CHAP 30

I am ready to end my life. Isang hakbang lang ay tuluyan na akong mahuhulog sa malalim na ilog, gano'n nalang ang gulat ko nang may malakas na p'wersang humila sa 'kin pabalik at ikinulong ako sa isang matipunong katawan.

"Fvck! Damn it!" a familiar voice exclaimed.

"J-Jairon?" utal na pagtawag ko.

Kumalas s'ya sa 'kin saka nag-aalalang sinuri ang kabuuan ko. "Are you okay?" he asked worriedly.

Lalo akong naiyak. Mahina ko s'yang hinampas sa dibdib at itinulak.

"Why are you here? Why did you stop me?"

Muli niya akong kinabig at mahigpit na niyakap. "Bae, this is not the solution to all your problems," he murmured as he kept kissing my head.

Pilit akong nagpumiglas ngunit mahigpit akong nakakulong sa braso niya. "Let me die, Jairon. I don't deserve to live," pumipiyok kong sambit sa gitna nang paghagulhol ko.

"Ssshhh. I get it, you're emotionally stressed. Please, rest, Quennie. Stop thinking this shit."

Nanghihina akong tumigil sa pagkalas ko sa kanya at umiyak nalang nang umiyak. "