Lizabeth’s POV
“Anong pakulo ‘to, Navarro?”
He laugh then hand me the bouquet of chocolates. Tinanggap ko iyon at naglakad kami papunta sa likod-bahay at bumungad sa akin ang candle light dinner at napaka ganda ng likod-bahay ngayong gabi as I expected. Tanging mga ilaw lang ng maliliit na bumbilya ang nagbibigay liwanag dito at ang kandila sa lamesa.
Ipinaghila niya ako ng upuan at saka na siya naupo sa harapan ko. Kahit na napaka simple ng suot niyang damit ay sobrang gwapo pa din talaga niya.
“Hindi mo pa sinasagot ‘yong tanong ko. Ano ito, ha?” I ask.
“Nothing. Masama bang i-surprise ang napaka ganda kong asawa?”
Napakurap ako. Seryoso ba siya? Ilang bulaklak ba ang nakain niya?
“Wow ha! Masyado mo na atang nae-enjoy ang pagpe-pretend mo.” Tumawa ako at saka na kumain ng carbonara. Hmm... mukhang si Leo ang n
(Continuation of chapter 12) Lizabeth's POV After a long time of choosing, I find my self wearing his red t-shirt with a logo of shades on it. At dahil damit niya ‘to ay magmukha itong oversize sa akin or rather dress dahil above the knee ang haba nito. I don’t have undies and bra dahil basa ito. Lumabas na ako sa kwarto niya at nakita ang mga katulong na naglilinis. I saw Faye na nagpupunas ng lamesa sa living room at lumapit ako sa kanya. “Nasaan si Kenzo?” I ask. Napatigil siya sa kanyang ginagawa at biglang napangiti nang makita ako. “Ay! Kayo po pala Ma’am Liza, good morning po nasa gym po siya,” sagot naman niya. “Salamat.” Dumiretso na nga ako sa gym at hindi kagaya kahapon ay pumasok na ako doon agad at napalingon sa akin ang napaka hot na Kenzo Navarro habang nag-pu-push up. May aircon naman dito pero bakit pinagpapawisan ak
Hello my readers! I didn't expect that someone will read my story. Thank you for the support and I am so grateful that I have everyone of you. This is my first story na nasigned sa GN. Marami pa po akong story na dadating at inaasahan kong magiging mambabasa ko din kayo doon. Please read my upcoming stories and series if ever haha. As an author, naa-appreciate ko lahat bg readers ko na nagvo-vote and also my silent readers. Thank you and God bless you all.❣️ Keep slayin' loves, thanks for the votes and sana give your feedback po about my story. Na-appreciate ko kayong lahat.
Third Person's POV “Let’s work together, what do you think?” wika ng isang babae habang umiinom ng paborito nitong wine. Nakatayo sa kanyang harapan ang isang lalaki habang nakatingin ito sa kanya. Napailing ang lalaki at inilagay ang mga kamay sa bulsa. “Tss, do you think this will work?” tanong nito. Inirapan na lamang siya ng babae dahil doon. Matagal na silang magkatrabaho at lahat ng napagkakasunduan nila ay sinisigurado ng babae na hindi pumapalpak. “Wala ka bang tiwala sa ‘kin? Oh c’mon, we have been partners in crime since we both started in this industry. We have achieved a lot together, you think this simple thing is difficult for you?” Napahugot ng malalim na hininga ang lalaki. Malakas ang kumpiyansa ng babae sa sarili na hindi ito matatanggihan ng binata dahil pareho naman silang makikinabang sa huli.
(Continuation of chapter 13) Lizabeth's POV Sa mga oras na iyon ay tila ba tumigil ang oras maging ang paghinga ko. Nabibingi na ba 'ko? Mali lang naman siguro ang pandinig ko, nagbibiro lang siya 'di ba? “Y-yam naman! Hindi mo na 'ko mapa-prank. Nag-v-vlog ka siguro ‘no? Nasaan na 'yong camera?” sabi ko at nagpalinga-linga sa paligid habang pinipigilan ang pagpatak ng mga luha. Hinawakan niya ang magkabila kong balikat na dahilan para magtama ang paningin naming dalawa. Wala man lang akong nakikitang emosyon sa mga mata niya. “Beth, its over,” sabi niya at sa mga oras na ito ay alam kong seryoso na siya. Nag-uunahan nang pumatak ang mga luha ko mula sa mata. Pakiramdam ko ay nahihirapan akong huminga at kumikirot ang dibdib ko. “P-pero bakit?” I asked between my sobs. “Ayaw ko na,” wika niya at umiwas ng tingin habang nakalaga
Lizabeth’s POV “Give him a way please,” wika ng assistant niya siguro. At kanya-kanya namang lakad papunta sa gilid ang mga estudyante habang nagsisigawan pa din. Hinila ako ng tatlo papunta sa gilid habang wala ako sa sarili. “Bakit nandito ang lalaki na ‘yan?” wika ni Irene habang nakahalukipkip at matatalim ang tingin sa lalaki. “Hindi siya nababagay dito,” suhestyon naman ni Kevin. “Oo nga, artista naman siya ah. Bakit kailangan pa niya mag-aral? And besides, graduating na din naman siya like us 'di ba? Bakit pa siya tinanggap ng campus kung third quarter na?” Weslynn said. “Money of course,” wika ni Irene at sabay ikot ng mata. Bigla akong nawalan ng gana at umiwas ng tingin sa kanya saka pumihit na patalikod sa kanilang tatlo. “Pasok na tayo. Baka ma-late pa tayo sa klase.” Ako na ang naunang maglakad papunta sa
Lizabeth’s POV “Tama na, tumigil na kayo!” sigaw ko sa kanilang dalawa at ako ay walang magawa kundi ang panoorin sila kung paano saktan ang isa’t-isa. Bawat suntok, sapak, at sipa niya kay Kenzo ay parang pinipiga ang puso ko dahil hindi ko kayang nakikita siyang masaktan. Mabuti na lang ay wala ng estudyante sa parking lot dahil dumidilim na. Kung nagkataon ay baka trending na agad sila sa social media at parehong masisira ang career nilang dalawa. “I said stop!” Halos mabasag na ang boses ko dahil sa sigaw na iyon ngunit hindi sila nakikinig sa akin. Luminga-linga ako sa paligid at naghahanap ng maaaring umawat sa kanila ngunit walang sino man ang nandito kundi kami lang tatlo. Nakaisip ako ng paraan upang tumigil na silang dalawa. Inilabas ko ang phone ko at kunwaring itinutok sa kanilang dalawa ang camera. “Kapag hindi
Lizabeth’s POV It’s been one month. Isang buwan na pala kaming nagpapanggap ni Kenzo. And okay na kami ulit ni Lloyd, pinaliwanag na daw lahat sa kanya ni Kenzo at ako naman ay nakahinga na ng maluwag. Sa tatlong buwan na ‘yon ay naging busy na kami pareho ni Kenzo. Siya sa trabaho ako naman sa pag-aaral. Nagbigay na din ako kay Ate ng twenty thousand para sa mga gamot ni Mama. Na-discharge na siya kaya nabisita ko siya sa bahay noong nakaraan. Kung makikita niyo man si Mama, naku! Daig pa ang hindi nagkasakit dahil balik na naman sa pagbubunganga sa amin ni Ate. Parang hindi nga nauubusan ng energy pagdating sa panenermon. Matigas din ang ulo niya, sinabi na ngang 'wag na masyadong magpagod eh hayon at tuloy pa din sa pagdidilig ng mga halaman at pagwawalis ng bakuran. “Are you done?” Hindi ko namalayan ang pagpasok ni Ken
Lizabeth’s POV “Gagawin ko lahat para sayo kahit buhay pa ang kapalit ng lahat,” sabi ni Kenzo na puno ng emosyon at pagmamahal. “Pangako Peter, hinding hindi kita iiwan. Ikaw na ang gusto kong makasama habang buhay.” Niyakap ni Allyson si Kenzo habang kitang-kita ang napaka gandang sunset kasabay ng napaka gandang asul na dagat sa likod nila. “Cut!” malakas na sigaw ni Director Grace at mabilis na itinulak ni Kenzo si Allyson at naglakad papalayo doon. “That was great. Good job Kenzo and Allyson!” Nagpalakpakan lahat ng mga staff at maging ako ay nakipalakpak na din. Hindi naman ako naiinis, part ng job nila iyon kaya dapat maging proud ako sa kanila. At saka, wala akong karapatang magselos dahil hindi naman kami totoong mag-asawa 'di ba? Lumapit sa akin si Kenzo habang ginugulo ang buhok niyang magulo na talaga. Napaka gwapo niya habang gi