CHAPTER FIVE

WHILE on their way home to the mansion, Andreana could not look at Matthew. She seems a little bit shy of what happened earlier. Bakit ba hinayaan niyang may mangyari sakanila? Paano na ngayon siya haharap sa kanyang ina at sa kay Mr.Faustine?

“Are you okay, Andreana?” Tanong nito. Nilingon niya ang binata. He was even surprised to see him smiling. For the first time, she saw him smiling brightly.

“Y-yeah,” nauutal niyang sagot saka ibinaling muli ang tingin sa daan. Nakasoot na siya ngayon ng shorts at kanyang shirt.

“Nagsisisi ka ba sa ginawa natin kanina?” Namula ang mga pisngi niya sa tanong na iyon. Bakit ba napaka straightforward nito?

Nagsisisi ba siya? Hindi siya sumagot. Ginusto naman niya ang nangyari. But she feels guilt for her mom and Matthews' daddy. Hindi dapat sila nagtalik ng anak ng kaibigan ng kanyang mommy. Ano nalang ang iisipin ng mga Morrison sakanya kapag nalaman ng mga ito ang ginawa nila ng binata?

“This is wrong,” wala sa sariling nasambit niya kaya naman nilingon siya ng binata saka iginilid sa isantabi ang sasakyan. At huminto ito sa pagmamaneho. “What we did is wrong!”

“What?”

"We shouldn't have done that, Matthew—"

“Is it because we live under the same roof, Andreana? Or because you're just afraid your mom will find out?” Hindi siya sumagot. “Don’t feel guilty. We did that because we both want it. Don’t think too much, Andreana. We can keep this as a secret together.”

Nakangiti na naman ito sakaniya. Hindi niya akalain na may ikakagwapo pa pala ito dahil sa mga ngiting iyon. Hinawakan pa siya nito sa kamay at pinisil iyon.

“Okay,” she smiled at him. Matthew looks very calm now, unlike his auras in the past few weeks who were terrifying and always angry. Muling pinaandar nito ang kotse niya. Okay lang ba talaga ang ginawa nila? Hindi niya pa rin talaga maiwasang mag-isip.

“I'll pick you up at your school tomorrow," Nagulat siya sa sinabing ito ng binata.

“Huh? Why? I can go home alone.” she refused. There are many taxis and sometimes she takes the school bus that passes through the mansion. And sometimes, she goes with Melisandre and Steven.

"I'll make sure you don't go with that Charles again." Tila bumilis ang tibok ng puso niya sa sagot nito. Para kasi itong boyfriend na nagseselos. Napangiti tuloy siya kaya napalingon sakanya ang binata. "Is anything funny?"

"Nothing," she shook her head. She just found Matthew’s face cute. Unti-unting nabubura ang takot niya para rito.

“Then, I will pick you up tomorrow. Where do you want to go after class?”

"What do you mean?"

“I mean, where do you want to go after your class? I'll take you on a tour here in L.A.” Hindi siya makapaniwala. Bakit parang may kung anong sumaping anghel sa katawan ng binatang ito? "Do you want me to take you for a tour or don't you want to?"

“Gusto ko!” Agad siyang tumango. Natawa naman ang binata. Gusto niyang mamasyal. Hindi pa kasi niya nagagawa iyon simula noong dumating sila sa lugar.

“Okay,” sagot nito. Eksakto namang papasok na sila sa gate ng mansion ng mga Morrison.

***

"So whats up? Let’s surf later?” Andreana turned her back. Charles is smiling at her. Uwian na at naglalakad na sila palabas ng gate ng school. Umiling siya.

"I'm sorry but Matthew will pick me up." She answered. Napawi naman ang mga ngiti nito sa sagot niya. “Maybe next time Charles. And we need to study, Teacher Annie said we’re going to take exams for a midterm tomorrow, right?”

It's hard to believe but she was ranked 10th in their class. Kung sa Pilipinas ay nangunguna siya sa klase, dito ay hindi. Matindi kasi ang labanan at matatalino ang mga kaklase niya.

“Sayang naman. Excited pa naman akong pumunta sa dagat kanina.” Malungkot nitong saad.

“Next time, Charles. I promise. Sorry.” Nginitian niya pa ito at eksaktong nasa labas na sila ng gate.

“It’s alright. Bye Andy!” Paalam pa nito sakaniya. Nginitian niya ito then she wave goodbye.

Ilang segundo pa ay may kotseng bumusina sa harapan niya. It’s the Ford Ranger Lariat na pag-aari ni Matthew. Binuksan nga niya ang pintuan ng passenger seat at nakita ang nakakunot na noo ng binata.

“Anything wrong?” tanong niya rito habang nilalagay ang seatbelt.

“You’re talking to Charles again,” Nangunot rin ang noo niya sa sagot nito.

“Why? Am I not allowed to? We are friends and he's my classmate. I shouldn't just ignore him." Baliwala niyang sagot. Nakita niya naman ang pagbuntong hininga nito. “Saan tayo papasyal?” napalitan ang excitement ang mukha niya.

“Let’s go to a museum,” Sagot nito kaya lihim siyang napangiwi. Hindi kasi siya mahilig sa museum pero ayaw niya namang tanggihan ang binata dahil baka mamaya ay magalit na naman ito.

***

"NATURAL History Museum has numerous galleries and extensive permanent collection that covers a range of topics, it is best known for its collection of dinosaurs." Andreana gasped as she listened to what Matthew was saying. They are now inside the Museum.

She didn't think she would be interested in seeing the dinosaur displays. They are in Dinosaur Hall and there are lots of dinosaur skeletons.

"Were dinosaurs even real?" She asked Matthew, so, he laughed.

“Look Andreana, there are Tyrannosaurus rex fossils here,” Hindi nito sinagot ang tanong niya. Bagkus itinuro nito ang tatlong hilera ng mga skeletons doon.

“Why three?” Tanong niya.

“Tyrannosaurus rex fossils, known as the growth series, featuring three full skeletons that range from baby to adult.” Patuloy ni Matthew. Maya-maya pa ay hinawakan pa siya nito sa kamay kaya saglit siyang natigilan. Tila nakaramdam siya ng kuryente ng hawakan siya nito. Maya-maya pa ay hinila siya nito palapit sa iba pang skeletons.

“What kind of dinosaur is that, Matthew?” turo niya sa isa pang kakaibang uri ng skeletons. Mas maliit ito kumpara sa nauna nilang tiningan.

“That’s a Triceratops and that one…” turo pa niya sa katabing skeleton bago nagsalita. “That’s Stegosaurus.”

Nalibot nga nila ang Museum and she really learned a lot. The museum deals with the natural history of California and areas throughout the world.Nakaramdam siya ng pagod sa paglilibot kaya naman nang makakita siya ng upuan na naroon ay napaupo siya. Napansin yata ni Matthew na napagod na siya kaya naman tumabi rin ito sakaniya. Ilang sandali pa ay tumunog ang kaniyang tiyan, narinig na lamang niya ang natatawang katabi.

“It’s not funny!” Saad niya rito at pabiro pang siniko sa tiyan ang binata.

“Let’s get out of here and eat something,” saad nito at hinila na naman siya patayo. Hilig talaga nitong hatakin siya. But this time, he is gentle.

Sa isang restaurant malapit doon sa museum sila dumeretso ni Matthew. Nakakita nanaman siya ng mga nagtatangkarang American people doon. Halatang pang mayaman ang restaurant. Hollenbeck Burrito, White Pizza with Ricotta and Pesto were Matthew’s ordered meals. At Pineapple juice naman ang kanilang pantulak.

She is also getting used to American foods. But she still misses eating rice and other filipino foods. They don't eat much rice in LA. She felt as if she was on a diet. Matapos nilang kumain ay inaya na siyang umuwi ni Matthew dahil gumagabi na rin.

“Let's go for a walk again this weekend, Andreana. I’m sure you have homework to do so let’s go home early.” Saad ng binata kaya naman tumango siya. Tama naman ito. Kailangan rin niyang mag review.

Nang makauwi sa mansion ay sabay silang pumasok ni Matthew sa front door. Nagulat sila ng makitang naroon sa living area ang mommy niya at daddy ng binata. They were both holding wine glasses. Nagku-kwentuhan yata ang dalawa. They seem so happy about something. Kung titingnan ay parang magkasintahan ang mga ito dahil halos magkadikit na ang mga katawan sa sofa.

When her mom saw them, her mom immediately stood away from Faustine. She seemed very shocked.

"Good evening dad," Matthew greeted, trying to ignore what they saw. Hindi niya maiwasang mapatingin sa mommy niya na tila hindi ito makatingin ng deretso sa mga mata niya. “I'm sorry we're late. I just took Andreana to the Museum.”

“That’s great,” Tuwang tuwa naman na tugon ni Faustine. "I'm glad you two got along, finally."

“Aakyat na kami ni Andreana sa kwarto.” Paalam ng mommy niya saka siya hinawakan sa braso. “Tara na, anak.”

Iba ang kutob niya sa ina at kay Faustine. Tila may hindi sinasabi ang mga ito sakanila. Hindi kaya, totoo ang hinala niya noong una palang? Na hindi lang basta magkaibigan si Faustine at ang mommy niya? How about his daddy? Hindi pwedeng mangyari iyon.

“Mommy,” nang makarating sa kwarto ay agad niyang hinarap ang ina. "Be honest with me mom, what is it really between you and Mr. Faustine?"

“A-anak…” tila natigalgal naman ang ina sa tanong niya. Guilt was written on her mother’s face. “Magk-kaibigan lang kami ni Fa—”

“Mommy, just tell me the truth. You looked so sweet on the sofa!” saad niya. Naluluha na siya dahil pakiramdam niya tama ang hinala niya. “At nararamdaman kong higit pa sa pagkakaibigan ang mga tinginan niyo, mommy!”

“Anak, m-may aaminin a-ako sayo. At sana huwag kang magalit saakin—”

"Is my suspicion right, mom?" lumuha na siya ng tuluyan ng tumango ang ina. “I'm going home to the Philippines mommy! I don't want to be with you while you're fooling daddy!”

Hindi sumagot ang ina. Bagkus, umupo lang ito sa kama at lumuha. Gusto ba nitong umuwi nalang siya sa Pilipinas? Dahil sa sama ng loob, tumakbo siya palabas ng kwarto at nagtungo sa garden at doon umiyak.

Paano na ang daddy niya? Naalala niya ang nai-kwento noon ng ama tungkol sa panliligaw noon ng daddy niya sa kanyang mommy. Ibinuhos ng kanyang ama lahat ng effort mapasagot lang ang ina. At ramdam naman niyang nagmamahalan ang kanyang mga magulang kaya bakit? Bakit ginagawa ito ng kanyang ina? Pakiramdam niya tuloy, pati siya ay niloloko na rin ang ama. Dahil nakatira sila sa bahay ng kabit ng kanyang ina. Kung ganon uuwi nalang siya sa Pilipinas.

“Andreana?” Natigil siya sa paghagulgol ng marinig ang boses ni Matthew. “Why are you crying?”

"N-Nothing." Saad niya. Pero ng yakapin siya ng binata, bumalong muli ang mga luha niya. Tila batang nagsumbong siya sa binata. “Niloloko ni mommy ang daddy ko.”

“I know. Daddy told me about the relationship between him and tita Amanda. As I suspected at first, I was right. That they are not just friends.”  Saad pa nito na mas lalong nagpahagulgol sakanya.

“But what about my daddy, M-Matthew? A-and my brother? ” she cried. "C-can I just go home to the Philippines?"

“No. Iiwan mo nalang ba ang mommy mo rito?” tanong ng binata. She also did not want to leave her mom. She loves her as same as she loves her dad and Nathan. “You can stay here, Andreana. As long as hindi magpapakasal ang mommy mo sa daddy ko, it’s okay.”

“Anong okay doon, Matthew? Niloloko ng mommy ko ang daddy ko! And it’s not okay. Buhay pa ang daddy at hindi pwedeng magpakasal ang mommy sa daddy mo!” iyak niya. Niyakap nalang siya ng binata.

“I know. But for now, para hindi masaktan ang daddy mo, huwag mo munang sasabihin sakanya. Don’t worry and don’t leave America. Stay with me Andreana.” Saad pa ng binata.

***

HINDI na bumaba pa si Andreana upang maghapunan. Busog pa kasi siya sa kinain nila ni Matthew kanina. At hindi niya rin kayang tingnan ang ina kasama si Faustine. Pakiramdam niya ay hindi lang ang ama ang tinatraydor ng ina kundi maging siya.

Matapos niyang mag bihis ng pambahay ay nagpunta na lamang siya sa library at doon ginawa ang mga homeworks niya at doon na rin siya nag-review. Maluwang ang library. May sofa doon at study tables. Si Melisandre, laging ka-ideo call si Steven, kaya hindi niya rin ito halos makausap. Talagang busy ito sa nobyo.

Hindi niya alam kung ilang oras na sya doon. Nang tingnan niya ang oras sa phone niya, nagulat siya ng makitang 11:30PM na pala. Kaya naman naisipan na niyang ayusin na ang mga gamit niya para matulog. Pati ang mga librong ginamit niya ay ibinalik niya ito sa pinagkuhanan.

“Andreana,” sisigaw pa sana siya sa gulat ng may nagsalita, mabuti nalang ay tinakpan nito ang bibig niya. “Shhhhhh!”

"What are you doing here, Matthew?" Pabulong niyang tanong sa binata ng tanggalin nito ang pagkakatakip sa bibig.

“I miss you,” saad nito at bigla na lamang siya nitong siniil ng halik. Itinulak niya ang binata. Baka mamaya ay magising ang mga kasama nila sa bahay at makita silang ganon ang pwesto. “Why?”

“Are you insane? We are at home! ” aniya.

“What’s wrong, Andreana? Are you afraid that they might see us? Andreana, this house is huge. And I made sure everyone was asleep before I went to see you.” Sagot naman nito. "I thought you were in the room, but only tita Amanda was there, so I went here."

Ngayon lang niya napansin na nakasando lang ito at boxer brief. Habang siya, nakasoot ng manipis na pantyshort at nakasando.

“Baka magising sila,” saad pa niya ng siniil muli siya ng halik.

“What? No! At hindi naman sila pumupunta dito sa library.” Giit nito at hinalikan siya. Hinapit siya nito sa bewang kaya ramdam niya sa kaniyang tiyan ang matigas nitong pag-aari. Maya maya pa ay binitawan siya nito. “Let’s stay here,”

Ipinahiga siya nito sa sofa na naroon bago ito pumatong sakaniya. Hindi niya alam kung bakit hindi siya nanlalaban. Gusto niya ang ginagawa ng binata. He gives her body a strange pleasure. Naramdaman nalamang niya na hinuhubaran na siya ng binata. Lumipat ang mga halik nito sa kaniyang nakabalandrang dibdib. Wala siyang nagawa kundi hayaan ang binata sa ginagawa.

“Fuck, Andreana!” Mura nito. Maya-maya pa ay hinubad na rin nito ang soot niyang panty shorts.

“Ahhhh!” Napaungol siya nang sinimulan na nitong laruin ang kaniyang pagkababae. Alam niyang basa na siya dahil dumudulas ang mga daliri ni Matthew sa hiwa niya. Ilang segundo pa ay ipinasok ni Matthew ang middle finger nito sa loob. “Ahhhhh! Hmmmm”

Ang sarap ng ginagawa nito kaya napapaliyad siya. Mabilis ang paglabas masok ng daliri nito sa loob niya at nang sa tingin niya ay mararating na niya ang langit ay tumigil ito kaya tiningnan niya ng masama ang binata.

“Not yet, sweetie,” he said huskily. Maya maya pa ay ibinaba nito ang soot na boxer briefs at agad na ipinasok ang matigas nitong pag-aari. Napaungol na lamang silang pareho.

“Still, very tight! Fuck!” Mahinang mura nito habang mabilis siya nitong binabayo. Mahinang ungol ang naririnig sa library. Hanggang sa hinugot na nito ang pagkalalaki at nilaro muna ito at itinutok sa kaniyang tiyan saka sumirit doon ang malapot at mainit na puting likido. “Fix yourself, Andreana and go to bed and sleep.”

Hinalikan siya sa noo bago sila nag-ayos ng hitsura.

***

PUYAT ang mga mata ni Andreana na gumising ng maaga. Kulang siya sa tulog kagabi. Fortunately, Matthew took him to school, otherwise, she might have been late for school. She was still yawning while currently doing the exam.

“Are you okay? You look sleepy and tired, ” she heard someone whispering behind her. She did not look at him because the teacher might see him and might think she was cheating. Alam niyang si Charles ito. “Let’s have lunch together, my treat.”

Palihim siyang nag thumbs up kay Charles bago niya ipinagpatuloy ang pagsasagot. Mabuti nalang at hindi siya na mental block. Naisaulo niya parin ang mga kailangang isaulo. Matapos mag exam ay tinulungan siya ni Charles mag-ayos ng kaniyang gamit. Hinayaan niya lang ito.

"So how long have you been close to Charles?" Melisandre approached them. She was smiling and Steven was with her.

“Last week?” pasagot na tanong ni Charles. Nakita naman niyang inirapan ito ni Melisandre bago siya muling tiningnan.

“Andy, mag-iingat ka diyan kay Charles, okay? And sorry pala, lately hindi kita nasasamahan.” Saad ng dalaga.

“It’s okay, Andre. Nandito naman si Charles.” Saad niya.

“Okay, see you later, Andrea. I miss hanging out with you!” niyakap pa siya ng dalaga bago ito umalis.

"Let's go? I'm hungry.” Charles said and even brought her books. This man is truly a Filipino. Nang makarating sa cafeteria ay agad silang umorder ng makakain. Fennel Sausage Pizza at Lemon Lavender Ice cream ang inorder nito, good for two.

“Just tell me if you want something more,” nakangiti nitong saad sa kanya.

“Ano kaba? Okay na ito saakin.” Sagot niya kaya ngumiti naman ang binata.

Panay ang kwento ni Charles habang sila ay kumakain. Sinabi nitong may alaga itong tatlong aso, mahilig raw ito sa kahit anong uri ng hayop. And he wanted to be a Veterinarian someday. Hindi na nga niya naintindihan pa ang ibang sinabi nito dahil naka focus siya sa pagkain at inaantok siya.

Halos wala kasi siyang tulog kagabi. Idagdag pa na napagod ang katawan niya sa ginawa nila kagabi ni Matthew. Namula siya ng maisip iyon.

"Is Melisandre's older brother really rude?"  Napalingon siya sa binatilyo sa tanong nito. “The eldest. What’s his name again?”

“M-matthew,” nauutal pa niyang saad. "Well, he's often not in the mood, so, talagang masungit siya tingnan.”

“I see, but Andreana…” Sumeryoso ang mukha nitong tiningnan siya.

“Yes?”

“You know what, I really like you. Mabait ka and really have the beauty. I know hindi ito uso dito sa America, but can I court you?” Halos mabilaukan siya sa tanong na ito ni Charles.