"Wala tayong pasok bukas nu day off kaya natin," sambit pa ni Jacob sabay tingin sa kaniyang orasan."Ay oo nga pala nu nakalimutan ko," sabay kamot sa kaniyang ulo at tumawa."Hay nako nakita mo lang ang boyfriend mo nagkakamalimutin kana." wika ko pa sabay tumawa ng malakas."Tumahimik ka nga diyan, sege na mauna na ako mag-ingat kayo ha." ani pa niya sabay nagpaalam sa amin at umalis."Sege Irene mag-ingat kayo," sabi ko sabay kumaway sa kanya."Oh ikaw ba Kristina may sundo ka rin ba?" Pagtatakang tanong ni Jacob sabay tingin sa akin habang tumataas ang kaniyang kanang kilay."Iniinsulto mo ba ako?" Wika ko pa sabay tumawa."Gaga nagtatanong lang naman," ani pa niya sabay pigil ng kaniyang pagtawa."Hay nako," sabay napakamot sa aking ulo. Oy ayan na pala ang sundo mo," sabay turo sa kaniyang boyfriend na nagamamaneho ng motor habang papalapit sa amin.Agad nabalin ang tingin sa kaniyang papalapit na boyfriend."Ay ang papa ko," sabay kinilig. "Oh papaano Kristina andiyan na ang
"Wait Kristina!!" Pasigaw na pagsabi ni Troy habang sinusundan ako palabas ng shoe store.Nang maabutan niya ako ay agad niyang hinawakan ang aking kamay na tila parang ayaw niya pa akong bitawan.Napatigil naman ako sa paglakad dahilan sa paghila niya ng aking kamay. "Bitawan mo nga ako, ano ba ang kailangan mo sa akin ha?!" Palakas at galit na pagsabi ko sa kanya habang pilit na inaalis ang kamay niya mula sa mahigpit na pagkahawak nito sa aking kamay."What's wrong with you, bakit parang galit ka yata?" Tanong naman ni Troy na hatalang may malaking pagtataka sa kaniyang mukha na makikita."Ano ba sa tingin mo, masaya ba ako? Nakita mo ba akong ngumiti ng makita kita?" Wika ko pa sabay itinirik ang aking mga mata sa kanya.Tila nagtataka at napapaisip naman ng husto si Troy sa naging dahilan kung bakit bigla na lang akong nagalit ng makita ko siya. "Hindi kita maintindihan, pwedi ba na sabihin mo sa akin kung ano ang ikinagagalit mo diyan ng maliwanagan naman ako," ani pa niya sabay
Nabalin naman ang aking tingin sa kanya. "Bukas makalawa na Mike," pangiting sabi ko sa kanya."Ah ganon ba, doon ka pala mag Christmas at magbabagong taon," sabay uminom ng wine."Ganoon na nga, eh ikaw ba?" Tanong ko naman sa kanya habang tinitingnan ang buttered shrimp na in-order ko."Well, dito lang nandito naman ang dad ko," ani pa niya sabay ngumiti ng kunti.Kumuha naman ako ng tissue at ipinahid sa aking labi. "Hindi ba uuwi ang mom mo?""Hindi siguro malabo namang makauwi iyon,""Ah siguro sa susunod uuwi na iyon.""Well,hopefully."Ilang saglit lang ay natapos na kaming kumain ni Mike. Pagkatapos ay nagdesisyon na rin kaming umuwi lalo na at lumalalim na ang gabi.Nang lumabas na kami ng restaurant ni Mike ay hindi ko namalayan na naiwan ko pala sa loob ng restaurant ang binili kong sapatos para sa dad ko.Nang palabas na kami ng mall ay tsaka ko pa naalala na naiwan ko pala ang sapatos na nabili ko sa IV's Restaurant.Sabay napahinto sa paglakad at lumingon sa entrance ng
"Ops ano ba iyan isa-isa lang ang tanong. Mahina ang kalaban," ani pa niya sabay huminga ng malalim."Ano ba talaga ang kailangan mo ha?" Galit na tanong ko sa kanya."Kararating ko pa nga lang mainit na agad ang ulo mo. At tsaka napansin ko, agad-agad naman yata ang paglabas mo ng pinto ng makita mo ako. Siguro inaabangan mo ako nu o di kaya nag-expect kana na ako ang paparating. Oy aminin," pangiting sabi niya habang nagawa pang magbiro sa akin."At nagawa mo pang mabiro ha! Pwedi ba umalis ka na lang dito, wala akong panahon makipag-usap sa'yo okay?" Galit na pagkasabi ko sabay tumalikod at lumakad palayo sa kanya."Sandali lang gusto lang naman kitang makausap eh," sabay sumunod sa akin at hinawakan ng mahigpit ang aking kamay.Napatigil at napahinto namn ako sa aking paglakad."Makausap? For what!?" sabay pag-alis ng kaniyang kamay mula sa pagkahawak sa aking kamay."Baka siguro pweding papasukin mo muna ako sa loob ng bahay mo ng sa ganoon ay maging maayos ang pag-uusap natin da
Natauhan ako sa mga sinabi ni Troy ng mga sandaling iyong kung kaya't pinagbigyan ko na lang siya na magpaliwanag sa akin at sabihin ang mga gusto niyang sabihin."Okay, pagbibigyan kita Troy," wika ko sabay buntong hininga."Pwedi ba akong pumasok?" Tanong pa niya na tila nag-alinlangan pa."Okay come in," sabay pinapasok ko siya sa loob ng aking bahay."Salamat," sabay pumasok."Maupo ka at ikukuha lang kita nang maiinom mo," ani ko pa sabay umalis at tumungo ng kusina.After 5 mins. Matapos kung maiabot sa kanya ang mainit na kape."Okay sabihin mo na ang gusto mong sabihin, 'wag lang pakitagalan sapagkat marami pa akong ililigpitin na mga gamit ko dahil may lakad pa ako bukas," sabay tumingin sa bintana."Bakit saan ka ba pupunta bukas?" Pagtatakang tanong niya sa akin sabay humigop ng kape.Agad naman akong napalingon sa kanya."Wala ka na roon!" "Sege, pasensya kana kung marami pa akong tanong sa iyo," ani pa niya sabay huminga nang malalim."Buti naman at alam mo," wika ko sa
"Troo.. Trooy is that you?" Palakas at pautal kong pagsabi habang hindi mapakali sa aking sarili dulot ng labis na pagkagulat at hindi makapaniwala."Oh bakit parang gulat na gulat ka?" Pangiting tanong ni Troy sabay tumawa dahil sa naging reaskyon ko."Anong ginagawa mo rito bakit ka nandito?" Palakas na boses na tanong ko sa kanya sabay tingin sa ibang pasahero. "Eto sumasakay ng eroplano," maikling sagot ni Troy habang panay lang sa pag-ngiti sa akin."Oo nga . Teka lang bakit nga ba? Saan ka ba pupunta ha? Sinusundan mo ba ako?" gulat at pagatatakang tanong ko sa kanya sabay napapaisip ng husto."Saan ba ang punta eroplanong sinsakyan natin?" Tanong pa niya sabay tinitigan ako sa aking mga mata."Sa Laguna," maikling sagot ko sabay napapaisip."E'di sa Laguna ang punta ko," wika pa ni Troy habang panay lang sa pag-ngiti at pagtawa habang kinakausap ako."Teka lang, hindi ba't isa kang Piloto at nagtatrabaho sa eroplano? Eh bakit_?"Nag-leave muna ako sa trabaho. Dahil magbabakasy
"Oh ganoon ba, bakit ka nga pala nandito. Tila para yatang nababasa ko na mayroon kang sasabihin sa amin ng Dad mo?" Sambit pa ni Mom na tila napapaisip ng husto."Um, sa katunayan po Mom ay magpapaalam po sana ako sa inyong dalawa ni Dad sa aking gagawing pagra-ride mamaya. Kung iyon po ay ayos lang sa inyo, total matagal tagal din namang akong hindi nakapag-ride hindi po ba?" Ani ko pa na tila may pag-aalinlangan.Napatigil naman sa pagbabasa ng dyaryo si Mom. "Hay nako ikaw talagang bata ka. At Sino naman ang kasama mong mag-ride samantalang wala na naman dito ang mga kaibigan at barkada mo," wika pa ng Mom ko sabay huminga nang malalim."Ako lang po Mommy. Simula pa naman nu'ng una ay nakasanayan ko nang mag-ride mag-isa,""At saan na naman ba iyang destinasyon mo ha?" Tanong niya habang napapaisip."Maglilibot libot lang naman po ako Mommy. Siguro doon pa rin sa lugar kung saan palagi kong pinupuntahan noon," ani ko pa."Osya mag-ingat ka ha at hinay-hinay lang sa pagda-drive. Ma
"Ayos lang, sanay naman akong makisabay sa anong trip," maikling sagot ko sabay ngumiti ng kunti."Tubong Laguna ka rin ba Kristina?" Tanong pa ni Joshua sa akin habang kanina pa nakatitig sa akin."Ah yes, tubong Laguna ako," pangiting sagot ko sa kanya."Anyway matagal na ba kayong magkakilala nitong kaibigan namin na si Troy?" Tanong naman ni Ivan sabay tinitigan si Troy."Um, actually_" biglang naputol ang aking pagsasalita dahil sa biglang sumulpot si Troy sa aming pag-uusap."Actually matagal tagal na rin kaming magkakilala nitong si Kristina. Honestly we meet in General Santos where she is currently working as Nurse roon," sulpot pa ni Troy sabay tiningnan ako."Kaya naman pala. Siguro hindi alam iyan ni Careen," sambit pa ni Lynx na siya namang binanggit ulit ang pangalan ni Careen."Who's Careen?" Palakas na tanong ko sabay nagtaka at napapaisip.Palihim naman na binunggo ni Joshua si Lynx sa kaniyang balikat na siya namang ikinabalisa nito."Careen? May sinabi ba akong ganoo