IV10 YEARS AGO...Masayang nakaupo si Astrid sa ilalim ng isang puno ng paper tree at hinihintay si Davin.May usapan sila na magkikita sila ngayong araw na ito sa kanilang tagpuan.Sa tabi ng isang batis matatagpuan ang kanilang tagpuan na nasasakupan ng lupain nila Davin.Ang pamilya ni Davin ay kilalang kilala sa bayan ng San Isidro dahil isa sila sa mga may pinakamalawak na lupain at isa rin sila sa mga mayamang pamilya sa bayang iyon.Walang sinuman ang hindi nakakakilala sa pamilyang Alcantara lalong lalo na si Davin Alcantara, kilalang kilala ito dahil sa angking kagwapuhang nitong taglay.Napangiti siya ng may nagtakip ng kaniyang mga mata. Alam niyang si Davin na iyon."Kanina ka pa rito?" Tanong nito at umupo sa tabi niya."Medyo." Sagot niya at humilig sa balikat nito. Agad naman siya nitong inakbayan at hinalikan sa noo.Dapit-hapon na ng mga oras na iyon at palubog na ang araw. Sana ganito na lang araw-araw sa isip-isip niya. Tahimik at tila walang problema.Nagpakawala
VHINDI niya namalayang umiiyak na pala siya habang nakayakap sa anak niya. Sa mga taong lumipas ay hindi pa rin nawawala ang sakit sa dibdib niya.Sakit na halos gabi-gabi ay iniiyakan niya. Sa unang buwan ng pagkakawalay niya rito noon ay tila siya nauupos na kandila. Sa bawat araw na dumadaan ay tila siya nasa impyerno. Inisip niya pa noon na magpakamatay na lang dahil ano pa ang silbi ng buhay niya kung nalayo naman siya sa taong mahal niya. Pero nagbago ang lahat ng malaman niyang buntis siya.Nagbunga ang namagitan sa kanila ni Davin. Hindi niya noon alam kung anong gagawin niya dahil pakiramdam niya ay napakabata niya masyado para mabuntis.Dise-sais anyos lang siya noon , napakabata kaya kahit napakahirap pinilit niyang itaguyod ang pagbubuntis niya hanggang sa nanganak na siya.Ang nanay niya na inaasahan niya sanang aagapay sa kaniya ay ipinagtabuyan siya dahil sa impluwensiya ng tiyuhin niya.Sobrang sakit para sa kaniya na ipagtabuyan nito lalo na at kapapanganak niya p
VIWALA sa sariling nakatitig si Astrid sa salamin. Nasa isip niya pa rin ang tagpo kaninang umaga. Nasaan na nga kaya si Davin ngayon? May pamilya na kaya ito? Hindi niya alam ngunit ayaw pa rin mawaksi sa isip niya ito.Sa sampung taong nagdaan ay hindi niya maitatagong may nararamdaman pa rin siya para rito, hanggang sa mga oras na iyon ay mahal niya pa rin ito.Marami ang sumubok na ligawan siya pero ni isa sa mga ito ay wala siyang nagustuhan dahil all those years ay si Davin pa rin ang nasa puso niya. Walang makapalit sa lugar nito sa puso niya at wala na siyang makitang mas makakahigit pa rito.May sakit na gumuhit sa dibdib niya dahil sa isiping iyon. Ayaw na sana niyang nag- iisip ng mga ganung bagay ngunit hindi niya pa rin maiwasan lalo pa at nag- uumpisa ng magtanong ang anak niya.Nagpakawala siya ng isang mahabang buntung-hininga at pilit na kinalma ang kanyang sarili. Nasa ganun siyang ayos nang pumasok si Dulce sa loob ng dressing room. Nakatingin siya rito mula sa s
VIIAKMANG lalabas na sana si Astrid nang may humawak sa kaniyang kamay kaya napatigil siya sa paghakbang at napalingon.Bahagya niyang nginitian si Ella at hinawakan ang nanginginig nitong mga kamay."Tatagan mo lang yang loob mo at lunukin mo yang hiya sa katawan mo para sa tatay mo." Sinserong sabi niya rito at tyaka hinila na ito palabas ng dressing room.Habang hawak-hawak niya ang kamay nito ay pumasok sila sa isang silid kung saan siya magpeperform.Narinig niya ang mahabang buntung-hininga nito bago humakbang papasok sa silid.Wala pa ang kanilang customer ng makapasok sila. Simula nung huling perform niya ay palagi na siyang reserve. Hindi niya rin maintindihan ang manager niya kung bakit pumapayag na i-reserve siya samantalang mas malaki ang kikitain nito kung sa entablado siya mag-pe-perform.Naupo muna siya sa couch at pinag-krus ang kaniyang mahahabang binti.Samantalang si Ella ay nanginginig ang mga kamay na nakatingin lang sa kaniya. Patingin-tingin din ito sa pinto at
VIIIBABALIK na sana si Astrid sa dressing room ng may makabanggaan siyang lalaki. Hindi niya ito nakita kanina dahil masyadong marami siyang iniisip."Sorry..." hinging paumanhin nito sa kaniya at nagmamadali ring umalis mula roon. Nagkibit-balikat na lang siya at nagtuloy-tuloy sa dressing room. Naabutan niya roon si Dulce na mukhang inis na inis dahil sambakol ang pagmumukha."O bakit ganyan ang mukha mo?" Naiintriga niyang tanong at umupo sa tabi nito habang umiinom ng lady's drink. "Ayaw akong palabasin ni Emma nakakainis!" Ungot nito at kulang na lang ay magtatatadyak ito sa sobrang inis.Napatawa naman siya ng mahina. "Bakit daw?" Naiintriga niyang tanong dahil ngayon lang hindi pumayag si Emma na palabasin si Dulce at hindi tumanggap ng customers.Nakita niyang umirap ito at ibinaba ang baso sa lamesa. "May appointment daw tayo bukas ng hapon. Isang bachelor party. "Napataas naman ang kilay niya. "Anong ibig mong sabihin na tayo?" Magkasalubong ang tanong niyang tanong
IXALAS-TRES ang usapan nila na magkikita-kita sila sa club pero quarter to four na sa suot-suot niyang relo. Nagmamadaling lumabas ng bahay si Astrid. Nakatulog siya kanina at hindi niya inasahang makakatulog siya ng ganun katagal.Napabuntung-hininga siya at hinagilap ang kaniyang cellphone sa bag. Tinawagan niya si Dulce at kahit nakailang ring na ito ay hindi ito sumasagot marahil ay busy na ito.Mabuti na lang at paglabas niya sa kalsada ay may agad siyang nasakyang taxi. Agad niyang sinabi sa driver ang destinasyon niya na kung saan sa isang sikat na building. Hindi siya mapakali habang lulan ng taxi. Hindi niya alam kung bakit ganun ang nararamdaman niya. Isa pa ay late na siya sa performance nila. Hindi na sana siya tutuloy ang kaso lang ay nabasa niya yung text ni Emma kanina at sinabi nitong sumunod na lamang siya.Hindi niya namalayang tumigil na pala sa pagtakbo ang sinasakyan niya. Kung hindi pa siya kinausap ng driver ay hindi pa niya ito mapapansin.Dali-dali siyang n
XIGINIYA ni Davin ang kamay niya sa balikat nito. Agad namang sumunod ang kamay niya na tila may sarili ring isip.Ang halik nito ay unti-unting tumutupok sa buo niyang pagkatao. Ang bawat dinaraanan ng kamay nito ay tila sinisilaban ng naglalagablab na apoy.Lahat ng pagmamahal na pilit niyang isinantabi nitong mga nakalipas na taon ay muling nabuhay dahil sa init ng halik nito.Sa bawat galaw ng labi nito ay ramdam na ramdam niya ang pagguhit ng init sa pagitan ng hita niya. Napapikit siya at mas ibinuka ang kaniyang bibig upang mas bigyan pa lalo ng daan ang dila nito sa paggalugad sa bunganga niya.Idinagan nito ang sarili sa kaniya at ramdam na ramdam niya sa kaniyang puson ang pagkabuhay ng pagkalalaki nito at ng dahil doon ay mas lalo pang uminit ang nararamdaman niya. Hindi na siya nakapag-isip ng maayos. Hindi niya na magawang pigilan ito sa ginagawa nito sa katawan niya dahil alam niya sa sarili niya na gusto niya rin ang nangyayari sa kanila.Hindi niya namalayang nabuks
XIMABILIS pa sa alas kwatro na nagbihis si Astrid pagkatapos nilang magniig. Kailangan niya ng umalis. Hinayaan naman siya nitong magbihis ngunit ng makapagbihis siya ay agad din itong nagsuot ng boxer at hindi na nagsuot pa ng pang itaas. Wala siyang imik habang nagbibihis at pagkatapos ngang magbihis ay aalis na sana siya ngunit laking gulat niya ng hawakan siya nito sa kamay.Gulat na napatingin siya rito. "I dont even know your name." He said as he looked at her intenly. Lalo na sa kaniyang nakaawang na labi.Gusto niya mang sagutin ito ay mas pinili niya na lamang na huwag na itong sagutin pa.Pilit niyang inalis ang kamay nito na nakahawak sa kamay niya at tinitigan niya ito sa mata."Hindi mo na kailangan pang malaman ang pangalan ko dahil ito ang una at huling beses na magkikita tayo." Nakangiting sagot niya rito at nilagpasan na ito.Bawat hakbang na ginawa niya ay tila pinipiga ang puso niya. Sobrang sakit ang nararamdaman niya ng oras na iyon dahil ang tagal niyang hini