Chapter 4

Christine POV

It's already 11 in the evening pero gising pa rin ang buong diwa ko, hindi maalis sa isip ko ang lahat ng nangyari at mas lalong hindi mawala sa isip ko ang mga text at tawag na hindi ko sinagot mula kay Jake alam kong galit siya sa mga oras na ito, baka isipin niya ka gustohan ko rin ito, pero gustohin ko mang sagutin siya kanina, wala akong lakas ng loob na sagutin lahat ng maaring sabihin niya.

Nabobored na ako sa kakahiga sa kama kasi kanina pa ako nandito, nanakit na ang likod ko pero hindi naman ako inaantok kaya nag pasya akong tumayo at pumunta sa maliit kong veranda dito sa kwarto, malamig ang simoy ng hangin na siyang nanonoot sa aking kalamnan kahit pa naka pajama at naka talukbong ako ng makapal na kumot, maliwanag ang buwan na siyang nagbibigay ng liwanag upang matanaw ko ang mga puno sa labas ng mansion na ito.

Papasok na sana ako ng may mahagip ang aking mga mata mula sa labas ng gate, nakakaway ito sa akin na para bang pinapaypay niya ako palapit sa kanya at mas pinaka nakakabigla ay ang malaman ko kong sino 'yon, "Oh my God, si Jake... Hindi ako pwedeng magkamali, siya 'yon..." sabi ko sa utak ko dahil sa pag kataranta ewan ko kung anong sumanib sa akin pero bigla akong nagpanggap na walang nakita sa labas at tumingin sa ibang direksyon at dahan dahang pumasok uli sa kwarto ko. Mabilis kong isinara ang pintuan at umupo sa kama ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko, ano kaya ang pakay no'n bakit nandito siya ng ganitong oras?

"Anak gising ka na, umaga na.." Kahit mabigat ang aking mga talukap pero sinikap ko pa ring dumilat dahil naririnig ko si Mommy na nagsasalita habang ni yuyogyog ang aking balikat.

"Mom? Anong oras na?" tanong ko.

"7 AM na anak, nagtaka ako kung bakit hindi ka umagang bumba kaya nagpasya akong puntahan ka rito". Saad nito na nakahawak sa aking kamay at pinipisil ito.

"Okay ka lang ba anak?" Tanong ni mommy na ikinatango ko at ngumiti nman ito sa akin .

"Oh sige na, bumangon kana at maligo naghanda na ako nang umagahan natin, ang mga kapatid mo tapos ng kumain si Christian at Christy nasa school na hinintay kitang bumaba kanina para tayo'y magsabay na kaso ang mga kapatid mo malalate kaya nauna na sila." Sabi ni Mommy.

"Okay lang naman Mommy , si D-daddy na saan?" Tanong ko hindi ko alam kong bakit ko itinanong.

"Maagang umalis ang daddy mo pupunta ng office may emergency daw." Sabi ni mommy hindi na ako nagsalita at tumayo na, "Sige na pagkatapos mo, bumaba kana ha." sabi nito at umalis na.

Tumayo ako at nagpunta sa banyo, maliligo ako kahit wala akong masyadong tulog nitong mga nakaraang araw at mas lalo na kagabi around 3 :45 am na siguro ako nakatulog dahil sa pag iisip sa lahat ng nangyari, dagdagan pa na nakita ko si Jake kagabi.

After a few minute's natapos na ako lumabas na ako ng banyo na nakatapis ng tuwalya. Naghahalungkay ako ng damit na maaari kong suotin.

Ang nakita ko ay isang white dress na hindi nman masyadong maikli above the knee ito at backless papatungan ko nalang ng cardigan, tatlong buwan palang pero klarong klaro na ang umbok ng aking tiyan, "Sorry baby alam kong nahihirapan ka rin nitong mga nakaraang araw, sorry naging pabaya si Mommy." Sabi ko sa sarili ko habang tumutulo ang luha at hinahaplos ang tiyan ko, hindi ko lubos ma isip na muntik na palang malaglag ang baby ko dahil sa kapabayaan ko, "Sorry baby, from now on, Mommy will always take care of you. " Sabi ko sa anak ko na para bang sasagot talaga ito habang hinihimas himas ito.

Pababa na ako ng hagdanan ng may marinig akong nag-uusap sa baba "Nasaan si Tina? Kailangan niya nang maghanda darating mamayang 10:30 ang mga Downson!" Rinig kong sabi ni daddy, bigla ata akong nanlamig sa aking narinig.

"Akala ko ba mamayang alas otso ng gabi pa? Anong nangyari?" Rinig kong tanong ni mommy, hindi ko ata magawang igalaw ang mga paa ko.

"Tumawag si Alfredo kanina meron siyang business meeting sa London mamayang 6pm ang flight niya kaya pinaaga nila, sabihan mo si Christine na maghanda na." Saad ni Daddy na nagpalamig ng buong katawan ko hindi ko maintindihan?

Bago pa ako makabalik ng kawrto ay nakita na ako ni daddy sa hagdanan.

"Christine, mabuti bumaba kana." Sabi nito nakatingin sa akin pero walang emosyon ang mukha nito.

"Yes, dad?" Sagot ko.

"Mabuti at nakapaghanda kana, bumaba kana rito at maya-maya'y darating na ang mga Downson." sabi niya na ikinatango ko nalang at bumaba na, naka bihis sana ako kasi papasok muna ako ng trabaho pero mukhang hindi ata ako matutuloy sa trabho.

Nakaupo ako sa sofa habang pinagpapawisan ang aking paa at kamay hindi ko alam anong mararamdaman ko, ilang ulit na ata akong pabalik balik na tinitingnan ang aking relo, 9:33 am na malapit ng mag10.

Habang palapit ng palapit ang alas diyes para na akong nasa loob ng ref, ang lamig na ng pakiramdam ko daig pa nitong naghihintay ako ng resulta ng board exam.

"Anak, okay ka lang ba?" tanong ni mommy ng lumapit ito sa akin, "Okay lang po ako, mommy." Sagot ko kahit hindi naman talaga.

"'Wag Kang mag alala anak, nandito lang kami. Alam kong mabigat sa kalooban mo itong nangyari anak pero sanay maintindihan mo ang daddy mo ha, walang magulang ang gustong pahirapan ang anak , alam kong mapipilitan ka lang dahil hindi nyo nman mahal ang isa't isa pero para sa magiging anak mo nalang sana anak." Mahabang paliwanag ni mommy na kinasikip ng dibdib ko, kanina pa gustong-gusto tumulo ng luha ko pero pinipigilan ko lang, naiintindihan ko naman si Dad sa kanyang ginawa, alam kong mailalagay sa kahihiyan ang pamilya namin pagnagkataon lalo na kilala si daddy sa industriya.