Happy reading! Maraming salamat sa suporta ninyo! Never magsasawa na magpasalamat sa inyo araw-araw.🫶🩷🩵
Margarita Matapos naming magbakasyon sa ibang bansa, ay naisipan kong bumisita sa presinto. Sinamahan naman ako ni Harisson sa presinto. Ayaw niyang ako lang mag-isa ang dadalaw. Hindi ko alam kung ilang taon ang pataw na parusa sa kanila ni Tiffany. Pero wala na akong pakialam roon, ang mahalaga ay naparusahan na sila sa mga masama nilang nagawa sa pamilya ko. Lalo na sa akin na kamuntikan ko ng ikamatay at kay Harisson. They deserve it. Hindi pwedeng hindi sila makulong. Maganda na sana ang buhay nila kung hindi sila nagpalamon ng inggit at selos. Kaya ayon, naging masama na ang ugali. Gusto ko lang silang bisitahin. Hindi ko man sila agad mapatawad, pero hangad ko na sa araw ng paglaya nila ay magbagong buhay na sila. Hangad kong maging maganda pa rin ang buhay nila sa hinaharap. "Hindi kaya sila galit sa atin kapag dinalaw natin sila?" tanong ko. "Magagalit sila sigurado 'yan Mahal," sagot ni Harisson. "Wala naman masama kung bisitahin ko si Joyce. Sana paglabas nila, matut
Margarita Hanggang ngayon, medyo nahihiya pa rin ako sa mensahe ko para sa mga magulang ni Harrison noong kasal naming dalawa. Lalo na sa Nanay nito. Nakita naman pala niyang present ang mga magulang sa kasal namin, di pa niya sinabi. Pero sabi niya, kasalanan ko raw dahil ayokong makinig at hindi ako paawat kahit pa kinakalabit na niya ako. Heto at pauwi na kami. Kasama ang mga magulang ko na uuwi ng Manila. Ayaw sana nila kasi nahihiya raw sila sa mga magulang ni Harrison. Pero sila Mama na ang pumilit na sumama sila. Si Lala naiwan na sa bahay. Dahil ang gusto ni Mama at Papa ay sila na muna ang mag-aalaga sa mga apo nila. Nasabi rin ni Lala sa akin na buntis siya. Hindi pa alam ni Marlon, ang sabi ni Lala, i-surprise raw niya ito. Napa-roll eyes ako. Sana ganu'n, ka-smooth lang ang dating kapag buntis. Ako kasi, madrama eh, kaya walang surprise-surprise na ganyan! Biniro ko pa ito na mas gusto nito sa kasing laki lang ng juicy hotdog kesa sa footlong na otën. May nanli
Margarita/ Harrison Nandito nga talaga ang parents ni Harrison. Wala namang reaksyon si Harrison nang makita ang parents niya. Pero civil pa rin naman ito at binati pa rin ang parents niya. Awkward ang eksena kasi hindi ko napaghandaan ang pagyakap at pagbeso-beso ng Nanay ni Harrison sa akin. Ngayon ko lang rin napansin ang napakaganda kong suot na gown. Siguro binihisan nila ako habang mahimbing na natutulog dahil sa usok na naamoy ko. "Happy?" akbay sa akin ni Harrison. Humalik pa siya sa sentido ko. "Masaya naman, kaso hindi ko expected na ibeso ako ng Nanay mo. Ang awkward, Mahal. Sana ganyan na siya para sure na magkakasundo kami," sagot ko. "She will, I'm sure. Salamat sa taong bumago kay Mommy, kung sino man siya," tatango-tangong sabi ni Harrison. May kung anong saya ang nakikita ko sa mga mata niya. "Masaya ako para sayo dahil kahit papaano, medyo maayos na ang parents mo. Hindi na sila bida-bida at kontrabida. Hindi niya kakayanin ang pagiging kalog ko, baka biglang
Margarita Nang magbibigay na kami ng mensahe sa isa't isa, nagkatitigan kaming dalawa at mukhang pareho pa kaming clueless at hindi alam ang wedding vow na mensahe namin sa isa't isa. Tukhim ako dahil gusto kong ako ang maunang magsalita. "Hello, hello mic test, mic test. Lahat ba nakikinig?" tanong ko nang hindi nakatingin sa pamilya namin at bisita. Nagkatawanan naman ang mga bisita namin. "Una sa lahat, kung sino man ang nag-prepare sa surprise wedding na ito, hindi ko sigurado kung matutuwa ako o maiiyak o kikiligin dahil kamuntik na akong kunin ni Lord," naghagikhikan at tawanan ang bisita namin. "Para sa mga biyenan ko, kung nandito man sila, sorry pero napipilitan po akong magpasalamat dahil binigay niyo na po ng buong-buo ang anak niyo sa akin. Kahit pakiramdam ko gusto niyo pa rin siyang bawiin sa akin. Oops, wala na pong bawian," sabi ko na medyo pabiro pa. Hindi na naman nila mapigilan na hindi matawa. "Ma, Pa, sana okay lang ang pagtawag ko sa inyo ng ganyan. Kahit
Chapter 204 Margarita Napatingin pa kami ni Harisson sa harapan nang magsalita ang Pari. Pari pala talaga ito dahil sa suot niya. Nagsimula nang umingay at may nagtitipa na ng piano, at mukhang may kakanta pa. Lumihis ang isang kurtina sa gilid at kita ko ang kambal namin. Prenting nakatayo na may hawak na mga microphone. Ang ganda at gwapo nila sa suot nilang gown at tuxedo. Bagay na bagay sa kanila. Hindi ko na mapigilan na hindi maiyak sa tuwa. Prank ba ang ginawa nila sa amin para i-surprise kami ni Harisson? "Hindi ako natuwa sa surprise nilang ito. Pero natuwa ako kasi safe naman pala ang mga anak natin," sabi ko. "I have no idea kung sino ang may pakana ng irritating surprise wedding na ito!" sagot naman ni Harrison. "Na-stress ako, natakot ng bongga, depressed kakaisip sa anumang mangyari sa akin at sa mga anak natin. Pati pala ikaw, nadamay rin. Parang mabaliw na ako dahil sa usok. Tapos, surprise wedding lang pala! Akala ko talaga mamamätay na ako eh," hindi tul
Chapter 204 Margarita Walang nagawa ang tatlong babae kundi ang kumuha sa pagkain na nakahain sa harapan ko. "Masarap po, ma'am, kaya kumain na po kayo," magalang na sabi ng babae. "Hihintayin ko pang bumula o mangisay kayo bago ako kakain. Mahirap na!" irap ko na sabi sa kanila. Mapagpasensya naman silang bumuntong-hininga. "Wala pong lason ang mga iyan, madam. Kain na po," kulit ng isa sa akin. "Buhay na buhay pa rin po kami madam. Kaya 100 percent clean and nice food po iyan," dagdag pa ng isang babae. Masama ko silang tinitigan muna isa-isa, bago kumain. Nagyuko naman sila ang ulo agad. Hindi naman ako nakakatakot tingnan, pero bahag palagi ang buntot nila. Nanalangin na muna ako ng tahimik bago kumain. Dahil gutom na gutom na ako, mabilis ko lang natapos ang pagkain ko. Pati ang isang pitcher na sakto lang ang laki, ay naubos kong inumin. Nagulat pa ang tatlo sa akin. Tinaasan ko sila ng kilay. Dahil sa reaksyon nila. "Nagutom ako, kaya wag na kayo magulat p