Kabanata 14

"Nandito na tayo, Laura." pukaw sa akin ni Andrew.

Sa sobrang dami ng iniisip ko, hindi ko na namalayang narating na namin ang malawak na bakuran ng mga Guerrero.

Binalingan ko siya ng tingin at tinanguan. Nginitian ko rin siya ng bahagya habang siya naman ay nakatitig lang sa akin.

"Huwag mo na akong ngingitian ng ganyan. Kapag nahihirapan ka, pwede ka namang magpahinga. Hindi mo pwedeng lokohin na lang ang sarili mo, Laura," mahina nitong bulong ngunit dinig na dinig ko iyon. "Galit na galit ako kay Bernard dahil sa ginawa niya sa'yo. Gusto kitang agawin. Sana pala hindi kita isinuko noon. Pero alam kong mas kailangan mong mag-isip. Ayaw ko nang dagdagan ang paghihirap mo," dagdag pa nito pagkatapos.

Tumango ulit ako kay Andrew. Ramdam ko ang malasakit niya sa akin. Kitang-kita ko ito sa kaniyang mga mata.

Ginagap ko ang kaniyang kamay at hinawakan iyon. Alam kong nagulat siya sa ak