NAPALUNOK NA NG laway si Daviana. Matinding kumabog na ang dibdib niya. Hindi na niya maitago ang pamumutla ng mukha at pangangatal ng kanyang labi. Nag-aalala siya na baka may mas malala pa siyang nagawa. Pakiramdam niya ay hihimatayin na siya oras na malaman niya na mas nakakahiya rin iyon. “A-Anong ibig mong sabihin diyan, Rohi?” Tiningnan na siya ni Rohi nang malalim. Iniisip kung itutuloy pa niya ang pagsasabi dito ng mga nagawa nito habang nasa ilalim ng espiritu ng alak. Halata namang hindi siya handa roon. Baka mamaya kapag sinabi niyang nagsuka ito, hindi lang basta nagsuka kundi sinukahan siya nito ay habangbuhay na itong mahiya sa kanya. Ayaw naman niyang mailang ito at palaging isipin ang pagkakamaling nagawa niya. Ani nga nito, wala siyang maalala sa mga nangyari. Naniniwala naman siya. Hindi ito magsisinungaling doon.“Baka mamaya maisipan mo pang tumalon mula sa itaas ng building kung malalaman mo pa ang iba.” Muling nasamid si Daviana dahil malakas ang kutob niyang
NAPUNO NA NG pag-aalala ang isipan ni Daviana, baka masaktan niya ang damdamin ng binata. Nagmalasakit lang naman siya sa kanya. Wala namang masama doon sa kanyang ginawa eh. Huwag naman niya sanang isipin na may masama siyang intensyon o minamaliit niya ang kakayahan nito. “Okay, tinulungan mo na ako noon sa pamamagitan ng pera. Inalaagan naman kita kagabi. Sa tingin ko ayos na iyon. Fair na. Quits na. Hindi mo na kailangan pang tumanaw sa akin ng utang na loob sa mga ginawa ko. Kalimutan mo na iyon. Wala ka ng utang sa akin na kailangan mong pagbayaran at suklian.”Napahinga na doon nang maluwag si Daviana ngunit may agam-agam pa rin sa kanyang damdamin. Parang may kulang. Pakiramdam niya ay malaki pa rin ang utang na loob niya sa binata kahit na sinabi na nitong okay na iyon. Hindi sapat dito ang perang ibinigay niya kapalit ng dalawang beses nitong walang pag-aalinlangan na pagtulong sa kanya. Ganunpaman ay hindi na niya isinatinig dahil paniguradong hindi nito magugustuhan kung
NAKAHINGA NA NANG maluwag si Rohi, unti-unting lumuwag na rin ang kanyang hawak sa manibela. Gumaan ang pakiramdam niya ng malamang at least, pinapaniwalaan siya ng dalaga. Sa sobrang saya niya hindi niya napigilang umangat ang gilid ng kanyang labi. Facial reaction ni Rohi na hindi nakaligtas sa paningin ni Daviana na sa sandaling iyon ay nakatitig pa rin sa mukha ng binata Binabasa kung nagsasabi ba ito ng totoo ang o ini-echos niya lang ang naging sagot niya sa kanya para bilugin pa ang ulo niya.“Anong nakakatawa, Rohi?” hindi na napigilan ni Daviana na itanong sa kanya. Nakita niyang bahagyang ngumisi ito kanina at para sa kanya ay sobrang estranghero noon. Curious siyang malaman kung bakit ito biglang napangisi nang sabihin niyang naniniwala siya.“Wala. Hindi naman ako tumatawa ah?” “Anong hindi? Ngumisi ka kaya. Huwag mo akong gawing bulag. Nakita ko ‘yun!”Hindi siya sinagot ni Rohi na biglang bumalik ang dati nitong itsura na walang anumang emosyon roon. Good mood na ang n
NAPAKURAP NA ANG mga mata ni Daviana sabay kunot ng kanyang noo. Hindi nagustuhan ng dalaga ang paraan ng pagsasalita ng lalaki sa kanya na parang ang laki ng kasalanan niya. Itinikom niya ang bibig habang tiningnan ang kaibigan na sulyapan ang likod ng humarurot na sasakyan. Muli niyang ibinaling ang tingin kay Daviana na alam niyang mayroong naghatid kahit pa tahasan nitong itanggi iyon. Hindi siya maniniwala sa babae kaya huwag siya nitong gawing tanga dahil hindi siya maniniwala sa kahit na anong kasinungalingan ang sabihin nito sa kanya. Nagagalit siya dahil natututo na rin itong maglihim ngayon.“Nakita mo bang mayroon? Nasaan?” maang-maangang tanong ni Daviana sa kanya, nungkang umamin siya na ang half-brother niya iyon. Malamang lalong magwawala si Warren kapag nalaman niya. “Wala...”“Daviana Policarpio, ano bang nangyayari sa’yo ha?! Natuto ka na 'ring magsinungaling ngayon?!” anitong tinawag na siya sa buong pangalan, alam niyang galit na ito kapag ganito na ang tawag sa ka
PAGKATAPOS NA SABIHIN iyon ni Daviana ay napatungo siya. Gulong-gulo ang kanyang isipan. Hindi niya gusto ang magkaroon ng komplikadong relasyon kay Warren. Kilala niyang matigas ang ulo nito at dahil malambot ang puso niya at ayaw niyang masyadong mapasama ang loob ng kaibigan kung kaya naman hindi niya na dapat pang palakihin kung ano ang gusot sa pagitan nila. Pagkatapos ng lahat-lahat, ang kanilang mga pamilya ay magkakaibigan at saka magkapitbahay. May tendency rin na laging magkikita.“May damdamin din naman ako Warren, na sana naisip iyon ng girlfriend mo.” “Oo naman, Viana. Alam ko naman iyon. Kaya nga ako na ang humihingi ng paumanhin di ba?” Nagdugo pa ang puso ni Daviana sa narinig. Inaasahan na niya iyon pero ang sakit pa rin pala talagang harapang sabihin iyon sa kanya. Nakaramdam na siya ng kaunting hindi pagka-komportable. Batid niyang hindi naman niya ito intensyon pero tila ba sinasadya iyon ng kanyang kaibigan. Nagmamanhid-manhidan lang siya. Kung patuloy niyang pa
MULING NANUMBALIK SA isipan ni Daviana na nasa hotel nga pala siya kagabi kasama si Rohi sa litanyang iyon ni Warren. Bagay na hindi niya pwedeng sabihin sa kaibigan. Hindi niya rin alam ang detalye dahil tuluyan na siyang na-black out nang mapasok ng alak ang katawan. Hindi niya rin alam kung ano ang sinabi niya kay Warren sa tawag dito kagabi, para maintindihan niya ang direksyon ng pinupunto nito, ngunit isang bagay ang natitiyak niya. Sa pagitan ng mga magkakaibigan na opposite sex, talagang hindi na kailangang sabihin pa at pag-usapan ang mga pribadong isyu sa kanilang mga buhay kagaya na lang ng nangyari kagabi. Hindi siya komportable at ayaw niyang pag-usapan nila ni Warren ang paksang ito. Ang weird na kasi kung pag-uusapan pa nila iyon na parang nagku-kuwentuhan lang sila tungkol sa mga bagay-bagay na nangyari na at wala silang dalawang anumang kontrol.“Wala, ang dumi ng isip mo ha? Ganun ba ako sa paningin mo?” naging malikot na ang mga mata ni Daviana, hindi na niya magawa
DAHAN-DAHAN NA IKINUYOM ni Daviana ang kanyang dalawang kamao at kapagdaka ay marahan na lang na tumango upang sumang-ayon sa mga sinabi ng kaibigan. Hindi mawala sa kanyang isipan na ang akala niya noon ay ang lalaki ang magiging boyfriend niya na eventually ay magiging asawa sa hinaharap, ngunit hindi pala. May nakakagimbal na plot twist sa pagitan nila. Isa pala iyong malaking joke lang ng kapalaran na hanggang ngayon ay hindi niya pa rin lubos maisip kung bakit nangyari sa kanya. Hindi siya ang babaeng pangarap ng kaibigan. Iba. Hindi siya na unti-unti pang dumudurog sa buo niyang pagkatao. “Sige na, kain na…” panghihinuyo ni Warren nang mabasang tila nawalan na ng gana ang hitsura ni Daviana, “Concern lang ako sa'yo. Huwag mo sanang isipin na hilig ko lang ang pakialaman ka...”Hindi na nila muling binalikan ang naging topic nilang dalawa kanina. Matapos na ubusin ang kanilang inuming kape ay inihanda na ni Daviana ang iwanan doon ang kaibigan. Tumayo siya. Inayos na ang bahagya
PINAANDAR NA NI Warren ang dala niyang kotse. Sa halip na lumiko siya patungo ng kanilang tahanan ay dire-diretso ang kanyang pagmamaneho patungong South Luzon. Pagkatapos ng graduation niya noon ay bumili siya ng malaking flat na matatagpuan sa may bandang Batangas. Bungad lang iyon, napapagitnaan ng Calamba at Alaminos, Laguna.. Ngayon ang nakatira sa bahay niyang iyon ay ang kasintahan niyang si Melissa. May malalim din siyang dahilan kung bakit ayaw niya at hindi niya hinayaang sabihin ni Daviana sa kanyang pamilya na nagde-date sila ni Melissa. Ang ama ni Melissa ay isang mataas na opisyal na natiwalag sa isang kumpanya at tinanggal sa pwesto dahil sa katiwalian noong nakaraang taon. Anak siya ng mayaman na kagaya niya na lumaking sunod sa lahat ng layaw, ngunit pagkatapos na matanggal ang kanyang ama, ang kanyang dating buong pamilya ay nagkawatak-watak. Nawala ang kanyang marangyang buhay at madalas na inaapi na lang ng mga tao sa paligid na sa kanila ay mga nakakakilala. Noong
ILANG SANDALI PA ang lumipas at umahon na si Daviana sa sofa at mabagal na lumabas na ng dressing room na walang sinuman ang nagbibigay sa kanya ng atensyon. Busy ang lahat sa kanilang ginagawa kung kaya naman nagawa niyang makalabas nang walang sinuman ang nakakakita. Puno ng pananantiya ang hakbang niya sa hallway, tumitingin-tingin sa paligid kahit na kahibangan kung makikita niya doon si Warren. Hindi alam ni Daviana kung saan siya papunta. Gusto niyang lumabas na ng hotel kung kaya naman pumanaog siya kung nasaan ang banquet hall na puno na ng mga bisita. Kung dadaan siya doon, agaw pansin ang kanyang suot na damit. Paniguradong makikilala siya sa isang lingon lang nila.‘Punyeta ka talaga, Warren! Ipapahiya mo ba talaga ako? Bakit mo ako iniwan dito? Tatakas ka rin lang naman pala!’Namumutla pa rin ang kanyang mukha. Sa halip na dumiretso at ituloy ang kanyang paglalakad, muli siyang umikot upang bumalik sa kanyang pinanggalingan. Hindi siya pwedeng lumabas. Dinala siya ng kany
HINDI RIN SUKAT-AKALAIN ni Daviana na biglang tatakbuhan siya ni Warren. Kahit siya ay hindi naisip na magagawa niya ang bagay na iyon lalo pa at mayroon silang matinong kasunduan. Hindi nila nahulaan na angyayari ito kaya pati ang kanilang magulang ay nagawang mag-relax lang at makampante. Akala niya magiging kuntento na ito sa kanilang pekeng engagement, kaya bakit niya ginawa ang tumakas? Wala iyon sa choices.“Hindi siya nag-iisip! Ano na lang ang mangyayari sa kahihiyan ng ating pamilya?!” problemadong sambit ni Welvin na hindi na mapalagay, kung sinu-sino na ang tinawagan nito at kinakausap. “Mabuti sana kung tayo-tayo lang din na pamilya ang nakakaalam. May mga invited ka pang mga media, Carol!” baling na nito sa kanyang asawa.“Ano ba talaga ang nangyari, Daviana? Tumakas ba siya kasama ang babaeng iyon?” baling muli ng babae kay Daviana upang magtanong muli. “Hindi ko po alam, Tita Carol. Ang sabi lang po ni Warren ay may tatawagan lang siya.” hindi na niya sinabi pa ang pan
MAKAHULUGAN NG TININGNAN ni Anelie si Daviana na para bang binabasa nito ang laman ng kanyang isipan ng sandaling iyon na nabanggit ang lalaking alam naman nilang pareho na laman ng puso ni Daviana at hindi ito si Warren. Napaiwas na ng tingin si Daviana sa kaibigan niya. Kilala niya ang mga tinging iyon. Ayaw niyang kaawaan siya nito na iyon na ang nakikita dito.“Oo, Viana. Hindi lang din kaming dalawa ang narito. Actually, marami kami sa mga employee ng Gonzales Group kabilang na si Keefer. Nasa banquet hall na kami kanina malapit doon sa may pagdadausan ng engagement niyo. Inutusan lang ako ni Keefer na pumunta dito sa'yo upang alamin kung nagkita ba kayo ni Rohi. Alam mo na, iniisip lang namin na baka gumawa pa siya ng gulo.” Bumigat ang pakiramdam ni Daviana na para bang may invisible na mga kamay na pumipiga sa kanyang puso paulit-ulit at ayaw bumitaw. Bakit pa siya pumunta ng araw na iyon doon? Hindi naman na niya kailangan pang magpakita. Ayaw din naman niyang makita ang lal
HINDI SUMAGOT SI Melissa. Umiyak lang nang umiyak. Umiihip pa rin ang malakas na hangin sa pandinig niya. Pakiramdam ni Warren ay malapit na siyang liparin ng napakalakas na pressure ng hanging iyon. “Sige na Melissa, please? Bumaba ka na diyan at pumasok ka sa loob ng silid. Pag-usapan natin mabuti ang suggestion ko. Hmm? Makinig ka na…” That was a life, not to mention na girlfriend niya iyon. Umiinit na ang kanyang ulo pero pilit na kinakalma upang huwag siyang magalit. Nanghihinang sumandal na ang katawan niya sa pader. Pumikit na siya nang mariin. Tila may dumaang picture ni Melissa sa balintataw na nahulog ito mula sa palapag, may dugo at scenes na lumilipad sa kanyang isipan.“I don't want you to get engaged…” nabubulunan ng sariling luha na sambit ni Melissa, “Hindi ko kayang tanggapin. Sinabihan na kita noon di ba? Bakit ayaw mong umalis ng bansa at sumama sa akin? Pumunta tayo sa lugar na walang nakakakilala sa atin. Lugar na hindi nila tayo mapipilit na maghiwalay, Warren.
GANUN NA LANG ang naging pag-iling ni Warren matapos na huminga nang malalim. Nasa screen pa rin ng kanyang cellphone ang mga mata; sa nunero ng nobya na patuloy pa rin sa ginagawang pagtawag.“Hindi na. She might be a little emotional today…alam mo na, engagement natin. Ayokong marinig ang boses niya na umiiyak at nasasaktan dahil baka hindi ko kayanin.” sagot nitong nakatitig pa rin sa screen. Napakunot na ang noo ni Warren nang may picture na sinend si Melissa at nag-appear iyon sa notification bar ng kanyang cellphone. Nagbago ang hilatsa ng kanyang mukha nang makita iyon. Masusi at tahimik na pinanood pa ni Daviana ang kanyang reaction. Nahuhulaan na niyang may mali sa kaharap.“Anong meron, Warren?” tanong niya nang mapansing namutla pa ang kanyang mukha, napuno ng takot ang mga mata ng malingunan na si Daviana. “V-Viana, saglit lang ha? Tatawagan ko lang siya.”Ipinagkibit-balikat iyon ni Daviana kahit na medyo bothered na siya sa naging reaksyon ng lalaki. Alam niyang may ma
ILANG SANDALI PA ay pumanaog na si Daviana hawak ng magkabila niyang kamay ang gilid ng damit upang huwag niyang maapakan. Nang makita niyang naroon na si Warren ay bahagya lang siyang tumango dito at naglakad na patungo sa ina niyang si Nida. Nakatitig pa rin sa kanya si Warren ng mga sandaling iyon. Ang tagal niyang hindi nag-react. Nang bumalik siya sa kanyang katinuan, ang kanyang puso ay marahas na tumitibok na animo ay tinatambol. Hindi niya maiwasang tumingin ulit sa likod niya kung nasaan ngayon si Daviana kausap pa ang kanyang ina. Mula sa anggulo ni Warren ay kitang-kita niya ang magagandang collarbone nito ba nagmistulang butterfly at balingkinitan naman na puting swan ang leegnito. Binawi ni Warren ang tingin, ngunit ang bilis pa rin ng tibok ng puso niya. Kasama niyang lumaki si Daviana, kaya kailan pa siya naging ganito kaganda at bakit hindi niya ito nakita?Malalim ang hinga ni Nida nang pinagmamasdan ang anak na bihis na bihis. Malaki na ang anak na hindi man lang ni
SA BISPERAS NG kanilang engagement ay nagpadala ng message si Melissa kay Warren. Pinag-isipan niya itong mabuti. At nang hindi makatanggap ng reply sa kasintahan, minabuti na lang niya na katawagan na si Warren na kinailangan pang patagong lumabas ng kanilang bahay dahil sa maraming tao doon. Kinukumpirma nila ang mga detalye ng mangyayaring engagement nila ni Daviana kinabukasan. Sumasakit ang ulong sinagot na niya ang tawag ni Melissa. “Hey, bakit ka tumatawag? Alam mo namang busy ako—” “Ang engrande ng magiging engagement niyo ni Daviana aat halos mga kilalang tao ang bisita. Sa tingin mo magagawa mong i-cancel iyon at hindi matuloy na mauwi sa kasalan?” puno ng lungkot, selos at pagdududang turan ni Melissa dito. “Sinabi ko naman sa’yo di ba? Gagawa ako ng paraan. Hahanapan ako ng paraan. Wala ka bang tiwala sa akin, Melissa?” Suminghot na doon si Melissa na halatang umiiyak na naman dahil sa sinabi niya. “Sinabi ko rin naman sa’yo na hindi ko hawak ang lahat. Wala akong kon
IBINUKA NA NI Warren ang kanyang bibig upang lumaban, ngunit ang mga salita ay natigil lang sa dulo ng kanyang dila. Ano ang sasabihin niya naman? Noong una ay gusto niyang igiit na kung gusto niya, maaari rin naman niyang puntahan ang lalaking nagugustuhan anumang oras, ngunit hindi niya ito masabi. Ayaw ni Warren na makita niya ulit ang lalaking iyon. God knows whether that mysterious man is good or bad. Anyway, simula nung nainlove si Daviana sa lalaking ‘yun, wala ng nangyaring maganda sa buhay ng dalaga. “Ano pa nga bang magagawa ko sa inyo, Warren?” “Wala, Viana. At most I can see Melissa less before we break off the engagement. Sinabi ko na rin sa kanya na dapat hindi na kami magkita ng madalas gaya ng dati. Okay na sa’yo iyon? Masaya ka na ba ha?”Wala namang pakialam si Daviana kung magkita pa sila o hindi na. Ang sa kanya lang ilugar nila dahil maaaring simulan iyon ng iba’t-ibang uri ng tsismis. Ayaw din naman niyang maging laman ng mga iyon. “It was you who proposed th
NANATILING TIKOM ANG bibig at tahimik si Rohi kahit pa binubungangaan na siya ni Keefer. Bahagyang kumikirot pa ang kanyang tiyan kung kaya naman medyo iritable pa siya ng sandaling iyon. “Kung bumitaw ako noon ng maaga, malamang wala na ako sa mundo ngayon.” Napakamot na sa batok niya si Keefer. Nagagawa pa talaga siyang ipilosopo ng kaibigan? “Hindi iyon ang ibig kong sabihin, Bro. Si Daviana. Siya ang topic natin. Iba-iba ang babae. Ang ibig kong sabihin ay ang daming babae, hindi lang siya. Bakit kailangan mong isiksik ang sarili mo sa babaeng iyon na walang ibang ginawa kung hindi ang pasakitan ka, ha? Hindi lang iyon, fiancée na siya ng kapatid mong hilaw. Kalaban mo na siya ngayon, Rohi. Kalaban!”Kumuha si Rohi ng isang stick ng sigarilyo, sinindihan iyon at pagkatapos huminga ng malalim.“Hindi naman iyon mahalaga. Saka, hindi makukuntento iyon si Warren dahil lang sa engagement nila ni Daviana. Isa pa, nandiyan din ang girlfriend niyang si Melissa na nasa pagitan nila.”N