Third Person's POV
“Let’s work together, what do you think?” wika ng isang babae habang umiinom ng paborito nitong wine. Nakatayo sa kanyang harapan ang isang lalaki habang nakatingin ito sa kanya.
Napailing ang lalaki at inilagay ang mga kamay sa bulsa.
“Tss, do you think this will work?” tanong nito.
Inirapan na lamang siya ng babae dahil doon. Matagal na silang magkatrabaho at lahat ng napagkakasunduan nila ay sinisigurado ng babae na hindi pumapalpak.
“Wala ka bang tiwala sa ‘kin? Oh c’mon, we have been partners in crime since we both started in this industry. We have achieved a lot together, you think this simple thing is difficult for you?”
Napahugot ng malalim na hininga ang lalaki. Malakas ang kumpiyansa ng babae sa sarili na hindi ito matatanggihan ng binata dahil pareho naman silang makikinabang sa huli.
<
(Continuation of chapter 13) Lizabeth's POV Sa mga oras na iyon ay tila ba tumigil ang oras maging ang paghinga ko. Nabibingi na ba 'ko? Mali lang naman siguro ang pandinig ko, nagbibiro lang siya 'di ba? “Y-yam naman! Hindi mo na 'ko mapa-prank. Nag-v-vlog ka siguro ‘no? Nasaan na 'yong camera?” sabi ko at nagpalinga-linga sa paligid habang pinipigilan ang pagpatak ng mga luha. Hinawakan niya ang magkabila kong balikat na dahilan para magtama ang paningin naming dalawa. Wala man lang akong nakikitang emosyon sa mga mata niya. “Beth, its over,” sabi niya at sa mga oras na ito ay alam kong seryoso na siya. Nag-uunahan nang pumatak ang mga luha ko mula sa mata. Pakiramdam ko ay nahihirapan akong huminga at kumikirot ang dibdib ko. “P-pero bakit?” I asked between my sobs. “Ayaw ko na,” wika niya at umiwas ng tingin habang nakalaga
Lizabeth’s POV “Give him a way please,” wika ng assistant niya siguro. At kanya-kanya namang lakad papunta sa gilid ang mga estudyante habang nagsisigawan pa din. Hinila ako ng tatlo papunta sa gilid habang wala ako sa sarili. “Bakit nandito ang lalaki na ‘yan?” wika ni Irene habang nakahalukipkip at matatalim ang tingin sa lalaki. “Hindi siya nababagay dito,” suhestyon naman ni Kevin. “Oo nga, artista naman siya ah. Bakit kailangan pa niya mag-aral? And besides, graduating na din naman siya like us 'di ba? Bakit pa siya tinanggap ng campus kung third quarter na?” Weslynn said. “Money of course,” wika ni Irene at sabay ikot ng mata. Bigla akong nawalan ng gana at umiwas ng tingin sa kanya saka pumihit na patalikod sa kanilang tatlo. “Pasok na tayo. Baka ma-late pa tayo sa klase.” Ako na ang naunang maglakad papunta sa
Lizabeth’s POV “Tama na, tumigil na kayo!” sigaw ko sa kanilang dalawa at ako ay walang magawa kundi ang panoorin sila kung paano saktan ang isa’t-isa. Bawat suntok, sapak, at sipa niya kay Kenzo ay parang pinipiga ang puso ko dahil hindi ko kayang nakikita siyang masaktan. Mabuti na lang ay wala ng estudyante sa parking lot dahil dumidilim na. Kung nagkataon ay baka trending na agad sila sa social media at parehong masisira ang career nilang dalawa. “I said stop!” Halos mabasag na ang boses ko dahil sa sigaw na iyon ngunit hindi sila nakikinig sa akin. Luminga-linga ako sa paligid at naghahanap ng maaaring umawat sa kanila ngunit walang sino man ang nandito kundi kami lang tatlo. Nakaisip ako ng paraan upang tumigil na silang dalawa. Inilabas ko ang phone ko at kunwaring itinutok sa kanilang dalawa ang camera. “Kapag hindi
Lizabeth’s POV It’s been one month. Isang buwan na pala kaming nagpapanggap ni Kenzo. And okay na kami ulit ni Lloyd, pinaliwanag na daw lahat sa kanya ni Kenzo at ako naman ay nakahinga na ng maluwag. Sa tatlong buwan na ‘yon ay naging busy na kami pareho ni Kenzo. Siya sa trabaho ako naman sa pag-aaral. Nagbigay na din ako kay Ate ng twenty thousand para sa mga gamot ni Mama. Na-discharge na siya kaya nabisita ko siya sa bahay noong nakaraan. Kung makikita niyo man si Mama, naku! Daig pa ang hindi nagkasakit dahil balik na naman sa pagbubunganga sa amin ni Ate. Parang hindi nga nauubusan ng energy pagdating sa panenermon. Matigas din ang ulo niya, sinabi na ngang 'wag na masyadong magpagod eh hayon at tuloy pa din sa pagdidilig ng mga halaman at pagwawalis ng bakuran. “Are you done?” Hindi ko namalayan ang pagpasok ni Ken
Lizabeth’s POV “Gagawin ko lahat para sayo kahit buhay pa ang kapalit ng lahat,” sabi ni Kenzo na puno ng emosyon at pagmamahal. “Pangako Peter, hinding hindi kita iiwan. Ikaw na ang gusto kong makasama habang buhay.” Niyakap ni Allyson si Kenzo habang kitang-kita ang napaka gandang sunset kasabay ng napaka gandang asul na dagat sa likod nila. “Cut!” malakas na sigaw ni Director Grace at mabilis na itinulak ni Kenzo si Allyson at naglakad papalayo doon. “That was great. Good job Kenzo and Allyson!” Nagpalakpakan lahat ng mga staff at maging ako ay nakipalakpak na din. Hindi naman ako naiinis, part ng job nila iyon kaya dapat maging proud ako sa kanila. At saka, wala akong karapatang magselos dahil hindi naman kami totoong mag-asawa 'di ba? Lumapit sa akin si Kenzo habang ginugulo ang buhok niyang magulo na talaga. Napaka gwapo niya habang gi
(Continuation of chapter 17) Lizabeth's POV "Wala nga sabi." Tumayo siya at saka pumunta sa harapan ko habang nakapamewang. Napatingala naman ako para tingnan siya na nagsasalubong na ang kilay. Ang kulit naman ng lalaking ito. "Ano ba, Lloyd? Tumabi ka nga d'yan." Pilit ko siyang hinahawi papaalis sa harapan ko pero ayaw niya talagang umalis. "Sabihin mo muna kung anong problema mo?" Napairap naman ako dahil sa inakto niya. Para siyang bata kung magsalita. Now I know kung bakit naiinis din sa kanya si Kenzo. "N-na-mimiss ko lang sila Mama at Ate," saad ko at laking pasalamat ko na lang at umupo na siyang muli sa tabi ko. Nabalot ng katahimikan ang kinalalagyan namin ni Lloyd. Wala ng masyadong naglalakad sa tabing dagat dahil medyo madilim na din. May mangilan-ngilan ng
Lizabeth's POV "Argh! Ano ba kasing mas bagay sa 'kin?!" Nandito ako ngayon sa harapan ng kama habang nakatingin sa dalawang bating suit na nakapatong dito. Namomroblema kung ano bang susuutin ko. Two piece ba o one piece? Nauna na si Kenzo na bumaba dahil itong si Lloyd ang aga-agang nambulabog kanina sa pintuan dahil gusto na daw niya mag-swimming. Sa huli ay ang two piece na itim ang napili ko. Nagtanggal na ako ng tapis sa katawan at saka ito sinuot. Pagkatapos no'n ay sinuot ko na din ang oversize t-shirt ko na kulay dilaw. Syempre kailangan surprise mamaya. Muntik ko nang makalimutan ang wig at saka contact lenses ko, mabuti na lang naalala ko. Lumabas na ako ng kwarto at pinindot ko na ang down button sa elevator. Laking gulat ko na lamang nang pagbukas nito ay nandoon sa loob si Director Grace at nakasuot ng bulaklaking dress,
(Continuation of chapter 18) Lizabeth's POV Sunod naming susubukan ay ang jet ski. Nakikita ko lamang ito noon sa TV tapos ngayon ay masasakyan ko na. Magkasama kami ni Ken sa isang jet ski habang si Lloyd naman ay mas piniling magsolo. "This is going to be fun!" wika ni Lloyd at sumakay na sa jet ski. Wala na siyang sinayang na oras at pinaandar na agad ito ng mabilis papalayo sa amin. Sumakay na ako sa likod ni Kenzo na ngayon at halatang excited na din. Humawak ako sa mga balikat niya. Para bang napapaso ako kapag naglalapat ang mga balat naming dalawa. "Yumakap ka sa 'kin." Kinunutan ko naman siya ng noo. "Required ba? Nang tya-tyansing ka lang, eh!" "Tss, ako pa talaga? Baka nga ikaw d'yan. Aminin mo na kasing attracted ka sa abs at muscle ko." Hinampas ko naman ang balik