CHAPTER 110

Nanlaki ang mata ni Tamara nang lingunin si Galvino. Naka-sunglass ito, walang damit pang-itaas at nakasuot ito ng bench short.

May namumuong pawis sa noo ni Galvino at ang katawan nito ay naliligo sa sariling pawis. Kakatapos lamang nitong mag-excirse sa hardin. Nang marinig ang boses ni Tamara sa swimming pool area naisip ni Galvino na puntahan ito.

Napalunok si Galvino nang makita ang kabuohan ni Tamara na sobrang kaakit-akit sa kaniyang mga mata.

“What the hell are you doing here?!” Bulaslas ni Tamara ng makabawi.

‘Hindi ba dapat nasa kumpanya na ‘to?’ Sigaw ng isipan ni Tamara.

Ngumisi si Galvino at bumaling kay Manang Luz. “Manang Luz, I want to be alone with the beautiful mother of my children. You can rest to the servant’s house, consider it as a holiday.”

Sumilay ang ngiti sa labi ni Manang Luz na agad namang nawala ng marinig ang mariing pagtanggi ni Tamara.

“No! You're not going anywhere, Manang! Kung may dapat mang umalis ikaw ‘yon!” Dinuro ni Tamara si Galvino.

Sinenyasan ni Galvino si Manang Luz na umalis na bago naglakad patungo sa harapan ni Tamara.

“Natatakot ka ba na masulo ako at hindi mo na mapipigilan ang sarili na ibuka ang magaganda mong hita para sa akin?”

Galit na hinarap ni Tamara si Galvino. “Mukha ba akong interesado sa’yo?”

Hinaplos ni Galvino ang braso ni Tamara. “Hinayaan mo ako na bumawi sa mga anak natin dapat hayaan mo rin na bumawi ako sa'yo, hindi mo ba ako na miss?”

“Why should I? Tell me, how can I miss a man like you?” Walang emosyon na tanong ni Tamara.

Naging seryoso ang mukha ni Galvino na pinakatitigan ang magandang mukha ni Tamara na bakas ang matinding pagkadisgusto na nasa harapan si Galvino.

“Look, our parents having a good bound. They are really good friends again. Gavin and Zeivianne are excellent kids, they deserves parents who loves each other. I love you, Tam, I love you. You know that. Tell me, what to do for you to open your heart again for me? For you to accept me again as your husband. . .” Sinserong sambit ni Galvino habang nakatingin sa mga mata ni Tamara.

“Hindi natin kailangang magkabalikan para mabigyan ng buong pamilya ang mga anak natin. Hindi mo ba nakikita? Magkasama tayo ng mga bata sa iisang bubong at maging ang mga magulang natin. Everything is fine! All you need to do is to be contented ‘cause our set-up; it's very better to every co-parenting you’ll ever see.”

Tinalikuran ni Tamara si Galvino. Maglalakad na sana palayo si Tamara nang marinig ang muling sinabi ni Galvino na ikinakulo ng dugo ni Tamara.

“I said, I love you. Mahal na mahal kita. . .”

Isang tipid na ngiti ang gumuhit sa labi ni Tamara bago nilingon si Galvino. Hinubad ang suot nitong see-through dress at itinapon sa tabi.

“And I said, I don't love you. Hindi na kita mahal. . .”

Napako si Galvino sa kinatatayuan habang walang kurap na nakatingin kay Tamara mula ulo hanggang paa na puno ng paghangga sa mga mata.

‘What a beautiful goddess’ In Galvino’s mind.

Sumipol si Galvino kasabay ng pagtalon ni Tamara sa swimming pool. Nahiga si Galvino sa lounge at ginawang unan ang mga braso, may ngiting nakaukit sa labi habang pinapanuod si Tamara na lumalangoy.

Kahit ganu'n ang tinuran ni Tamara, hindi pa rin nawawalan ng pag-asa si Galvino na muli niyang mababawi ang pagmamahal nito.

Maghapon na ipinapakita ni Galvino kay Tamara na hindi siya tinatablahan ng mga salitang binitawan nito. Patuloy si Galvino sa panunuyo kay Tamara na may kasamang panlalandi.

Ipinaghanda ni Galvino ng tanghalian maging meryenda si Tamara at sabay silang kumain. Pagkatapos si Galvino ang nagliligpit ng lahat.

Ayaw ni Galvino na tumulong si Tamara dahil nais nito na makabawi kay Tamara at ituring ito na parang isang reyna.

Alam ni Galvino na siya ang dahilan kung bakit ganu'n na lamang katigas ang puso ni Tamara pagdating sa kaniya dahil siya may kagagawan no'n.

Matinding sakit ang ipinaranas niya kay Tamara, nasaktan niya ito ng sobra-sobra at ang sakit na ipinapadama nito ngayon sa kaniya ay walang-wala sa lahat ng sakit na dulot niya noon kay Tamara.

Lumabas si Galvino sa guestroom na nakatapis lamang ng tuwalya sa ibabang parte ng katawan. Ang buhok nito ay bumubula at ang katawan ay may sabon.

“Shit! My eyes. . .”

Kinukusot ni Galvino ang mga mata na mahapdi dahil sa sabon habang umaakyat sa hagdan patungo sa master bedroom. Marahas na kumatok si Galvino sa pinto ng kwarto.

Nakahiga si Tamara sa kama, sinusubukang matulog. Walang balak na buksan ang pinto ng marinig ang katok dahil alam na si Galvino ‘yon.

“Tam, open the goddamn door! Fuck! It's emergency!” sigaw ni Galvino na hindi tumitigil sa pagkatok.

Tinakpan ni Tamara ng unan ang tenga upang hindi marinig ang sigaw nito ngunit mas lalong lumalakas at may kasama pang mga daing.

“Have mercy on me, Ex-Wifey! Damn it! My goddamn eyes!”

Nagpapadyak-padyak si Tamara bago naiinis na bumangon at tinungo ang pinto at binuksan.

“What do you want this time, Galvino Lorenzo?!” Bulyaw ni Tamara.

Natigilan si Tamara at tiningnan si Galvino mula ulo hanggang paa dahil sa itsura nito.

“Bakit napakatangal mong buksan ang pinto?” Balik na tanong ni Galvino at sinubukang pumasok ngunit hinarang ni Tamara.

“What are you doing?” Bakas ang irita sa boses ni Tamara.

“My shower just broke. Can I use the shower in your room?” Dahilan ni Galvino.

Ang totoo niyan, wala naman talagang sira ang shower gusto lamang ni Galvino na sulitin ang oras na silang dalawa lamang ni Tamara ang tao sa mansion.

“Are you kidding me?”

Namula sa asar si Tamara dahil halata naman na gumagawa lamang ng dahilan si Galvino.

“Nawalan nga ng tubig kahit tingnan mo pa! Kung gusto mo, tumawag ka pa ng tubiro!” Papikit-pikit si Galvino na kinukusot ang mga mata. “Shit! Ang hapdi na ng mata ko! Pahiramin mo na ako ng shower!”

Inis na isinara ni Tamara ang pinto at mabilis na tumalikod ngunit mabilis na iniharang ni Galvino ang paa kung kaya't naipit ito at napadaing.

“Girl, you almost broke my feet. Paano pa kita maluluhuran niyan?” Pumasok si Galvino sa loob ng kwarto.

Inilibot ni Galvino ang mga mata sa buong kwarto. “Whoa. Whoa. Whoa. This room is more beautiful and big to our former room can't wait to filled this with your loud moans with my name; Oh! Galvin, oh! Ang sarap, ahh! Hubby, hubby! Oh! Sige pa. . . Sige pa!” Komento ni Galvino na may kasamang ungol sa dulo na ginagaya ang boses ni Tamara.

Pulang- pula sa galit na nilingon ito ni Tamara. “Ako talaga binu-bwisit mo? Letse ka! Huwag ka ng maraming daldal pa diyan! Bilis-bilisan mo ang pagligo mo bago magbago ang isip ko!”

Ngumiti si Galvino. “Change you mind then; Join me taking a shower.”

Dinampot ni Tamara ang unan dahilan para tumakbo si Galvino papasok sa banyo na tumatawa.

Binuksan ni Galvino ang pinto at sumilip. “Isang buwan na tayong nakatira dito, wala ka man lang balak binyagan natin? Tara! Simulan natin dito sa banyo. Ganda nitong sink, subukan nga natin kung matibay dali! Tam, dali na. . .”

“Subukan mong mag-isa mo!”

Ibinato ni Tamara ang unan ngunit mabilis namang naisara ni Galvino ang pinto.

Nasapo ni Tamara ang noo nang marinig ang malutong na tawa ni Galvino habang nasa loob ng banyo.

Naiiling na tinungo ni Tamara ang veranda nang marinig na ang tubig mula sa shower tanda na naliligo na ito.

Hindi maintindihan ni Tamara si Galvino. Animo'y may button ito na kapag kasama ang mga anak nila ay napakabait nito, gentleman, maalaga at mapagmahal na ama. At kapag silang dalawa lang, napakabastos ng bunganga, puro kalandian ang bukang-bibig, uhaw na makasalo si Tamara sa kama at akala mo'y mamatay na hindi naasar si Tamara.

Hindi alam ni Tamara kung hanggang kailan niya matatagalan ang ugali ni Galvino. Ilang araw na nitong binubuwisit ang araw niya.

Apektado si Tamara sa mga pinagsasabi nito, kinikilig kapag naririnig na mahal siya nito, namumula kapag nilalandi ngunit itinatago iyon ni Tamara sa galit at malamig niyang magandang mukha.

Sinapo ni Tamara ang kaniyang dibdib. Napakabilis ng tibok ng puso niya ngunit ang isipan niya ay ibang sinisigaw; Hindi ito tama.

Pagkatapos maligo ni Galvino ay agad na lumabas ng banyo at hinanap si Tamara.

Nakatayo si Tamara sa veranda, yakap ang sarili habang nakatanaw sa magandang tanawin.

Nakangiting lumapit si Galvino sa sliding door at itinago ang katawan habang pinagmamasdan si Tamara.

Mas lalong lumapad ang ngiti sa labi ni Galvino nang mapansin ang suot nitong isang manipis na tela na ginawang tube dress.

“Pst!” Sumipol pa si Galvino upang kunin ang atensyon nito.

Napairap si Tamara at hindi pinagkaabalahang lingunin si Galvino.

“Alam mo bang habang naliligo ako may bigla akong naalala? Balak kong sabihin sa'yo para naman pareho tayong mapangiti. . .”

Nilingon ni Tamara si Galvino. Nakaukit ang magandang ngiti sa gwapo nitong mukha; halatang may kalokohan na naman na naglalaro sa isipan nito.

Tinaasan ni Tamara ng isang kilay si Galvino. “Kung tapos ka ng maligo, pwede ka ng lumabas para makatulog na ako.”

“May sasabihin nga ako sa'yo. . .” Pamimilit nito.

“Ano naman ‘yon?” Tamad na tanong ni Tamara upang makaalis na.

“Naalala ko lang ‘yong house sex tour natin—”

“Sorry? Your saying?” Putol ni Tamara.

Tumawa si Galvino. “Iyong best experience natin! Kakalimutan mo na ba? Nagsex tayo sa dinning table, sa sofa sa sala pati pa nga sa carpet, sa corridor pati sa hagdan nasubukan natin. Sa comfort ng kitchen, sa garden at swimming pool pa nga. Sympre, sa kama at shower natin mas madalas tinatapos kasi sulit ang privacy.”

Galvino lick his lower lip and hugged the sliding door even more. “Damn! I miss those moments with you. Kailan ba natin ita-try dito? Alam mo, sa laki nitong mansion na ‘to, kahit uminom ka pa ng sandamakmak na contraceptive pills kapag inaraw-araw at ginabi-gabi kita, busog ka sa akin ng siyam na buwan.”

Kumindat si Galvino. Kinagat ang pang-ibabang labi habang hinahagod ng malagkit na tingin ang sexy na katawan ni Tamara.

Namula ang mukha ni Tamara, mas lalong naging malamig at masamang tingin ang itinapon kay Galvino dahil hindi maiwasang maalala ni Tamara ang lahat ng ginawa nilang ‘yon sa mansion nitong tinitirhan ni Maris noon.

Dinampot ni Tamara ang isang bugkos ng tulips na nakalagay sa vase. Mabilis na sinugod si Galvino.

“Lumayas ka sa harapan ko!” Hinampas ni Tamara si Galvino.

“Aray! Na-miss ko bigla. Ikaw ba, hindi mo ba ‘yon nami-miss?”

“Hindi! At hinding-hindi mangyayari ‘yon!”

“Ilang buwan na nating hindi ginagawa, kung ayaw mo, pwede naman na pahiramin mo ako ng kamay mo. Remember. . . Inalok mo pa ako dati!” Ngumisi si Galvino. “Ikaw ah. . . Kunyari ka pa, sige na. Hawakan mo na, alam kong miss na miss mo na ‘to!”

“Hayop ka! Napakabastos niyang bunganga mo! Tumigil ka na!” Pikon na pikon na si Tamara.

“Tam, masakit ‘yan! Aray! Aray ko! Masakit nga!”

Pinaghahampas ni Tamara si Galvino ng tulips hanggang sa maghabulan sila palabas ng kwarto.

Malakas na isinara ni Tamara ang pinto at ini-lock bago sumigaw sa sobrang pikon. Ngiting-ngiti naman si Galvino na bumalik sa kaniyang kwarto habang sumisipol.

Pagkatapos magbihis ni Galvino ay umakyat siya ng muli. Kumatok si Galvino sa pinto ng kwarto ni Tamara.

“Are you up? I'm going to pick up the kids, would you like to come with me? You know, we haven't tried it inside the car.” Nang-aasar ulit ni Galvino.

“Tse!”

Nakangiting tumango si Galvino. “Would you like me to brought you something? Or just my díck around your palm?”

“Just bring my children home completely safe, you pervert Assholle!”

“As you wish, beautiful ex-wifey. I love you, bye!” Paalam ni Galvino.

Mahinang tumatawa si Galvino habang tumakbo pababa ng hagdan.

Nang marinig ni Tamara na nakaalis na ang sasakyan ni Galvino saka lamang bumaba si Tamara at nagluto ng hapunan na pagsasaluhan ng kanilang buong pamilya.

Nakikita ni Tamara ang pagpupursige ni Galvino na bumawi hindi lang sa mga bata kundi maging sa kaniya.

Kahit wala silang relasyon, itinatrato siya ni Galvino na parang asawa. Sa tuwing may aasikasuhin itong negosyo sa ibang bansa, siya ang unang nakakaalam. Pagdating sa mga bata, palaging inuuna ang kapakanan nito at sabay silang nagdedesisyon.

Nakikita ni Tamara ngayon ay isang mas mabuting Galvino kaysa noong panahon na mag-asawa silang dalawa dahil mabuti itong ama sa kanilang anak.

Mahal na mahal niya noon si Galvino ngunit hindi nito maiparamdam sa kaniya ang pinaparanas nito ngayon. Kung kaya't naguhuluhan ang damdamin niya. May pangamba at takot pa rin sa kaniyang puso, nangingibabaw pa rin ang sakit ng ala-ala ng nakaraan.

Ngunit kung may hindi man nagbago dito ay ang pagiging malandi nito na mas lalong lumala.

Sa ngayon, malinaw sa puso ni Tamara na may puwang si Galvino sa kaniyang puso ngunit hindi na tulad ng dati kundi dahil sa ama ito ng kaniyang mga anak. . .

And whatever happens in the future, Galvino is always in her heart. And remain own the biggest part of her life.

Halos magkakasabay na dumating ang miyembro ng pamilya nang patapos na si Tamara na ihanda ang mesa kung kaya't isang masayang hapunan ang pinagsaluhan nila.

Pagkatapos ng hapunan, umakyat na si Tamara kasama ang mga bata upang bihisan na ito ng pantulog.

Kasalukuyang nagkukulitan sina Tamara, Gavin at Zeivianne sa ibabaw ng malaki at malambot na kama ng master bedroom.

Napuno ng malulutong natawanan ang mag-iina ang apat na sulok ng malaking kwarto ngunit agad na natigilan ang mga ito ng may kumatok sa pinto. Bumukas ang pinto at bumungad sa mag-iina si Galvino.

“What are you doing here?” Sarkastikong tanong ni Tamara.

“Looking for someone to sleep with.” Galvino pouted. “Hindi ako makatulog ng walang kayakap.”

“Daddy, I can sleep with you.” Presinta ni Gavin.

“Me too.” Excited na ani Zeivianne.

Sa pagkakataong iyon napangiti si Galvino na siya namang ikinalukot ng mukha ni Tamara.

“So ako? Maiiwan akong mag-isa pagkatapos ng lahat?” Pagda-drama ni Tamara.

Nakangiting pumasok si Galvino sa kwarto at isinara ang pinto. “Sabihin mo lang na tabihan kita, hindi ka maiiwang mag-isa. . .”

Pinukol ni Tamara ng nagbabantang tingin si Galvino. Ilang saglit pa ay lumabas na ito na kasama si Gavin.

They sleep separated; Tamara spent the night with Zeivianne in the master bedroom while Galvino with Gavin in the guest room.

Madaling araw ng magising si Tamara, bumangon upang uminom ng tubig ngunit wala ng laman ang bottle na nasa loob ng kwarto kung kaya't bumaba ito sa kusina.

Nadatnan ni Tamara na bukas ang dim light sa kitchen. Nakaupo si Galvino sa kabisera may binabasa itong papel habang nasa harapan ang nakabukas na laptop. May katabi iyong ashtray na may ilan-ilang upos ng sigarilyo.

Aalis na sana si Tamara bago pa mapansin nito ngunit huli na dahil ibinaba na ni Galvino ang binabasa nito. Agad na sumilay ang ngitis sa labi ni Galvino.

“Can't sleep? I know ‘cause you forgot to say good night to me, Ex-wifey.”

“Mahimbing ang tulog ko sadyang nauhaw lang ako.”

“Mauuhaw ka talaga, matagal ka ba namang walang dilig sa akin. Ano, house sex tour tayo?” He huskily asked.

Nilapitan ni Tamara si Galvino at itinukod ang isang kamay sa lamesa. Napasandal si Galvino sa kabesira at humuhis ‘o’ ang labi.

“Hindi mo ba talaga ako titigalan?” Bakas ang iritasyon sa mukha ni Tamara.

Titig na titig si Galvino sa mga mata ni Tamara bago bumaba ang mata sa buhok nito at nilaro iyon.

“Masyado kitang mahal para lubayan. Alam mo ‘yon, mahal na mahal kita.”

Dumapo ang mata ni Tamara sa leeg ni Galvino. Pinakatitigan ang mga letrang naka-tattoo; ZIVIVIA

Galvino’s face become serious.

“Tam, I'm sorry for everything I have done. To everything I’ve said, to everything I’ve make you feel before. I know it's hard to forget and forgive but please. . . Let me, let me make it up to you. I regret all of the mistakes I ever done, I'm so stupid. I know.”

Umiwas ng tingin si Tamara. “It's too late. . .”

Kinuha ni Galvino ang kamay ni Tamara at dinala sa kaniyang labi bago marahang hinila si Tamara paupo sa kandungan niya.

“You are the only woman who can make me feel like this, Tam. I'm in love with you so deeply. You see, I'm doing my best in everything. To be a better son to our parents, to be a better brother to Mesande, to be a better father to our children and especially to be a better husband for you. . .”

Hinawi ni Galvino ang ilang hibla ng buhok ni Tamara at inilagay sa likod ng tenga.

“I love you. I love you so much, my Zivivia Tamara.”

Galvino wholeheartedly said with all of his heart, so sincere. Express and shown in his eyes how he truly loved Tamara.

Ngumiti si Tamara. “I don't love you. I really don't love you, Galvino Lorenzo. . .”

Hindi nawawala ang pagmamahal ni Tamara kay Galvino ngunit hindi ‘yon ang pagmamahal na nararamdaman niya noon. Maaring may kaunting pagmamahal pa rin siya kay Galvino at nananatili iyon dahil ito ang ama ng mga anak niya.

Namula ang mga mata ni Galvino. Nangingilid ang luha, may ngiti sa labi na umiling.

“That's not true. . .”

“I don't love you anymore, Galvino, I don't love you! How many times do I have to tell you that I don't love you huh? Do you hear me? I don't loved you!”

Madiin ang bawat salitang binibitawan ni Tamara habang nakatingin ng deritso sa mga mata ni Galvino.

“I'm sorry to hurt you but that's what I truly feel, Galvino, I don't loved you. . .”

Ilang saglit na nagkatitigan si Tamara at Galvino. Napalunok si Tamara nang makita ang isang butil ng luhang naglalandas sa pisngi ni Galvino.

Those words make Galvino’s heart broken into pieces. It wasn't the first time Galvino heard it from Tamara but still painful that the woman he loved the most can not love him anymore. . .