Sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko, pumanhik ako sa kuwarto na may mabigat na loob. Hindi ko aakalain na gano'n ang iniisip n'ya dahil lang magkasama kaming dalawa ni Rhett. Imbes na alamin niya muna ang totoong nangyari, kung anu-ano na lang ang mga pinagsasabi n'ya. That picture screams nothing but a piece of lies!
Mariin kong pinikit ang mga mata ko. How dare he accuse me with some ridiculous statement! Pinairal niya ang pagseselos n'ya imbes na alamin ang totoong nangayri.
Kinabukasan, maka-ilang beses nang humingi ng tawad si Steran sa akin ngunit hindi ko siya pinapansin. Sa tingin ba n'ya gagaan at mawawala ang sama ng loob ko kahit lumuhod pa siya riyan? Hindi, dahil nasaktan din ako sa sinabi n'ya. How dare he think that something happened between us?
“I’m sorry, hmm? Aaminin kong nadala ako ng selos ko. I didn’t mean anything of what I said. Sorr
"Nasa kabilang office 'yong mga hinahanap mong dokumento,"ani Rhett habang nakanguso. "Okay."Tumayo ako at naglakad palabas ng office nang biglang may tumisod sa akin. Si Rylie ang nangtisod sa akin na may nakapaskil na ngisi sa labi. Nilagay n'ya ang kanyang kamay sa bibig na parang nagulat sa ginawa nito. "Oops, sorry! I was stretching my legs. Please understand," she said, closing her eyes and touching her chin with her palms. This is what she wants, huh. Okay, let's play. Nag-inat naman ako ng mga kamay at sinadyang sinagi ko ang kanyang cup, natapon naman 'yon sa mga papel na ikinagulat n'ya. A mocking smile plastered on my face. "Oops, sorry! I was stretching my arms. Please understand,"panggagaya ko sa kanyang boses kanina lang. She twitched her lips as she stood and pushed me harder, napaatras naman ako roon. Hindi ako nagpatinag at ti
It's been three days. My suspension from work had been in place for three days. Now that I'm back, I'm disappointed to inform Rylie that I was not found guilty of being a spy at work. Hindi sila nagpakita ng kahit ano'ng ebidensya na nagpapatunay na ako ang spy. "I told you, Rylie. If you hadn't shown me any evidence, prepare for the consequences,"I said sarcastically. She gritted her teeth in annoyance."I don't need to do that anymore, Alexis. Instead, I will show who you are."And she leaves me dumbfounded. Sinundan ko lang siya ng tingin. Rylie, you've piqued my interest in your background. I underestimate you. Hindi ka gano'n kadaling kalabanin. You're not like the rest of my rivals. Lumapit naman sa akin si Rhett na may malawak
Malayo pa lang ay bumaba na ako sa sasakyan saka naglakad ng dahan-dahan. We stopped in front of an abandoned building. As I followed Rylie, I was cautious in my actions. Then I noticed how she was talking on her phone while walking. When a man appeared out of nowhere, she came to a halt. I hid behind a wall, but I could hear them chatting. "Bakit ka ba tumawag? Baka mamaya makahalata 'yang kinaiinisan mong tao,"may halong inis sa boses ng lalaki. "They won't, particularly Alexis. They were aware that I was heading home. That is why they are unlikely to suspect me. At kahit naman malaman ni Alexis at sabihin n'ya sa lahat na nakipagkita ako sa isang lalaki, walang maniniwala sa kanya lalo na si Steran. He's constantly on my side, and he's always defending me from that scumbag!" she declared, her voice full of ambition. As a curving drawn on my lips, I licked it. Talaga ba, Rylie? Ang ambosisya mo naman yata. Ini
It was all part of my plan from the beginning. Rylie was the target of my deception. And it began when we returned to Manila to see Steran's mother. And then there came the three-day suspension. Flashback Hindi ko nakikitaan ng kahit anong bahid ang impormasyon si Rylie. Masyadong malinis. I know I shouldn't be suspicious like this, but I can't help myself. Kahit na anong pag-aaral ang gawin ko sa background n'ya, wala akong nakikitang kahit anong butas. Advanced hacker. Rylie's main hobby in high school was hacking. Rhett witnesses her applying her hacking abilities a couple of times, not just any hacking, but advanced hacking. I'm aware of the capabilities of advanced hackers. Walang imposible pagdating sa mga advanced hacker. All things can be possible. "Ano'ng gagawin ng isang advanced hacker?" Kanina ko pa ito tinatanong sa sarili habang nakatitig lang sa laptop ko. Bukod sa pagh
"What are you doing here again?"inaantok na tanong ko nang makita si Steran na nagpunta rito kahit gabi na. Pang-ilang araw na siyang nagpupunta rito tuwing gabi? Halos gabi-gabi na siya nagtutungo rito sa condo ko. Alas dose pa lang ng madaling araw pero naririto siya sa harapan ko, nakatayo habang may nakasilay na ngiti sa labi. My heart began to race. "You're constantly disrupting my sleep," I groaned as I collapsed on the sofa, my eyes closed from exhaustion. I heard him chuckle."I missed you." Pagkabanggit n'yang iyon ay napamulat ako ng mata. Mabuti na lang madilim ang sala kaya hindi n'ya nakikita ang reaksyon ko. My cheeks were burning up! "Oh, come on, shut up!"I hissed. Natawa siya kaya binato ko siya ng unan. Gabi-gabi naririto siya sa condo ko. Gabi-gabi palagi n'ya akong sinasabihan na missed na n'ya ako kahit na palagi kaming nagkikita s
"I... I need information,"nanginginig kong sambit kay Wayne. Before I return to New York, I need to finish this problem. Hindi ako babalik hangga't hindi ko ito natatapos 'tong gulong 'to. Kinakailangan ko ang mga impormasyon na mayroon siya. Alam kong meron pa siyang nalalaman patungkol sa GEMS. I need that information, that’s all I need. I need to know who the GEMS' leader is and where I may locate them or her, and all of their forthcoming deals. Rylie didn't say anything about it, and she certainly won't know anything about it. Pananatilihin n'yang nakatago ang sirkreto nito upang hindi siya hanapin ng mga otoridad. He sighed and gave me a flash drive."Nandito na lahat ng mga kinakailangan mong malaman." Kinuha ko 'yon na may
Sunod-sunod na putok ng baril ang ginawa ng mga kalaban ko sa akin. Nagtatago ako sa likuran ng pader, nakaangat ang kamay na kapantay ng aking mukha habang naghihintay na maubusan sila ng bala. Mabibigat ang mga hininga na pinapakawalan ko dahil sa malayong pagtakbo ko para lamang makatago. I'm also sweating profusely, and it's streaming down my cheeks. But I didn't bother wiping the sweat off my covering mask that indicates I'm Exis tonight. When I heard them yelling at each other for more bullets, a big grin appeared in my mouth. Lumabas ako sa pinagtataguan ko habang sunod-sunod din silang binabaril. I am using two Heckler and Koch HK45 in both of my hands while starting to walk backwardly. Sumusulyap ako sa likuran ko baka sakaling matisod ako o ‘di kaya’y may nakaabang sa likuran. And when I ran out of bullets, I hurried as quickly as I could before they could shoot me. I overheard one of them swear. "Habulin n'yo, mga tanga-tanga! Malal
"Matulog ka kaya muna. Para ka nang zombie sa ginagawa mong hindi pagtulog, eh." Nangunot naman ang noo ko sa ginawang pag reklamo ni Wayne. Napatayo ako ng wala sa oras habang hinarap ang salamin. Hinawak-hawakan ko pa ang mukha ko at maging mata at iniinspeksyon 'yon. Maitim ang ilalim ng mga mata ko at halata iyon. Halata rin ang pagod at antok sa mga mata ko habang nakikipagtitigan sa repleksyon sa salamin. "Sorry, pero inaalagaan ko ang eyebags ko,"pagbibiro ko saka bumalik sa kinauupuan ko. Rinig ko ang hagalakpak na tawa ni Wayne at rinig ko ang pagkabagsak nito kaya ako naman ang natawa. But he was right. I really look like a zombie with not enough sleep. Paano ba naman kasi, palagi akong nakatutok sa harapan ng screen ng laptop. But still, sa kabila ng mga ginagawa ko ngayon, nakukuha ko pa ring tumawa. Tumawa na parang problema na dinadala. I don't want to think that I have the problem facing.