It’s the wedding day, eto na ang araw na kung saan mababago na ang buhay ko. Hindi ako nakatulog dahil sa kaiisip ng puro what if sa isip ko.
Iniisip ko kung, ano ang itsura ng mapapangasawa ko. Kung mabait ba siya. Kung ayos lang din ba na ikasalan siya sa taong hindi niya gusto o kilala.
What if, may gusto siyang babae tapos napilitan isyang ikasal sa ibang dahil this is basically and Arrange Marriage.
What if, hindi niya ko pakitunguan ng mabuti, dahil sa ayaw niya sakin. O kaya ayaw niya sakin dahil, magiging pabigat ako sa kanya dahil sa kung ano ang kulang sakin.
What if, me being blind is the one he hates. Dahil hindi ako magiging typical na asawa na aalagaan ang asawa niya, ipagluluto o maalagaan ng mabuti.
Nabulag ako dahil sa isang accident a naging dahilan naman ng pagkamatay ng magulang ko. Because of that accident i’ve been living in the dark this whole year.
At tanging si tiyang Amelia ad shadow ang tumutulong sakin o nagiging mata ko. Shadow is the one Tiyag Amelia hired, who will guide and protect me habang wala siya.
His job is really to guide and to protect. Kasi kahit ako ganito, i can still do house chores, dahil sa kabisado ko na ang mga bagay bagay dito sa bahay. Kung saan nakalagay ang mga gamit.
This house is blind proof, kung saan I barely trip myself while i go around the house.
Narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto ko, nakahiga pa rin ako sa kama ko. I hear footsteps na papalapit sakin.
He is here.
Umayos ako ng upo sa higaan waiting for him na makalapit sakin.
He is shadow, hindi yan ang pangalan niya. I call him shadow dahil he is like a shadow na laging nakasunod sakin. He doesn't talk. But he is warm.
“ It’s my wedding day, hindi mo ba ko congratulate?” i ask him. Simula ng magkakilala kaming dalawa hindi ko pa narinig ang boses niya ni minsan. Simula nun naging mission ko na mapagsalita siya.
Kinuha niya ang kamay ko then using his fingers he spell CONGRATULATION sa palad ko
“ Really!? Hindi pa rin kita mapagsasalita? I really can’t trick you shadow haha” sabi ko pero hindi pa rin niya ko sinasagot.
He put his arms on my back guiding me to stand up, pagkatayo ko binitawan niya ko na ko. I started walking towards my cr I open the door, walk towards the sink rinse my face with water.
I still feel his presence sa likod ko. After i wash my face i grab my toothbrush together with toothpaste.
Once I finish my routine, this may looks like a typical day. But this is my wedding day, hindi ko rin naman alam kung ano ba dapat ang gawi. In the day like this.
Lumabas na ko ng Cr, walk towards my room door para buksan ito at lumabas na ng kwarto, when we hear something coming on the outside of the room.
I feel shadow’s warm hand on my arm, pinigilan niya ko na buksan ang pinto.
“ Okay lang, baka ligaw na pusa na naman yon o kaya naman bumagsak na ibon” sabi ko sa kanya.
It happens, minsan kapag nakakarinig kami ng tunog na kahit ano sa bahay ay minsan mga ligaw na pusa na naghahanap ng pagkain o kaya naman may mga ibon na bumagsak sa balcony.
Pero hindi pa rin niya ako, hinayaan na makalabas. He tap a code on my skin for me to understand him. He taught me morse code, by that we can communicate eve without saying a word.
Hinayaan ko siya at sinunod ang gusto niyang mangyari. Kasi kahit ako naman ay confident na baka pusa lang talaga yon. He lead me towards my bed at pinaupo niya ko.
He left me, without making a noise, Ako naman nakikiramdam o nakikinig kung ano ang nangyayari sa labas.
3 minutes pass, i hear a lot of gun shots. Nun na ko na alarma. Tumayo na ko sa oagkakaupo ko sa kama. Nakaramdam na ko ng kaba, dahan dahan akong naglakad papalapit sa pinto,i lean my ear sa pinto, observe at pinapakinggan .
Maraming gushots ang narinig ko at mga tunog na mga nagbabaksakan na gamit. I hold so tightly on my Pj’s wishing that shadow is safe and he is the one winning.
Then the sound of gun shots stop, wala na kong marinig pa, na parang tumigil ang lahat. Hindi ko alam kung sino ang nanalo. Iniisip ko pa rin kung okay pa si shadow.
Napahawak kao sa door knob, iniisip ko na lumabas para tulungan siya, but i’m blind ano nga ba ang makakaya ko para tulungan siya. Baka..Baka,, ikapahamak pa namin kung makielam ako.
I want to stick to our arrangement na kapag may mangyari man na ganito, Wag na wag akog lalabas kung saan man niya ko itago, Whatever happens. But, i cant help myself na mag alala.
A sound of footsteps ang naririnig ko na papalapit sa kwarto. Mas lalong humigpit ang hawak ko sa doorknob. Hindi ko alam kung sino ang papalapit kung si shadow ba o ibang tao. Then the footsteo stop. Near my door.
I’m waiting for the person to talk. Pero instead na magsalita, kumatok ito like in morse code. I-T-S M-E S-H-A-D-O-W
That’s when i realize that i am safe, I open the door, nangibabaw sakin ang amoy ng pabango ni. Na nagpapatunay na siya nga ag nasaharapan ko ngayon.
“ Pinag-alala mo ko, ano nangayri sa babae sino ang mga tao na yon” I ask him, pero instead na magsalita siya. Kinuha niya ang kamay ko then gently he placed it on his arms.
He walked me out of the room, habang naglalakad kami, naamoy ko ang alisangsang ng amoy na dugo kaya I know na there are almost 20 dead bodies sa paligid namin.
He walk me out of the house, and let me seat on a chair.
“A-are you hurt? May masakit ba sayo?” I ask him hindi ko binibitawan ang braso niya. Still hindi pa rin siya sumasagot. Mas lalo kong hinigpitan ang hawak ko sa braso niya dahil pinipilit niya itong tanggalin.
“He is alright, he basically fought 20 people.Oh dear the whole house is a mess. Are you alright dear” lumuwag na ang pagkahawak ko ng marinig ko ang boses ni tiyang amelia.
“ Tiyang, there is intruder inside the house. Can you please check on shadow if he has an injury or wound” i said, hinahanap ko ang kamay ni tiyang para hawakan ito.
Nahuli ito agad ni tiyang and my hand grip on her finger like a child, asking a question na gusto gusto malaman ang sagot.
“ relax relax. Nagpatawag na ko ng police ng magtitingin kung sino ang mga pumasok sa bahay. And yes Shadow … is uhmm okay. No wounds right? Yeah wala. Sinabi ko na sayo shadow is a well trained of mine”
Kung tingin niya ay okay si shadow, I guess he really is okay. He is like a bestfriend for me kaya ayoko na masaktan siya o masugatan,
Besides we are the same age… I guess?
Catherine’s Point of ViewI hired a make-up artist for this party. I am presenting myself to everyone. The party is held for the 30th anniversary. Where the company will present its future plans to the public and will be a good time to reveal myself. Hindi pa ko tapos make-upan, pumasok si Kiel. Pinalabas niya muna sila. Sumunod naman sila lahat. Leaving me and kiel in this room. “ Kung nandito ka, para pigilan ako kitain yung tao na yon. Sorry hindi kita masusunod” I said, without even taking a glance on him. Since the day na sinabi ko sa kanya na I contacted the person na lumapit sakin 3 years ago. Hindi nagustuhan ang desisyon ko na yon. I took interest when I found an old letter na sinulat ni Auntie for my deceased mother. Naalala ko nun she was drunk ng kwentuhan niya ko tungkol sa mother ko. Nagkaroon lang siya ng lakas ng loob pag usapan si Mommy kapag nalalasing siya. Kaya I know a little bit about their story. She said that my mother is the eldest and she is the youngest.
James’s Point of View“ Why did you forward me this message?” Bumalik na ko sa condo niya since, ayoko bumalik sa bahay. Meron din ako gusto ko pag usapan namin dalawa. “ Basahin mo muna” I said, I open his laptop. Inserted a hard drive through it. Habang hinihintay ko ang update ng investigator na hire ko. I plan to watch the cctv footages na nakalap ko sa lugar na malapit sa shop na pinuntahan ko kanina. I am hoping to find some clues. “ Is this seven? The music composer/writer?” he asks, lumapit siya sakin. He is also looking at the CCTV footage. “ Ano yan? San mo nakuha yan?” “ I ask for the cctv footages na malapit sa shop na pinanggalingan ni Catherine, nagbabakasakali may makita kong clues dito na makakapag turo kung nasaan siya” I said.“ You are crazy man, hindi ko akalain na aabot ka na pati cctv pakialamanan mo na”“ Baliw na kung baliw, She made me this way, so be it. Ang gusto ko lang ay makita siya. Yun lang. Gagawin ko ang lahat para mahanap siya”Sumandal si jake
James’s Point of View“ As for The Era, we form a schedule for them to debut ang set a schedule for them to film their MV. Firstly we need to come up with the name of the album—- James are you listening to me?” It’s been a week since I saw my wife. Since that incident wala na ko naging balita pa sa kanya.Nagising na lang ako in front of Jake’s condo..Iniwan nila ko dun na parang basura. They didn't even bother to call Jake's condo to open the door and get me. Nung araw na yon,bantay sarado na ko kay Jake. hindi niya na ko hinayaan pa na bumalik sa black market. I actually plan to go back to there, sa lugar lang na yon meron akong lead kung nasaan ang asawa ko. Kaya, I badly want to go back there no matter what. Wala akong pakialam sa risk na pwede ko muli harapan, basta ang alam ko lang ang lugar na yon ang makapagbibigay sakin ng ideya kung saan ko pa siya maaaring hanapin. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya sa lugar na yon tsaka ko na isipin yon kapag nagkita na kami.
Catherine's Point of View“So what do you think?” I ask Belle. I am standing on the little stage of the fitting room. Hawak hawak naman niya ang cellphone ko. I let her video take the dress while suot ko ito.“ Wow ate sobrang ganda mo” sabi niya“ talaga ba? Don’t you think is it’s super fitted.Parag hindi na ako makahinga type a look kapag tiningnan”“ Hindi ka ba makahinga ate?”Umiling ako“ Edi okay lang, basta nakakahinga ka. At hubog na hubog ang katawan mo diyan. Pwede ko ba ate i send to kay kuya ki—” hindi niya natapos sasabihin. When someone suddenly barged in pinipigilan siya ng tatlong sales lady They all look at me.“ ma’am sorry po talaga, hindi na namin napigilan pumasok si miss Drea” paghingi ng tawag ng isang sales lady. “ It's okay, you all can leave,” I said. Bumalik ang tingin ko kay Drea, na also nakatingin din sakin. Her expression says it all. Nakatingin siya sakin na parang naka kita siya ng multo.“ What can I help you with?” I ask, lumakad ako papunta sa
Catherine’s Point of ViewAnother thing has changed about me in the last 3 years, since I regained my eyesight. I enjoy dressing up. Hindi katulad dati na I only wear dresses para hindi na maarte isuot. Ngayon I can wear whatever I feel like in what style I want. Since I am coming back to the company, I plan to shop new clothes. At may rason din ako kung bakit sa specific na shop nato gusto ko pumunta.“ Ate bat naisipan mo mamili ngayon?” She is looking for the clothes na dinala ng sales lady dito sa fitting room.Pagpasok ko pa lang ng shop I ask for the most expensive at bagong labas nila. “Na bobored na ko sa bahay lang. Kaya gusto ko magliwaliw. Might as well buy some clothes. Mamili ka na rin na magugustuhan mo jan”“ Thank you Ate!, eh kayo po?” tanong niya. I look at the clothes and pick the white long fitted dress.“ You can leave this to me. Susukatin ko mamaya” I said. I let her pick the things she wants. Tingin ko sa kanya ay nakababatang kapatid ko na kaya, kung ano
Catherine’s Point of View“ Ate gising ka na?” pumasok sa kwarto si belle, binuksan lahat ng mga kurtina sa kwarto. Nasilaw ako bigla dahil sa liwanag ng araw. Kahit tatlong taon na ang nakalipas simula ng makakita ako. Hindi pa rin ako sanay sa sobrang liwanag ng araw. Siguro half of my life, it’s all darkness kaya nahihirapan mag adjust ang mata ko. I always keep my room dark, kaya kapag ako lang andito sa kwarto lahat ng kurtina ay nakasara. I only have one lamp na nakasindi.I also requested makapal na kurtina para talagang dumilim ang buong lugar. Weird man sabihin Darkness gives me a comforting feeling.“ Saan mo gusto kumain ng breakfast. Dito o sa baba na lang?” I forcibly open my eyes, kahit hirap ko ibukas. I stare at the ceiling for a minutes bago mag respond sa kanya. Belle is the one taking care of everything inside the house kasama na dito ang pagkain. Hindi ako sanay na maraming tao sa bahay, kaya kung wala si Kiel kaming dalawa lang ang andito. “ Baba na lang ak