Share
Chapter 33
Related chapters
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 34
Third day na ngayon ng fair at kasalukuyan kaming umiikot sampu sa campus. Payapa sana kamkng nag lalakad nung biglang mag sirene na naman"Lahat ng hindi nakapabebe pose, huhulihin!"Agad naman kaming nag pabebe pose. Halos matawa tawa na nga kami sa itsura namin eh, para lang hindi mahuli"Peste, bakit pabebe pa?" Rinig kong reklamo ni Carlos habang nag lalakad kamiKaming girls, ok pa eh, keri pa namin eh, pero when it comes to boys, hell no"Ibahin na ang category, naman oh!" Reklamo din ni EthanNatatawa naman kaming lahat sa dalawa, actually sa lahat ng boys maski sila Kurt at Wade. Hindi nila shift ngayon so may chance na pag hindi sila sumunod, mahuhuli silaSirene sound"Yes! Ayusin nila yang category na yan ah, sasapakin ko sila" sabi ni Kurt habang nakatingin sa lobby, kung nasaan ang ilan sa mga grade 10 na ready na agad manghuli"Lahat mg hindi nakaupo, kayo na ang susunod na huhulihin!"Mabilis pa sa alas kwatro ang pag upo naming sampu. Tae, nas
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 35
Mabilis ang naging takbo ng mga araw at ngayon ay pupunta na ako sa bahay nila Aya, for the sleepover dahil bukas na ang aming flight going to BoracayMabuti nalang at na convince ni Kurt si mom kahapom, since kahapon lang nya ako pinaalam. Oo, alam kong biglaan pero sya kasi sisihin nyo"All set na ba ang mga gamit mo anak?" Tanong sa akin ni mom habang pinagmamasdan nya akong nag eempake na"Yes po" sagot ko at sinara ang zipper ng maleta ko"Susunduin ka ba ni Wade?" Tanong ni momSinabo ko na rin kay mom ang tungkol sa amin ni Wade, at hindi na raw sya nag taka na naging kami. Predicted na daw nya na magiging kami talaga"Yes po. Mga 1pm dadaanan nya ako dito" sabi ko at tumayo mula sa pagkakaupo ko sa sahigNapalingon naman ako sa orasan na nandito sa kwarto ko. 11am palang kaya may time pa ako para makaligo at makakain ng lunch"Bumaba ka nalang mamaya ah after mong maligo at mag ayos" sabi ni mom bago nya isinara ang pintuan ng kwarto koPumasok ako sa w
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 36
Kinabukasan ay mga 4 ng umaga ay gising na silang siyam. Unahan pa nga kaming girls sa banyo at kung minamalas, ako pa pinakahuli. Nagising kasi ako ng 5 ng umaga, ako pinakahuli, kaya ako pinakahuli mag aayos"Morning" husky na bati ni Wade sa akinButi pa sya, nakaligo na at ang bango, eh ako? Bagong gising pa at ang baho pa ng hiningaEwwww"Morning" mahinang sabi ko habang lumalayo sa kanyaNatawa naman sya sa akin. Napalingon naman ako nung lumabas na si Zane mula sa banyo. Meaning tapos na sya at turn ko naIn-on ko ang heater at naligo na ako. Pagkatapos ay sinuot ko na nag damit ko na plad pants at isang loose shirt ulitDi ko naman gusto ang loose shirt nohNag patuyo lang ako ng buhok bago ko ipack ulit nag mga gamit ko. Pinababa naman kami ni tita sa kitchen para daw makapag breakfast na. 6:15 na kasi ng umaga at 7 daw aalis na, just like what tita said kagabiNatapos kaming mag breakfast ng mga 6:30 na kaya umakyat na kami ulit para ibaba na ang mga
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 37
Since sabi ni tita kanina na hindi kami umalis at mag pahinga nalang buong mag hapon dito sa cabin, naisipan namin ni Kurt na bumili nalang ng mga pang decorations para naman may dulot kamiNgayon, nag lalakad kami dito sa mall para tumingin ng pang party na design. Mga 4pm na kasi ng hapin, at nagkahilata pa rin sila sa cabin"Pwede na siguro ito noh" sabi ni Kurt habnag nakahawak sa isang plastic na may laman na lobo ng lettersMabuti nalang at artistic itong pinsan ko. Naisip nya kais na bumili ng balloons na may alphabet, tapos ilagay doon sa dingding ang pangalang Aya"Pwede na yan, bili nalang tayo dalawa" sabi ko at kumuha pa ng isaActually, hindi naman planado na kami bibili. Naisip nalang bigla namin ni Kurt na why not kami nalang ang mag ayos. Saka, sisirain na nga namin ang birthday ng kaibigan namin, hindi ba kami gagawa ng paraan para kahit papaano ma less ang pain"Balloons, check. Banner, check. Ano pa ba?" Tanong ko habang nakatingin sa phone ko k
Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 38
Naiwan kami ni Kurt dito sa kwarto kinabukasan para makapag usap pa. Ang balak ay paaakyatin ang dalawa, which is sila Aya at Wade, dito sa kwarto, or basta tawagin sila"Paris, ngayon na ba talaga?""Kurt, wala na tayong oras. Sabihin na natin ngayon. It's now or never!""Pero--""Kurt, Paris, ano sasabihin nyo sa amin?"Napalingon kami pareha sa may pintuan nung mag salita bigla si AyaThis is itNag lakad ako papunta kay Wade, "Usap tayo""Ok...." naguguluhan nyang sagot sa akinHinatak ko sya pababa, hindi ko alam kung saan ko ba sya kakausapin dahil nawawala ako sa sariliSorry, sorryNung makalabas kami ng cabin ay dinala ko sya sa seashore at hinarap sya, mata sa mata"Woah, kalma ka nga. Natatakot ako sa titig na yan eh. Ano ba kasi pag uusapan natin" inosenteng sabi nya"Wade, I need to talk to you" seryoso kong sabi at tumango syaPaano ko ba sisimulan? Sasabihin ko ba na isa lang itong pustahan? Na plando ang lahat?Saan ba?"Wade, I'm sorry b
Ang Larong Sinimulan Natin Epilogue
EpilogueParis’ POV “Paris, ayos ka lang?” Naupo sa tabi ko si Kurt at hinawakan ang kamay ko.Umiling ako, “Kaibigan….karamay….at higit sa lahat, kapatid ang nawala sa akin at hindi kung sino lang, Kurt,” naramdaman ko ulit na bumagsak ang mga luha ko sa gilid ng mata ko.Sinamahan ako ni Kurt sa loob ng kwarto ko pag uwi namin sa Manila. Hindi rin nag abala na mag tanong si mommy tungkol sa nangyari sa Boracay, pero kutob naming ni Kurt na alam na niya ang nangyari.Mahigpit na hinawakan ni Kurt ang kamay ko, “Let’s fix this mess,” nahihirapan na sabi niya.Tinabig ko ang kamay niya at masama siyang tinignan, “How could you!” Tinuro ko siya, “Ang usapan, si Wade lang, bakit pati si Aya kailangan mong idamay?” Naiiyak na sabi ko.Napalunok si Kurt at hahawakan n asana ako, pero sinampal ko siya, “Hindi ko alam kung bakit ako pumayag sa plano mo, Kurt,” malamig ang pagkakasabi ko non saka ako lumabas ng kwarto.Kurt’s POVAs soon as Paris walked outside, I was
Ang Larong Sinimulan Natin About the Author
About the AuthorJoanne Mae E. Dela Cruz also known as Jaydee is a 16 year old Filipino aspiring writer who dreamed of being a published writer someday. She started writing when I was 7 years old. Although she stopped writing for how many years, that didn't stop her from pursuing her dreams. She would like to share a simple quote that she believes in and that inspired her ever since.“If you have the talent, showcase it. If you have a dream, make it come true. Don’t be afraid of judgments, because it is part of our journey, that will mold us to be a better person. Trust the process, and everything will fall into the right places at the end of the day.
Ang Larong Sinimulan Natin Prologue
“Guys, ano na? Let’s play?”Ako mismo ang nag aya sa kanila na mag laro, ngayong break time. Kailangan maisagawa ko ang plano ng maayos at matiwasay. Hindi ko pupwedeng biguin ang pinag usapan ng pinsan ko.“Ano na naman bang laro?” Si Ira ang nag tanong non sa amin. Wala kasi siya kanina noong sabihin ko sa barkada na mag lalaro ngayong break time.Para sa plano.Nakangiting naupo sa papag si Chia, “G! Habang break time at wala pa naman akong masyadong gagawin,” ngiting ngiti si Aya ng maupo siya sa tabi ni Chia.Kung alam mo lang.Pumalakpak ako sa ere upang makuha ang atensyon nilang lahat, “Game! I will spin the bottle aready, okay?”Nag tanguan sila kaya naman pinaikot ko na ang bote. Habang umiikot ang bote, namataan ko na hindi kalayuan sila Kurt at Wade na nag lalakad papalapit sa amin.Palihim akong napalunok habang tinitignan ko na unti-unti ng bumabagal ang ikot ng bote.“What are you doing?”Si Wade ang nag tanong non. Napatingin ako sa kanya, nang
Latest chapter
- Ang Larong Sinimulan Natin About the Author
- Ang Larong Sinimulan Natin Epilogue
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 38
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 37
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 36
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 35
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 34
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 33
- Ang Larong Sinimulan Natin Chapter 32
