It’s the wedding day, eto na ang araw na kung saan mababago na ang buhay ko. Hindi ako nakatulog dahil sa kaiisip ng puro what if sa isip ko.
Iniisip ko kung, ano ang itsura ng mapapangasawa ko. Kung mabait ba siya. Kung ayos lang din ba na ikasalan siya sa taong hindi niya gusto o kilala.
What if, may gusto siyang babae tapos napilitan isyang ikasal sa ibang dahil this is basically and Arrange Marriage.
What if, hindi niya ko pakitunguan ng mabuti, dahil sa ayaw niya sakin. O kaya ayaw niya sakin dahil, magiging pabigat ako sa kanya dahil sa kung ano ang kulang sakin.
What if, me being blind is the one he hates. Dahil hindi ako magiging typical na asawa na aalagaan ang asawa niya, ipagluluto o maalagaan ng mabuti.
Nabulag ako dahil sa isang accident a naging dahilan naman ng pagkamatay ng magulang ko. Because of that accident i’ve been living in the dark this whole year.
At tanging si tiyang Amelia ad shadow ang tumutulong sakin o nagiging mata ko. Shadow is the one Tiyag Amelia hired, who will guide and protect me habang wala siya.
His job is really to guide and to protect. Kasi kahit ako ganito, i can still do house chores, dahil sa kabisado ko na ang mga bagay bagay dito sa bahay. Kung saan nakalagay ang mga gamit.
This house is blind proof, kung saan I barely trip myself while i go around the house.
Narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto ko, nakahiga pa rin ako sa kama ko. I hear footsteps na papalapit sakin.
He is here.
Umayos ako ng upo sa higaan waiting for him na makalapit sakin.
He is shadow, hindi yan ang pangalan niya. I call him shadow dahil he is like a shadow na laging nakasunod sakin. He doesn't talk. But he is warm.
“ It’s my wedding day, hindi mo ba ko congratulate?” i ask him. Simula ng magkakilala kaming dalawa hindi ko pa narinig ang boses niya ni minsan. Simula nun naging mission ko na mapagsalita siya.
Kinuha niya ang kamay ko then using his fingers he spell CONGRATULATION sa palad ko
“ Really!? Hindi pa rin kita mapagsasalita? I really can’t trick you shadow haha” sabi ko pero hindi pa rin niya ko sinasagot.
He put his arms on my back guiding me to stand up, pagkatayo ko binitawan niya ko na ko. I started walking towards my cr I open the door, walk towards the sink rinse my face with water.
I still feel his presence sa likod ko. After i wash my face i grab my toothbrush together with toothpaste.
Once I finish my routine, this may looks like a typical day. But this is my wedding day, hindi ko rin naman alam kung ano ba dapat ang gawi. In the day like this.
Lumabas na ko ng Cr, walk towards my room door para buksan ito at lumabas na ng kwarto, when we hear something coming on the outside of the room.
I feel shadow’s warm hand on my arm, pinigilan niya ko na buksan ang pinto.
“ Okay lang, baka ligaw na pusa na naman yon o kaya naman bumagsak na ibon” sabi ko sa kanya.
It happens, minsan kapag nakakarinig kami ng tunog na kahit ano sa bahay ay minsan mga ligaw na pusa na naghahanap ng pagkain o kaya naman may mga ibon na bumagsak sa balcony.
Pero hindi pa rin niya ako, hinayaan na makalabas. He tap a code on my skin for me to understand him. He taught me morse code, by that we can communicate eve without saying a word.
Hinayaan ko siya at sinunod ang gusto niyang mangyari. Kasi kahit ako naman ay confident na baka pusa lang talaga yon. He lead me towards my bed at pinaupo niya ko.
He left me, without making a noise, Ako naman nakikiramdam o nakikinig kung ano ang nangyayari sa labas.
3 minutes pass, i hear a lot of gun shots. Nun na ko na alarma. Tumayo na ko sa oagkakaupo ko sa kama. Nakaramdam na ko ng kaba, dahan dahan akong naglakad papalapit sa pinto,i lean my ear sa pinto, observe at pinapakinggan .
Maraming gushots ang narinig ko at mga tunog na mga nagbabaksakan na gamit. I hold so tightly on my Pj’s wishing that shadow is safe and he is the one winning.
Then the sound of gun shots stop, wala na kong marinig pa, na parang tumigil ang lahat. Hindi ko alam kung sino ang nanalo. Iniisip ko pa rin kung okay pa si shadow.
Napahawak kao sa door knob, iniisip ko na lumabas para tulungan siya, but i’m blind ano nga ba ang makakaya ko para tulungan siya. Baka..Baka,, ikapahamak pa namin kung makielam ako.
I want to stick to our arrangement na kapag may mangyari man na ganito, Wag na wag akog lalabas kung saan man niya ko itago, Whatever happens. But, i cant help myself na mag alala.
A sound of footsteps ang naririnig ko na papalapit sa kwarto. Mas lalong humigpit ang hawak ko sa doorknob. Hindi ko alam kung sino ang papalapit kung si shadow ba o ibang tao. Then the footsteo stop. Near my door.
I’m waiting for the person to talk. Pero instead na magsalita, kumatok ito like in morse code. I-T-S M-E S-H-A-D-O-W
That’s when i realize that i am safe, I open the door, nangibabaw sakin ang amoy ng pabango ni. Na nagpapatunay na siya nga ag nasaharapan ko ngayon.
“ Pinag-alala mo ko, ano nangayri sa babae sino ang mga tao na yon” I ask him, pero instead na magsalita siya. Kinuha niya ang kamay ko then gently he placed it on his arms.
He walked me out of the room, habang naglalakad kami, naamoy ko ang alisangsang ng amoy na dugo kaya I know na there are almost 20 dead bodies sa paligid namin.
He walk me out of the house, and let me seat on a chair.
“A-are you hurt? May masakit ba sayo?” I ask him hindi ko binibitawan ang braso niya. Still hindi pa rin siya sumasagot. Mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa braso niya dahil pinipilit niya itong tanggalin.
“He is alright, he basically fought 20 people.Oh dear the whole house is a mess. Are you alright dear” lumuwag na ang pagkahawak ko ng marinig ko ang boses ni tiyang amelia.
“ Tiyang, there is intruder inside the house. Can you please check on shadow if he has an injury or wound” i said, hinahanap ko ang kamay ni tiyang para hawakan ito.
Nahuli ito agad ni tiyang and my hand grip on her finger like a child, asking a question na gusto gusto malaman ang sagot.
“ relax relax. Nagpatawag na ko ng police ng magtitingin kung sino ang mga pumasok sa bahay. And yes Shadow … is uhmm okay. No wounds right? Yeah wala. Sinabi ko na sayo shadow is a well trained of mine”
Kung tingin niya ay okay si shadow, I guess he really is okay. He is like a bestfriend for me kaya ayoko na masaktan siya o masugatan,
Besides we are the same age… I guess?
1 week passedWe are in japan, I am holding her ashes. Wala ng tumutulong luha sa mga mata ko. I have spend day and night mourning her. Si shadow lang ang kasama ko dito.Siya lang ang naging sandalan ko sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Natagpuan na lamang ni shadow si Auntie dito sa bahay. Wala ng buhay. Kaya pala, ilang linggo ko na hindi siya ma contact. Naisip ko sana, na may nangyari na masama sa kanya. Pero lunod na lunod ako sa pagmamahal ng mga linggo na yon. Na ngayon ay pinagsisihan ko.Shadow retrieve a cctv footage nung araw na mawalan ng buhay si Auntie. I ask shadow na panoorin ito. Gustong gusto ko malaman ang may kagagawan nito. Pinapangako ko sa sarili ko na hinding hindi makakatakas ng buhay ang may gawa nito. “ May nakuha ba kayo sa cctv footage” tanong ko kay shadow. Kakayari niya lang panoorin ito. “ Base sa mga araw bago mangyari ang pangyayari . Isang tao lang ang naglabas pasok sa bahay” Mas napaakap ako sa ashes ng auntie ko.“ Sino?” Shadow hes
Catherine’s Point of View“ Pwede ka naman hindi magsuot ng heels” Pagrereklamo ni James. Kanina pa niya ko pinangangaralan na wag daw ako magsuot ng heels.More chances daw na baka mapatid o madapa ako kapag nag heels ako. Sinabi ko naman na sa kanya na kaya ko magsuot ng heels.At anjan naman siya lagi para alalayan ako.“ Ayaw mo ba nun, mas may excuse ka para hawakan mo ang kamay ko” Pagbibiro ko sa kanya. He brushes his finger to the tip of my nose.“ Ahay! Asawa ko talaga . Kelan ka natuto mag flirt ha” sabi niya habang tumatawa.“ Kanino pa ba, kundi sa asawa ko na smooth talker” Balik na bi
Catherine’s Point of View“ My son, really do everything para hindi ka namin makausap” he said. He places a bottle in front of me. Umupo siya across sakin.I open my eyes. Inayos ang pagkaupo ko. Keep my composure together. Trying not to be intimidated with Mr. Ramirez presence.James's Dad.“ Good Afternoon po” Yan lang nasabi ko. Hindi ko alam ang sasabihin sa kanya. Nagulat ako na makakausap ko o makakaharap ko siya.All this time akala ko hindi ko siya makakausap ever. He doesn’t seem like he likes me. Dahil nung sa Island, hindi niya ako kinausap nor mention my name.Para akong invisible sa kanila nun. Si james lang ang na
Catherine’s Point of ViewToday is an important day for James’s Family. It’s their grandmother’s birthday.James love his grandmother kaya kahit ayaw niya makita ang tatay niya. Wala siyang magagawa dahil ayaw niya naman magtampo ang lola niya sa kanya.We will be spending the night sa mansion ng mga Ramirez. Kaya nagdala ako ng extra clothes together with pajama at susuotin ko sa party.I want to be presentable in front of his grandmother. Kwento niya sakin, nung nawala ang mother niya. His grandmother takes care of him.She spoiled him with love. Siya daw ang kakampi niya sa bahay kapag daw kailangan niya umuwi sa bahay nila.
Catherine’s Point of ViewNarinig ko bumukas ang pinto ng office mula sa loob ng room ni james. Dali dali ako humiga ssa kama and closes my eyes.I pretended na natutulog. Wala ako sa wisyo para pagusapan ang narinig ko kanina. Mas mabuti pa umiwas muna sa usapan.The door of the room open. His footsteps are getting louder means malapit na siya sa kama“ Wife” bulong niya. Tinatry niya kung magigising ba ko.I did not respond.“ Are you awake?” he then again whispers this time nakaupo na siya sa gilid ko. Inayos niya ang buhok na tumatabing sa mukha ko.&ldqu
Catherine’s Point of View30 minutes na ang nakalipas, andito pa rin ako sa lounge. Binigyan na ko ng kape ng receptionist kahit hindi ako humingi.Should I call him? Pero baka busy talaga kaya hindi niya ko maasikaso na. Nakaka guilty naman kung maabala siya.“ Mrs Ramirez?” tawag ng isang lalaki. Napalingon ako sa gawi ng nagsalita na ito.Tinaas ko ang kamay ko para makita niya ko. Narinig ko ang ang yabag ng paa niya papalapit siya sakin.“ Ikaw ba si catherine?” bulong niya“ Oo, ako nga. You are..?” sagot ko sa kanya.“ Nice to meet you, I am Jake. James’s Be