Yes po. Nagsisimula na tayo sa last piece at bakit connected silang lahat.
Agad na dinala si Anda at Fatima sa hospital. But as for Fatima, wala siyang kamalay-malay sa mga nangyari. Hindi niya alam na may nabangga siya at agaw-buhay. “Kuya, why am I here?” ang unang tanong niya nang magising siya. I can’t even tell her what happened. So I just said, “nabangga mo ang puno no’ng pauwi ka.” “Huh? Saang puno?” “Nakalimutan ko kung saan. Someone just called me that you’re here.” Bumangon siya at napahawak na lamang sa ulo niya. Dumating si mama at kinausap ko na siya not to tell Fatima what happened dahil ayokong dumagdag pa yun sa problema ng kapatid ko. “But Bil, how can I convince Wilson not to report your sister? Anak niya ang nasagasaan.” This is shit and a mess. Hindi ko alam na ang babaeng nasagasaan ni Fatima ay anak ng walang hiyang si Wilson. How can I even correct it? I can’t focus on my internship dahil kailangan kong planuhin kung anong gagawin ko para lang hindi mapahamak ang kapatid ko. So I decided to talk to him. “What should
Hindi ko na sinabi kay Fatima na kilala ko ang ex-girlfriend ni Axcl. Ayokong magtrigger ang anxiety niya, at baka maalala pa niya ang nangyari kay Andania kung makita niya ito. I pretended to be a good brother to her and good person to Axcl. He's well, matapos niyang pabalik balik siya sa psychiatrist. Dapat lang na alagaan niya ang kapatid ko dahil si Fatima ang nasa tabi niya para maging maayos ang kalagayan niya. When he's well and healthy, ibang kaso naman ang nangyari kay Fatima. Mula ng maging sila ni Axcl ay hindi na siya mapakali. Para bang lahat ay inaalala niya. I don't know what to do with her. She's overthinking tungkol sa ex ni Axcl. Kahit hindi pa nangyayari, iniisip na niya. Then one time, Conti came. "Bil, bumabalik na naman ang anxiety ni Fatima." I don't know what's his role sa buhay ni Fatima. Clearly, he's in love with my sister, pero ngayon na boyfriend na ni Fatima si Axcl, I was expecting na lalayo siya pero hindi yun ang ginawa niya. "What are you d
I agreed and married Andania. Agad siyang binigay ng pamilya niya sa akin na para bang isa lang siya gamit na kailangan nilang e dispose agad."Pa, I'm sorry kung hindi ko alam paano ito gawin." She's soft spoken and kind."Just put the dishes there. I'll do it for you." I smiled, and as matter of second, na realize ko na ngumiti ako na hindi ko ginagawa."Pero kasi pa, nahihiya na ako kay mama. Wala akong ibang maitulong sa bahay kun'di ang maging pabigat lang." Parang maiiyak na siya habang sinasabi yan.And I don’t why I’m bothered to see her tears. I’ve been eyeing her mula ng makarecover siya. She’s so insensitive and careless."Hindi ka pabigat. Isa pa, wala kang dapat ipag-alala. I'll protect you." What I said, was the lie.Dahil at the end of the day, papahirapan ko naman siya at papatayin.But everytime she smiles, natutulala nalang ako at napapatitig sa mga mata niya. Bakit kailangan pa niya maging mabait, maging soft spoken? Is that her trait? Or side effect ng amnesia niya
SANDRO “Sandro, I have something for you.” Nakangiting sabi ni Sua habang nilalabas ang notebook at pencil case niya. Sinubukan kong ngumiti pero hindi ko kaya. Papa’s voice echoed inside my head tapos sabi niya dalhin ko si Sua sa bahay. Sua is kind and sweet. Ayoko siyang mapahamak because of me. What should I do? “Are you okay, Sandro?” ang tanong niya. I force myself to smile. “Y-Yes,” I should not go near to her. Hindi ko sana siya kinaibigan. Hindi sana siya ngayon mapapahamak. “Sandro, sa’yo na ang sandwich,” Napatingin ako kay Sua na nakangiti habang inaabot ang sandwich.“Sua, huwag mo na akong lapitan. Kapag sinabi kong sumama ka sa akin, huwag kang sumama. Just don't listen to me."Kumunot ang noo niya. “What are you talking, Sandro? Bakit hindi kita lalapitan? We’re friends now.” Nag-aalala ako para sa kaniya. Papa will hurt her for sure. Kaya kong makatagal sa mga thumbtacks, sa mga pako, o kahit sa sinturon niya but Sua is different. Hindi niya kakayanin. Anon
FatimaNakatanaw ako sa playground ng school. Tinitignan ko ang mga bata. I was restless for the past days dahil rin doon sa pagpaparamdam ni kuya.Ang gusto nga ni Conti ay umalis na kami dito pero ayoko naman sa buhay na lagi kaming nagtatago.May trabaho ako dito at mahal ko ang pagtuturo.I love thing children at ito ang buhay na gusto ko. Payapa. Kung may dapat magbago, si kuya dapat yun.I don’t want to meet him again. Kung sana lang ay maayos ang pagkikita namin, kakausapin ko siya. Kuya ko pa rin siya kung iisipin but that kind of approach is too much for me.Para bang sinasabi niya na may gagawin pa siyang hindi maganda. Na may hatid siyang hindi kaaya-aya.Habang nakatingin ako sa mga bata, bigla namang akong napatingin sa may gate. May napansin akong nakatayong lalaki doon.No’ng una, hindi ko pa naaninag ang mukha.Ngunit kalaunan ay napasinghap na ako ng may napagtanto.Nanlaki ang mata ko nang makita ko si kuya Bil. Nagmamadali akong umalis sa room, kinakabahan. Why is h
“Teacher Flor, why po?” inosenteng tanong ni Sua nang makita niya ang mukha ko na mukhang kinakabahan at tila ba ay hindi na mapakali. I looked at her. A part of me wanted to scold her dahil bakit niya ako sinundan pero nang makita ko ang sandwich sa kamay niya na agad kong nahulaan na ibibigay niya sa akin ay napaupo nalang ako at niyakap siya. “Are you okay Teacher Flor?” nag-aalalang tanong niya. “Yes, Sua.” I forced myself to smile at inayos ang buhok niyang bahagyang nagulo. “Is it for me?” tanong ko. Tumango siya. “Yes Teacher Flor,” aniya. Tinanggap ko ang sandwich at nasaktuhan namang nagbell kaya nagmamadali rin siyang nagpaalam para pumasok na sa room. “Bye Teacher Flor!” Aniya at kumaway pa sa akin. Nang mawala si Sua sa harapan ko ay nawala rin ang ngiti sa labi ko. Pumasok ako sa room ko para simulan na ang klase for my next subject. Pag-uwi ko sa bahay, agad kong sinabi kay Conti ang pagkikita namin ni kuya. Gaya ng inaasahan, mahahalata sa mukha niya na gusto na
Nang makaalis si Axcl, agad kong nilapitan si Andania na ngayon ay nag-aalala na. Kulang nalang ay umiyak na siya mula sa kinatatayuan niya.“Calm down or it’ll affect the baby,” ang sabi ko. Nag-aalala kaming lahat, that’s given but kung patuloy siyang mag-aalala ng ganiyan, baka maapektuhan lang ang bata na nasa sinapupunan niya.“Love,” pagtawag ni Conti sa akin.“Sundan natin si Axcl,” sabi niya. Tumango ako at humarap kay Anda.“Can you tell the police and report him?” para naman maaksyonan agad.Tumitig siya sa mga mata ko bago tumango. Nagmamadali siyang pumasok sa loob ng bahay nila habang ako naman ay lumapit na kay Conti at sumakay ulit ng tricycle.“Wala sanang nangyaring masama, Conti.” Bulong ko.Hindi sumagot si Conti, halata sa mukha niya na nag-aalala na rin siya.Pagdating namin sa skwelahan, nagulat nalang ako nang makita na maraming pulis sa harapan ng gate. Hindi ko alam pero ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay may hindi magandang nangyayari. Lumapit
SUA“Hi Sua,” napatingin ako sa katabi ko ng tawagin niya ang pangalan ko. Kakagising ko lang at naalala ko kanina na hinablot ako ng mga lalaki no’ng pababa na kami ng van.“S-Sino ka?” kinakabahang tanong ko.“My name is Bil. I’m your mama’s husband.” Nakangiting sabi niya. Kumunot ang noo ko. Mama’s husband? Paano siya naging husband ng mama ko?“No. Hindi ka asawa ni mama!”Tumawa siya. “It’s real. I’m your mother’s husband. Kasal sa akin si Anda so para mo na rin akong papa.” Ngumisi siya at natatakot ako sa mga ngiti niya.Natatakot ako sa kaniya. Hinawakan niya ang mukha ko, sinubukan kong tanggalin ang kamay niya pero ayaw naman niyang bitawan.Naiiyak ako sa sinabi niya. Hindi yun totoo. Paano siya naging asawa ni mama?“Nasaan ako? Ibalik mo na po ako kay mama!” Pagmamakaawa ko sa kaniya.Tumawa siya at agad na hinigpitan ang paghawak sa mukha ko. Sobrang higpit kaya nasasaktan ako. Nagsimula ng tumulo ang luha sa mga mata ko.“Parehong pareho kayo ng mukha ng mama mo.” Nata