Share

Chapter Two

Penulis: 3cia07
last update Terakhir Diperbarui: 2024-10-06 14:15:03

 It’s the  wedding day, eto na ang araw na kung saan mababago na ang buhay ko. Hindi ako nakatulog dahil sa kaiisip ng puro what if sa isip ko. 

Iniisip ko kung, ano ang itsura ng mapapangasawa ko. Kung mabait ba siya. Kung ayos lang din ba na ikasalan siya sa taong hindi niya gusto o kilala. 

What if, may gusto siyang babae tapos napilitan isyang ikasal sa ibang dahil this is basically and Arrange Marriage.

What if, hindi niya ko pakitunguan ng mabuti, dahil sa ayaw niya sakin. O kaya ayaw niya sakin dahil, magiging pabigat ako sa kanya dahil sa kung ano ang kulang sakin. 

What if, me being blind is the one he hates. Dahil hindi ako magiging typical na asawa na aalagaan ang asawa niya, ipagluluto o maalagaan ng mabuti.

Nabulag ako dahil sa isang accident a naging dahilan naman ng pagkamatay ng magulang ko. Because of that accident i’ve been living in the dark this whole year.

 At tanging si tiyang Amelia ad shadow ang tumutulong sakin o nagiging mata ko. Shadow is the one Tiyag Amelia hired, who will guide and protect me habang wala siya.

 His job is really to guide and to protect. Kasi kahit ako ganito, i can still do house chores, dahil sa kabisado ko na ang mga bagay bagay dito sa bahay. Kung saan nakalagay ang mga gamit. 

This house is blind proof, kung saan I barely trip myself while i go around the house.

Narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto ko, nakahiga pa rin ako sa kama ko. I hear footsteps na papalapit sakin.

He is here.

Umayos ako ng upo sa higaan waiting for him na makalapit sakin. 

 He is shadow, hindi yan ang pangalan niya. I call him shadow dahil he is like a shadow na laging nakasunod sakin. He doesn't talk. But he is warm. 

“ It’s my wedding day, hindi mo ba ko congratulate?” i ask him. Simula ng magkakilala kaming dalawa hindi ko pa narinig ang boses niya ni minsan. Simula nun naging mission ko na mapagsalita siya. 

Kinuha niya ang kamay ko then using his fingers he spell CONGRATULATION sa palad ko

“ Really!? Hindi pa rin kita mapagsasalita? I really can’t trick you shadow haha” sabi ko pero hindi pa rin niya ko sinasagot.

 He put his arms on my back guiding me to stand up, pagkatayo ko binitawan niya ko na ko. I started walking towards my cr I open the door, walk towards the  sink rinse my face with water. 

I still feel his presence sa likod ko. After i wash my face  i grab my toothbrush together with toothpaste.

Once I finish my routine, this may looks like a typical day. But this is my wedding day, hindi ko rin naman alam kung ano ba dapat ang gawi. In the day like this.

Lumabas na ko ng Cr, walk towards my room door para buksan ito at lumabas na ng kwarto, when we hear something coming on the outside of the room. 

I feel shadow’s warm hand on my arm, pinigilan niya ko na buksan ang pinto.

“ Okay lang, baka ligaw na pusa na naman yon o kaya naman bumagsak na ibon” sabi ko sa kanya.

It happens, minsan  kapag nakakarinig kami ng tunog na kahit ano sa bahay ay minsan mga ligaw na pusa na naghahanap ng pagkain o kaya naman may mga ibon na bumagsak sa balcony. 

Pero hindi pa rin niya ako, hinayaan na makalabas. He tap a code on my skin for me to understand him. He taught me morse code, by that we can communicate eve without saying a word. 

Hinayaan ko siya at sinunod ang gusto niyang mangyari. Kasi kahit ako naman ay confident na baka pusa lang talaga yon. He lead me towards my bed at pinaupo niya ko. 

He left me, without making a noise, Ako naman nakikiramdam o nakikinig kung ano ang nangyayari sa labas. 

3 minutes pass, i hear a lot of gun shots. Nun na ko na alarma. Tumayo na ko sa oagkakaupo  ko sa kama.  Nakaramdam na ko ng kaba, dahan dahan akong naglakad papalapit sa pinto,i lean my ear sa pinto, observe at pinapakinggan .

Maraming gushots ang narinig ko at mga tunog na mga nagbabaksakan na gamit. I hold so tightly on my Pj’s wishing that shadow is safe and he is the one winning. 

Then the sound of gun shots stop, wala na kong marinig pa, na parang tumigil ang lahat. Hindi ko alam kung sino ang nanalo. Iniisip ko pa rin kung okay pa si shadow.

Napahawak kao sa door knob, iniisip ko na lumabas para tulungan siya, but i’m blind ano nga ba ang makakaya ko para tulungan siya. Baka..Baka,, ikapahamak pa namin kung makielam ako. 

I want to stick to our arrangement na kapag may mangyari man na ganito, Wag na wag akog lalabas kung saan man niya ko itago, Whatever happens. But, i cant help myself na mag alala.

A sound of footsteps ang naririnig ko na papalapit sa kwarto. Mas lalong humigpit ang hawak ko sa doorknob. Hindi ko alam kung sino ang papalapit kung si shadow ba o ibang tao. Then the footsteo stop. Near my door. 

I’m waiting for the person to talk. Pero instead na magsalita, kumatok ito like in morse code. I-T-S M-E S-H-A-D-O-W

That’s when i realize that i am safe, I open the door, nangibabaw sakin ang amoy ng pabango ni. Na nagpapatunay na siya nga ag nasaharapan ko ngayon.

“ Pinag-alala mo ko, ano nangayri sa babae sino ang mga tao na yon” I ask him, pero instead na magsalita siya. Kinuha niya ang kamay ko then gently  he placed it on his arms.

 He walked me out of the room, habang naglalakad kami, naamoy ko ang alisangsang ng amoy na dugo kaya I know na there are almost 20 dead bodies sa paligid namin. 

He walk me out of the house, and let me seat on a chair.  

“A-are you hurt? May masakit ba sayo?” I ask him hindi ko binibitawan ang braso niya. Still hindi pa rin siya sumasagot. Mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa braso niya  dahil pinipilit niya itong tanggalin.

“He is alright, he basically fought 20 people.Oh dear the whole house is a mess. Are you alright dear” lumuwag na ang pagkahawak ko ng marinig ko ang boses ni tiyang amelia.

“ Tiyang, there is intruder inside the house. Can you please check on shadow if he has an injury or wound” i said, hinahanap ko ang kamay ni tiyang para hawakan ito.

 Nahuli ito agad ni tiyang and my hand grip on her finger like a child, asking a question na gusto gusto malaman ang sagot. 

“ relax relax. Nagpatawag na ko ng police ng magtitingin kung sino ang mga pumasok sa bahay. And yes Shadow … is uhmm okay. No wounds right? Yeah wala. Sinabi ko na sayo shadow is a well trained of mine”

Kung tingin niya ay okay si shadow, I guess he really is okay. He is like a bestfriend for me kaya ayoko na masaktan siya o masugatan,

 Besides we are the same age… I guess?

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Aking Paraluman ( Billionaires Forced Marriage )   Chapter Eighty

    Catherine’s Point of ViewIsang taon na ang nakalipas simula ng mahatulan ng pagkakulong si Alyssa. Lahat ng ebidensya na akalap ni Auntie Amelia ay nakakatulong sa mabilisan na pagkakulong niya. Kasama niya nakulong ang tatay ni Jake. Napaglama ko rin na si jake ay pinsan ko. James and him ay hindi na tulad ng dati. Pero nag uusap pa rin silang dalawa. May barrier na nga lang ang namamagitan sa kanilaAnd then james’s father lose the candidacy, dahil sa mga lumabas na balita patungkol sa asawa niya. A lot of people started hating him. At bumaba ang rating nito sa mga tao. Nakatira na kami muli sa isang bahay like a married couple.Mas lalo kmaing nalapit sa isa’t isa ng mayari na ang lahat. Now I can say and proudly say that. James really love me and crazily loves me. Nakaka Panatag sa kalooban na, ang taong mahal mo ay mahal ka niya pabalik. Ang mas masarap pa roon ay mas mahal niya ko. “ Dinala mo na ba si Ella sa school niya?” I ask him“ I let the driver drive her”

  • Aking Paraluman ( Billionaires Forced Marriage )   Chapter Seventy-Nine

    Catherine’s Point of ViewHe poured cold water on my face. Medyo umeepekto pa rin ang pampatulog na naamoy ko kanina kaya medyo nahihilo hilo pa ko. Another footsteps coming from not so far away. This time it’s a woman. Because no man will wear a high heel. Nang nakakalaput na siya, nakita ko na kung sino ito. Alyssa Alcantara Ramirez.“ Seeing you like that is really a satisfaction. You know” she said. Lumapit siya sakin, sinabunutan niya ang buhok ko. Tumingin siya sa lalaki. “ Nice work, hanggang ngayon hindi mo pa rin ako binibigo” sabi ni Alyssa sa lalakiNgumiti ang lalaki, sabay lapit kay Alyssa. Hinalikan nito ang likod ng kamay niya.Umangal naman akad si Alyssa sabay pinunasan nito ang kamay na hinalikan ng lalaki She turned to me. “ You finally reveal yourself. Auntie” I said, while smirking“ Don’t call me that wala akong pamangkin” she said. Binitawan niya ang ulo . That man, bring her chair. He placed it in front of me. Ayssa sat on it. “ bakit, aren't you

  • Aking Paraluman ( Billionaires Forced Marriage )   Chapter Seventy-Eight

    Catherine’s Point of ViewIniwan niya ako mag isa. Hindi ko siya masisi na iwan niya ko dito. Alam ko kung gaano kasakit ang hindi maibalik ang pagmamahal na binigay sa tao. Hindi ako manhid para hindi malaman ang nararamdaman ni Kiel para sakin. Siguro ang pagkakamali ko lang ay ang mga bulag bulagan na hindi ko ito alam . From the way he cared for me, I know it’s more a bodyguard and employee relationshipFor him. Dahil ang tingin ko sa kanya kapatid, I ignore it. Wishing na hindi na siya magisip pa ng more than that. I really hope this time, hindi siya mawala sakin. Siya na lang ang pamilya na meron ako. Nawala na si Auntie Amelia. Ayoko na pati siyang kasama ko mula bata palang ay mawala rin sakin. “ Sana, bumalik ka Kiel” bulong ko. Iniisip ko na balikan na si james, I know that he is worried by now. Naglakad na ko pabalik. But suddenly someone put a handkerchief sa ilong at bibig ko. Nagpupumiglas pa ko ng una, pero ng makaamoy ako ng isang bagay. Nabitawan k

  • Aking Paraluman ( Billionaires Forced Marriage )   Chapter Seventy-Seven

    Catherine’s Point of View“ Ano ba Kiel nasasaktan ako” sigaw ko sa kanya, Binitawan niya ang kamay ko, tinignan ko ang braso ko may bakas ng kamay niya ang wrsit ko. Ganun mahigpit ang hawak niya sakin. “ Akala ko ba, hindi ka na babalik sa kanya?” panimula niya. “ May usapan tayo Catherine, pagkatapos ng lahat ng ito. Itataas kita diba.” I look away. Hindi ako makatingin sa kanya. Inaamin ko, unti unting nagbabago ang isip ko everyday I spent my day with james. I am becoming that person again, who wants to always be near him. My feelings are coming back. “ Catherine?” he softly asked. He gently put his hands on my chin, guiding my face to look at him. “ Alam mo na may gusto ko sayo diba?” he said it with soft tone. When he said that, napatingin na ko sa mata niya. His eyes are full of hope. Like he is waiting for me to say it back to him. “ Kie–” he put his fingertip on my lips. Para mapigilan ako magsalita. “ Pinigilan ko naman. Maniwala ka, simula ng sinabihan ako

  • Aking Paraluman ( Billionaires Forced Marriage )   Chapter Seventy-Six

    Catherine’s Point of ViewHalos mayari na ang araw, hindi pa rin kami nakakadating sa last destination ng kampanya na to. Kung minsan ay humihinto kami kapag may mga eskinita na makikita. Baba kami mula sa float. Tsaka namin papasukin ang mga eskinita at makipag kamay sa mga tao. Hindi na muli nangyari na nakatabi sa akin si Stephanie, simula rin non. Hindi na maalis ang tingin ng masama sa akin Alyssa. Wala man akong pakialam kung ma mis understand niya ang nangyari. In fact I want her to get angry. The angrier the better. Habang naglalakad kami, walang tigil sa pag alalay sakin ni james. Everytime we came across sa mga basang daan he always hold my hand. Making sure na hindi ako ma mimistep or madudulas. He is never protective of me, which is nakakapanibago. Or hindi ko lang talaga napapansin. Sa end na pala ng eskinita na to ang park na sinasabi na hangganan ng lakaran na toNang malapit na kami sa stage, dumadagsa na ang mga tao. Maraming suporter ang tatay ni james k

  • Aking Paraluman ( Billionaires Forced Marriage )   Chapter Seventy-Five

    Dumating na kami sa mansion ng mga ramirez, sumalubong samin ang grandmother ni james. “ Nice to see you again po “ sabi ko sa kanya. Inakap niya ko ng sobrang higpit. “ Nice to see you again too, hay salamat at bumalik ka para sa apo ko” banggit niya. Pinaupo niya ako sa tabi niya. Habang si james dinala niya ang gamit namin sa kwarto niya. Kaya naiwan kaming dalawa ni lola dito. “ Abay saan ka ba nagpunta at iniwan mo naman ng walang pasabi ang apo ko” tanong niya. Sa totoo lang natatakot ako humarap kay lola, dahil baka galit siya sakin. Sa mismong birthday pa niya ako nawala. “ may mga bagay lang po akong inayos. Pasensya na po at hindi ako nakapag paalam sa inyo ng gabi na yon. Nagkaroon po kasi ng pangyayari na kailangan ko umalis, ng hindi nagpapaalam” paghingi ko tawag sa kanya. “ Kung ano man yon, sana naman at maayos mo. At wag mo na ulit gagawin yun ah. Hindi ko kayang makitang nasasaktan ang apo ko. Alam mo ba nung gabi na yon. Hinalughog niya ang buong subdivision

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status