Chapter 41

As soon as Luther reached the entrance of the hospital he immediately run as he bridally carried the girl still shaking in fear. Pabalik-balik ang tingin niya sa dinadaanan at sa dalaga, nag-aalala kung tama ba ang ginagawa niya. Nang makita ang papalapit na nurse ay agad na ininform ang mga ito sa kalagayan ng dalaga. Mabilis naman itong inaksyunan ng mga medical staffs at dinala ang dalaga sa kwartong nararapat dito. Naiwan naman ang binatang naghahabol pa ng hininga sa ginawang pagtakbo.

'Is she gonna be okay?' tanong sa sarili na may bahid ng pag-aalala para sa dalaga. He saw how his mother suffered from such illness and he knew mental health is no joke. Malalim ang hiningang umupo ito sa nakahanay na bench sa pasilyo. Inilabas ang phone para magpalipas ng oras habang naghihintay ng bigla itong makatanggap ng tawag sa kaibigan. " What is it?"

( Gransil has come.)

Agad na Napapikit ang binata sa narinig. Nadagdagan na naman ang problemang kanyang iisipin. " You deal with it