Share

Chapter 2

Penulis: Ezelxy
last update Terakhir Diperbarui: 2021-09-08 21:47:05

“Who are you?” he asked then immediately stopped the car.

“I’m the one who should be asking you. Who are you?” I asked back.

“Isn’t it obvious? I am the owner of this car!” iritadong sagot niya.

“What? Where’s Gin?!”

“Why are you asking me? I don’t even know that guy, neither you. Where’s Emma?” he asked again, losing his patience.

“Why are you also asking me? I don’t even know that girl, neither you!” I argue.

“THEN WHY THE FUCK DID YOU GET IN MY CAR?!”

“BECAUSE I THOUGHT THIS IS OUR CAR!”

“WHY THE HELL ARE YOU SHOUTING?!”

“BECAUSE YOU’RE ALSO SHOUTING!”

Pareho naming habol ang hininga nang matapos ang sagutan naming dalawa. This is the first time someone shouts at me, gano’n pala ang feeling ng masigawan, now I know how Gin felt whenever I shout at him. Halos mapaos pa ako sa sigawan namin.

Huminga ako nang malalim bago ulit tumingin sa kaniya. He’s wearing a maroon tuxedo at naka brush-up ang medyo mahaba nitong buhok. I noticed also his long and thick eyelashes na mas define ang curl sa side-view, matangos at pointed din ang ilong and has a pinkish lips. I’m not sure if he has black or brown eyes, madilim sa loob ng sasakyan. Maputi rin ang kulay niya… no, more like maputla. He also has three piercings in his right ear na mas bumagay sa style ng buhok nito. Wait, am I complimenting him? No way. He is just like an ordinary person, nothing more, and nothing less.

“Quit staring!” suway nito at nag-dial sa phone.

Hindi ko siya pinansin at tinitigan siya mula ulo hanggang paa, he’s from that ceremony so he probably knew Mr. Tan. I have no choice. Kinuha ko ang penknife na kanina pa nakatago sa cycling ko at itinutok sa leeg niya. Though hanggang pagbabanta lang ang kaya kong gawin.

“Give me your phone,” I commanded. No’ng una’y nag-aalangan pa siya pero dahan-dahan niya ring ibinigay sa akin ang telepono.

Nang makuha ko ito ay nakita ko ang pangalang ‘Emma’. She’s probably the woman he’s waiting for. pinindot ko ang end call at ni-type ang number ni Gin.

“Drive the car,” utos ko muli at bumuntong hininga pa siya bago i-switch and engine.

“Fine.”

Hindi ko na rin naramdaman pa ang presensya ng mga humahabol sa akin at tinted naman ang windshield nito kaya imposible nang mahanap pa nila ako rito.

“I didn’t expect someone who’ll threaten my life is a woman,” sambit niya habang sa daan nakatingin.

“Shut up!”

Nakadalawang tawag na ako pero hindi pa rin sinasagot ni Gin ang telepono. Makakatikim na talaga ‘tong p*ny*tang ‘to mamaya. Sinubukan ko ulit i-dial ang number, and finally sinagot niya na rin.

“Hell—”

“WHERE THE HELL ARE YOU?!” bungad ko agad nang sagutin niya ito. Kahit ang kasama ko ay napatingin na rin sa akin dahil sa sigaw ko.

“Lady Fev? Where are you?” tanong ng sa kabilang linya.

“The hell I know!”

“Who’s with you?” he asked again.

“That’s not important. Just fetch me up here at… where are we?” tanong ko sa lalaking kasama ko.

“Let’s stop at the gasoline station near the hotel,” he offered.

“Alright. Just fetch me at the gasoline station near the hotel,” utos ko sa kabilang linya.

“Copy.” Pagkasabi niya no’n ay pinutol niya na agad ang linya.

Among our butlers, Gin’s the only one who can do something like this, he can boss me around and sometimes control me. I’m the boss here but when it comes to mission, he has permission from my Father to manipulate me. It’s because marumi raw ako trumabaho kaya kailangang kasama ko lagi si Gin. See? Even my own Father doesn’t trust me. But at least I wasn’t feeling lonely sometimes because of Gin even though he’s annoying. He’s the only person closest to me.

“Can you put down your knife now?” I almost forgot, may kasama pa pala ako. Binaba ko na ang penknife at binalik sa kaniya ang telepono.

“Can I call my friend now?” tanong niya ulit at nagsimula nang mag-dial. Hindi ko pinansin ang tanong niya at tumingin lang sa labas.

“Can I speak to her now?” he asked again, teasing me.

“Can you please shut up?” nauubusan na ng pasensyang sigaw ko.

Tinaas niya ang dalawang kamay na kunwari’y sumusuko sa pulis at ngumisi nang sumagot na ang kabilang linya.

“I’m sorry, something came up... yeah, wait me there... yeah... I’m sorry,” kausap niya sa kabilang linya saka ibinaba na ang tawag. “What’s your name?” he asked me seconds later.

“You don’t need to know,” I answered coldly.

“You don’t look familiar, are you somewhat related to Mr. Tan?” he asked that caught my attention.

“How are you related to Mr. Tan?” I asked back without answering his question.

“I asked first, you answer first.” nakangising aniya.

“I was just invited by a friend, I’m not related to him.” I lied.

“I see.”

“Then how are you related to Mr. Tan?” I asked again.

“You seem interested, do you have business with him?” he playfully asked.

“That’s not fair! I already answer your question and now is my turn.”

He smirked and simply answer, “he’s my uncle.”

“Bakit ka nga pala napunta rito?” he asked again.

“I told you, I was invited by a friend.”

“Not that, I mean, you look like being chased by someone.”

“That’s none of your business,” I looked away.

Tumahimik siya pero maya-maya lang ay nagsalita ulit ito.

“Mr. Tan cancelled the ceremony,” he added that caught again my attention.

“What do you mean?” I cautiously asked.

“The engagement ceremony of his daughter got cancelled due to a particular reason,” he explained without looking at me.

“What particular reason?”

I heard the beep sound of another car. That’s definitely Gin’s. Lumabas siya mula rito at lumapit sa sasakyan namin.

“That’s probably the guy you’re waiting for.”

“Wait, tell me what’s the—”

“Vanna! Thank God you’re safe,” sambit ni Gin pagbukas ng pintuan ng passenger seat.

“So Vanna is your name?” tumatangong ani ng kasama ko sa sasakyan.

Vanna is my name for this mission. It’s strictly prohibited to mention my name at public places that’s why. Tinatawag niya lang ako sa pangalan ko sa bahay or ‘pag kaming dalawa lang ang nag-uusap.

Lumabas na ako ng sasakyan at sumandal sa pintuan ng driver’s seat ng sasakyan namin. Gin’s currently talking to the guy I’m with earlier. Nang makaalis na ang sasakyan nito ay lumapit sa akin si Gin.

“I’m sorry for—ACKKK!”

Hindi niya na natapos ang sasabihin nang bigla ko siyang tuhurin sa sikmura.

“Para ‘yan sa paulit-ulit mong pagbaba ng telepono sa akin,” iritadong saad ko.

“Lady Fev, para lang do— AAHHH!”

“Para naman ‘yan sa pagiging bossy mo na akala mo ikaw ang nagpapakain sa akin!” I added pagkatapos ko ulit siyang sikmurahan.

“Fine, I’m sorry, okay?” Nakataas nang kamay na pagsuko nito. Ngayon ko lang din napansin na may pasa pala sa gilid ng labi niya.

“Let’s talk inside,” I commanded at pumasok na sa sasakyan.

Pagpasok namin ay hindi niya muna in-on ang engine. Tiningnan ko ang pasa niya sa labi at napansin niya agad na nakatingin ako roon.

“I got this from that group of black suit men,” he explained even though I’m not asking.

“I didn’inside” I looked away.

This time, I feel guilty. He was also surrounded by that men in black and all I did was shout at him. I even hurt him twice without giving him a chance to explain.

Gin’s the only person who can handle my attitude. Being a sadist and impatient woman, I’m amaze that he can handle his patience for me. I guess, because we’re at the same age. He’s the youngest among our butlers, he’s twenty two. The reason why my Dad trusted him with me is because he’s the son of our late head butler which was my father’s most trusted butler. Nang mamatay ang mga magulang ni Gin ay si Dad na ang nag-alaga sa kaniya. While I was raised by my Grandmother who trained me as an assassin, but not as strict as Dad’s. And that explains why he trusts Gin more than me. Minsan nga iniisip ko na lang na ako ang ampon at si Gin ang tunay na anak eh. I can’t even kill a single person. Though sa usap-usapan ay merciless daw ang Lauriel family which is true, ako lang talaga ang hindi kayang kumitil ng buhay. But I want my Dad to acknowledge me also as her daughter so I’m still doing my best finding a solution to finish every missions given to me without ending someone’s life.

“I’m really sorry for not showing up earlier, someone’s gotten on my way and I need to take care of it. It was like a plan to separate us,” he explained again.

“How come they knew you?” I asked.

“Probably from tracking your location. Pwedeng inaabangan na nila tayo roon.”

“Then why the hell did they plan a ceremony if they will going to ambush us?”

“The ceremony was just a bait,” he answered.

Naalala ko ang sinabi ng lalaking kasama ko kanina. The ceremony was cancelled for a particular reason, so it was probably because of us. But how did they know?

“Your dad called at me, he assumed that you threw your phone away because he’s the one who told me that someone’s tracking you,” he explained.

“Also, he said that you’re no longer part of this mission,” he added that surprised me.

“What?” hindi makapaniwalang tanong ko.

“Ang daddy mo na mismo ang nagsabi na hindi ka na kailangan sa misyon na ‘to dahil sa itinaas ng ranggo nito,” paliwanag niya na nagpalaki ng mata ko.

“What do you mean?” seryosong tanong ko.

“This is no longer a C-rank mission. This is now an A-rank.” Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

Kada misyon na binibigay sa amin ay may ranggo. A-rank ang pinakamataas na ranggo dahil dito inaasahang makakaharap ka ng parehong assassin o mafia. Puro karahasan ang nakapaloob dito dahil walang mananalo hangga’t walang namamatay. Sa ranggong ito siguradong may dadanak na dugo na hindi ko pa naranasan dahil wala akong kakayahan. Kaya naman nagulat ako nang sabihin ni Gin na iniba ang ranggo nito. Minsan lang ito mangyari at hindi ko hahayaang hanggang dito na lang ang misyon ko. This time, I smirked.

“What are you smiling at?” walang ideyang tanong niya.

“This is it, Gin!” I said with a wide smile.

“What?” he cluelessly asked. Seconds later, he realized what I was talking about.

“Don’t tell me you're…”

“Yes, that’s what I’m planning to do.”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Awakening Her Bloodlust   Chapter 75

    “Ahhh!”Hawak-hawak ko ang balakang ko nang pwersahan akong mapaupo sa sahig. Pang-ilang araw na naming training dito pero parang wala pa ring nagbabago sa akin. Gano’n pa rin ako... Mahina.“Tayo!” sigaw ni Selena.Agad ko ring inayos ang sarili ko at muli siyang hinarap. Ngayon ay matalim siyang nakatitig sa mga mata ko na tila ba may hinahanap ito roon.“Show me your wrath!”Mariin ko siyang tiningnan at naghanda na sa susunod na pag atake pero nalalabanan niya iyon lahat.“Kulang pa iyan!” muling sigaw niya at tila ba mas galit pa siya sa akin ngayon.Muli akong sumubok pero wala talaga, sadyang mas malakas siya sa akin at wala na akong magagawa roon!Huminto muna ako at ipinatong ang mga kamay sa tuhod ko habang hinihingal. She's just watching me at tila ba disappointed ito sa mga nagiging kilos ko.“Is that all you’ve got, Fevianna?” she asked, irritated.“Pagod na ak—”“Do I gav

  • Awakening Her Bloodlust   Chapter 74

    I have a bad feeling about this. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Hindi na dapat talaga ako sumama, e!And to that woman, Selena! Bakit kung makatingin siya sa akin ay iba? Para bang handa ako nitong sakmalin anumang oras o kaya naman may binabalak siyang hindi maganda sa akin.I should be careful.Nagpapahinga na kami ngayon sa kaniya-kaniya naming kwarto. Thank God I’m alone now. Ang tanging sinabi lang sakin ni Matthew ay mas mapapalakas ako rito. And I think the person he was talking about na makakatulong sa akin ay si Selena. But what's with her presence?She’s a filipino residing here in England kaya nakakaintindi pa rin siya ng tagalog although mas na-aadapt niya na ang slang dito. And I need to get ready dahil magsisimula na bukas ang training namin. Malakas ang pakiramdam kong iba kung magtrain si Selena, sa presensya niya pa lang ay natitinag na ako, paano pa kaya kung nasa mismong training na kami?Gawa na rin ng sobrang pagod

  • Awakening Her Bloodlust   Chapter 73

    “Are you all set?”Nalipat ang tingin ko sa repleksyon ni Gin sa salamin nang bigla na lang itong pumasok ng kwarto habang inaayusan ko ang sarili ko.I put on my lipstick before I stood up and turn to look at him.“Let's go,” I answered, blankly.Ngayon na ang alis namin at nagdesisyon akong baguhin ang lahat-lahat sa akin.I wore a skin-toned backless crop top and black high waist jeans. Naka-pony tail din ako kaya naman lantad na lantad ang balat ko sa likod.Hindi rin makatingin ng diretso sa akin si Gin na tila ba naiilang ito pero wala na akong pakialam. Inayos ko na lang ang mga gamit ko bago ito binigay sa kaniya. Pero bago pa ako lumabas ng kwarto ay pinagmasdan ko muna ang sarili sa salamin.I smirk as I saw my reflection on the mirror. Who would've thought that I actually became the bitch I didn't what to be?I put on my stilettos and compose myself. Bumagay ang suot ko sa pulang-pulang mga labi ko. A

  • Awakening Her Bloodlust   Chapter 72

    I swear to myself that this will be my last tears. Sawang-sawa na akong makaramdam ng sakit. Sa sunod-sunod na sakit na nalalaman ko ay unti-unti ako nitong minamanhid. And this is what I want...To be numb.Magdamag ko na atang naibuhos lahat ng luha ko dahil kinabukasan ay tila wala na akong maramdaman na kahit ano. Blangko na ang lahat-lahat sa akin. I can't trust anyone anymore, even myself.Or rather... I don't know myself... anymore.Umiling ako saka dumiretso na lang ng banyo para maligo. After doing my morning ritual ay lumabas na rin ako ng kwarto at naabutan pa si Gin na mukhang papunta ng kwarto ko.He stopped for a while when he saw me but later on continue to saunter towards me.“I have something to tell you,” he said.Hindi ako sumagot. Nanatili lang akong nakatayo sa harapan niya habang hinihintay ang susunod nitong sasabihin.“We’re going in England,” he added that immediately fixed my

  • Awakening Her Bloodlust   Chapter 71

    Wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak lang nang umiyak. Luckily, I was alone since Gin gave me time for myself. Hinayaan ko lang ang sarili kong maging mahina at mugtong-mugto na ang mga mata.I can’t even remember if I ate dinner. I just let myself be tired of crying until I fell asleep.Nagising na lang ako dahil sa sunod-sunod na katok sa pintuan.“Are you awake? I brought you food,” rinig ko ang mahinahong boses ni Gin mula sa labas.I was just staring at the ceiling for a few minutes until I heaved a deep sigh.“Come in,” I utter.Maya-maya lang din ay pumasok siyang may dalang tray ng pagkain. He first look at me as if observing me and my next move. “Kumusta ka?” With that question, I froze. Hindi ko alam na sa simpleng tanong lamang na ‘yon ay mahihirapan akong sagutin. I didn’t mean to make its meaning doubled but I just can’t distinguish what kind of question he wanna ask.Kumusta ako physically? Emotionally? Mentally? No. I am not okay, but this will gonna be okay... s

  • Awakening Her Bloodlust   Chapter 70

    Tears are still streaming down my face when I hurriedly hopped inside of Gin’s car. “Lady Fev—”“Let’s go.”He didn’t question anymore when he saw my reaction. Muli niyang pinaandar ang sasakyan at mas malumanay na lang ngayon ang patakbo niya.Later on, he grope something in front and gave me the tissue. I hesitated first from accepting it but this is not the time to higher my pride. Kinuha ko ‘yon at naging tahimik na kami sa buong biyahe habang hinahayaan niya akong ilabas lahat ng luha ko. I am even sobbing but he’s just acting like he can’t hear me so that I can have a privacy.I feel like crying is not enough to ease my madness. I felt like I am enduring the problem of a whole nation. Sobrang bigat sa pakiramdam!I don’t know where he’s taking me but it was like we’re going up a mountain. Hinayaan ko na lang siya dahil sa ngayon ay wala pa akong ganang makipag-usap.Until later on, we stopped at the edge

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status