Share

2

Author: Grace Ayana
last update Last Updated: 2025-02-19 17:46:09

Kagagaling niya lang sa unibersidad na pinapasukan at naisipan niyang sumaglit sa pinakamalapit na mall, may bibilhin lang siyang gamit sa eskwela. Pagkatapos ay dumaan muna sa isang bookstore na nagtitinda ng mga used books at iba pang literary items. Total, maaga pa naman.

Binuklat-buklat niya ang librong gawa ni Tom Clancy. Mas gusto niya ang mga ganitong genre dahil nai-stimulate and utak niya. Nada sa kanya ang romance. Masyadong cheesey, corny.

"Hmmp, Red Rabbit."

Napapitlag siya nang may biglang nangusap sa kayang likuran at binasa ang title ng librong hawak niya.

Of all people, si Luke pa talaga.

Hanggang dito ba naman ay magkukrus ang mga landas nila? Inignora niya ang presensya nito. Saan kaya galing to? May sukbit ng camera sa leeg. Baka may photoshoot, naisip niya.

"Patingin nga."

Walang anu-anong kinuha nito mula sa mga kamay niya ang aklat.

"Akin na nga yan!"

Inis na pilit niyang hinablot mula rito ang aklat. Kayraming aklat sa paligid ang hawak pa talaga niya ang pagdidiskitahan nito.

"Ssshhh," anito na itinapat pa sa bibig ang hintuturo.

Nakakabulahaw na pala sila. Nakakahiya. Sa yamot ay nagmartsa siya papalayo kay Luke. Hindi din naman talaga siya bibili.

"Hey!"

Ang gago humabol pa talaga sa kanya. Umagapay ng lakad at dahil di hamak na matangkad ito sa height na 6' ay nagmumukha siyang thumbtucks sa tabi nito. Minartilyo na kasi sa 5'1" ang height niya.

"Parang sinong maganda hinahabol ng pogi."

Narinig niyang bulungan ng nakasalubong na grupo ng mga teenagers.

"Ano ba'ng ginagawa mo?" di niya itinago ang animosity sa tono ng pananalita at ekspresyon.

"Accompanying a friend."

Tumaas ang kilay niya sa narinig.

"Hindi tayo magkaibigan, ulol!"

"Kaya nga I am striking a conversation. Imagine, ilang taon na tayong magkakilala but we never became friends. We never talked beyond one minute. No, we never talked at all."

Ano naman dito? Mahalaga ba rito yon?

"Maybe we could start everything by a simple dinner? Nasa mall na rin lang tayo."

"Ayoko."

Ba't ba ito nag-aaksaya ng panahon sa kanya?

"Kausapin mo na kasi ang boyfriend mo."

Puna ng isang lalaking nakasalubong nila. Iniisip ba talaga ng mama na kasintahan niya si Luke? Bakit, papasa ba siya don sa mga usual na mga babaeng humahabol-habol rito na ayon sa naririnig niya kay Voltaire ay pawang magaganda.

Ang Luke naman tatawa-tawa pa. Hindi offended na napagkamalang kasintahan siya nito. Ewan niya ngunit tila nag-iinit ang sulok ng kanyang mukha.

"Wala ka ba talagang magawa sa buhay?"

Mas bumilis ang hakbang niya.

"Okay, kung ayaw mong kumain. Let me at least take you home."

Aangkas siya sa motor nito? Nahihiwagaan talaga siya sa tinatakbo ng utak ni Luke. Napatingin siya sa mga mukha nito. Ito ang pinakaunang beses na nabistahan niya ng malapitan si Luke at tinititigan ng tuwid sa mga mata.

Ang ganda pala ng mga mata ni Luke. Expressive, magnetic. Yong tila nangungusap.

"So?"

Para siyang tangang nakatingala na pala rito.

"Tara na?"

"Magji-jeep na lang ako." Kahit ang boses niya ay biglang naging unsteady.

"Matraffic ngayon. 15th of the month."

Binirahan niya ng talikod si Luke.

"Ayaw mo ba talaga sa akin, love?"

Love?

Ilang dipang layo na siya mula rito nang sabihin iyon ng malakas. Sinadya para marinig ng mga tao kaya napapalingon ang mga nagdaraan sa kanila. Gago talaga. Napapahiyang halos lakad-takbo na ang gawin pero ang Luke nakasunod pa rin.

Nakukunsumi na talaga siya.

Tyempong may nagdaang dalawang babae na di itinago ang pagsulyap na ginawa kay Luke. Mabilis na umandar ang utak niya. Kaagad niyang nilapitan at tinanong: "Yong kaibigan ko naghahanap ng modelo sa photography niya."

Sa direksyon ni Luke siya nakatingin.

"Yong pogi?" di maitago ang kilig ng mga ito.

"Tumpak!"

Bago pa man makahuma si Luke ay kinuyog na ito ng mga iyon kaya't nabigyan siya ng pagkakataong makalayo.

Nakahinga lang siya ng maluwag nang tuluyang makaupo sa pampasaherong sasakyan. But it seems like the odds are working against her. Imbes na maagang nakauwi ay naipit siya ng traffic.

"Late ka na yata," ang tiyong niya nang magmano siya.

"May tinatapos lang ho, Tiyong."

Kasalukuyang kinakalikot ng tiyuhin ang pamilyar na motor.

Nandito na naman si Luke. Naroroon nga, masayang nakikikain sa hapag kasama nina Voltaire at LynLyn at nilalantakan ang Hawaiian pizza.

"Traffic ba?"

Nanunudyo ang ngisi ni Luke. Parang sinasabi nito na 'paarte-arte ka pa kasi, yan tuloy ang napala mo'.

"Dinaanan ka ba ng bagyo?" tanong naman ni Voltaire.

Mga damuhog. Ni hindi man lang muna siya pinaupo at niratrat na siya ng tanong.

Natsek niya and sarili sa salaming nakasabit sa dingding. Magulo ang buhok niya at may linya ng dumi sa kanyang pisngi. Nagtataka siya kung saan iyon nakuha.

"Ang dugyot mo."

Isa pa itong si LynLyn tila nandidiri sa hitsura niya at ang hayop na Luke ngingisi-ngisi, amused sa nakikita.

"Excuse me."

Pumanhik siya sa silid nila ni LynLyn, naligo at nagbihis. Pagbalik niya ay wala ng tao sa mesa. Naiwan ang tanging isang slice ng pizza at mga natatakpang tirang pagkain.

Akmang kakainin na niya ang pizza nang mapansin ang katabi ng karton.

Ang libro ni Tom Clancy, may nakataling ribbon.

Binili ni Luke? May kung anong tuwang pumuno sa kanyang dibdib. Binuklat niya iyon. For you, ang nakasulat na dedication sa cover page. Pakiramdam niya ay naka-address sa kanya ang sulat-kamay na yon. Bigla kasi ang pagsikdo ng kanyang puso.

"Akin to."

Parang nahulog ang panga niya nang hablutin iyon ni LynLyn mula sa kanya.

"Sa'yo yan?" paninigurado niya.

"Alangan namang sayo eh hindi naman kayo close ni Luke. "

Oo nga naman.

Akala ko pa naman akin na.

May kung anong disappointment na nagdaan sa kanyang dibdib.

Kasalukuyan na siyang nagpapatuyo ng mga hinugasang pinggan nang maagaw ng malamyos na tunog ng gitara ang kanyang pansin. Sinabayan iyon ng malamyos na boses lalaki.

Imposibleng si Voltaire iyon. Boses palaka ang pinsan. Naengganyo siyang sinuhin ang kumanta.

Wise men say only fools rush in.

Ang ganda ng boses. Tila nanunuot sa kaluluwa.

But I can't help falling in love with you.

Luke?

To her surprise, si Luke ang nag mamay-ari ng magandang tinig. Ni minsan hindi niya nakitang humawak ito ng gitara o di kaya ay kumanta sa karaoke.

Luke sings so tenderly. Marahil kung sinuman ang babaeng kakantahan nito sa ganitong paraan siguradong mas mapapalambot ang puso, mas maiinlab.

Suddenly, napadako sa gawi niya ang paningin ni Luke. Binalak niyang umalis sa kinatatayuan subalit pakiwari niya ay nilalamon siya ng kung anong mahika sa paligid. Maaaring nang malamyos na boses nito o ng mga matang tila nagsusumamo.

And I can't help falling in love with you.

Parte ng lyrics ng kanta ngunit pakiramdam niya sa kanya direktang sinasaad iyon ni Luke. Na parang hinaharana siya.

Natapos ang kanta. Natapos ang pantasya.

"Ang galing!"

Pumalit ang ingay at palatak ng mga pinsan. Kasabay non ay ang tila paggising sa malalalim na panaginip.

Ano bang nakain mo, Hasmine? Umalis siya sa kinatatayuan habang di maiwasang damhin ang dibdid. Ganoon na lang ba talaga kabigat ng epekto ng kanta at hanggang ngayon ay naroroon ang kakaibang pintig.

Weird.

******"

"Kung alam ko lang na ganyan ka kagaling dapat ikaw na yong kinuha namin na gitarista nong nagbanda kami nina Jeff."

Lumalagpas sa kanyang tenga ang sinasabi ng kaibigan. Nanatiling nakapako sa kinatatayuan ni Hasmine ang titig niya.

'I thought there was something in her eyes.' Nagkakamali siya. Napabuntunhininga na lang siya.

"Sige, aalis na ako."

"Ang aga pa," angil ni LynLyn na hinawakan pa siya sa braso.

"May raket ako bukas eh."

Totoo yon, may photoshoot siya sa Laguna. May magdyowang bakla na na nagsi-celebrate ng anniversary ang photoshoot na gagawin niya. Sumadya lang talaga siya rito dahil sa iisang tao.

"Nakakabulahaw na rin," dagdag katwiran niya.

Nanaog siya ng bahay at tinungo ang kinapaparadahan ng motorsiklo. Bago buhayin ang makina ang makina ng motosiklo ay sumulyap muna sa gawing silid ni Hasmine. Bagama't di nakikita sigurado siyang puspusan ang ginagawa nitong pag-aaral. Bahay, eakwelahan, palengke- ang mundong ginagagalawan ni Hasmine.

Nagulat pa nga siya nang makita ito sa mall kanina. Nong una ay nag-atubili siyang lumapit ngunit naglakasloob siya. Yon nga lang mali yata ang approach niya. Nagagago kasi siya pagdating kay Hasmine.

'Good night, Hasmine Angeles.'

Tanging sa hangin na lang niya ibinubulong.

"Sleep tight as I dream of you tonight."

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • AT FIRST GLANCE   29

    Isa-isa nang nagsibabaan ang mga turistang lulan ng cruise ship na pinagtatrabahuan ni Hasmine. Kahit ang ilan sa mga crew ay bumaba rin. Opportunity na nga naman ito na makapagt-our sa scenic na lugar ng Mykonos."Ayaw mo ba talaga?" tanong ng kapwa Pilipinong crew."Oo. Kaayo na lang muna."Nakapasyal na rin naman siya sa naturang lugar, kaya ‘di masyadong nakapanghihinayang. Mas gugustuhin na lang niya ang magpahinga. Kahit naman din nasa barko siya ay tanaw niya and buong isla.Sumandal siya sa railings at tinunghayan ang tubig sa ibaba. Nang magsawa ay ang kumpol ng mga ibon sa itaas naman ang pinagbalingan. Kahit paano'y nalibang siya."Maganda ang Mykonos sunset. Sayang naman kung magmumukmok ka lang dito."Sino ba 'tong pakialamerong bigla na lang nagsalita? Tumabi pa sa kanya ng walang pahintulot. Umusog siya, umusog din ito. Naiirita na siya. Ayaw na ayaw niyang basta nakikipag-usap sa isang estranghero. Kahit pa Pilipino rin. Kahit gaano pa kabango ang isang ito.Teka… Pamil

  • AT FIRST GLANCE   28

    Kanina pa siya nakatayo sa harap ng apartment nila ni Agatha. Ito ang naging tahanan nila sa loob ng mahigit dalawang taon. He and Agatha had shared plenty of memories within these walls. More than a year since they officially became a couple, Agatha moved in with him. “Why don’t we live together?” Siya ang nagyaya kay Agatha na iwanan ang apartment nito at tumira sa kanya. It was after they had made love for the first time. Noon, sigurado na siyang nahanap niya ang babaeng papalit kay Hasmine sa puso niya. Pero ngayon, nalalambungan na ng alinlangan ang desisyong iyon.If only he could choose love over responsibility. If only.Bumukas ang pinto. Iniluwa niyon si Agatha. May malungkot na ngiti sa kanyang mga labi, kakaiba kaysa sa nakasanayan. “Why don’t you get inside? Malamig dito.”Nauna na itong tumalikod at pumasok. Siya nama’y sumunod. Something was telling him na may kakaiba kay Agatha ngayong araw. Karaniwan kasi, sa tuwing dumarating siya, agad itong pupulupot ng yakap s

  • AT FIRST GLANCE   27

    Plantsado na ang lahat ng papeles para sa pagbibinta ng beach house. Sa katunayan, hawak ni Luke ngayon ang kontrata. Pirma na lang ang kulang at mapapasakamay na ng iba ang naturang property."Can I, at least, have one last look at the beach property before I finally sign the papers, Mr. Delgado?" One last favor. "Memories and sentimentality, huh?"Ngiti lang ang itinugon niya.“Okay, then.”Noon, pinag-awayan pa nila ng Daddy niya ang beachhouse, sa huli, ipinamana rin sa kanya at ngayon, kusang bibitawan. Nag-migrate na sa London ang ama kasama ng second family nito. Ang nanay niya naman ay kasama na ng tita niya sa ibang bansa, hiwalay na kay Rob. Sila ni Agatha, sa US na rin balak manirahan. It would be practical to sell the house. May panghihinayang man sa puso ayaw niyang isipin. Kung ano man ang mapagbibilhan ng property ay ibinigay niya sa ina ang malaking parte.But one last look wouldn’t do any harm. He headed for Anilao with the pact that this would be goodbye. Pwede ni

  • AT FIRST GLANCE   26

    “Luke.” All these years, alam na alam pa rin ng puso’t katawan niya kung paano tumugon sa simpleng pagdantay ng balat ni Hasmine. “Na-miss kita. Sobra-sobra.” “Why do you have to say this now?” Boses niya’y puno ng hinanakit, ng bigat ng loob na matagal nang kinikimkim. “Kasi… kasi—” Hindi nito maituloy ang sasabihin, tila nabibitin sa pagitan ng tapang at panghihina. Dapat ay galit siya, dapat ay kayang-kaya niyang tumalikod. Pero paano, kung sa bawat titig at paghikbi nito, para namang nadudurog ang depensang itinayo niya? Tinangka niyang kumawala mula sa pagkakahawak ni Hasmine, ngunit mas lalo lang humigpit ang kapit nito. She refused to let go of him. “Alam kong galit ka sa akin. Sukdulan.” God knows kung gaano kahirap para sa kanya habang pinagmamasdan ang mga luha sa mga mata ni Hasmine. His sanity was slowly slipping away. Gusto niya itong aluin, yakapin. It was just that the pain mirrored in her eyes had found its way into his heart. At bago pa niya tuluyang mapagla

  • AT FIRST GLANCE   25

    "Good Morning!"Nakangiting mukha nina Tiyo Romy, Tiya Letty at LynLyn ang bumungad sa kanya kinabukasan paggising niya. Nakatayo sa labas ng silid at halatang inantabayanan siya. Kaagad na lumapit ang mag-asawa at kabilaan siyang inakbayan at inakay patungo sa mesa.Lahat ng paborito niya ay nakahain."Sanay kaming ikaw ang nag-aasikaso ng agahan noon. Ngayon, kami naman," si Tiyo Romy na inusog pa ang silya para upuan niya."Kaya, insan, kain na."Nagsimula nang lagyan nina Tiya Letty at Lyn-Lyn ng pagkain ang plato niya. Alam niyang pinapagaan lang ng mga ito ang pakiramdam niya at pinaparamdam sa kanya kung gaano siya kamahal ng mga ito.“Sige na, anak.”Tinanggap niya ang kutsara at tinidor na inabot ni Tiya Letty. Nagsimula siyang sumubo. Nakaisang subo pa lang siya nang mapaiyak siya."O, bakit?"Yakap-yakap na siya ngayon ng tiyahin. Tumabi ito sa kanya at tinuyo ang mga luha niya. "Mainit lang ho itong tocino, Tiyang."Pinipilit niyang pintahan ng ngiti ang kanyang labi. N

  • AT FIRST GLANCE   24

    Bakit nagagawa mo pa ring guluhin ng ganito ang puso ko, Hasmine?Kanina pa siya tahimik na nakatanaw kay Hasmine mula sa malayo, tahimik na nagmamasid sa gitna ng madilim na gabi. Kanina habang tinitigan ang pag-iyak nito ay gusto niyang isiping siya ang dahilan ng mga luhang iyon. Na may pagmamahal ito para sa kanya. That she was aching and yearning for him.Imposible...Then, he remembered how his love for her had blossomed…"Ngayon ka pa talaga nasira?"Problemadong sinipat-sipat ni Luke ang motor na kahit anong gawin niya ay ayaw umandar. Nasa matraffic na lugar pa naman siya."Napano 'yan?"Nang huminto sa tapat niya ang pampasaherong jeep at sumungaw sa passenger's side ang isang kaedad niyang lalaki."Luke, 'di ba?"Kumunot ang noo niya, pilit inalala kung saan nakita ang lalaki."Economics subject. Magkaklase tayo. Ako 'yong pinasagot ng professor natin na hindi nakasagot at pinagalitan. Voltaire."Trivial thing na hindi niya pinagtutunan ng pansin. Nasa eskwelahan lang naman

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status