Kabanata 35

DAHIL sa pagmamadali kong maglakad ay nabangga ko ang isang ginoo, nalaglag ang hawak niyang supot ng salapi, bukas iyon kaya tumapon ang ilang tanso at pilak na barya mula roon.

"Paumanhin, Ginoo," wika ko. Inunahan ko siya sa pagpulot ng mga iyon, tinulungan niya rin naman ako kaya mabilis naming nakuha ang mga iyon.

Nang makatayo kaming pareho ay nakangiti kong binigay sa kaniya ang mga salapi, bahagya pa siyang natulala nang tumama ang mga mata sa akin.

"Aliara," pirming wika ng nilalang sa tabi ko, si Sevasti. Ngunit hindi ko siya pinansin.

Ako na ang naglagay ng hawak kong salapi sa supot na hawak ng ginoo dahilan upang bahagyang maglapat ang balat namin. Gusto kong matawa nang makita ang panginginig ng kamay niya sa nangyar