Ibang Nanay ang Pinili ng Anak Ko

Pagkatapos manalo ng walong milyon sa lottery, ibinenta ko ang restaurant na pinapatakbo ko, parang dalawampung taon na. Pagkatapos ay nagsimula akong maghanap ng three-story na bahay para kay Henry—isang lugar na matitirahan niya kapag nagpakasal na siya.

Noong gabing iyon, tinawagan ko siya.

"Henry, Isinara ko ang restaurant ngayon. Iniisip ko kung puntahan kita, okay lang ba?"

"Isinara? Ano, may problema ba o ano?" tanong niya sa sobrang gulat.

"Yep. Binenta ko ng may discount," sagot ko na may halong paglalaro. "Sa totoo lang, Mag isa lang ako na nagpapatakbo non—pagod na ako. Pakiramdam ko, oras na para mag retiro. At sa susunod na buwan ang ang kasal mo, hindi na ako mag-aabalang mag- time off—"

Bago pa ako matapos, narinig kong sumigaw si Tina, ang future daughter-in-law ko sa background, "Retire? Wala ka pang singkwenta! Huwag mong sabihin sa akin na may plano kang maki-sama sa amin?"

Ang mga salita niya ay nawalan ako ng imik sa isang segundo.

Sina Tina at Henry ay nagkakilala pagkatapos ng kolehiyo at nag-date ng dalawang taon bago ma-engaged noong nakaraang taon. Ilang beses na kaming nagkita, at palagi siyang magalang, nagpapadala ng mga regalo at pagbati sa holiday. Ngunit ngayon, ang kanyang tono ay matalas, halos pagalit.

At muli, nakuha ko ito-marahil ay binibigyang-diin niya ang tungkol sa hinaharap, nag-aalala tungkol sa mga karagdagang responsibilidad pagkatapos ng kasal.

Magpapaliwanag na sana ako, ibinaba ko ang mapaglarong tono, pero bago pa ako makapagsabi ng salita, naputol ang boses ni Tina sa linya, nakukulitan at malamig.

"Wala akong pakialam! Walang paraan para suportahan ko ang mama mo! Kung susubukan niyang pumunta dito, hindi matutuloy ang kasal. Aalis ako dito ngayon din!"

Ang kanyang mga salita ay nag-iwan ng mapait na lasa sa aking bibig. Pagkadismaya, naiintindihan ko, ngunit pakiramdam ko ito ay matindi...

Halatang inis din si Henry. "Ano bang problema mo? Itinuring ka ng mama ko na parang pamilya nitong nakaraang dalawang taon, at dapat natin siyang alagaan, nang magkasama!"

"Well, sige—ikaw na bahala sa kanya. Hindi ko gagawin ‘yan!"

Tuloy-tuloy lang ang kanilang pagtatalo, at naririnig ko pa ang mga bagay-bagay na kumakalabog sa kabilang linya. Pagkaraan ng ilang minuto, bumalik ang boses ni Henry, mababa at maingat. "Mom, don't worry. Yung kay Tina...medyo mainitin ang ulo niya. Pero alam kong nagmamalasakit siya sa iyo. Kakausapin ko siya kapag lumamig na siya, tapos susunduin ka na namin. Buong buhay mo naghirap ka—oras na para mag-relax ka. Aalagaan naman kiya ngayon."

Ang kanyang mga salita ay napakainit at tunay, talagang nagpasakit ng aking mga mata. Ang malaman lang na nararamdaman niya ito ay sapat na.

Pagkatapos naming ibaba ang tawag, naisipan kong maghintay hanggang sa ayusin nila ang mga bagay-bagay, pagkatapos ay sabihin kay Henry ang tungkol sa lottery. Bibigyan ko pa siya ng ilang daang libo para matulungan siyang makapagsimula ng sarili niyang negosyo. Sa pera na ito, hindi na niya kailangang mag-alala tungkol sa pera... at kung anumang bagay ay mangyari ng hindi inaasahan, narito ako upang tulungan siya.

Akala ko kontrolado ko na ang lahat. Ngunit ang sumunod na tawag ni Henry ay hindi magandang balita kundi kapahamakan.

Sa kabilang dulo, nanginginig ang boses ni Tina sa kakaiyak. "Napasama siya sa isang seyosong car accidetn. Kailangan niya ng fifty thousand para sa operasyon! Please, tulungan mo kami... humanap ka ng paraan para makuha ang pera!"

"Ano? Paano nangyari ito?" Bumagsak ang puso ko habang nagpapadala ako agad ng pera.

Kaka-tapos lang ng bayad sa restaurant—eksaktong limampung libo.

Hindi na umimik si Tina. Binaba na lang niya ang tawag nang makapasok ang pera.

Sinubukan kong mag-book ng ticket para puntahan si Henry, ngunit may bagyo, at kinansela ang lahat ng flight at tren. Wala akong choice kundi manatili sa bahay, paulit-ulit na tinatawag sina Henry at Tina.

Ngunit pagkatapos ng araw na iyon, wala ni isa sa kanila ang sumasagot.

Makalipas ang isang linggo, pareho disconnected ang kanilang mga numero.