Ang Tagapagmana na Naging Intern

Pagkatapos kong gumraduate, direkta akong ipinadala ng aking Dad sa kaniyang kumpanya para bigyan ako ng isang entry-level position.

Ang rason? Para “hasain ang aking kakayahan” at “mapalakas ang aking sarili”.

Habang nagpapatuloy ako sa pagrereklamo, sa loob loob ko, matagal ko nang ginustong mabuhay ng malaya mula sa kaniya.

Pero sa una kong araw, narinig ko ang aking mga katrabaho na nagbubulungan, “Narinig ko na isa raw sa bagong batch ng mga intern ang anak ni Mr. Yarn.”

“Masyadong malupit ang ating CEO! Ginawa manlang sana niyang manager ang anak niya rito!”

Nasurpresa ako sa aking narinig. Sino kaya ang nagleak ng impormasyong ito?

Sa kabutihang palad, pagkatapos ng ilang mga ispekulasyon, nagmove on na rin ang lahat sa ibang mga topic.

Haggang sa ganapin ang intern orientation meeting.

Ipinakilala ng isang nalate na babae ang kaniyang sarili. “Hello, everyone, ako nga pala si Tiffany Yarn.”

“Tiffany Yarn… ikaw ba ang anak ng CEO?” Napapigil hininga ang tao sa aking likuran na nagtakip sa kaniyang bibig.

Dito na biglang umingay ang buong meeting room.

Sabagay, nakasuot si Tiffany ng mamahaling mga designer brands mula ulo hanggang paa, suot din nito ang latest Ballon Bleu watch ng Cartier.

Mukha nga siyang tagapagmana ng isang mayamang pamilya.

Iniyuko ni Tiffany ang kaniyang ulo bago siya magpakita ng maliit na ngiti para umiwas sa pagsagot sa sinasabi ng lahat, “Tinuruan ako ng ama kong maging mapagpakumbaba sa lahat ng oras. Sumali ako sa kumpanyang ito para matupad ang hiling niya sa akin.”

“Masasabi mo talagang ipinanganak siya sa karangyaan! Hindi mapapantayan ng kahit na sino ang dating niya!”

“Tiffany, huwag mo kaming kakalimutan kapag natapos na ang internship mo rito ah!”

Hindi ako makapagsalita sa sobran ggulat. Hindi ba ako ang nagiisang anak na babae ng aking dad? Kailan pa siya nagkaroon ng ibang anak?

Pero naiintindihan ko naman ang nangyari. Kinuha ko kasi ang apilyedo ng aking ina na Thornton, habang si Tiffany naman ang nagiisang intern sa aming batch na may apilyedong Yarn.

Kaya natural lang na maging sentro siya ng atensyon ng lahat.

Pinanood ko siyang ngumiti pero mas pinili ko pa ring huwag siyang ibuko—sa ngayon.

Nanahimik lang ako nang maglakad na papasok ang department manager na si Garreth Jackson.

Pero hindi ko naiwasang mapansin ang kakaibang pakikitungo ni Garreth kay Tiffany kung ikukumpara sa ibang mga intern.

Sinimulan niya ito sa pagaappoint niya kay Tiffany bilang leader ng aming batch, siya ang nakatoka sa pagdidisseminate ng mga balita mula sa itaas ng kumpanya sa amin.

Hindi ko matiis ang favoritism na ito. Kaya tumayo ako para isuggest na, “Mas maigi siguro kung pagbobotohan natin ito para maging patas tayo sa lahat.”

“Wala na tayong oras para magbotohan,” Sagot ni Garreth. “Ang resume ni Tiffany ang pinakaimpressive sa inyong lahat. Kaya dapat lang na siya ang maglead sa batch na ito.”

Halos matawa na ako sa puro kalokohang salita na sinabi nito.

Sinabihan ako kagabi ni Dad na, “Sa batch na ito ng mga intern, ang resume mo ang pinakaimpressive sa lahat kaya naniniwala ako na mabilis kang mapapansin ng lahat.

Hindi na ako nakipagtalo sa aming manager nang makita ko ang mga kasinungalingan niya, hindi rin ako nagmamadali na ibuko ang pagarte ni Tiffany bilang pekeng tagapagmana.

Mas maigi kung hahayaan na lang nating malaman ng lahat ang katotohanan sa pinakamagandang pagkakataon.

Nacucurious ako na makita kung ano ba ang mga sinasabi nilang talento ni Tiffany.

Pero bago ko pa man makita ang kaniyang performance, nakita ko ang aking sarili na target ng lahat nang dahil sa impressive kong performance.

Bumagsak ang isang bulto ng mga files na kalahati ng aking taas sa aking lamesa.

Dito na nagpakita ng pagkaarogante si Tiffany habang inuutusan niya ako, “Kailangan mong ayusin ang mga electronic files na iyan nang chronological order. Iemail mo ang mga ito sa akin bukas ng umaga.” Bago siya umalis, lumingon siya sa akin para magdagdag ng, “Oh, at huwag mo ring kakalimutan na ipagtimpla ako ng kape.

Natigilan ako sa naging tono ng paguutos niya sa akin.

“Hindi mo ba kayang ipagtimpla ang sarili mo ng kape?” Tanong ko. Hindi nagawa maging ng aking dad na magpatimpla ng kape sa akin.

“Isa lang itong maliit na pabor. Kaya bakit mo ba ito pinapalaki? Magkakatrabaho tayong lahat dito!” Naiinis na pagsali ni Fiona Zean sa usapan.

“Oo nga, isang tasa lang naman ito ng kape. Hindi naman ito big deal,” Echo ng isa pang boses na para bang ako ang mali.

Agad kong idiniin ang mug sa mga palad ni Fiona, “Kaya mo na itong gawin kung maliit na bagay lang pala ito para sa iyo.”

Dapat lang na pagsilbihan niya si Tiffany ngayong ito naman ang gusto niyang gawin.

Agad na nagdilim sa akin ang mukha ni Fiona. “Yvonne! Ano bang problema mo? Sinusubukan mo bang gumawa ng gulo sa una mong araw sa trabaho?”

“Ako ang may kasalanan sa nangyari!” Abante ni Tiffany bago pa man ako makasagot. “Hindi ko dapat inutusan si Yvonne na ipagtimpla ako ng kape. Huwag sanang masira ang ating kaayusan sa workplace.” Nagmamakaawa nitong sinabi na para bang siya ang biktima sa nangyari.

Hindi ako nainis sa pagtitimpla ng kape para sa kaniya. Hindi ko lang gusto ang tono ng kaniyang boses.

Pinaypayan ni Fiona ang kaniyang sarili gamit ang kaniyang kamay bago ito tumitig sa akin. “Paano ka ba nakapasok sa kumpanyang ito kung hindi mo naman pala kayang gawin ang isang simpleng gawain na kagaya nito?”

“Hindi ako pumasok dito para maghanda ng maiinon ng ibang tao,” Titig ko pabalik ngayong hindi na ako makapagtimpi sa aking sarili.

“Ikaw—"

“Ganito na lang kaya?” Banggit ni Tiffany, “Ililibre ko ang lahat ng tsaa mamayang hapon para makabawi sa nangyari. Maaari na tayong bumalik sa ating trabaho.” At pagkatapos ay agad siyang humarap sa akin para kumbinsihin ako gamit ang sweet nitong boses, “Yvonne, huwag ka nang magalit sa akin, okay?”

Nasusuka ako sa matatamis niyang mga salita.

Kaya nakipagkamay ako sa kaniya bago ako sumugod palabas. Wala akong mapuntahan para maglabas ng sama ng loob.

Paano nagawa ng isang tao na maging ganito kapeke?

Pero hindi ko inasahan ang mga sumunod na nangyari.

Nang makabalik ako mula sa rooftop, aksidente kong nakita sina Tiffany at Garreth na nagkukwentuhan sa hagdanan.