Chapter 13.2

(Continuation of chapter 13)

Lizabeth's POV

Sa mga oras na iyon ay tila ba tumigil ang oras maging ang paghinga ko. Nabibingi na ba 'ko? Mali lang naman siguro ang pandinig ko, nagbibiro lang siya 'di ba?

“Y-yam naman! Hindi mo na 'ko mapa-prank. Nag-v-vlog ka siguro ‘no? Nasaan na 'yong camera?” sabi ko at nagpalinga-linga sa paligid habang pinipigilan ang pagpatak ng mga luha. 

Hinawakan niya ang magkabila kong balikat na dahilan para magtama ang paningin naming dalawa. Wala man lang akong nakikitang emosyon sa mga mata niya.

“Beth, its over,” sabi niya at sa mga oras na ito ay alam kong seryoso na siya. Nag-uunahan nang pumatak ang mga luha ko mula sa mata. Pakiramdam ko ay nahihirapan akong huminga at kumikirot ang dibdib ko. 

“P-pero bakit?” I asked between my sobs.

“Ayaw ko na,” wika niya at umiwas ng tingin habang nakalaga