Pagdating nila sa tapat ng elevator. Namataan niya ang isang bata, nakatalikod ito sa kanila at halatang umiiyak. Napatingin siya kay Tim. Agad naman nitong na-gets ang ibig niyang sabihin. Nilapitan ni Tim ang bata. Nagulat si Tim at saka napatingin sa kanya. Isang kibit-balikat lang ang sagot niya rito.
"Ask him, what happened." saad niya. Nagtaka siya nang tumayo ito at lumapit sa kanya. "Mr. Enriquez, may anak po ba kayo na hindi n'yo alam?" napatingin siya bigla rito. "What are you talking about?! Paano ako magkakaanak ni girlfriend nga wala!" sagot niya rito. Sumenyas si Tim at itinuro ang batang umiiyak.Napailing na nilapitan niya ang bata. "Kid!"Tumingala ang bata sa kanya habang hilam ang mga mata sa luha. Bigla siyang napaatras mula sa kanyang kinatatayuan. Napalingon siya sa paligid. Mabuti nalang at walang nakapansin na mainstream media sa kinaroroonan nila. Dahil kung mangyari mang meron, malaking pasabog na naman nila ito. Ang ayaw n'ya sa lahat ay ang pagpiyestahan ang kanyang pribadong buhay ng mga media. Baka isipin pa ng mga ito na anak n'ya ang bata.Nahalata naman ni Tim ang kanyang inaalala. Agad nitong kinausap ang mga nasa paligid na security.Muli niyang binalingan ang umiiyak na bata. Maging siya ay nagulat. He look exactly like him, when he was young. Ang kilay, ilong at ang hugis ng mukha, maging ang mga mata nito na matalas kung tumingin at hugis almond. Tumingin siya kay Tim dahil hindi siya makapaniwala sa nakita. Maging ito ay blangko rin ang reaction.Para bang may kung anong pakiramdam ang bumalot sa kanya. Parang gusto niya itong yakapin dahil sa nakakaawang mukha nito. "Little boy, what happened? Where is your mom?" marahan niyang tanong sa bata nang bumalik siya sa sariling katinuan. "I am lost, mister! Hindi ko po mahanap si mama, sigurado ako nag-aalala na siya." umiiyak na sumbong nito sa kanya.Parang hinaplos ang kanyang puso ng marinig ang malambing nitong boses. "Okay, you need my help?"Umiling ang bata. Nagulat siya sa sagot nito. "Why?"Tinitigan siya ng bata bago ito sumagot. "I'm scared."Napabuntong-hininga siya. "Kung iiyak kalang dito walang mangyayari sa'yo. Sumama ka sa akin sa office para madali mong makita ang iyong ina." malumanay n'yang saad sabay lahad ng kanyang kamay. Napatingin ang bata sa kanyang kamay. Mayamaya tinanggap niya rin ito. Nagulat siya sa kanyang naramdaman nang magkadaop ang kanilang mga palad. Parang ang sarap sa pakiramdam habang hawak niya ang maliit na kamay ng bata. Aakayin na sana niya ito, ngunit bahagya nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa daliri n'ya. "What's wrong?" "Mister! My mama said, hindi raw po ako sasama sa strangers. Baka ibenta raw po ako at hindi na ako makakabalik sa kanya." malungkot na saad nito. Ngayon niya naintindihan ang pag-aalinlangan ng bata.Lumapit si Tim sa kanila. "Kiddo, don't worry. We aren't bad people. Actually, he is the owner of this very huge building." nakangiting sagot ni Tim sa bata habang nakaturo sa kanya ang kamay nito.Napamulagat ang bata sa narinig. "Really? Wow! You are so amazing, mister!" Natuwa naman sina Vance at Tim sa naging reaction nito. "Thank you! So, you wanna join us upstairs?" "Okay!" masaya nitong sagot.Inakay niya ang bata papasok sa elevator. Napansin naman niya ang lihim na ngiting sumilay sa labi ni Tim."What?!" anas niyang tanong. "Bagay po sa inyo!"He smirked and trying to ignore his assistant. Pagdating nila sa 15th floor kung nasaan naroon ang kanyang opisina agad silang sinalubong ni Vincent. "Thanks God, you're finally here." wika nito sabay yakap sa kanya. "Why? Wala ka bang tiwala sa sarili mo? How many years mo nang pinapatakbo itong Eries ngayon ka pa kakabahan?" nakataas ang kilay na saad niya. Ngunit nabaling ang tingin nito sa hawak niyang bata. "Bro! You have a son?" bulalas nito.Pagak siyang tumawa. "Are you insane? Ni girlfriend nga wala anak pa kaya!" sagot niya rito. Napatingin naman ang bata sa aming dalawa habang nakahawak ito sa kamay niya. "Seriously, bro! He really looks like you!" seryosong saad nito saka binalingan ang bata. "Hey, little kiddo. What's your name?" "I'm Ashton Sevilla." "O, nice name ha!" "Thanks!" sagot nito sa seryosong tono.Napatingin si Vincent sa kanya. "Saan mo siya natagpuan? Bro! Kahit ang tono ng pananalita niya parang ikaw, is this kind a coincidence?" nalilitong bulong nito sa kanya. "He is lost by his parents, I don't really know him personally. Ask Tim if you want. Kaya paki-inform ng mga security na may nawawalang bata rito." sagot niya saka humakbang patungo sa loob ng opisina. Sumunod naman si Ashton sa kanya.Vincent lost his words. "Kid, please sit down here, and wait for your mother to come, okay?" paliwanag niya sa bata. "Okay mister. Thank you for your help."Kahit naman siya ay napabilib sa bata. Dahil sa murang edad nito, matured na kung makipag-usap. Magaling ang pagpapalaki ng mga magulang nito. Sa isip niya. "Bro, meron nga raw babaeng naghahanap ng bata sa baba. I will let her come?" pagbabalita ni Vincent sa kanya. "Yes!"Curiosity ang nag-udyok sa kanya kung bakit nais niyang makaharap ang ina nito. Dahil kahit siya ay hindi makapaniwala kung bakit kamukhang-kamukha niya ang bata.Samantala, masaya si Anastasia nang makita niyang parating ang kanyang kaibigan. Niyakap siya nito nang mahigpit. "What happened to Ash?" nag-aalalang tanong nito sa kanya. "Habang kausap kita kanina. Hindi ko napansin na umalis siya sa tabi namin." umiiyak na saad niya. "Wait, don't panic, okay? Mahahanap natin siya. Napapalibutan ng cctv ang building na'to. Halika humingi tayo nang tulong sa security." lumapit sila sa security na nakatayo sa bungad ng malaking glass door. "Can we seek your help, Sir? Nawawala po kasi ang pamangkin ko. Can you help us, please?" nagsusumamong wika ni Joyce sa security guard. "No problem po." sagot nito sa kanila. Nabuhayan naman ng loob si Anastasia. Kanina pa siya nanghihina. Narinig nilang may kausap ang security. Dahil sa mga makabagong technology ngayon mabilis ang naging aksyon ng mga ito. Mayamaya binalingan sila nito. "Di ba kayo po ang secretary ni Mr. Enriquez?" tanong ng poging security kay Joyce. Napansin naman ni Anastasia ang nakatagong kilig sa mga mata ng kanyang kaibigan. Paano naman kasi ang tikas ng katawan nito at maaliwalas ang mukha. May matangos na ilong at medyo kasingkitan ang mata. "Yes, bakit po sir?" patay-malisyang sagot ng kanyang kaibigan. "Puntahan po ninyo ang bata nasa taas kasama si Mr. Enriquez." pagbabalita nito.Nanlaki ang mga mata ni Joyce. "Oh my goodness beshie. Sa kadami-daming tao na makakita kay Ash si Mr. Enriquez pa!" bulalas nito. Nalilito man ngunit hindi na siya nag-atubili pa dahil gusto na niyang makasiguro kung ang kanyang anak nga ba iyon. "Kung sino man yang sinasabi mo, wala na akong pakialam. Basta ang gusto ko lang puntahan na natin ang anak ko. Please Joyce para na akong mamatay sa pag-aalala." malungkot niyang wika sa kaibigan. "Okay, let's go. Mamaya na tayo magchika sa bahay." nagmamadaling inakay nila si Jeremy patungo sa elevator. Dahil napakaraming tao natagalan silang naghintay bago makapasok sa elevator. Hindi na nila iniisip kung nag-umpisa na ba ang event. Dahil sa ngayon ang isip ni Anastasia ay nasa kanyang anak lang. Mayamaya nakahinga siya ng maluwang pagtunog ng elevator. Nasa 15th floor na sila. Dali-dali siyang sumunod kay Joyce. Bigla nalang siyang binalingan nito na ikinagulat niya. "Teka nga muna, ayusin mo muna ang sarili mo. Mga executives ang andito sa floor na'to. Kaya ayusin mo ang sarili mo, okay?" dahil sa magandang mukha hindi na siya nahirapan pang ayusan ang sarili. Nakasuot siya ng skinny-jeans at nakatuck-in na black loose t-shirt at saka pinarisan ng white sneaker shoes. Pero angat na angat pa rin ang kanyang ganda at kaputian sa kabila ng simpleng kasuotan.Namangha si Anastasia sa kagandahan ng building. Kung gaano ka ganda ang building na'to sa labas mas doble ang ganda nito sa loob. Napalibutan ito ng tinted na salamin. Maraming nakasabit na malalaking picture ng mga sikat na artistang under sa Eries. Karamihan dito ay mga paborito niyang artista "Halika ka na, mamaya na yan alam kong naglalaway ka na naman d'yan sa mga crush mo! Mas gwapo pa sa mga yan ang boss ko!" biro sa kanya ni Joyce. Hindi niya napansin napahinto na pala siya sa paghakbang. Hinila siya nito paliko sa may pasilyo na sa tantiya niya ay opisina ng mga bigating tao. Dahil nakahilira ang mga security at mayroon ding secretary na nasa labas nakaupo. Tumayo ang secretary nang makita sila. "Miss. Joyce!" bati nito sa kanyang kaibigan. "Nandito ba si Mr. Enriquez?" tanong ni Joyce sa secretary. "Oo nasa loob, may dala s'yang bata pagdating niya kanina." sagot nito. "Ah okay. Thank you Lea!"She's hoping na si Tonton nga iyon.Abala sina Vance at Vincent sa pakikipag-usap sa walong director. Dahil malawak ang opisina ni Vance doon na lamang niya kinausap ang mga ito. Nanatili namang nakaupo si Ashton sa tabi niya habang naglalaro sa kanyang ipad.Palihim n'ya itong sinusulyap. Napansin n'ya ang mga galaw nito ay katulad rin sa kanya. Gaya nalang ng paglagay ng dalawang daliri sa labi, pag-upo na naka-ekis ang mga binti. Nawala na ang kanyang atensiyon sa pinag-uusapan nila. Napansin ni Mr. Reyes ang panaka-nakang sulyap n'ya sa batang nakaupo sa tabi. Alam n'ya na may iniisip ito ngunit walang lakas ng loob na magtanong sa kanya. Kaya minabuti n'yang tapusin ang meeting. Mayamaya pag-alis ng mga director, naiwan sila sa opisina kasama ang bata. "Wala pa ba ang magulang nito?" tanong niya sa kanyang kapatid. Napalingon si Vincent na abala sa cell phone nito. "Paakyat na raw sila kanina sabi ng security sa baba." sagot nito sabay ngiti. "Curios ka ano?! Kung sino ang nanay ng bata." Napailing na lan
Pakiramdam ni Anastasia, pulang-pula ang kanyang mukha sa hiya. Nakayuko siya habang nakatayo sa likuran ng kanyang anak. "I am very sorry, Mr. Enriquez!" paghingi niya ng pasensya sa lalaki. Hindi ito kumibo nanatiling nakatayo at nakahawak sa kamay ni Ashton. Napalingon siya sa kanyang kaibigan nagkibit-balikat lamang ito sa kanya. Sinulyapan n'ya ang lalaking nakatayo sa kanyang harapan. Wearing a dark blue suit and white shirt underneath with matching maroon tie. He is outstandingly handsome and robust, very masculine. Naipilig n'ya ang kanyang ulo sa mga naiisip. Napansin ni Joyce ang kanyang pagkabalisa kaya sinundot nito ang kanyang tagiliran. Pinandilatan niya ito ng mata. Pababa ang elevator sa basement parking area. Habang naglalakad sila patungo sa sasakyan nito. May tinawagan ito at seryoso ang mukha habang nakikipag-usap sa cellphone. "I need the result immediately." narinig niyang utos nito sa kausap sa cellphone. Ewan kong bakit nakaramdam siya nang takot sa lalak
Habang nasa daan pabalik ng kanyang opisina sa VM Group. Nakatanggap si Vance ng tawag mula sa kanyang assistant. "Tim, may problema ba?" "Sir, lumabas na po ang resulta saan ko ito ihahatid?" Sagot nito mula sa kabilang linya. "Sa office, I'm on my way now. Hintayin mo ako riyan," wika niya. This is it, lahat ng pagdududa ko ay mabigyan nang kasagutan. Pero paano kung maging totoo ang kanyang kutob. Ano ang gagawin niya? Napahawak si Vance sa kanyang bibig habang nakatingin sa labas ng sasakyan.Mayamaya, tumunog ang kanyang cell phone. Isang message mula kay Vincent. Pag-open niya sa pinasa nitong link, bumungad ang picture nilang dalawa ni Ashton. May nakalagay pa na caption, 'MAY NAKATAGO NGA BANG PAMILYA ANG SIKAT NA BUSINESSMAN NA SI VANCE MICHAEL ENRIQUEZ?' sa baba niyon maraming nag-comment. Ang iba ay pinuri si Ashton dahil sa ka-gwapohan nito kaya agad siyang napangiti. Ngunit binawi naman ito ng sumunod na komento. 'Baka bastardo niya ang bata kaya n'ya itinago dahil
Pasado alas-otso nang dumating si Vance sa club. Hindi na sumabay sa kanya si Vincent dahil kasama nito ang girlfriend na si Karina isang sikat na artista. Ang buong akala niya walang kasama ang dalawa niyang kaibigan dahil siya ang nag-aya na lumabas ngayong gabi. Ngunit nasa pintuan pa lamang siya, matiyaga niyang pinagmasdan ang mga kaibigan na may kanya-kanyang katabi na nobya. "Hindi ata ako na-inform. Sana dinala ko na rin ang kasambahay ko!" Nagkatawanan ang mga mapang-asar niyang kaibigan. Napailing na nilapitan niya ang mga ito saka kinamayan isa-isa. Dahil nasa gitna nalang ang natirang bakante na upuan doon na lang siya pumuwesto. "Once in a lifetime lang kasi na mag-aya kang lumabas. Kaya nagdala kami ng kasama. Akala namin may ipapakilala kana sa amin e!" biro sa kanya ni Samuel. Napansin niyang malagkit ang pagkatitig sa kanya ng girlfriend ni Rex. Isa itong modelo. Alam niya na itinuring lamang itong s*xmate ni Rex, hindi naman seryoso ang kanyang kaibigan dito
Anastasia starts her day with a fresh mind and soul. Pa kanta-kanta pa siya habang naghahanda ng kanilang agahan. Kaya ang kanyang pilyang kaibigan ay napansin kaagad ang kanyang awra. "Umagang kayganda o aking kaibigan. Ngayon ay iyong simulan, ang kwento ng inyong pagmamahalan, naks!" natatawa si Anastasia sa inimbentong kanta ni Joyce. Kay aga-agang nangungulit sa kanya. "Oi, mahal kuwento mo na! Ako'y naghihintay sa iyong kwento! Paano mo nakilala si boss?" habang abala siya sa pagluluto ng agahan nila. Nakabantay ito sa kanya at sinusundot siya sa tagiliran. "Ang kulit e, sinabi ko nga sa'yo di ba, na siya yung naghatid sa akin noong nakaraang gabi." inirapan niya ito saka iniwan upang maglatag ng plato sa mesa. Sandaling katahimikan ang namayani sa kusina. Nagpatuloy siya sa ginagawa kaya hindi niya napansin ang paglaki ng mga mata nito sa gulat. "Jinjah? (Totoo?), Ooo my goodness!" hindi makapaniwala nitong sagot. Dahil sa kaadikan nito sa kdrama kaya natuto itong m
Galit na pinunit ni Marga ang diyaryong hawak na iniabot ng kanyang PA sa kanya. Nakaharap siya sa malaking salamin sa loob ng kanyang dressing room. Napapaloob sa balita ang tungkol kay Vance Michael Enriquez na hawak ang kamay ng isang bata katabi nito si Anastasia. Matagal na siyang walang balita rito kaya hindi siya makapaniwala na makikita ito sa news kasama ang lalaking pinapangarap ng karamihan lalo na siya. "How could this happened? Akala ko napadpad na siya sa dulo ng Pilipinas. Ngunit bakit narito pa rin siya sa Maravilis? Ang tibay mo rin talaga Anastasia!" nanggagalaiti siya sa galit. Nagtatakang napatingin sa kanya ang mga stylists na naroon sa loob ng kwarto niya. Kaya lalong umusbong ang kanyang galit. "What?!" Nagulat ang mga ito sa biglang pagsigaw niya. "Gooo out!" taboy niya sa mga ito. Mabilis pa sa alas kwarto ang mga kilos ng mga ito. Kaya kahit ang kanyang PA na si Elna ay nagtaka at binalingan siya. "What happened to you Marga? Tinakot mo silang
"Ano? Ayaw ko nga, nakakahiyang pumunta roon ano ka ba! Hindi naman ako employee ng kompanya ninyo." sagot ni Anastasia sa kanyang kaibigan. Sino ba naman ang hindi magugulat na iimbitahin ka sa founding anniversary ng kompanya nila, ni hindi nga siya empleyado roon. "Naku gurl, Presidente po ng kompanya ang nag-imbita saiyo. Kaya hindi ka na pwedeng tumanggi pa. Basta ang sabi niya sa akin dalhin ko rin ang dalawang bata. Siya na raw ang bahala sa susuotin natin." napamulagat si Anastasia sa narinig. "Baliw na talaga ang lalaking iyan. Ano ba talaga ang kailangan niya sa akin." napapangiti naman si Joyce habang nakatitig sa kanya. "Bakit? May masama ba sa sinabi ko?" nakataas ang isang kilay na tanong niya sa kaibigan. "Wala siyempre, pero alam ko namang kinikilig ka. Kaya please pumayag ka na kasi, nakakatakot kaya mawalan ng trabaho ngayong panahon." malungkot ang mukha na saad nito. "Naku Joyce, umayos-ayos ka. Pinagluluko mo na naman ako. Matagal pa naman iyon, kaya
Araw ngayon ng Biyernes kaya punuan na naman sa Infinite Club. Si Anastasia na abala sa pag-aasikaso sa mga costumer ay tamang ngiti ang kanyang sagot sa mga costumer ng club na bumabati sa kanya. Marami ang nais siyang maka-table. Ngunit walang pag-aatubiling tinanggihan niya ang mga ito. Pero minsan hindi maiwasan na mayroon talagang bastos na kahit ayaw niya ay pipilitin siyang paupuin sa tabi nito. "I'm sorry sir, waitress lang po talaga ako." aniya sa lalaki. Hinila siya nito, saka mabilis niyang naitabig ang kamay nito na nakahawak sa baywang niya. Mabilis siyang tumayo at bahagyang lumayo sa lalaki. "Alam mo Anastasia?! Masyado kang pakipot. Hindi ko alam kung bakit ayaw mong magpa-table. Nandidiri ka ba sa amin?" galit na tanong ng lalaki sa kanya. Kahit anak pa ng Governor ang lalaking ito hindi pa rin natitinag si Anastasia. "Hindi mo ata ako kilala, Anastasia!" saad nito at biglang hinablot ang kanyang kamay. "Remove your hand from her wrist!" Isang baritonong boses an