalo pang lumamig ang paligid.Pero si Karylle ay tila hindi na apektado. Napabuntong-hininga siya at mahinang nagsabi, “Pagod na ako. Gusto ko na sanang magpahinga. May
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,
Biglang nag-iba ang mukha ni Andrea—namutla siya sa gulat.Ang misteryosong taong nakikipag-ugnayan kay Adeliya… gusto na talagang patayin si Karylle.Kung mamatay si Karylle, paano na ang Granle Group?Sa sandaling iyon, hindi na maitago ni Andrea ang kaba. Napuno siya ng takot at pagkabalisa.Napakunot-noo si Lucio at tinanong, “Ano bang pinagsasabi mo?”Hindi kailanman inamin ni Andrea kay Lucio ang tungkol sa misteryosong taong kinakausap ni Adeliya. Ayaw niya kasing madamay ito. Lalo na’t takot siyang makialam pa si Lucio at baka makipag-ugnayan pa ulit sa taong ‘yon.Pero bago pa siya makaisip ng paraan para iwasan ang usapan, si Adeliya na mismo ang nagbunyag ng lahat.Natigilan si Lucio at ilang segundo siyang tahimik. Maya-maya, mariin siyang napakunot-noo at nagsalita, “So may ganito ka palang kasunduan sa ibang tao?!”Napakagat-labi si Adeliya at ayaw nang magsalita. Tahimik lang siya sa gilid, pero halatang puno ng galit at lungkot ang loob.Sumingit si Andrea, halatang na
Matalino si Adeliya. Kahit hindi pa siya sinabihan, alam niyang darating din ang oras na sasabihin sa kanya ni Karylle ang lahat. At kapag nangyari 'yon, baka pa ito dagdagan at palalain ang kuwento—mas lalo lang siyang masasaktan!Pareho rin ng iniisip si Lucio sa sandaling iyon. Pangit ang ekspresyon ng mukha niya—madilim at punong-puno ng kabiguan. Pero wala siyang masabi. Hindi niya kayang pabulaanan ang sinabi ng anak nila.Kita ni Adeliya sa mga mata ng ama niya—tama ang hinala niya.Tama siya. Tama ang hula niya!Sana nga'y mali siya. Sana nagkamali lang siya ng iniisip.Pero ang mga reaksiyon ng kanyang mga magulang ay nagsilbing kumpirmasyon. Totoo ang kutob niya. Ibinenta nga ng kanyang ama ang bahay at inilabas ang lahat ng ari-arian nila, para lang kumuha ng taong kayang sirain ang sistema ng Sanbuelgo Group. Pero sa huli, nabigo rin ang lahat. Wala ni isang kusing ang bumalik!Sa isang iglap, nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. At sumunod, tuloy-tuloy nang pumatak ang
“You…”Isang salita pa lang ang nasambit ni Adeliya pero agad niya rin itong pinigilan. Mahina lang ang boses niya, halos hindi marinig dahil sa lakas ng boses ni Andrea habang nagsasalita.“Nagluto ako ng paboritong ulam ng lolo mo ngayon—braised vinegar fish! Tikman mo, sabihin mo kung masarap!” masayang sambit ni Andrea.Huminga nang malalim si Adeliya. Forget it, sabi niya sa sarili. Pinilit niyang kontrolin pa ang sarili, kahit papaano, hintayin na lang niyang matapos silang kumain.Si Lucio naman ay tila interesado. “Ayos ‘yan, tikman ko nga,” aniya habang nakangiti.Wala na sa mood si Adeliya para kumain, pero dahil ayaw niyang magutom ang mga magulang niya, pinilit pa rin niyang kumain. Sa totoo lang, parang pinipilit niyang lunukin ang pagkain habang bugso ng emosyon ang nilalabanan niya.Sa wakas, matapos ang tila walang katapusang pagkain, natapos din ang hapunan.Bumaba ng kaunti ang balikat ni Adeliya habang ibinaba niya ang hawak na kutsara’t tinidor. Tiningnan niya ang
Ayaw na talagang makipag-usap pa ni Karylle kay Adeliya. Sa palagay niya, sapat na ang mga nasabi niya para magdulot ng kaba at magtulak kay Adeliya na mag-imbestiga pa nang mas malalim.Alam niyang matalino ang pinsan niya. Malamang ay nakakahalata na ito. At kapag nagkaharap sila mamaya sa bahay, siguradong may matitibay na sagutan. Sa oras na iyon, baka mas marami pa ang mabunyag.Ngumiti si Karylle. Hindi siya komportable kapag masyadong kampante ang kalaban. Kailangan laging may nararamdamang pangamba.Naalala pa niya, ilang linggo na ang nakalipas, ilang beses na rin nadawit si Adeliya sa imbestigasyon ng pulis. Sa sobrang dami ng kinasasangkutan nito, halata na ang takot at pagkalito sa kilos nito—maging ang tila depresyon na unti-unting sumisiksik sa katauhan ng pinsan niya. Iyon ang dahilan kung bakit siguradong hindi siya binabalitaan ni Lucio. Para kay Karylle, inosente pa rin siya sa mga nangyayari, at ito ang pinaka-ayaw ni Adeliya—ang hindi niya alam ang buong kwento."A