"Kuhaan mo at tingnan natin." Sabi ni Andrea habang hawak ang cellphone niya, at agad namang sumunod si Adeliya.Sa puntong ito, hindi na mapigilan ng ilang reporters na magsalita."Miss Granle, narinig namin na matapos kayong maghiwalay ni Mr. Sanbuelgo, naging malapit kayo kay Mr. Handel. Plano niyo bang pakasalan si Mr. Handel?"Napangiti nang may paghamak si Adeliya, "Si Karylle ang may kasalanan niyan, siya rin ang nag-ruin ng reputation niya."Nakangiti rin si Andrea, "Kung hindi dahil sa plano ng tatay niya para sa kanya, wala siyang mararating. At ngayon, kahit pa siya si Iris, wala na rin naman si Mr. Sanbuelgo para sa kanya."Kanina’y may ngiti pa sa labi ni Adeliya, pero ngayon, bigla siyang nanahimik at tila nakaramdam ng lungkot. Hindi ba’t gano’n din siya?Napansin ni Andrea na nalulungkot ang anak kaya't agad niyang inilipat ang atensyon nito, "Tuloy mo lang ang panonood."Sa video, may isa pang reporter na nagtanong: "Miss Granle, nagkaroon daw kayo ng private date ni
Sabi ni Karylle nang walang emosyon, "Wala na akong nararamdaman." Tuwang-tuwa ang reporter na nagtanong at agad na sumunod, "Dahil ba ito sa pinsan mo?"Agad na pinigilan ni Adeliya ang kanyang cellphone at nakatutok nang husto sa tao sa video.Bahagyang kumunot din ang noo ni Andrea, "Gagamitin kaya ni Karylle ang pagkakataon na ito para siraan ka?"Medyo pangit ang ekspresyon ni Adeliya, "Hindi ako natatakot kung siraan niya ako, mas natatakot ako kung hindi niya ako siraan."Nagulat si Andrea at tumingin kay Adeliya, "Bakit naman?"Humigpit ang hawak ni Adeliya sa cellphone at tila iritable, "Kung magsasabi siya ng masama tungkol sa akin, magha-hire lang ako ng mas maraming ‘water army’, at lahat ay aawayin si Karylle, papalabasin siyang kontrabida, at ang imahe ko bilang anghel ay magiging dahilan para sila mismo ang bumatikos sa kanya."Naunawaan agad ni Andrea at tumango, "Tama, pero kung purihin ka niya, hindi ba mas mahihirapan ka?”"Ang talino ni Karylle ngayon!" napapikit s
“Narinig ko na si Miss Granle ay isang matalino at maunawaing tao, pero… ngayon?”Pero may ilan na nagdududa kay Karylle, baka naman nagseselos siya dahil mabuti ang trato ni Harold sa kanyang tagapagligtas kaya’t sinadya niyang magsalita nang may panunuyang tono!Habang nagkakagulo ang isip ng lahat, muling nagsalita si Karylle nang seryoso, “Dahil sa hiwalayan namin ni Mr. Sanbuelgo, labis na nasaktan ang pinsan ko. Sabi niya, siya daw ang dahilan kung bakit kami nagkahiwalay, at ilang beses siyang nalungkot nang sobra. Minsan, sinasabi niya na sana hindi na lang siya nagising, at may pagkakataon pa na gusto niyang magpakamatay.”Nagulat ang lahat, “Ganun pala kabigat ang pagsisisi ni Miss Granle!”“Oo nga! Narinig ko pa na si Miss Granle ay parang anghel dati!”Halos masuka si Nicole, pero alam niya kung ano ang intensyon ni Karylle. Lumapit siya ng kaunti, at nang makita ito ng media, tinutok nila ang mga camera sa kanya.Halos mabaliw si Adeliya sa galit, at nang makita niya si N
Ang mga kasunod na sinabi ni Karylle ay nagpaisip sa lahat.Bumuntong-hininga si Karylle at nagsabi, “Pero matatag ang paninindigan ng pinsan ko. Sabi niya, kahit ano pa ang mangyari, hindi siya magiging dahilan ng gulo sa pagitan naming dalawa. Mas pipiliin pa niyang huwag mag-asawa habambuhay, mamatay nang mag-isa, at hindi kailanman pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ayaw niyang maging kontrabida, lalo na’t ayaw niyang isipin ng mga tao na siya ang pangalawa lamang.”“Naku Diyos ko! Napakatalino ni Miss Adeliya! Alam niya na kung magpapakasal siya, sasaktan lang niya ang pinsan niya, at iisipin ng lahat na sobra na ang ginawa niya.""Tama! Sobrang hanga ako kay Miss Adeliya sa ganitong klaseng pag-iisip! Kung ako si Miss Adeliya, baka hindi ko magawa ang ganitong kabaitan. Sa totoo lang, ang hindi magpakasal ang pinakatama, kasi kung magpakasal siya kay Mr. Sanbuelgo, siguradong kukutyain lang siya. Pagkatapos ng lahat ng ginawa ni Mr. Sanbuelgo sa pag-aalaga sa kanya habang nasa coma siy
Si Adeliya ay parang mababaliw na."Binalak niya akong pigilan, paano na ako makakapag-asawa!"Namumutla rin ang mukha ni Andrea, hindi niya inaasahan na ganito ang gagawin ni Karylle. Ngayon niya naranasan ang hirap ng pagsubok na ang sariling paa ang tatamaan!Noon, para magustuhan si Adeliya ng mga tao, pinalabas niyang parang napaka-selfless nito at parang isang diyosa, pero ngayon…Inanunsyo na ni Karylle sa media na kung ikakasal si Adeliya kay Harold, siya ang magiging number one na "kabit.""Sa ganitong sitwasyon, Adeliya, kumalma ka muna. Hindi naman ito ang katapusan, may iba pa tayong pwedeng gawin."Nakapag-kuyom si Adeliya ng kamao sa sobrang galit, at ngayon lang siya nakaramdam ng ganitong pagkabalisa sa mahabang panahon.“Sinadya niya ito! Sinadya niyang ilapit ang media!” sabi pa ni Andrea.Tiningnan ni Adeliya si Andrea, “Mama, sabi mo may paraan ka pa?”Napabuntong-hininga si Andrea, “Ang tanging solusyon ngayon ay magpa-klaro sa pamilya Sanbuelgo at ipakita sa publ
Habang nakangiti at inoobserbahan ang mga tao sa paligid, hindi niya napansin ang mga bagay na dati ay di niya pinapansin, o kaya ay pinaalalahanan siya ni Dustin na pagtuunan ito ng pansin sa susunod.Hindi, pakiramdam niya ngayon ay kailangan niyang puksain ang damdamin ng isang tao.Nakikita niyang nakatutok si Harold sa video, kaya't hindi muna siya nagsalita."Miss Granle, nagkaroon ka ng private date kay Mr. Handel habang kasal ka pa, tanong ko lang, nag-divorce ka ba kay Mr. Sanbuelgo dahil kay Mr. Handel? May pagtataksil bang naganap?"Agad na tumalim ang ekspresyon ni Harold!Noong una, akala niya’y talagang mapayapa ang babae, pero nang matuklasan ni Alexander ang pagiging iris ni Karylle, hindi siya nag-atubiling tumulong. Saka pa niya isinama si Karylle sa banquet sa tulong ni Alexander, at doon siya nag-file ng divorce sa harap ng lahat.Ramdam ni Harold na buo na ang desisyon ni Karylle para makipaghiwalay.Tinitigan niya ang babae sa video, at nakita ang malamig na eksp
Nang matapos ang video, kitang-kita ang pagiging chic ni Karylle, habang napakadilim naman ng mukha ni Harold."Kuya, sabihin mo nga sa totoo, in love ka na ba kay Karylle?"Nabigla si Harold. Siya, gusto si Karylle?Pagkatapos ng isang saglit, agad siyang ngumisi, "Paanong magugustuhan ko siya?"Masyado siyang may sariling gusto, walang respeto sa pangalan ng pamilya Sanbuelgo, at kahit saan ay sinasalungat siya. Paano niya magugustuhan ang ganung babae?Hindi, imposible.Hindi nagsalita ang kausap niya, pero sa tingin nito, malinaw ang ipinahihiwatig ng kanyang mga mata: Okay, ang taas ng pride mo, ayaw mong aminin, pero alam kong gusto mo siya.Tumaas ang kilay ni Roy, "Paano naman si Adeliya? Magpapakasal ka ba o hindi? Sigurado akong itinuturing na ni Karylle na kalaban si Adeliya ngayon. Kaya kung pakakasalan mo siya, baka hindi maganda ang mangyari sa hinaharap—baka lahat ng tao isipin na third party si Adeliya."A
Sabay na pumasok ang dalawa.Sa mga oras na ito, marami nang mga bisita, at maraming nakatingin sa pinto, gustong makita kung may malaking personalidad na dumating para makalapit agad sila.Sa ilalim ng mga tingin ng lahat, nakita nila ang dalawang babaeng magkasabay na pumasok.Nasa kaliwa ang isang babaeng naka-light blue na bandeau dress, simple lang ang disenyo ng damit—may ilang stripes lang at suot niya ang isang necklace na may asul na gemstone. Hindi ito masyadong kumikislap, pero hindi mo maalis ang tingin dito, at bagay na bagay ito sa suot niyang dress.Maganda na ang katawan ni Karylle, pero mas lalo pa siyang naging kaakit-akit dahil sa damit na ito.Nakakulot ang kanyang buhok na nakababa sa harap niya, at simpleng butterfly hairpin lang ang gamit niya. Nagmukha siyang elegante at may class, at ang pagka-marangal niya ay hindi basta-basta makokopya ng iba.Maraming tao ang hindi makaalis ang tingin sa kanya.Si Nic
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,
Biglang nag-iba ang mukha ni Andrea—namutla siya sa gulat.Ang misteryosong taong nakikipag-ugnayan kay Adeliya… gusto na talagang patayin si Karylle.Kung mamatay si Karylle, paano na ang Granle Group?Sa sandaling iyon, hindi na maitago ni Andrea ang kaba. Napuno siya ng takot at pagkabalisa.Napakunot-noo si Lucio at tinanong, “Ano bang pinagsasabi mo?”Hindi kailanman inamin ni Andrea kay Lucio ang tungkol sa misteryosong taong kinakausap ni Adeliya. Ayaw niya kasing madamay ito. Lalo na’t takot siyang makialam pa si Lucio at baka makipag-ugnayan pa ulit sa taong ‘yon.Pero bago pa siya makaisip ng paraan para iwasan ang usapan, si Adeliya na mismo ang nagbunyag ng lahat.Natigilan si Lucio at ilang segundo siyang tahimik. Maya-maya, mariin siyang napakunot-noo at nagsalita, “So may ganito ka palang kasunduan sa ibang tao?!”Napakagat-labi si Adeliya at ayaw nang magsalita. Tahimik lang siya sa gilid, pero halatang puno ng galit at lungkot ang loob.Sumingit si Andrea, halatang na
Matalino si Adeliya. Kahit hindi pa siya sinabihan, alam niyang darating din ang oras na sasabihin sa kanya ni Karylle ang lahat. At kapag nangyari 'yon, baka pa ito dagdagan at palalain ang kuwento—mas lalo lang siyang masasaktan!Pareho rin ng iniisip si Lucio sa sandaling iyon. Pangit ang ekspresyon ng mukha niya—madilim at punong-puno ng kabiguan. Pero wala siyang masabi. Hindi niya kayang pabulaanan ang sinabi ng anak nila.Kita ni Adeliya sa mga mata ng ama niya—tama ang hinala niya.Tama siya. Tama ang hula niya!Sana nga'y mali siya. Sana nagkamali lang siya ng iniisip.Pero ang mga reaksiyon ng kanyang mga magulang ay nagsilbing kumpirmasyon. Totoo ang kutob niya. Ibinenta nga ng kanyang ama ang bahay at inilabas ang lahat ng ari-arian nila, para lang kumuha ng taong kayang sirain ang sistema ng Sanbuelgo Group. Pero sa huli, nabigo rin ang lahat. Wala ni isang kusing ang bumalik!Sa isang iglap, nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. At sumunod, tuloy-tuloy nang pumatak ang
“You…”Isang salita pa lang ang nasambit ni Adeliya pero agad niya rin itong pinigilan. Mahina lang ang boses niya, halos hindi marinig dahil sa lakas ng boses ni Andrea habang nagsasalita.“Nagluto ako ng paboritong ulam ng lolo mo ngayon—braised vinegar fish! Tikman mo, sabihin mo kung masarap!” masayang sambit ni Andrea.Huminga nang malalim si Adeliya. Forget it, sabi niya sa sarili. Pinilit niyang kontrolin pa ang sarili, kahit papaano, hintayin na lang niyang matapos silang kumain.Si Lucio naman ay tila interesado. “Ayos ‘yan, tikman ko nga,” aniya habang nakangiti.Wala na sa mood si Adeliya para kumain, pero dahil ayaw niyang magutom ang mga magulang niya, pinilit pa rin niyang kumain. Sa totoo lang, parang pinipilit niyang lunukin ang pagkain habang bugso ng emosyon ang nilalabanan niya.Sa wakas, matapos ang tila walang katapusang pagkain, natapos din ang hapunan.Bumaba ng kaunti ang balikat ni Adeliya habang ibinaba niya ang hawak na kutsara’t tinidor. Tiningnan niya ang
Ayaw na talagang makipag-usap pa ni Karylle kay Adeliya. Sa palagay niya, sapat na ang mga nasabi niya para magdulot ng kaba at magtulak kay Adeliya na mag-imbestiga pa nang mas malalim.Alam niyang matalino ang pinsan niya. Malamang ay nakakahalata na ito. At kapag nagkaharap sila mamaya sa bahay, siguradong may matitibay na sagutan. Sa oras na iyon, baka mas marami pa ang mabunyag.Ngumiti si Karylle. Hindi siya komportable kapag masyadong kampante ang kalaban. Kailangan laging may nararamdamang pangamba.Naalala pa niya, ilang linggo na ang nakalipas, ilang beses na rin nadawit si Adeliya sa imbestigasyon ng pulis. Sa sobrang dami ng kinasasangkutan nito, halata na ang takot at pagkalito sa kilos nito—maging ang tila depresyon na unti-unting sumisiksik sa katauhan ng pinsan niya. Iyon ang dahilan kung bakit siguradong hindi siya binabalitaan ni Lucio. Para kay Karylle, inosente pa rin siya sa mga nangyayari, at ito ang pinaka-ayaw ni Adeliya—ang hindi niya alam ang buong kwento."A
Sa araw na iyon, wala si Harold kaya kampante si Karylle sa pananatili niya. Kasama niya si Nicole na laging nasa tabi niya. Paminsan-minsan ay nagkukwentuhan at nagtatawanan ang dalawa, at kung minsan ay pinipilit pa ni Nicole si Karylle na matulog.Pagsapit ng hapon, ngumiti si Nicole kay Karylle. "Baby, what do you want to eat?""Anything. Kahit ano, okay lang sa akin," sagot ni Karylle, na hindi naman mapili sa pagkain."Okay, I'll go prepare!""Thank you for your hard work.""Ayy, hard fart! Lahat ng effort ko, tandang-tanda ko 'yan ha! Kapag nakaluto ako ng ilang beses para sa'yo, ikaw naman ang magluluto para sa’kin next time!" ani Nicole. "Alam mo ‘yung kasabihan na 'The grace of dripping water is returned by a spring'? Ganun din tayo. I call someone to do it, and then you cook for me next time, okay?"Natawa si Karylle. "That makes sense."Napangiti rin si Nicole. Ilang ulit na rin niyang naagaw ang pagkain ni Karylle noon, kaya sanay na siya. "Okay, okay. I’ll just have som
Ngayon, wala pa ring alam si Adeliya. At kahit pa gusto niyang malaman ang totoo, hindi rin siya makakatiyak kung makikita niya ang sagot sa kumpanya.Lalong lumalalim ang gabi.Ngunit may ilang tao na hindi pa rin natutulog.Sa loob ng kanyang kwarto, kakaligo lang ni Harold. Bagama’t presko na ang pakiramdam niya, hindi pa rin naaalis ang inis niya kay Karylle. Tahimik ang ekspresyon ng mukha niya, pero halatang may galit pa rin sa loob.Tumunog ang cellphone niya. Isang numerong walang pangalan ang lumitaw sa screen.Gaya ni Karylle, hindi rin siya nagse-save ng mga contact. Pareho silang may photographic memory at kabisado ang mga numero ng taong mahalaga sa kanila. Kaya agad niyang nakilala kung sino ang tumatawag—si Bobbie.“Mr. Sanbuelgo,” ani Bobbie sa kabilang linya, “pinasilip ko na ang sitwasyon. Medyo malalim ang pinagtataguan ng mga taong ‘yon. Mahirap silang ma-trace ngayon.”Malamig ang tono ni Harold nang sumagot. “'Yan na ba ang sagot mo sa akin?”Napalunok si Bobbie.
Hindi maipaliwanag ni Lolita ang lahat sa ngayon, kaya’t malamig niyang sinabi sa tawag, “Hindi ko pa puwedeng sabihin sa’yo ngayon. Pero malalaman mo rin. Buhay pa si Karylle.”Maganda ang boses ni Lolita, malambing at banayad, pero may kasamang malamig na hangin sa tono nito—tila ba sapat para palamigin ang likod ng sinumang makarinig.Pero si Adeliya ay wala nang pakialam sa ganoong mga pakiramdam. Hindi na niya pinansin ang tono, dahil mas nangingibabaw ang inis at pagkabahala niya. Mahigpit niyang hinawakan ang cellphone at mariing sinabi, “Kailan pa siya mamamatay?!”Sandaling natahimik ang kausap, bago sumagot sa malamig ngunit walang pakialam na tinig, “Hindi na magtatagal. Hindi kita paghihintayin nang matagal.”At pagkatapos niyon, binaba na ang tawag.Nainis si Adeliya habang ibinababa ang telepono. Napakunot ang noo niya, halatang puno ng pangamba at pagkadismaya.“Bakit ba pakiramdam ko ay hindi talaga mapagkakatiwalaan ang taong ‘yon?” bulong niya sa sarili habang patulo
Nang mapansing gising na si Karylle, ngumiti si Nicole. "Ayan, alam kong gising ka na. Sakto talaga timing ko, oh! Come on, baby, inumin mo na 'tong sabaw. Pampalakas!"Tatayo sana si Karylle at inangat ang kumot niya, pero agad siyang pinigilan ni Nicole. "Ay, huwag! Hintayin mo ako, tutulungan kita! May sakit ka ngayon, dapat paalaga ka naman kahit minsan!"Tahimik lang si Karylle. Napakunot ang noo niya habang pinagmamasdan si Nicole.Ngunit bago pa man makalapit si Nicole, nauna nang bumangon si Karylle at umupo ng normal, parang walang nararamdamang sakit.Napatingin si Nicole, halatang hindi makapaniwala. "Ano 'to? Nagkunwari ka lang na masakit kanina para kaawaan kita? Akala ko pa naman hirap ka gumalaw!"Napatawa si Karylle. "Hindi ah."Napabuntong-hininga si Nicole, sabay iling. "Hay naku... ikaw talaga. Sobra kang matatag. Minsan, dapat nagpapakita ka rin ng kahinaan."Habang sinasabi ito ni Nicole, bumalik na si Harold sa unit. Nasa loob pa rin ng kwarto sina Karylle at Nic